Νέος χρόνος, νέος κύκλος

Ως συνήθως, με το νέο χρόνο κάνουμε έναν μικρό απολογισμό της χρονιάς που πέρασε και βάζουμε στόχους (κατά προτίμηση ρεαλιστικούς) για την επόμενη. Εμένα οι βασικοί στόχοι μου φανερώθηκαν τις τελευταίες αυτές μέρες: να μη χάσω την επαφή με τα συναισθήματά μου και να φροντίσω να ξεκουραστώ λίγο, πέρα από την εκπλήρωση των υποχρεώσεών μου. Αυτά μαζί με τον αγαπημένο μου ετήσιο στόχο, να κοιτάξω στο τέλος της χρονιάς και να νιώσω συνολικά "βελτιωμένος" από την προηγούμενη. Καλή χρονιά να έχουμε!

Τα κάλαντα διαφορετικά από ό,τι ξέρουμε

http://www.dkaravasilis.gr/2013/12/%CE%B2%CE%B3%CE%AE%CE%BA%CE%B1-%CE%BA%CE%B9-%CE%B5%CE%B3%CF%8E-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CE%BA%CE%AC%CE%BB%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B1-2/

Τι έχουμε να ακούσουμε πάλι για τη σχολή....

Τόσο καιρό μας πρήζουν για την κλειστή σχολή λόγω κινητοποιήσεων. Η απεργία των διοικητικών πλέον συνεχίζεται χωρίς να εμποδίζεται η πρόσβαση στη σχολή (και χωρίς να διευκολύνεται, πράγμα που θα δείξει και κατά πόσο μπορεί το πανεπιστήμιο να λειτουργήσει όπως λένε ή όχι), όλα αυτά έχουν ανακοινωθεί και σήμερα είναι η πρώτη μέρα μαθημάτων. Κανονικά θα περίμενε κανείς γεμάτα αμφιθέατρα, αλλά λίγο που βόλευε η γκρίνια από το ζεστό καναπέ και "ποιος ξυπνάει να ανεβαίνει ζωγράφου με το κρύο" (αλλά η διαμαρτυρία, διαμαρτυρία!), λίγο που το εξάμηνο χάθηκε, αν και κανείς δεν ξέρει μήπως τελικά γίνουν κάποιες εξετάσεις, με τι μορφή (Φλεβάρη ή Σεπτέμβρη) και για ποιους (παρότι από περιέργεια και μόνο για να οριστικοποιηθεί από επίσημα χείλη και αν λυθούν σχετικές απορίες, οι φοιτητές θα περίμενε κανείς να ανέβουν, γιατί άμα μιλάμε για τη "μόρφωση των παιδιών μας", χωρίς εξετάσεις και χαρτί μόνο τα κανάλια υποκριτικά τα νοιάζει τόσο καιρό) μάλλον δεν ανέβηκαν και τόσοι... Πώς αλλιώς να εξηγήσει κανείς το γεγονός πως οι φοιτητές ψήφισαν κατάληψη; Θα αποδοθεί η απόφαση αυτή σε "αριστερές μειονότητες που κάνουν ό,τι θέλουν στο πανεπιστήμιο" και "νοθευμένες ψηφοφορίες", αλλά εγώ αναρωτιέμαι: αν οι φοιτητές ήταν που θίγονταν τόσο καιρό, την πρώτη μέρα λειτουργίας της σχολής δε βρέθηκαν στη σχολή αρκετοί να ψηφίσουν κατά της κατάληψης; Γιατί η συνέλευση ήταν γνωστή... Άρα ή η περίφημη πλειονότητα εξ' ονόματος της οποίας μιλούν διάφοροι δεν υπάρχει ή δε νοιάζεται αρκετά για τα μαθήματα ώστε να ανέβει ή δε νοιάζεται αρκετά για την ανοιχτή σχολή ώστε να φροντίσει να κάτσει στη συνέλευση και να ψηφίσει ανοιχτή σχολή. Δεν μπορεί η "μειονότητα" όπως τη λένε να έχει τόσο κόσμο όσο η "πλειονότητα που θέλει ανοιχτές σχολές" για να νοθεύσει τόσο πολύ το αποτέλεσμα! Αλλά σιγά μην κακίσουν τα κανάλια τους φοιτητές του καναπέ: αυτοί τα βλέπουν και στο όνομά τους μιλάνε τόσο καιρό, θα χαλάσουν τις καρδίες τους τώρα μεταξύ τους; Αφού βολεύουν τα παιδιά!

Μήπως η μορφή διαψεύδει το περιεχόμενο;

http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathpolitics_1_19/11/2013_528429 Αν όχι, σαφώς υπάρχει ιδεολογική σύγχυση (όχι ότι θα περιμέναμε κάτι περισσότερο από δολοφόνους. Αν ναι, σαφώς υπάρχει δόλος και προβοκάτσια. "Διαλιέχτε"...

-Κύριε έφηβε, να σας προσφέρω μια δυνατότητα επιλογής; -Ευχαριστώ, δεν θα πάρω...

Εκτός από το γυμνάσιο κάνω έκθεση και στη β' λυκείου. Εκεί, λοιπόν, μου αρέσει περισσότερο το μάθημα γιατί κάνω πιο ενδιαφέροντα θέματα με εφήβους που είναι έτοιμοι να αμφισβητήσουν και να συζητήσουν. Αλλά ως εκεί, μάλλον. Γιατί δεν τους βλέπω έτοιμους να διεκδικήσουν. Βασικά δεν τους βλέπω έτοιμους ούτε να επιλέξουν! Και εξηγούμαι: Συνολικά είναι 18 παιδιά εκ των οποίων οι 14 είναι εγγεγραμμένοι στο γκρουπ που τους δόθηκαν οι παρακάτω δυνατότητες (οι υπόλοιποι δεν κάνανε ούτε αυτό τον κόπο). Τους δίνω τη δυνατότητα να κάνουν αξιολόγηση στο μάθημα, σε εμένα, στο φροντιστήριο, στην ύλη, στον εαυτού τους. Τελικά πήρα 5 αξιολογήσεις εκ των οποίων οι 3 ήταν μιας πρότασης για το μάθημα και εμένα μόνο. Τους δίνω τη δυνατότητα να έχουν κατ' ιδίαν ενημέρωση, όπως συμβαίνει με τους γονείς τους, καθώς και να μου εκφράσουν κι εκείνοι τη σκέψη τους για τις ανάγκες τους που σχετίζονται με το μάθημα. Τελικά πήρα 7 "θέλω" και περιμένω να δω αν θα τηρηθούν κιόλας. Τους δίνω τη δυνατότητα να εκφράσουν γνώμη που ίσως εισακουστεί για τη μορφή του τεστ που θα τους βάλω και των ασκήσεων που θα έχουν για τις διακοπές. Δεν πήρα καμία απάντηση. Τους δίνεις δημοκρατία και δεν την παίρνουν! Το "μα κύριεεεε" ως διαμαρτυρία ή η αποφυγή είναι μέσα στις αντιδράσεις για ό,τι τους δώσω, αλλά πάντα εκ των υστέρων. Είναι τόσο αδιάφοροι, τόσο άβουλοι, τόσο διστακτικοί ή τόσο πρόβατα; Σε κάθε περίπτωση η απάντηση στο "γιατί" πονάει όσο και το ίδιο το φαινόμενο...

Ένα βίντεο, δύο κλισέ που σπάνε

Ας προσπεράσουμε την πηγή του λινκ και ας δούμε ένα βίντεο που μας διαψεύδει στερότυπα για τα εξάρχεια και για τους νέους: http://www.lifo.gr/team/bitsandpieces/44487

Μέσα μαζικής μεταφοράς μίσους

Πριν λίγο ήμουν στο λεωφορείο και εκεί που περίμενα τη στάση μου την ησυχία σπάει η φωνή της βλακείας: κάποια έλεγε (με τον τόνο της φωνής της να ανεβαίνει σταδιακά) σε έναν Πακιστανό που κρατούσε σακούλα με ομπρέλες να σέβεται τη χώρα αυτή (στα Αγγλικά για κάποιο λόγο...) και ότι είναι παράνομος (όπως απεφάνθη η αυτόκλητη "δικαστίνα") και να φύγει. Τα έχω πάρει και πλησιάζω να απαντήσω, όταν πετάγεται ένας (ελαφρώς πρεζομένος) και αρχίζει να τις λέει να τη χαίρεται τη χώρα της όπως την κατάντησε μπουρ*έλο με τις ψήφους της κ.λπ. και αρχίζοιυν να βρίζονται μέχρι που κατεβαίνει ο στην επόμενη στάση ο τύπος (που μεταξύ άλλων που άκουσε από την ίδια χαρακτηρίστηκε "ανώμαλος", για κάποιο λόγο...) και φωναχτά η τύπισσα συνέχιζε να τον μπινελικώνει μονολογώντας... Ήμουν σε θέση αν ξανάρχιζε τα δικά της να απαντήσω εγώ, αν και παρέμενε το δίλημμά μου να μπω σε μια σίγουρα χαμένη μάχη (την οποία άλλος ξεκινάει και "τσιμπάω" αν συμμετέχω) με τη βλακεία για να δώσω το μήνυμα πως δε θα πατήσει ο φασίστας στη σιωπή μας επειδή είναι αυθάδης και φωνακλάς ή να αρκεστώ στο ότι υπήρξε έστω και αυτός ο αντίλογος και καμία υποστήριξη από κανέναν για καμία από τις δύο μεριές. Το δίλημμα παραμένει, μιας και έβγαλε το σκασμό η τύπισσα (αφου ξεθύμανε, έκανε το μανιφέστο της, θεατές είχε, αυτό ήταν...) και δε θα ξεκινούσα εγώ τη χαμένη μάχη, απλά δε θα άφηνα όποιον την ξεκινάει να νομίζει ότι είναι και ανενόχλητος! Αφού κατέβηκα, κατέβηκε και ο Πακιστανός, τον έπιασα και του λέω "η βλακεία δεν έχει χώρα, μην ασχολείσαι" και χωρίς να ανοίξουμε κουβέντα, το θέμα έμεινε εκεί. Έβλεπα στο βλέμμα του πως ένιωθε θυμωμένος και προβεβλημένος από το επεισόδιο και προσπάθησα τουλάχιστον να καθαρίσω αυτό. Ένα μίσος λιγότερο είναι κέρδος. Υ.Γ.: Δηλαδή οι φασίστες θεωρούν τους εαυτούς τους θύματα των παράνομων μεταναστών και των παράνομων δραστηριοτήτων τους, οπότε παρανομούν εναντίον τους; Και εαν η δημοκρατία τους θέσει εκτός νόμου, οι ίδιοι θυματοποιούνται με το να είναι παράνομοι, σε αντίθεση με τους παράνουμους που τους θεωρούν θύτες τους; Αυτό είναι φασισμός, άλλωστε, το να τα έχεις μονά-ζυγά δικά σου όταν δεν κάνεις κουμάντο και να λες ποια είναι μονά και ποια ζυγά όταν κάνεις...

Καθηγητής πιάνει μαθηγή να αντιγράφει στις εξετάσεις; Να τιμωρηθεί!

Ποιος να τιμωρηθεί; Ο καθηγητής! Αν ο μαθητής έχει πατέρα το Σαμαρά... http://www.alfavita.gr/arthron/%CF%83%CE%AE%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%B1-%CE%BA%CF%81%CE%AF%CE%BD%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%B9-%CE%B7-%CE%B1%CF%80%CF%8C%CE%BB%CF%85%CF%83%CE%B7-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CE%B8%CE%B7%CE%B3%CE%AE%CF%84%CF%81%CE%B9%CE%B1%CF%82-%CF%80%CE%BF%CF%85-%CE%AD%CF%80%CE%B9%CE%B1%CF%83%CE%B5-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%B3%CE%B9%CE%BF-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%83%CE%B1%CE%BC%CE%B1%CF%81%CE%AC-%CE%BD%CE%B1-%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%B3%CF%81%CE%AC%CF%86%CE%B5%CE%B9?fb_action_ids=10202525790128972&fb_action_types=og.likes Η ερώτηση μου έχει να κάνει με την καταγγελία της σύμβασης. Εφόσον υπάρχει δικαίωμα το ιδιωτικό σχολειό να καταγγείλει τη σύμβαση, δε θα έπρεπε να υπάρχει αιτιολόγηση όταν όλες οι εσωτερικές αξιολογήσεις (και ειδικά οι πρόσφατες) είναι θετικές; Και δε μιλάμε για ένα σχολείο που δεν παιρνάει τους καθηγητές του συνεχώς από κόσκινο... Τα υπόλοιπα είναι αναμενόμενα. Τι περιμένεις από τον Καλαματιανό που φρόντισε ως υπουργός πολιτισμού να γεμίσει τόσες θέσεις του μουσείου της Ακρόπολης με Καλαματιανούς; Υ.Γ.: Έχουμε και νεότερα! http://aftodioikisi.gr/proto-thema/katangelia-sok-gia-tin-ipothesi-gia-tin-apolisi-tis-kathigitrias-pou-epiase-to-gio-tou-samara-na-antigrafei και αν δεν αρκούσε http://tvxs.gr/news/paideia/apoboles-kai-siopi-gia-tin-ekpaideytiko-eyfrosyni-mpoyloyta

"Κερδίστε χάνοντας" στις μικρές τάξεις;

Φέτος κάνω έκθεση σε μία τάξη λυκείου και σε μία γυμνασίου. Στο λύκειο η ηλικία και ο φόβος των επερχόμενων εξετάσεων με κάνει να απολαμβάνω το μάθημα γιατί υπάρχει ενδιαφέρον και ανταπόκριση. Στο γυμνάσιο είχα προβλήματα όταν πήγα να εφαρμόσω όλα αυτά που θεωρώ καλά στην τάξη. Προσπάθησα να πάρω τα παιδιά με το ενδιαφέρον του μαθήματος, με παιχνίδια, με το καλό, με το φιλότιμο, με το άγριο, με την τιμωρία... Καμία βελτίωση. Δεδομένου ότι δε δίνουμε βαθμούς ούτε έχουμε δομή που να δουλέψει ως φόβητρο, είχα ξεμείνει από όπλα. Και τότε θυμήθηκα μία ακόμα κακή πρακτική του καθηγητή: το τεστ που δεν είναι για επανάληψη. Ετοίμασα ένα τεστ με απλή ύλη και περιεχόμενο που θα τους έκανε να γράψουν άσχημα ώστε να ερθουν σε δύσκολη θέση, να δουν το βαθμό οι ίδιοι και οι γονείς τους, να δουν ότι είναι ανάγκη να προσέχουν στο μάθημα και παράλληλα τους είπα ότι όποτε δεν είμαι ευχαριστημένος από τη συμπεριφορά τους θα πέφτει ένα ανάλογο τεστ την επόμενη φορά. Και έκανα το καλύτερο μάθημα με τους μαθητές να προσέχουν, να συμμετέχουν και να κρατάνε σημειώσεις. Το ότι χρησιμοποίησα το συγκεκριμένο όπλο το θεωρώ προσωπική ήττα. Το ότι απέδωσε σε αντίθεση με τα όπλα που έχω σε εκτίμηση (τα υπόλοιπα όπως η αγριάδα και η τιμωρία δε με νοιάζουν) δεν ξέρω πώς να το πάρω. Ο ελιγμός μου απέδωσε, αλλά δε θέλω να αποδεχτώ το περίφημο "παιδία είναι, έχουν ανάγκη να τους επιβληθείς γιατί δεν μπορούν μόνα τους". Θα πρέπει να υπάρχει και άλλος τρόπος...

Το δίλημμα

Είναι θλιβερή η στιγμή που βλέπεις κάτι και δεν ξέρεις αν είναι καλύτερα να απαντήσεις μάταια (αφού γνωρίζεις πως για κάποια θέματα έτσι κι αλλιώς καθένας κρατάει τη θέση που έχει ακλόνητη από τα όποια επιχειρήματα) ή να αφήσεις τα πράγματα να περνάνε στο ντούκου. λόγω της ματαιότητας του πράγματος. Και στις δύο περιπτώσεις μένεις τσαντισμένος και ανικανοποίητος, αλλά το να κάνεις πως δεν είδες δεν κοροϊδεύει τον εαυτό σου που ξέρει καλά ότι είδες. Αυτή τη φορά έτυχε να δω δύο κείμενα του Μαρκαντωνάτου στο "Βήμα" και είπα να απαντήσω στα σχόλια (αφού δεν είχαν καταχωρηθεί ακόμα σχόλια για το κείμενο), σε αντίθεση με κάποια του Μαρωνίτη ή του Μπαμπινιώτη που επίσης ήθελα να σχολιάσω αλλά... στο δίλημμα επέλεξα να το αφήσω, γιατί ούτε επαγγελματίας "αντιρρησάκιας" θέλω να είμαι. Η αντίληψη της γλώσσας ως δυνάστη που της χρωστάμε με εκνευρίζει, ακόμα περισσότερο με ερεθίζει η επίκληση της γλωσσολογίας όπου μας βολεύει (έτσι για να πούμε ότι η γλωσσολογία στηρίζει τα λεγόμενά μας "πετώντας" κι ένα γνωστό γλωσσολόγο στο κείμενο και αγνωόντας τα υπόλοιπα ή όσους γλωσσολόγους έχουν επικρίνει αυτή τη θέση), αλλά το χειρότερό μου είναι ένα γνωστό όνομα με ιστορία από τη δουλειά του να καταφεύγει σε "κουτοπονηριές" (δεν μπορώ να δεχτώ πως ένα τέτοιο όνομα προβαίνει σε τέτοια συλλογιστικά ατοπήματα χωρίς να το καταλαβει) και να τροφοδοτεί μύθους με επιχειρήματα (;) χωρίς αντίλογο. Όχι ότι ο δικός μου αντίλογος θα πιάσει και τόπο. Ποιος χέστ#κε θα μου πεις; Αυτός που θα διαβάσει το λινκ και το σχόλιο, ελπίζω... http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=519060&h1=true#commentForm http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=538767&h1=true#commentForm Υ.Γ.: Φυσικά τα σχόλια σε ενυπόγραφα άρθρα οφείλουν να γίνονται με ονοματεπώνυμο.

Να μη γίνει ο λόγος του κόσμου ανέκδοτο

Έβλεπα χτες σε ένα βιντεάκι από το "ράδιο αρβύλλα" την αντίδραση των Αμερικάνων δημοσιογράφων όταν ο Παπανδρέου τους πρότεινε να κάνουν δημοψήφισμα, καθώς και κάποια γέλια και σχόλια από Έλληνες δημοσιογράφους. Πράγματι, ο τύπος δεν έχει επαφή με την πραγματικότητα, αφού το δημοψήφισμα είπε να το κάνει σε άκαιρο σημείο: Πρώτα βάζεις τη χώρα σε μνημόνια κ.λπ., της επιβάλλεις αλλαγές, τη βάζεις με την πλάτη στην τοίχο λόγω δικής σου κακής (ανύπαρκτης) διαπραγμάτευσης, αφού την έβαλες ήδη στο δρόμο που επέλεξες, και μετά λες "θέλετε έτσι που ξεκίνησα ή όχι;". Άμα κάποιος σου ζητήσει σπίτι και το ξεκινήσεις σαν τον πύργο της Πίζας με δικά του λεφτά και του πεις "θες έτσι ή να το γκρεμίσω και αυτό, άρα χάνεις τα λεφτά που επένδυσες και ίσως να μην έχεις τη δυνατότητα να κάνεις αυτό που ήθελες από την αρχή, επειδή χάθηκε η χρονική συγκυρία", η ερώτησή σου είναι αστεία. Επίσης, αν κάνεις μία ερώτηση και έχεις προαποφασίσει την απάντηση που θα πάρεις (βλ. παραδείγματα νόθευσης στο παρελθόν), πάλι η ερώτηση είναι αστεία. Ωστόσο, αυτό που κάνει τη δημοκρατία να διαφέρει από τα άλλα πολιτεύματα είναι ότι η φωνή ΟΛΩΝ μπορεί να ακουστεί, ώστε οι πολλοί να έχουν γνώση από όλες τις γνώμες και να αποφασίσουν. Επομένως, δεν είναι αστείο να ζητάς τη γνώμη ενός λαού για τις αποφάσεις. Φοβάμαι πως η αντιμετώπιση του όρου "δημοψήφισμα" πάει να αποκτήσει μία απόχρωση απαξίωσης λόγω της κακής διαχείρισής του. Και αμφιβάλλω ότι είναι ακούσια αυτή η αλλαγή. Γι' αυτό πριν σκάσουν στα γέλια κάποιοι ταυτίζοντας το δημοψήφισμα με τον Παπανδρέου, την αποσταθεροποίηση που θα προξενούσε στο ΔΙΚΟ του σχέδιο και το γεγονός ότι δεν υπήρχαν καν τα λεφτά για να γίνει κάτι τέτοιο, ας σκεφτούν ότι γελάνε με τη δυνατότητα της εκάστοτε εξουσίας να δώσει λόγο στους πολίτες για κάποια σημαντική απόφαση αντί να αποφασίσει στο όνομά του "για το καλό του". Αλλά μάλλον αυτό θα σκέφτονται και γελάνε έτσι... Κάπως έτσι δεν έγινε και ο συνδικαλισμός "εμπόδιο στην ανάπτυξη, συντεχνία που κοιτάει το βόλεμα των δικών της" κ.λπ. με απαξίωση του όρου λόγω εκφυλισμού; Κάπως έτσι δεν πήρε το "λαϊκίστικος" μέσα του και το "λαϊκός" και το "υπέρ του λαού"; Αλλά, από την άλλη, κάπως έτσι δεν απαξιώθηκε και οτιδήποτε σχετικό με την "πολιτική"...; Να μια νέα ερμηνεία του "η γλώσσα μου είναι ο κόσμος μου" (Βιτγκενστάιν).

Στις 28/10 για την άνοδο του φασισμού

Φέτος στις 28/10 η πιο σοβαρή και ολοκληρωμένη προσέγγιση που είδα για τη συγκεκριμένη εθνική γιορτή ήταν από την Ελληνοφρένεια: http://www.alphatv.gr/shows/entertainment/ellinofreneia/webtv/i-anodos-toy-fasismoy. Οι υπόλοιποι είτε φιλούσαν τα χέρια αγωνιστών στην κάμερα είτε βάζανε αρχαίες ταινίες και παίζανε τις ειδήσεις που θέλανε...

Troll και στη βουλή

Χτες έκανα το λάθος να δω στις ειδήσεις σκηνές από τη συνεδρίαση για την πρόταση δυσπιστίας κατά της κυβέρνησης. Πρώτη φορά είδα να τρολάρουν έτσι οι ίδιοι οι πολιτικοί τις διαδικασίες και το κοινοβούλιο. Δε θα επιχειρηματολογήσω στο γιατί το λέω αυτό, αφού νομίζω πως όποιος είδε τη στάση και τα λεγόμενα του Σαμαρά και τις αντιδράσεις του Τσίπρα καταλαβαίνει. Ωστόσο, νομίζω ότι αυτή η εικόνα δεν είναι μόνο αποτέλεσμα ανικανότητας να διατηρήσουν ένα κάποιο κύρος και μια ποιότητα στη συμπεριφορά τους. Αντίθετα, πιστεύω ότι είναι ένα επικοινωνιακό παιχνίδι απαξίωσης του πολιτικού σκηνικού από τους ίδιους για να ταυτιστούν με τους πολίτες που δικαιολογημένα απαξιώνουν το πολιτικό σκηνικό. Πράγματι, βαρεθήκαμε τα ψέματα και τα δήθεν κυριλέ, αλλά δεν είναι εικόνα σοβαρών ανθρώπων αυτή. Υπάρχη και ενδιάμεση κατάσταση χωρίς σοβαροφάνεια αλλά με υπόσταση και βάθος. Ποια είναι αυτή; Όχι, δεν εννοώ ούτε το κρυφτούλη του Κουβέλη ούτε τις εξυπνάδες του Βενιζέλου. Εννοώ τη στάση σοβαρών ανθρώπων που δεν έχουν ανάγκη να το παίζουν σοβαροί για να δώσουν υπόσταση τα λόγια και τις πράξεις τους ούτε τρολάρονται μεταξύ τους για να τρελαίνεται η κοινοβουλευτική ομάδα σαν παρέα εφήβων που κάνει "πωωωωωω, τι του είπεεεεεεε...".

Διδάσκοντας τη βία «από όπου κι αν προέρχεται»

Εδώ και αρκετά χρόνια στα Μ.Μ.Ε. υπάρχουν σήματα για την καταλληλότητα των προγραμμάτων, με τα πιο ωμά και βίαια προγράμματα να προβάλλονται πάντα αργότερα από τα άλλα. Οι ειδήσεις, όμως, είναι όλες τις ώρες. Θα εστιάσω στην τηλεόραση, καθώς εκεί υπάρχει και η εικόνα και το παράδοξο των σημάτων καταλληλότητας και των απαγορευτικών για τη βία ωρών, αφού «βλέπουν και μικρά παιδιά». Στις τηλεοπτικές ειδήσεις, λοιπόν, τόσο καιρό παίζονται «ντοκουμέντα» από κινητά περαστικών ή και από τις ίδιες τις τηλεοπτικές κάμερες, πότε με επεξεργασία στα σημεία που διαπράττεται βία (π.χ. θολό το μαχαίρωμα ή μωσαϊκό στα τραύματα) και πότε χωρίς (π.χ. στη βία κατά τη διάρκεια διαδηλώσεων, πολέμων). «Καταγράφουν την πραγματικότητα όσο σκληρή κι αν είναι, αφού αυτή είναι η δουλειά της δημοσιογραφίας» θα πει κάποιος, αλλά θα ρωτήσω αν οι ώρες των δελτίων ειδήσεων που δείχνουν αυθεντική και πραγματική βία, όχι επίπλαστη όπως στις ταινίες, είναι ώρες που δε «βλέπουν και παιδιά», καθώς και τι σήμα καταλληλότητας έχουν (αστείο, γιατί δεν έχουν…). «Κερδοσκοπικές επιχειρήσεις σε ελεύθερη αγορά είναι, προσπαθούν να τραβήξουν το ενδιαφέρον του τηλεθεατή» θα πει κάποιος άλλος, αλλά θα ρωτήσω εγώ αν δεν ισχύει το ίδιο και στις ταινίες, οπότε η όλη ιστορία παραείναι υποκριτική. Και κάτι ακόμα: οι δημοσιογράφοι σχολιάζουν τις ειδήσεις και δεν ξεχνούν «να καταδικάσουν τη βία από όπου κι αν προέρχεται», αγαπημένη φράση πολιτικών αν και όχι από όλους τους ιδεολογικούς χώρους, πράγμα για το οποίο οι χώροι αυτοί επικρίνονται από τους δημοσιογράφους. Τη βία που προβάλλεται από τα κανάλια και από τα δελτία ειδήσεων και τις ενημερωτικές εκπομπές από το πρωί μέχρι το βράδυ, γιατί δεν την καταδικάζουν; Και εδώ κάπου περνάμε στο πολιτικό μέρος. Οι περισσότεροι πολιτικοί φροντίζουν πρώτοι δημόσια να «καταδικάζουν τη βία από όπου κι αν προέρχεται». Για την αναμετάδοσή της στα κανάλια καμία κουβέντα. Αφού η πολιτική διδάσκει την κρατική βία μέσω της αστυνομίας σε πολλές αχρείαστες περιπτώσεις, τη βία ενάντια στη λογική με τις αναδιπλώσεις και τα ψέματα, τη βία των μέτρων ενάντια στους πολίτες, φροντίζει μέσω των καναλιών να μας εξοικειώσει και με τη σωματική βία. Μέσω των καναλιών η βία που τόσο καταδικάζουν δημοσιογράφοι κ αι πολιτικοί είναι προσβάσιμη σε κάθε σπίτι όλες τις ώρες (το ίδιο ισχύει και με το ίντερνετ, με τη διαφορά ότι εκεί ψάχνεις και τη βρίσκεις, δεν πέφτεις πάνω της κάνοντας ζάπινγκ…). Οι πολίτες εξοικειώνονται με τη βία, χάνουν την ευαισθησία τους στην όψη της, καμιά φορά την υιοθετούν δίνοντας κι άλλη βία για να καταδικάσουν αυτοί που του τη δίδαξαν. Χτες είχαμε μια πρωτιά για την ελληνική δημοσιογραφία, αν δεν κάνω λάθος. Για πρώτη φορά (;) δόθηκε από την αστυνομία, δηλαδή κυβερνητικό όργανο, βίντεο με την εκτέλεση που έγινε στο Νέο Ηράκλειο. Δείχνοντας την από τις 7 το απόγευμα την καταδίκασαν τη βία και είπαν και μπράβο που κάτω αριστερά το βίντεο έχει μαυρίλα για να μη φανεί η εκτέλεση στο σύνολό της κρύβοντας τα θύματα (προφανώς επειδή αν δεν το είχε ήδη κάνει αυτό η αστυνομία σιγά μην το κάνανε όλα τα κανάλια αυτό από μόνα τους…). Το βίντεο δε βοηθάει σε τίποτα το να βρεθούν οι δράστες, βοηθάει όμως πολύ στην εξοικείωση με τη βία, στο εμπόριο είδησης από τα κανάλια, στην ικανοποίηση σκοτεινών ανθρώπινων ενστίκτων για το ταμπού, για την «κλειδαρότρυπα», για το νέο, για να το παίξουμε ντεντέκτιβ, για να «έχουμε γνώση οι ίδιοι» και ξανά (για να κλείσει ο κύκλος) στη διδασκαλία της βίας. Όλα αυτά «την ώρα που βλέπουνε παιδιά» και πυροβολούν με τα ψεύτικα πιστόλια τους τα πιο προνομιούχα ή κάνουν πως πυροβολούν με τα χέρια τους τα λιγότερο. Μαθήματα βίας και παράλληλα την καταδικάζουν… Παρεμπιπτόντως το βίντεο αυτό έπαιζε κάμποση ώρα αλλάζοντας τη σειρά και τη διάρκεια των ειδήσεων τη μέρα που θα έπαιζαν φρέσκα νέα για τρόικα, μέτρα, «διαπραγμάτευση» κ.λπ. Διπλή επιτυχία για την ελληνική κυβέρνηση, ευχαριστημένα τα κανάλια, ευχαριστημένοι οι θεατές, θλιβερή μέρα για την ελληνική κοινωνία. Οξύμωρο; Μάλλον μόνο έτσι θα γινόταν αυτή η σύνδεση.

Τι είναι είδηση και τι όχι

http://www.youtube.com/watch?v=nTRbOxOKPDI Στο 9' μπορείτε να δείτε δήλωση για λιντσάρισμα. Κάτι ανάλογο είχε γίνει και πριν λίγο καιρό και έγινε θέμα σε ειδήσεις, εκπομπές κ.λπ. με αστεία υπερασπιστική γραμμή (http://olympia.gr/2013/09/17/%CF%87%CE%AC%CE%BF%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%BF-star-%CE%BC%CE%B5-%CF%84%CF%83%CE%B1%CF%80%CE%B1%CE%BD%CE%AF%CE%B4%CE%BF%CF%85-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%BA%CE%B1%CE%BC%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%BF-%CE%B2/). Γιατί το ένα ήταν είδηση και το άλλο όχι; Μα θα στενοχωρήσουμε το αγαπημένο παιδί των δημοσιογράφων; Και σε τελική ανάλυση, το ίδιο θα φερθούμε σε ενεργεία υπουργό με ενεργεία πρόεδρο κόμματος της αντιπολίτευσης; Φαντάζομαι, με εξίσου αστείο τρόπο, αφού έχει γίνει ήδη πρόσφατα, είναι παλιά νέα...

Δολοφονίες και δολοφονίες

Δεν ξέρω αν οι τελευταίες δολοφονίες ατόμων που ήταν μέλη της γνωστής φασιστοσυμμορίας αποτελούν προβοκάτσια (τα έχουμε ξαναδεί αυτά από τους ναζιστές και όχι μόνο) ή αντίποινα για τη δράση της. Σίγουρα δε θα βιαστώ να βγάλω συμπέρασ, αν βγάλω ποτέ. Αυτό που θα σχολιάσω, ωστόσο, είναι η αντιμετώπιση ταμπέλας που διαπιστώνω. Τα ονόματα των συγκεκριμένων νεκρών σπάνια ακούγονται στα ΜΜΕ, αφού το ότι ήταν μέλη της οργάνωσης και ο τόπος (Νέο Ηράκλειο) χρησιμοποιούνται περισσότερο, αυτή τη φορά. Προσωπικά η αντίληψη της ταμπέλας δε με βρίσκει καθόλου σύμφωνο, ειδικά όταν η δράση είναι τέτοια. Για παράδειγμα, έτυχε σήμερα να συναντήσω έναν παλιό γνωστό, γραφικό γενικότερα, που έλεγε διάφορα ρατσιστικά. Τους επιτρέπει να δρουν έτσι, ίσως τους δυναμώνει με τη στάση του και ποιος ξέρει με ποιον άλλο τρόπο κλπ, αλλά η χαζομάρα του, όσο επιζήμια και εμμέσως δολοφονική κι αν είναι, όσα χέρια κι αν έχει οπλίσει έτσι, δεν τον κάνει δολοφόνο (μιας και ο ίδιος είναι κότα από μικρός). Ηθικό αυτουργό και άλλα παρόμοια να τα δεχτώ, αλλά νομίζω ότι δολοφόνος είναι αυτός που δρα αφαιρώντας μια ζωή. Πώς ξέρεις ποιον σκοτώνεις; Γενικευτικό κριτήριο συμβολισμού δεν είναι οι ρατσιστικές επιθέσεις και οι απρόκλητες επιθέσεις σε μέλη ομάδας; Δώρο προβοκάτσιας και διχαστική συμπεριφορά δεν είναι; Αλλά και δολοφόνοι να είναι οι άλλοι, που δεν το ξέρεις από πρίν, από πού και ως πού αυτοδικία όταν υπάρχουν ακόμα άλλοι τρόποι; Απάντηση σε βεντέτα που άρχισαν οι φασίστες σημαίνει και αναγνώρισή της υπόστασής της, άρα δικαίωσή της. Αν το κίνητρο είναι η μείωση του αριθμού των δολοφόνων, αυτό που πέτυχαν οι δράστες είναι να αυξήσουν τον αριθμό βάζοντας τα ονόματά τους στη λίστα αυτή.

Τα καβαφικά του 2013

Φαντάζομαι θα έχετε δει τι γίνεται στα μέσα μαζικής μεταφορά με τους στίχους του Καβάφη. Ενδεχομένως να έχετε δει ή ακούσει συζητήσεις για κάποιες επιλογές γενικότερες (π.χ. "είναι άστοχο να πετσοκόβεται το ποίημα και να μπαίνει σαν διαφήμιση") ή ειδικότερες (π.χ. "είναι άστοχο, αν όχι προκλητικά κάποια αποσπάσματα όπως το ότι είναι κακό πράγμα η βία ή άλλα που δημιουργούν συνειρμούς σε σχέση με τις σεξουαλικές του προτιμήσεις"). Αντί να πετάξω ένα κιλό λινκ, θα δώσω ενδεικτικά του Σαραντάκου (με ενδιαφέρουσες παρατηρήσεις και προτάσεις) για να πάρετε μια ιδέα: http://sarantakos.wordpress.com/2013/10/17/cavafy-sliced/ Πάμε να τα πιάσουμε αντίστροφα. Προσωπικά δε θεωρώ προκλητικούς στίχους που έχουν να κάνουν με τη σωματική ηδονή ή μπορεί να φανούν κάπως σε σχέση με τη σεξουαλική φύση του Καβάφη. Αν δεχτούμε ότι η όλη ιστορία γίνεται για εκείνον και την ποίησή του, κάποια πράγματα όπως οι προτιμήσεις του που τις ξέρουν και μικρά παιδιά στο σχολείο και οι ορθογραφικές του αποκλίσεις είναι στοιχεία που τον χαρακτηρίζουν. Στο θέμα της επιλογής ορισμένων αποσπασμάτων όπως αυτό το "είναι κακό πράγμα η βία", μου φαίνεται πολύ να κρύβουν κάτι σκόπιμο από κάτω, αλλά δε θα με εξέπληττε κιόλας. Στην ουσία του πράγματος, όταν έχεις μια τεράστια βάση δεδομένων και κάνεις μια τόσο μεγάλη δράση, οφείλεις να είσαι πιο προσεκτικός να μην προκαλέσεις. Στην ερμηνεία του πράγματος, μη σας πω ότι μου αρέσει το γεγονός ότι η ερμηνευτική πολυσημία έδρασε σε τέτοιο βαθμό που οδήγησε σε αναχρονισμούς. Συμφωνώ ότι δε θα έπρεπε να είχε δοθεί αφορμή για να δημιουργηθεί θέμα, αλλά αφού δόθηκε, μου άρεσε η πρόσληψη από τον κόσμο. Και πιάνομαι από τη λέξη "πρόσληψη" για να ασχοληθώ και με το γενικότερο. Πράγματι, κάτι χάνεται από την ποίηση (όπως συμβαίνει συνήθως με το λόγο) όταν αυτή πετσοκόβεται. Ωστόσο, εμένα το τμήμα του ποιήματος, ειδικά όταν δε μου δίνει ένα έτοιμο μήνυμα, μου φαίνεται σαν έναυσμα να το ψάξω. Νομίζω, δηλαδή, ότι βλέποντας μια μικρή, ενδιαφέρουσα, ιδιαίτερη ρήση η οποία μένει ατελής, αυτός που τη διαβάζει μπορεί να παρακινηθεί και να αναζητήσει π.χ. στο ίντερνετ τη συγκεκριμένη ρήση για να βρει το ποίημα και τη λειτουργία της. Το γεγονός ότι αυτό συμβαίνει στα μέσα μαζικής μεταφοράς που όλοι περιμένουμε και πολλοί έχουν ίντερνετ στο κινητό τους κάνει τη συγκεκριμένη επιλογή πρακτική: η ποίηση είναι σε κομμάτια στην πόλη σας, μπορείτε να τα αναζητήσετε, μπορείτε να γνωρίσετε την ποίηση του Καβάφη με αφορμή κάτι που είδατε πηγαίνοντας στη δουλειά, για ποτό κλπ. Με τον τρόπο αυτό, λοιπόν, η ποίηση του Καβάφη, χωρίς να είναι καθημερινή (;) μπαίνει στην καθημερινή ζωή. Σαφώς αυτό θα μπορούσε να έχει γίνει με καλύτερο τρόπο, όπως με παραπομπές στο ποίημα, ηλεκτρονική μετάβαση μέσω σκαναρίσματος από το κινητό στο πλήρες κείμενο, προσοχή στην καβαφική ειρωνεία κλπ. Ωστόσο, αυτό που με ενοχλεί εμένα δεν είναι ο αποσπασματικός χαρακτήρας της συγκεκριμένης δράσης, αλλά η αισθητική της. Νομίζω ότι το παρακάνανε και όπου πας είναι σαν να έχει "ξεράσει" ένας τόμος από άπαντα του Καβάφη ό,τι βρήκε. Σαν διαφήμιση του τζάμπο ή της γουίντ που λες "σταμάτα επιτέλους", νιώθεις βομβαρδισμένος και όχι ότι ανακαλύπτεις κάτι αλλά ότι σε κυνηγάει, με αποτέλεσμα να το αποστρέφεσαι. Για να συνοψίσουμε, πιο έξυπνες επιλογές αποσπασμάτων, μεγαλύτερα αποσπάσματα ή ολόκληρα ποιήματα όπου βολεύει για να σπάει λίγο αυτό το "πάντα κόκα κόλα" που σου δημιουργεί όταν βλέπεις σύντομες ατάκες σε δημόσιους χώρους και, τέλος, λιγότερα ερεθίσματα. Γιατί η ποίηση μπορεί να έχει κάτι το υψηλό, αλλά δεν μπορεί να είναι ελιτίστικη, οπότε, αν δεν πάμε εμείς σε αυτήν, ας έρθει αυτή σε εμάς!

Κι άλλο "πείραμα" με τρομακτικά αποτελέσματα...

Οι περισσότεροι ίσως ξέρουμε το περίφημο πείραμα το οποίο έγινε ταινιά πρώτα στα Γερμανικά και μετά από την Αμερική με τους συμμετέχοντες να χωρίζονται σε δεσμοφύλακες και φυλακισμένους και τι τροπή πήρε. Σήμερα είδα και κάτι που έχει να κάνει με εμάς τους δασκάλους: http://tvxs.gr/news/paideia/teras-mesa-mas-peirama-toy-milgkram

Για Θεσσαλονίκη-Αθήνα, θα πρέπει να υπάρχει μεγάλη ανάγκη

http://www.newsit.gr/default.php?pname=Article&art_id=246506&catid=3 Μα είναι σαφές! Πρόκειται για βολεμένους συνικαλιστές! Αυτές είναι κινήσεις εντυπωσιασμού, δεν υπάρχει ανάγκη, μόνο συμφέροντα! Άσε που από τις φάτσες, τη σωματοδομή και τις ηλικίες είναι σαφές πως πρόκειται για γυμναστές και μαραθωνοδρόμους, όχι για φύλακες! Μας κοροϊδεύουν! Και κλείνουν τους δρόμους! Και τι εικόνα θα δώσουμε στο εξωτερικό και τους τουρίστες! Μα μόνο τον εαυτούλη τους σκέφτονται, όχι την οικονομία της χώρας; Αυτά και άλλα πολλά από υπουργούς, κυβερνητικούς βουλευτές και δημοσιογράφους. Οι τελευταίοι θα μετράνε με το χιλιόμετρο τις πορείες για να υπολογίζουν την ανάγκη και τη διαμαρτυρία...

Μήνας κρίσης

Οι επόμενες 30 περίπου μέρες είναι κρίσιμες για πολλά πράγματα που κάνω. Στην τάξη γυμνασίου που κάνω μάθημα θα περάσω στη δεύτερη ενότητα και σκοπεύω να αλλάξω τον τρόπο διδασκαλίας μου. Παράλληλα, στην τάξη λυκείου που κάνω ολοκληρώνω τα δυνατά χαρτιά (παράγραφος, επεξεργασία κειμένου, περίληψη, παραγωγή κειμένου) και μπαίνω στις θεματικές ενότητες, οπότε ουσιαστικά η προσέγγισή μου θα είναι ξανά διαφορετική, ενώ θα δούμε και τι ψάρια πιάνει ο καθένας... Παράλληλα μέσα στις επόμενες μέρες πρέπει να ολοκληρώσω ένα άρθρο που θα ενταχθεί σε τόμο προς έκδοση, οπότε το επίπεδο και οι απαιτήσεις είναι αμφότερα υψηλά και η πρόκληση (όπως και η προσπάθεια και η λαχτάρα) μεγάλη! Περιμένω, βέβαια, πως μέσα στις επόμενες βδομάδες θα συναντηθούμε στο ένα ερευνητικό που είμαι για να λύσουμε απορίες και προβλήματα κι να βάλουμε μπρος τη βαρβάτη παραγωγή. Μαζί με αυτά μετράω αντίστροφα μέχρι τις 31/10 που θα βγουν τα αποτελέσματα για την αίτηση χρηματοδότησης που έκανα με μια ομάδα για ένα ερευνητικό που πρότεινα, ενώ τις προηγούμενες μέρες θα κρατάω μόνος μου το μαγαζί των γονιών μου. Λογικά μέσα στο Νοέμβρη θα ανοίξει και η σχολή όπως το βλέπω, οπότε θα ξεκινήσω διαδικασίες για το διδακτορικό μου (γραφειοκρατικά και όχι μόνο) και θα μάθω για ένα ερευνητικό ακόμα που έχουμε αφήσει στο φλου. Ζόρικος και κρίσιμος μήνας για εμένα, αλλά καιρός είναι κάποια πράγματα να τελειώσουν και κάποια άλλα να μπουν σε σειρά!

Χρωστάω συγγνώμες

Νομίζω πρέπει να ζητήσω συγγνώμη από τα λίγα άτομα που (άγνωστο γιατί) τσεκάρουν κατά διαστήματα τις δημοσιεύσεις μου. 1) Συγγνώμη που ακόμα δεν έχω καταλάβει πώς διάολο θα φαίνονται οι κενές σειρές, οι παράγραφοι κλπ στην κάθε ανάρτηση από τότε που άλλαξαν οι ρυθμίσεις του μπλογκ. Εγώ γράφω κανονικό κείμενο εδώ, αλλά βγαίνει αυτό που βγαίνει μετά και δεν ξέρω γιατί ή πώς να το αλλάξω... 2) Συγγνώμη για τα ορθογραφικά βιασύνης, αναγραμματισμούς κλπ που πιθανόν εμφανίζονται. Με νοιάζει αρκετά για να τσεκάρω τη λέξη που δεν είμαι σίγουρος πώς να τη γράψω, αλλά φαίνεται όχι αρκετά για να ξαναδιαβάσω το κείμενο ή να το πετάξω σε κανένα word για ορθογραφικό έλεγχο... Και πάλι πριν αλλάξουν οι ρυθμίσεις μου έκανε αυτόματα η σελίδα ορθογραφικό έλεγχο, αλλά τώρα δε βγάζει τίποτα και από τη στιγμή που γράφω 99% για το κέφι μου δε δίνω παραπάνω σημασία, αν και ίσως θα έπρεπε με αυτά που βλέπουν τα ματάκια μου αλλού (και φοβάμαι μη βγαίνουν και εδώ)! 3) Συγγνώμη για τον ακατάληπτο ειρμό μου. Όπως ανέφερα, τις πρεισσότερες φορές για το κέφι μου, δηλαδή χρησιμοποιώ το μπλογκ περισσότερο σαν ηλεκτρονικό ημερολόγιο παρά σαν μέσο ενημέρωσης. Για το λόγο αυτό "ξερνάω σκέψεις" προσέχοντας να με εκφράζουν, αλλά ίσως θα έπρεπε να σκέφτομαι και τον κακόμοιρο που έπεσε στη σελίδα μου και έκανε τον κόπο να με διαβάσει... 4) Συγγνώμη για το ύφος και τη ρητορική μου. Λογικά θα με ξέρετε ήδη και θα ξέρετε πόσο η γραφή μου ταιριάζει με την ομιλία μου και για τη γενικότερη συμπεριφορά μου δε ζητάω συγγνώμη, αλλά εάν το γραπτό κείμενο παρουσιάζει κάτι άλλο από εμένα, τότε συγγνώμη γι' αυτό. 5) Συγγνώμη που παρότι ζητάω συγγνώμη το κάνω περισσότερο για να αναγνωρίσω κάποιες παραλείψεις μου παρά για να τις διορθώσω. Ομολογώ πως, αφού γράφω για εμένα και αυτό που κάνω με καλύπτει, δύσκολα θα το άλλαζα. Ωστόσο, πρέπει να παραδεχτώ ότι δε δείχνω το σεβασμό μου στον αναγνώστη με τον τρόπο που αντιμετωπίζω τα κείμενά μου πριν τα δημοσιεύσω. Και επειδή το είδα και αλλού και εξοργίστηκα, αντί να κράξω εκεί είπα να το αναγνωρίσω εδώ ενημερώνοντας πως γράφω για εμένα και αφήνω πρόσβαση στους άλλους, δε γράφω για τους άλλους για κάποιον άλλο σκοπό. 6) Συγγνώμη γι' αυτό το κείμενο, αλλά ένιωσα την ανάγκη να το γράψω.

Πριν θυμόσουμε (γιατί θα θυμόσουμε), ας θυμηθούμε...

http://www.dkaravasilis.gr/2013/10/%CE%B3%CF%81%CE%AC%CE%BC%CE%BC%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%80%CE%B1%CF%84%CE%AD%CF%81%CE%B1-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CE%B3%CE%B9%CE%BF/

Ξεκάθαρα

Από τα λίγα μαθήματα που έχω κάνει μέχρι στιγμής σε τάξη έχω πάρει πολλά καλά. Τώρα δε θα πω τα καλά, αλλά ένα κακό που με προβληματίζει, αλλά σε καμία περίπτωση δε με ξενερώνει αρκετά για να είμαι λιγότερο παραγωγικός. Όταν οι μαθητές γ@μάνε το μάθημα πετώντας άσχετα ή παίζοντας μεταξύ τους, μία συνήθης αντίδρασή είναι ένας λόγος του στυλ "εγώ έρχομαι εδώ παρότι {βάλε δυσκολίες} για εσάς και για να κάνω {βάλε στόχους και κίνητρα} και όχι για να {βάλε όσα σε ξενερώνουν και σε εμποδίζουν από μέρους τους}". Με λίγα λόγια τους παρουσιάζεις σε ένα παραλήρημα γιατί έρχεσαι στην τάξη και τι θες από τον εαυτό σου και τι από αυτούς. Δοκίμασα να κάνω το αντίθετο, δηλαδή να τους βάλω να μου πουν εκείνει γιατί έρχονται στην τάξη, τι θέλουν από εμένα και τι από τον εαυτό τους. Κανένας δεν απάντησε άμεσα, είτε λόγω αιφνιδιασμού είτε από φόβο. Όταν ξεθαρέψανε, κάποιοι λίγοι πήραν θέση, κάποιοι έδειχναν ακόμη να φοβούνται, αφού ίσως πρόσθεταν πράγματα σε άλλους, αλλά δεν παρουσίαζαν οι ίδιοι τη δικιά τους οπτική, πολλοί όμως δεν ανταποκρίθηκαν και έδειχναν χαμένοι. Και εκεί τρόμαξα. Γιατί είτε δεν τους παρακινεί καν να πουν τη γνώμη τους για κάτι στο οποίο καταθέτουν χρόνο κάθε μέρα είτε δεν ήξεραν τι να απαντήσουν. Εκεί τι να κάνω εγώ; Όταν ο άλλος έρχεται και δεν ξέρει το γιατί, δεν ξέρει τι προσδοκίες έχει από τον άλλον απέναντί του, για να μην αναφέρω καν το κομμάτι της δικής του συνεισφοράς στην επίτευξη του στόχου του, αφού πολλοί δεν έχουν καν σκεφτεί να βάλουν στόχους και θεωρούν πως είναι εκεί γιατί απλά "συμβαίνει", τότε για ποιο μάθημα μιλάμε και ποια τάξη; Πάμε στους γονείς, πάμε στο σύστημα, πάμε στην κοινωνία και μετά πάμε στο σχολείο, στο δάσκαλο, στο μαθητή. Κι όμως, τα πάντα είναι στο δάσκαλο! Επανέρχομαι λέγοντας πως τα πράγματα είναι ξεκάθαρα κι έτσι τα αντιλαμβάνομαι κι έτσι τα παρουσιάζω. Στην τάξη είμαστε ομάδα με συγκεκριμένους κοινούς σκοπούς. Ο μακροπρόθεσμος στόχος είναι η επιτυχία των μαθητών, ο γενικότερος η βελτίωσή τους, ο άμεσος η αφομοίωση της νέας γνώσης που ενδεχομένως να παίξει ρόλο στην επιτυχία τους, όπως έχουν τα πράγματα στο εκαπιδευτικό σύστημα. Σε αυτό ή είμαστε συμπαίχτες ή είμαστε αντίπαλοι. Και αν είμαστε αντίπαλοι, ξέρεις πως λόγω θέσης και μόνο ο μαθητής δεν έχει ελπίδα απέναντι στο δάσκαλο, ακόμα κι αν αυτό είναι άδικο. Διάλεξε έξυπνα, λοιπόν, και φέρσου ανάλογα. Συνειδητά. Και εγώ ως συμπαίχτης θα αφήσω χώρο και για τη μοναδικότητά σου και για τα λάθη του συστήματος και για να γίνει το μάθημα πιο εύκολο και, εφόσον παραμένει αποτελεσματικό, πιο ευχάριστο. Και όλα αυτά θα τα βοηθήσω όπως και όσο μπορώ με τη βοήθειά σου, γιατί είμαστε ομάδα. Αλλά όλα αυτά έχοντας εξασφαλίσει τα υπόλοιπα, αλλιώς χάνουμε τον μπούσουλα και κοροϊδευόμαστε. Και εγώ αυτό δε θα το αφήσω να γίνει στην ομάδα μου, οπότε φρόντισε να είσαι μέσα...

ΑΝΤΙσταση ή ενΑΝΤΙα;

Επιστρέφω στο προηγούμενο θέμα για να το προεκτείνω λίγο. Εξέφρασα την άποψη ότι υπάρχουν δύο είδη αντιφασισμού, ένα που είναι αντί-θετο με τις θέσεις και τη δράση του και αντι-στέκεται σε αυτόν και ένα άλλο που βρίσκεται απέν-αντί του στο άλλο άκρο με δράσεις παρόμοιες ή και ίδιες με του φασισμού απλώς εν-αντί-ον του. Προσωπικά ανήκω στην πρώτη έκφραση. Η δεύτερη έχει να κάνει με ξυλοδαρμούς σε κοντοκουρεμένους ή σε άτομα με μαύρες μπλούζες επειδή υποθέτουν κάποιοι ότι είναι φασίστες ή επειδή μοιάζουν με αυτούς. Όπως δηλαδή γίνονται οι προληπτικοί έλεγχου σε μουσάτους με σάκες και ρούχα με κουκούλες σε πορείες, όπως οι μελαμψοί πρέπει να δηλώνουν την εθνικότητά τους, όπως στο γήπεδο βλέπεις να σε στραβοκοιτάνε αν δε φοράς φανέλα της ομάδας επειδή μπορεί να είσαι "με τους άλλους" κλπ. Με κριτήριο ό,τι του φανεί του καθενός υπάρχει και δράση και η δράση αυτή μπορεί να περιέχει βία. Όταν το δόγμα αυτό πάει και στον αντιφασισμό, το "αντί" φλερτάρει με την παρένθεση και ο αντιφασισμός με το φασισμό. Αυτό δε σημαίνει ότι δεν πρέπει να αντισταθούμε στο φασισμό σε κάθε μορφή του, αλλά να τον αναγνωρίζουμε και να του αντιστεκόμαστε σε κάθε μορφή του, ενώ παράλληλα να προσέχουμε μήπως ο αντιφασισμός μας μας κάνει φασίστες χωρίς να το καταλάβουμε.

Όταν το "αντί" είναι μόνο "τοπικό"...

Τις προάλλες πέτυχα αντιφασιστική πορεία στα μέρη μου που έχουν προβλήματα και με εγκληματικότητα και με μετανάστες και με φασίστες. Στην αρχή σκεφτόμουν ότι είναι μία από τις καλύτερες συλλογικές εκφράσεις και ότι, όπως οι φασίστες κάνουν πορείες για να δείξουν ότι θα "βάλουν πλάτη" σε ξενοφοβικές δράσεις, έτσι καλό είναι να περνάει το μήνυμα ότι οι μετανάστες δεν είναι μόνοι και ότι στην αντίσταση στο φασισμό θα βάλουν άλλοι πλάτη. Και μετά έφτασα αρκετά κοντά για να ακούω συνθήματα για κρεμάλες, δυο μέτρα χώμα κλπ. Καμία αναφορά σε φταίχτες ή δράστες, μόνο κριτήριο η ιδεολογική διαφορά, οι διαφορετικές απόψεις. Έτσι οι πορείες αντί για στήριξη ενάντια στην παθητικοποίηση και τις δράσεις φασισμού γίνονται για τρομοκρατία των αλλοφρονούντων ανεξάρτητα από το αν δρουν φασιστικά ή απλώς έχουν ρατσιστικές φοβίες αλλά κανονική συμπεριφορά. Όλοι στο ίδιο τσουβάλι για "δυο μέτρα χώμα" χωρίς ιδεολογική προσέγγιση και ερμηνεία του φαινομένου. Μαζί άκουσα και για το "πόσο ωραία καίγεται η σημαία" και αναρωτήθηκα αν αυτό ισχύει για όλες τις σημαίες, δηλαδή και των μεταναστών και τις μαύρες και κόκκινες που κρατούσαν (!) άτομα στην πορεία, ή μόνο μία σημαία καίγεται ωραία. Προσωπικά είχα πάντα την αντίληψη ότι δεν είναι το πανί που κάνει τα σύμβολα, αλλά με έθιξε το συγκεκριμένο σύνθημα κυρίως γιατί δε σεβάστηκε τους ανθρώπους που βλέπουν κάτι στη σημαία τους και δεν είναι ούτε φασίστες ούτε εθνικιστές και δεν έχουν τη γνωστή φασιστική δράση... Υπάρχουν δύο είδη αντιφασισμού δηλαδή: Ένα που είναι ενάντια στην έκφραση και τη διάδοση του φασισμού και ένα που θέλει βία και τρομοκρατία ενάντια στο διαφορετικό. Το δεύτερο είδος αντί-φασισμού είναι φασισμός από την αντίθετη πλευρά, δηλαδή το "αντί" λειτουργεί μόνο ως "τοπικός" (βλ. "αριστερά" και "δεξιά") προσδιορισμός. Είναι δηλαδή ένας διαφορετικός φασισμός, κατά τη γνώμη μου. Και αυτό είναι ενδεικτικό για το ότι τα "άκρα" δεν είναι κομματικά, όσο κι αν συμφέρει επικοινωνιακά και πρακτικά ονομάζοντας "άκρο" ό,τι βολεύει και βγάζοντας άλλους από την κατηγορία αυτή. Τα άκρα είναι νοοτροπίες οι οποίες εκφράζονται κατά βάση σε χώρους, κάποιες φορές (όχι πάντα) οργανώνονται σε κόμματα και δεν έχουν σχέση 1 προς 1 εντός και εκτός Βουλής. Αν δεν είναι αυτός ο απώτερος στόχος, τότε θα σκάσει μία "μπλε αυγή" μετά, ένα παλιό κόμμα συγκυβέρνησης θα είναι "εκτός άκρων" και άκρο θα είναι ο εκάστοτε αριστερός αντίλογος στη βουλή, ενώ οι φασιστικές και ακραίες νοοτροπίες, οι σκέψεις και οι πράξεις θα φέρνουν κομματικές ή ακομμάτιστες βόλτες δεξιά και αριστερά αφήνοντας ίχνη παντού.

Για την παγκόσμια μέρα δασκάλου

Σήμερα λέω να αφιερώσω αυτό σε εμάς που διδάσκουμε, αν και διαφωνώ σε πολλά: http://www.youtube.com/watch?v=RxsOVK4syxU Αλλά ακόμα περισσότερο θέλω να μας αφιερώσω αυτό: http://www.youtube.com/watch?v=xhgE5bfcFTU

Μπράβο για τα βιβλία γλώσσας του γυμνασίου

Έχω ξεκινήσει τα μαθήματα έκθεσης σε δευτέρα γυμνασίου και λυκείου. Το βιβλίο του λυκείου είναι το ίδιο που είχα ως μαθητής και έχει αρκετά προβλήματα. Ωστόσο, αυτό του γυμνασίου που είναι νέο με έχει εντυπωσιάσει μέχρι στιγμής. Το βιβλίο, το τετράδιο εργασιών και η γραμματική είναι εξαιρετικά. Στην πρώτη ενότητα δεν μπορώ να αποφασίσω τι σημειώσεις να βγάλω, επειδή το βιβλίο με καλύπτει σε τέτοιο βαθμό που νιώθω πως δεν έχω τι άλλο να βάλω σε μια τέτοια τάξη (και αυτό δεν είναι κάτι που συνηθίζει ένας ψυχαναγκαστικός "ψείρας" σαν εμένα...). Ελπίζω αυτή η εντύπωσή μου να συνεχιστεί και στις επόμενες ενότητες, αν και με ένα ξεφύλλισμα που έκανα έτσι δείχνει το πράγμα. Επιτέλους, μπράβο, λοιπόν!

Τα "άκρα" όπως κάποιοι έχουν συμφέρον

Με τις κουβέντες για τα δύο άκρα από την (πρώην και νυν) κυβέρνηση βάλαμε στο ίδιο καζάνι τους φασίστες-δολοφόνους με την αξιωματική αντιπολίτευση θεωρώντας ότι ενθαρρύνει την αριστερή βία ή δεν την καταδικάζει. Βέβαια πως το "ασκώ βία" εξισώθηκε με το "ενθαρρύνω τη βία", που προέκυψε από το "χαϊδεύω τα αυτιά κάποιων", το οποίο βγήκε από το "ανέχομαι και δικαιολογώ μορφές βίας επιλεκτικά" λόγω του "δεν καταδικάζω κάθε βία από όπου κι αν προέρχεται αλλά την εξετάζω" (αλήθεια, η κρατική βία συγκαταλέγεται στη λίστα αυτή;) είναι ένα ερώτημα που δε θα με απασχολήσει παραπάνω σήμερα. Ωστόσο, βλέπω παρέα με τις συλλήψεις φασιστών-δολοφόνων και μια τάση να διευρυνθεί αυτό το άλλο ακρό που κάποιοι (κάνουν πως) βλέπουν. Σειρά παίρνει το ΚΚΕ, μην τυχόν και ψήφοι που πήραν οι φασίστες και μένουν στον αέρα πάνε προς τα εκεί. Ας θυμηθούμε ότι το ΚΚΕ όσο δεν υπήρχε τέτοιος κίνδυνος ήταν "σταθερό στις απόψεις του, χωρίς βία και με καλή περιφρούρηση", και το χρησιμοποιούσαν ως παράδειγμα για την αριστερά με ενστάσεις στη συνεχή του άρνηση ("είναι κόμμα διαμαρτυρίας και διαφωνεί με τα πάντα, δεν κάνει προτάσεις παρά μόνο στο σύστημα που αυτό θέλει") και στην ιδεολογική του ταυτότητα. Πρώτος το χωρό ξεκίνησε ως συνήθως ο Πάγκαλος (http://www.enikos.gr/politics/176248,BINTEO-Pagkalos:Kai_to_KKE_den_8elei_th_.html) για να συνεχίσουν σταδιακά και άλλοι, όπως πρόσφατα ο Βελόπουλος (το πέτυχα στο ζάπινγκ στην εκπομπή του, μην περιμένετε λινκ, δε θα ψάξω και τέτοια...). Περιμένουμε τη συνέχεια για να δούμε αν θα μπει και επίσημα το ΚΚΕ στα άκρα από το "δημοκρατικό τόξο" (αγαπημένη έκφραση του Κουβέλη) ή θα μείνουν μόνο προβοκατόρικες φωνές. Να ένα καλό κριτήριο για το αν οι συλλήψεις των φασιστών-δολοφόνων είναι ουσιαστικές ή επικοινωνιακές...

Πριν βιαστείς να χαρείς, σκέψου...

Με τις συλλήψεις φασιστών-δολοφόνων κόμματος της βουλής υπάρχει μία αίσθηση χαράς και δικαίωσης που μοιάζει βιαστική. Δε θέλω να είμαι ο τύπος που δεν χαίρεται ποτέ, αλλά ας δούμε λίγο τα γεγονότα: 1) Υπήρχε τόσο υλικό και αποφασίστηκε να χρησιμοποιηθεί τώρα. Από τη μία ευτυχώς χρησιμοποιήθηκε, από την άλλη τώρα ξυπνήσαμε; 2) Κάθονται και χαίρονται "δικαιωμένοι" μαζί άτομα με ολοκληρωτικές αντιλήψεις και φασιστικές συμπεριφορές άλλων ιδεολογιών. Παράλληλα χαίρονται "δικαιωμένοι" διάφοροι δημοσιογράφοι που από τις πολλές κωλοτούμπες θα τους μπέρδευες με ρόδες... 3) Κανείς δεν ασχολείται με το πώς βρέθηκαν να έχουν τόση δύναμη και υποστήριξη οι συλληφθέντες παρά τα όσα τους καταλογίζονται! 4) Το πολιτικό κομμάτι δεν υπάρχει πουθενά στο χάρτη και μάλιστα με γραμμή "για να κάνει τη δουλειά της απερίσπαστη η δικαιοσύνη". Ωστόσο το φασιστικό πολιτικό υπόβαθρο υπάρχει και άμα του τελειώσει ο ένας εκφραστής θα βρει άλλον. Τα παραπάνω και διάφορα άλλα με προβληματίζουν. Σκέφτομαι ότι οι δολοφόνοι χρησιμοποίησαν το "εμείς χτυπάμε αλλά δεν κλέβουμε" και βλέπω το "εμείς κλέβουμε αλλά δε χτυπάμε" ως αντιπρόταση. Αφού το σύστημα απέδειξε ότι μπορεί να δράσει όταν θέλει, δημιουργείται το ερώτημα "μόνο αυτοί είναι εγκληματική οργάνωση;" και "αφού υπάρχουν και τόσα άλλα, γιατί δε δρα εξίσου αποτελεσματικά το σύστημα στις υπόλοιπες περιπτώσεις"; Όσο το πολιτικό σύστημα δεν έχει αξιοπρεπή υπόσταση, δε δίνει απαντήσεις στα ερωτήματα που οδήγησαν στην άνοδο του φασισμού και δεν φροντίζει για την αυτοκάθαρσή του, τότε αυτή η "νίκη της δημοκρατίας" μοιάζει σαν ένα γκολ σε παιχνίδι που δεν έπρεπε να ξεκινήσει. Τα παιχνίδια, όμως, γυρίζουν... Και γι' αυτό η πολιτική δεν πρέπει να γίνεται αντιληπτή με γηπεδικές νοοτροπίες. Η δικαίωση θα έρθει αν αυτές οι κινήσεις είναι οι πρώτες από μία σειρά αλλαγών, αποτελεσματικής λειτουργίας του συστήματος και αυτοκάθαρσης της πολιτικής, κάτι που θα φέρει και απαντήσεις, υπόσταση και ελπίδα στο δημοκρατικό σκηνικό. Σε αντίθετη περίπτωση οι φασίστες εύκολα μπορούν να φανούν ως θύματα ενός σάπιου συστήματος που δουλεύει μόνο όποτε το συμφέρει και προσποιείται το δυσλειτουργικό όταν φταίει αυτό σε κάτι. Παράλληλα θα έχει ξεκινήσει μία μάχη δημοκρατίας-φασισμού που θέτει σε αμφισβήτηση το υπάρχον πολίτευμα, αφού συμμετάσχει στον αγώνα. Τέλος, οι υποστηρικτές των δύο ομάδων θα "απλώσουν" και στις δυο πλευρές αν η έκφραση της δημοκρατίας δεν τους εμπνεύσει αλλά τους παρουσιαστεί ως συμβιβασμός στο αδιέξοδο, όπως ακριβώς συμβαίνει σε ένα παιχνίδι που δεν παίζει η ομάδα σου αλλά δύο ομάδες που ξέρεις. Και μάντεψε ποια ομάδα έχει τους οργανωμένους της σίγουρους... Επομένως, αν άλλαξε ο Μανωλιός και έβαλε τα ρούχα του αλλιώς, η σημερινή μέρα μπορεί να είναι ήττα και ας παρουσιάζεται σαν νίκη. Αυτό είναι χειρότερο από την αποκάλυψη ότι κάποια πράγματα μπορούσαν να λειτουργήσουν και στο παρελθόν, αλλά κάτι τέτοιο δεν έγινε. Επίσης είναι χειρότερο από τη συγκάλυψη ορισμένων και την επίπλαστη προβολή άλλων. Η συνέχεια μόνο μπορεί να δείξει αν πρόκειται για μια νέα αρχή και η μέχρι τώρα ιστορία έχει δείξει πως μάλλον παιχνίδια παίζονται παρά πραγματοποιούνται ιστορικές αλλαγές. Και σε αυτή την περίπτωση, φοβάμαι σήμερα που τόσοι χαίρονται και δεν μπορώ να το χαρώ με την ησυχία μου, αφού αν δεν είναι "νίκη της δημοκρατίας" αλλά ένα γεγονός για να φανεί έτσι, μπορεί να είναι το κύκνειο άσμα της. Μια ματιά στη στάση των Μ.Μ.Ε. και των κομμάτων τα λέει όλα...

Μια από τις ειδήσεις που δεν ακούμε...

http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_26/09/2013_520324 Succes, επενδύσεις και εικόνα στο εξωτερικό... Ωραία κλισέ για όποτε τους συμφέρει!

Κύριοι φιλόλογοι, μας την είπαν...!

Και σα να μην έχουν άδικο... Μήπως να χαλαρώναμε λίγο; http://www.tokoulouri.com/science/ocd/

Και τα εκδοτικά συμφέροντα είναι ευμετάβλητα

Η παρακάτω είδηση "κομίζεται" και σε dvd... http://unfollow.com.gr/blog/item/294-fyllada.html Φυσικά ο "χιουμορίστας" εκδότης δε θα άφηνε την εφημερίδα του ακάλυπτη. Έτσι συμπεριέλαβε και αυτό το άρθρο που έχει ενδιαφέρον, αν εξαιρέσεις το γεγονός ότι συμπεριλαμβάνει το δικό του πρωτοσέλιδο (το οποίο δεν έχει μόνο τον χτυπημένο νεκρό αλλά μια προσωπική ανθρώπινη στιγμή, δηλαδή δε σκοπεύει να αφυπνήσει αλλά να πουλήσει): http://www.protothema.gr/politics/article/312741/ta-politika-kai-istorika-dokoumeda-sta-protoselida-ton-efimeridon/ Έτσι ίσως θέλησε να απαντήσει στην ΕΣΗΕΑ που ανακοίνωσε με ασφάλεια αυτά: http://www.sport-fm.gr/article/i-esiea-kataggellei-ti-dimosieusi-tis-fwtografias-tou-dolofonimenou-paulou-fussa/722816 Δεν απάντησε, όμως, στην οικογένεια που δημοσίευσε έγκαιρα αυτό: http://www.skai.gr/news/greece/article/242343/oikogeneia-fussa-hudaia-prosvoli-tis-mnimis-tou-nekrou-i-dimosieusi-tis-fotografias/ Ή μάλλον απάντησε με τη σημερινή έκδοση... Από τον άλλο μήνα, βέβαια, οι γνωστοί καλεσμένοι, οι γνωστές θέσεις και απόψεις του "χιουμορίστα" και της ομάδας του παρέα με χορεύτριες και βιντεάκια....

Το "οι άλλοι" είναι ευμετάβλητο...

http://www.sport-fm.gr/article/paradexthike-oti-anikei-sti-xrusi-augi-o-drastis-tis-amfialis/722122 Το είπαμε όταν μπήκαν στα δημοτικά συμβούλια. Το φωνάξαμε στον πρώτο γύρο των εκλογών που τους έβαζε στη βουλη. Τώρα το βλέπουμε και ελπίζουμε να γίνει επιτέλους αντιληπτό και να το καταλάβουν οι πρόσφατοι ψηφοφόροι τους. Ο φασισμός που στηρίζεται στη βίαιη επιβολή του "εμείς" και στη δίωξη του "άλλου" είναι επικίνδυνος για όλους! Η ταυτότητα του κάθε "εμείς" αλλάζει και οι "άλλοι" δεν είναι ποτέ μόνο κάποιοι συγκεκριμένοι. "Οι άλλοι" που υποτίθεται ότι ήταν οι μετανάστες δε θα είναι μόνο αυτοί (όχι πως κάτι τέτοιο θα ήταν ανεκτό ή θα μπορούσε να δικαιολογηθεί, αλλά πολλοί δυστυχώς ακολουθούν το ρατσισμό πλέον για διάφορους φαντασιακούς και μη λόγους), θα είναι όποιοι και όσοι δεν είναι στο "εμείς" τους και οι πρακτικές θα είναι φυσικά οι ίδιες. Αυτός είναι ο φασισμός, αυτή είναι η στάση του ολοκληρωτισμού. Ο ολοκληρωτισμός δε βλέπει μέρη, βλέπει ακολουθίες μερών μέχρι να μείνει μόνος του και να αποτελεί το τρομακτικό (και αναποφευκτα αυτοκαταστροφικό στη συνέχεια, πλάθοντας εσωτερικούς εχθρούς, γιατί μόνο με εχθρούς υπάρχει και λειτουργει) όλον. Μεμονομένο περιστάτικό; Χα! http://alterinfo.gr/?p=39558 Μαζί με αυτό, για να μην ξεχνιόμαστε, βλέπεις αυτούς που δώσανε πάτημα να αποκτήσουν πολιτική υπόσταση οι δολοφόνοι να αντιδρούν καθυστερημένα (στην καλύτερη περίπτωση) ή υποκριτικά (στη χειρότερη) και να παρουσιάζονται με έναν τρόπο ανάλογο "διώκτης" και "διωκόμενος". Οι δολοφόνοι ανέβηκαν με την ιδέα πως τάχα "είμαστε βίαιοι αλλά είμαστε καθαροί και περήφανοι, όχι κλέφτες", ενώ οι άλλοι επεκτείνουν τη δικαιολογία για την αστυνομική βία ("για την ασφάλεια υπερβάλαμε, στην προσπάθεια να υπάρχει τάξη") με το "μπορεί να είμαστε αυτοί που είμαστε, αλλά με εμάς θα είστε ασφαλείς γιατί δεν είμαστε (άμεσα) δολοφόνοι". Το "άμεσα" πάει στις δολοφονικές πολιτικές που οδηγούν κόσμο στο να χάσει ή να δώσει τέλος στη ζωή του... Παράλληλα βάζουμε και ρητορική για τόξα, άκρα κλπ ώστε να βγάλουμε και τους άλλους πολιτικούς αντιπάλους εκτός, να μείνουμε μεταξύ μας δηλαδή σε ένα ομοιάζον όλον. Από την άλλη η κοινοβουλευτική αριστερά είναι πιο αδέξια και από παιδάκι στα πρώτα του βήματα, δείχνει ανέτοιμη, δεν εμπνέει, δεν πείθει και συμπληρώνει την εικόνα που φωνάζει "θα συμβιβαστείς αναγκαστικά με κάτι που δε θες ή/και με κάτι λάθος, οπότε απλώς διάλεξε ποιο θα είναι αυτό". Τραγικό αδιέξοδο και αρχές σχιζοφρένειας τώρα! Μετά βλέπεις κινητοποίηση αυθόρμητη από αρκετό κόσμο. Λες "θα υπάρξει αντίδραση" και φροντίζεις να είσαι μέρος της, γιατί αλλιώς είσαι κάμερα και όχι άνθρωπος με θέσεις και κρίση. Και βλέπεις ότι κάποιοι από εκεί πάνε να παίξουν με τα ίδια όπλα το ίδιο παιχνίδι και η βασική διαφορά είναι ότι βρίσκονται από την άλλη πλευρά. Η αντίδραση του κινητοποιημένου κόσμου είναι η ίδια που ήταν με τους άλλους πριν κινητοποιηθεί. Βλέπει, δικαιολογεί, σιωπά ή αποδέχεται γιατί και πάλι "κάτι πρέπει να γίνει, ας γίνει έστω έτσι". Sorry, δε θα διαλέξω ιδεολογική πλευρά βίας και επιβολής, αλλά κάτι πρέπει να κάνω; Δεν υπάρχει άλλος τρόπος; Χα! Έτσι μου λέγανε και για το μνημόνιο... ΑΑΑΑΑΑΑΑΡΓΚ!!!! (κραυγή αγωνίας, οργής, απογοήτευσης, απόγνωσης κλπ) Και εκεί που έχεις ξενερώσει τη ζωή σου και τραβάς τα μαλλιά σου, ψάχνεις μέσα στη μαυρίλα να βρεις κάτι που θα σου δώσει κουράγιο και διαβάζεις αυτή την είδηση: http://www.lifo.gr/now/society/33662 Και στο βίντεο του Μελιγαλά είδα έναν παππού μόνο να δρα κρατώντας το μικρόφωνο και να μην το αφήνει. Σε κάνει να σκέφτεσαι ποιοι είναι οι αδύναμοι και ποιοι όχι... Τώρα αν αυτό δίνει κουράγιο, δεν ξέρω, αλλά τουλάχιστον σε κάνει να πεις ότι αναγνωρίζεις κάποιους ανθρώπους που δεν κάθονται να κοιτάνε ούτε απαντάνε με τα ίδια όπλα των άλλων μπαίνοντας στο παιχνίδι τους. Respect και επιβράβευση ΤΩΡΑ για τη συγκεκριμένη γυναίκα, προβληματισμός και δράση (όχι μόνο μέτρα) για τους υπόλοιπους και ό,τι μπορεί να οδηγεί σε τέτοια στάση ώστε να μην μπορεί να ξαναγίνει. Υ.Γ.: Και να η επιβράβευση... http://theblob.gr/eidhseis/koinwnia/item/1957-to-maxairi-sto-kokkalo.html Σύλληψη οπλισμένου υπόπτου για φόνο, έτσι;

Πραγματική ιστορία πραγματικής αγάπης σε εικόνες

http://www.dkaravasilis.gr/2013/09/%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%AF%CE%B1-%CE%B1%CE%B3%CE%AC%CF%80%CE%B7%CF%82/ Suck on that, "the notebook" movie!

Τέρμα τα ενισχυτικά μαθήματα πριν από εξετάσεις. Ώρα για τάξη!

http://kfront.blogspot.gr/ Και ξεκινάμε! Πρώτη εμπειρία σε τάξη μαθητών λυκείου! Έκθεση β' λυκείου σε κοινωνικό φροντιστήριο με όλα τα υπέρ και τα κατά που έχει μια τέτοια ενασχόληση. Τι κι αν τρέχω ερευντηικά προγράμματα παράλληλα; Τι κι αν ξεκινάω διδακτορικό; Η ξεχωριστή δρακστηριότητα της χρονιάς για εμένα είναι αυτή. Είμαι ενθουσιασμένος με το μάθημα που ανέλαβα, με την τάξη, με την πρόκληση. Ξέρω ότι θα έχω βοήθεια και καθοδήγηση από τους ανώτερούς μου όποτε χρειαστεί, αλλά απευθύνθηκα και στους δικούς μου "μέντορες" (το βάζω σε εισαγωγικά γιατί σίγουρα θα γελάνε διαβάζοντάς το) για να μου δώσουν κάποιες βασικές κατευθύνσεις και τους ευχαριστώ πάρα πολύ που ανταποκρίθηκαν βλέποντάς με ως συνάδερφο και όχι ως ανταγωνιστή. Άλλωστε κι εγώ έτσι βλέπω τον εαυτό μου απέναντί τους και γι' αυτό επικοινώνησα μαζί τους αυτή την περίεργη για εμένα στιγμή. Περιέργως δε φοβάμαι. Νιώθω πολύ σίγουρος και δυνατός, ξέρω τις ικανότητές μου και τη δουλειά που κάνω και μπορώ να κάνω. Ωστόσο, νομίζω ότι πριν πας από το θρανίο στην έδρα είναι καλύτερο να αφήσεις το χέρι από αυτούς που σε βοηθούσαν ως μαθητή και τους ξεχώρισες για τη δουλειά τους με δυο τελευταίες συμβουλές για το νέο σου ρόλο και το μάθημα που οι ίδιοι ξέρουν καλύτερα και σου το δίδαξαν. Αυτή η ομαλή μετάβαση είναι προτιμότερη από το να τραβήξεις το χέρι σου μέσα στον ενθουσιασμό σου και να πεις "πάω να κάνω τα δικά μου τώρα". Καλός ο ενθουσιασμός, αλλά να ξέρουμε και που βρισκόμαστε... Τους ευχαριστώ, λοιπόν, γι' αυτή την τελευταία ώθηση που μου δίνουν και πιστεύω πως ξέρουν και οι ίδιοι ότι δε θα τους απογοητεύσω.

Νηπιαγωγείο-σχολείο: 1-0

http://www.dkaravasilis.gr/2013/09/%CE%B1%CF%80%CE%BF-%CF%84%CE%BF-%CE%BD%CE%B7%CF%80%CE%B9%CE%B1%CE%B3%CF%89%CE%B3%CE%B5%CE%AF%CE%BF/ Και θυμάμαι την ατάκα στους schooligans ότι "στο σχολείο μας μαθαίνουν τόσα πράγματα και δε μας μαθαίνουν να ζούμε".

Σαραντάκος για αρχαία, Ρεπούση και γκεστ σταρ Μπαμπινιώτη

http://sarantakos.wordpress.com/2013/09/12/arxaiarepousi/ Υπέροχο άρθρο με ενδιαφέρουσες θέσεις και ακόμα πιο ενδιαφέροντα υστερόγραφα και λινκ.

Ντρίμπλα από "αριστερά"

Καλύτερη ασίστ δε θα μπορούσε να πάρει η κυβέρνηση από αυτή που ακούσια έδωσε η Ρεπούση με το θέμα (;) για τα αρχαία ελληνικά. Η Δ.Ε.Θ. και οι κινητοποιήσεις περνάνε στα ψιλά, οι αντιδράσεις στο χώρο της παιδείας (ως επίκαιρο αλλά και συναφές θέμα) πάνε πιο μπροστά και οι διάφορες απόψεις για το αν και πώς θα είναι τα αρχαία ελληνικά (κυρίως, γιατί πουλάει πιο πολύ) και τα θρησκευτικά στο σχολείο γίνονται πρώτο θέμα. Όλοι θα έχουν άποψη, πολλοί έχουν εμπειρία, με τις στάσεις και την ιδεολογία συνδέεται το θέμα, πουλάει και πονάει, έτοιμος ο αποπροσανατολισμός! Και να ήταν ακόμα στη συγκυβέρνηση, τέτοιο βολικό δωράκι δε θα μπορούσαν να τους κάνουνε! There is a time and a place for everything... Και αυτό ήταν λουκούμι! Για τους άλλους, όμως...

Τι; Κινητοποιήσεις και κλειστά σχολεία;

http://ipaideia.gr/o-aristouxos-mathitis-pou-afise-afono-to-eliniko-diadiktio.929f8222201d30ff4e30140059d40139.htm Διατηρώ τις επιφυλάξεις μου για το κατά πόσο το κείμενο είναι του μαθητή (μακάρι να είναι), αλλά σε κάθε περίπτωση το περιεχόμενό του είναι εύστοχο. Copy-paste στα δελτία ειδήσεων! Μα τι λέω... Αναφέρει και τα κανάλια. Άκυρο, βγάλτε κανονικά το σχολιαστή να μας πει για το μέλλον των παιδιών! Υ.Γ.: Μακάρι όλες οι κινητοποιήσεις να ήταν ίδιες και με κριτήριο τη λειτουργία των σχολείων και το συμφέρον των μαθητών.

Το τέλος είναι κάτι περισσότερο από μια νέα αρχή

Την Παρασκευή τελείωσα τη μελέτη που έκανα από τα τέλη της άνοιξης. Αυτό ήταν το βασικό project του καλοκαιριού για εμένα και στην ουσία έφαγε τις περισσότερες ώρες μου. Έτσι, τελείωσε ένα γεμάτο καλοκαίρι και ξεκινάει ένας ακόμα πιο γεμάτος χειμώνας. Ωστόσο, δεν είναι αυτό μόνο που νιώθω. Ξέρω τι με περιμένει απο την άλλη βδομάδα κιόλας, αλλά η αίσθηση που έχω είναι της απελευθέρωσης από αυτό που τελείωσα και όχι η αβεβαιότητα από αυτά που θα ξεκινήσω. Και για λίγες μέρες ακόμα θα κοιτάξω να το απολαύσω γιατί θα αργήσει να ξανάρθει και σε τελική ανάλυση το κέρδισα!

Έσο έτοιμος!

Δεν είναι οι ήχοι που θα ακούσεις όταν βλέπουν ένα μωρό ή ζωντανό στο δρόμο. Δεν είναι οι κουβέντες για ρομαντικές ταινίες, ρούχα και ειδικά τσάντες και παπούτσια. Δεν είναι καν ο τρόπος που θάβει η μία την άλλη. Αυτό που πραγματικά δε θα καταλάβεις ποτέ στην όποια γκόμενα είναι το εξής: http://www.pinnokio.gr/arthro/o-klasikos-dialogos-enos-zeygarioy-sigoyra-soy-exei-tyxei?mayalso=1

Πάει και ο Μίκυ...

http://news.in.gr/culture/article/?aid=1231263255

Φόβοι πολιτικής μαντικής

Βλέποντας τις αναλογίες Γιώρου Παπανδρέου και Κυριάκου Μητσοτάκη και φοβάμαι ότι κάποια μέρα από το πουθενά ο νυν υπουργός θα γίνει πρωθυπουργός της Ελλάδας. Βλέπω τις αναλογίες Σαμαρά και Γεωργιάδη και τρέμω ότι ο νυν υπουργός θα γίνει κάποια μέρα πρωθυπουργός της Ελλάδας! Και μετά βλέπω ότι επιτέλους ο δικοματισμός έσπασε από μία αριστέρά η οποία όμως απογοητεύει την ίδια ώρα που μία ακροδεξιά ανεβαίνει, φαντάζομαι ποιος μπορεί να είναι ο νέος δικοματισμός, ίδιος με τον παλιό ή άλλος, και ανησυχώ...

Απίστευτα κι όμως διαχρονικά

Αργά το βράδυ (ή νωρίς το πρωί, όπως προτιμάτε) τις καθημερινές το Μέγκα βάζει δύο σατιρικές εκπομπές από τις αρχές του '90 (εποχή του Επίτημου περίπου -για καλό και για κακό δε γράφω το όνομα...), το "απίστευτα κι όμως ελληνικά" του Ζουγανέλη και το "τάτσι πίτσι με το Μήτσι" του Μητσικώστα. Οι ομοιότητες με το σήμερα είναι απίστευτες! Μπορεί η αισθητική και του χιούμορ να είναι του τότε (αν και μια νοσταλγία σε πιάνει όταν βλέπεις τις διαφορές στις ηλικίες), αλλά το περιεχόμενο είναι σε πολλά σημερινό! Αν σκεφτεί κανείς ότι η σάτιρα αναφέρεται στο παρόν και όχι στο μέλλον, καταλαβαίνει από τις ομοιότητες πως "όλα τριγύρω αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν"... Σκληρή αλήθεια για τόσο αργά (η νωρίς)!

"Τα greeklish καταστρέφουν τη γλώσσα",ε;

Να λοιπόν ένα ελληνικό κείμενο με λατινικούς χαρακτήρες που θα λατρέψουν οι οπαδοί αυτής της άποψης: http://www.bianet.org/bianet/ifade-ozgurlugu/136340-ime-levantinos-milo-romeika Υ.Γ.: Για το περιεχόμενό του δεν έχω άποψη, καθώς δεν έχω ιδέα από αυτά...

Ο Μάνθος στο φέισμπουκ

http://www.youtube.com/watch?v=l_WeWB-EiuE&feature=youtu.be Έτσι για να δούμε και κάτι νέο που να μας θυμίζει την αιώνια σειρά του μεσημεριού...

"The Simpsoooooons" go to the movies

http://flix.gr/news/h-sinefil-pleyra-ton-simpsons.html Thanks, dr!

Καλοκαίρι με διάβασμα

Αυτές τις μέρες διαβάζω και γράφω αρκετά και προβλέπεται να συνεχίσω με μεγαλύτερη ένταση τον επόμενο μήνα. Δεν μπορώ να πω ότι δε νιώθω καλοκαίρι, αφού βγαίνω, περνάω καλά κλπ, αλλά μου λείπει η αίσθηση των διακοπών, το να μην κάνω τίποτα, να είμαι σε ένα διαφορετικό μέρος, να κάνω μπάνια κλπ. Ευτυχώς, αν δεν προλάβω τίποτα τον Αύγουστο, υπάρχει και ο Σεπτέμβρης να ρεφάρω λίγο! Προς το παρόν δουλεύω και ελπίζω να πιάσει τόπο η προσπάθειά μου...

Σήμερα, σαν σήμερα.

Τι έγινε σαν σήμερα; Ο άνθρωπος πάτησε στο φεγγάρι: δες εδώ και εδώ. Τι έγινε σήμερα; Χάρη στο βιβλίο "οι μέρες αφηγούνται" του αγαπημένου Εντουάρντο Γκαλεάνο (στα Ελληνικά από τις εκδ. Πάπυρος) έμαθα για έναν άνθρωπο που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην υπηρεσία της πατρίδας για κάποιους (ΗΠΑ), αφού πρώτα έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην υπηρεσία της πατρίδας για κάποιους άλλους (Γερμανία ναζιστών), αφού κάποιοι άνθρωποι, όπως και τα συμφέροντα, δεν έχουν πατρίδα. Αν, λοιπόν, θες να μάθεις μια παράξενη ιστορία για την άφιξη του ανθρώπου στο φεγγάρι που δεν είναι ιστορία συνωμοσίας (π.χ. αν ήταν γύρισμα το βίντεο κι άλλα τέτοια όμορφα που λένε κατά καιρούς) αλλά ανήκει στην ιστορία και έχει πολύ συνωμοσία μέσα της, διάβασε για έναν επιστήμονα που ήταν πρόσωπο-κλειδί εδώ: http://en.wikipedia.org/wiki/Wernher_von_Braun Γιατί κάποιες σκιές περνάνε απαρατήρητες όταν ο κόσμος ασχολείται με σκιές σε βίντεο...

Το τέλος μιας εκπομπής και το τέλος μιας (προσωπικής) εποχής

http://www.sport-fm.gr/article/FC-titloi-telous-=-mia-nea-arxi/688697 Ευχαριστούμε για την παρέα, τα γέλια, τις σκέψεις, τις ατάκες, τους αντιήρωες και το ramaya. Πιστεύω ότι κανένας από τους δύο δε θα βγει Καραπαπάς από το "δίκανο", οπότε θα θυμάμαι την εκπομπή με ακόμα μεγαλύτερη χαρά

Όοοοομορφη Θεσσάλονίιιιιικη

Τη Θεσ/νίκη την αγαπώ για πολλούς λόγους: Το φαγητό, ο κόσμος, οι γυναίκες, η ζωή, τα γλυκά, το γλέντι κλπ. Πλέον προστέθηκε ένας ακόμη λόγος, αφού, όσες ομάδες έχω στο ερωτηματολόγιό μου και από Αθήνα και από Θεσ/νίκη, η συμπροτεύουσα έχει δώσει περισσότερες απαντήσεις με εξαίρεση μόνο μία ομάδα! Γιατί μπορεί κάποιοι να πηγαίνουν "χαλαρά", αλλά κάποιοι πηγαίνουν κούτσα-κούτσα κι ας σε ξέρουν έστω φατσικά ή κι ας βλέπουν ότι είσαι στην ίδια σχολή...

"Προσωπική επαφή" my ass

Σε μία ολόκληρη εξεταστική μοίρασα ο ίδιος περίπου 1500 χαρτάκια για ένα ερωτηματολόγιο που έχω φτιάξει και αναζητούσα δείγμα. Μου απάντησαν 30 άτομα. Σε δύο μέρες όπου δημοσίευσα το λινκ με το ερωτηματολόγιο απάντησαν άλλοι τόσοι. Τελικά το απρόσωπο είναι πολύ πιο αποτελεσματικό!

"ΔΕ ΦΩΝΑΖΩ ΣΟΥ ΛΕΩ"

http://www.dkaravasilis.gr/%CE%AC%CF%81%CE%B8%CF%81%CE%B1/

Τουρισμός και ανάπτυξη,ε;

Θυμάμαι παλιά ρεπορτάζ με τουρίστες να λένε πόσο τους αρέσει εδώ που ήρθαν, ίσως να γκρινιάζουν (δίκαια) για ακριβές τιμές, κομπίνες με ταξί κλπ. Τώρα βλέπω τουρίστες να λένε ότι πρέπει να έρθουν κι άλλοι εδώ για να ξοδέψουν λεφτά και να μας βοηθήσουν. Όχι γιατί περνάνε καλά, όχι γιατί αξίζει να έρθουν, αλλά για να μας βοηθήσουν... Φιλανθρωπία ο τουρισμός στην Ελλάδα, πλέον!

Καλό μήνα γεμάτο θαύματα!

http://www.dkaravasilis.gr/%CE%AC%CF%81%CE%B8%CF%81%CE%B1/

-Έχεις σκονάκι, μηδενίζεσαι. -Όχι δεν έχω! -Εντάξει.

http://www.filosofiki.eu/viewtopic.php?f=5&t=10051&p=760438#p760438 Με αυτή τη δήλωση τελειώνει για εμένα το περιστατικό που πιάνω κάποιον με σκονάκι (εγώ να δεχτώ ότι ήταν κινητό ανάμεσα στα πόδια του στο έδρανο, κανένα πρόβλημα, ειδικά αφού έχω ενημερώσει ότι το κινητό πιάνεται για σκονάκι), γίνεται ολόκληρη μανούρα και τελικά, αφού παραπαμεφθεί σε ανώτερο δικαιώνεται. Αν είσαι στη μέρα σου, θα σε πάνε όλα, ακόμα κι αν σε πιάσουνε. Αυτό το καταλβαίνω. Το να δικαιώνεται, όμως, κάποιος επειδή πουλάει τρέλα μου τη δίνει απίστευτα από τη στιγμή που μας καλούν εκεί για μια δουλειά και είτε την κάνουμε είτε όχι είναι το ίδιο και το αυτό. Έχω πάει ανοιχτό βιβλίο σε αυτόν που το είχε μπροστά στην καθηγήτρια που εξετάζει το μάθημα και δεν έκανε τίποτα. Άμα δεν τη νοιάζει εκείνη, εμένα δεν υπάρχει λόγος να με νοιάξει. Δεν κερδίζω τίποτα άμα μηδενιστεί ο άλλος. Το μόνο που με νοιάζει είναι με τι μούτρα θα πω την Τετάρτη σε κάποιον να μη μιλάει ή να μην αντιγράφει όταν ήταν στην αίθουσα τότε ή σήμερα και βλέπει ότι το γραπτό αυτού που πιάστηκε βαθμολογείται κανονικά.

"Σταμάτα...Σταμάτα....Γιατί σταμάτησες; Φύγε!"

Ξαναχτυπάω με τα "διαφυλικά μαγειρέματα" για να ξεκαθαρίσω κάτι στο μυαλό όποιου μπερδεμένου. Έστω ότι κυνηγάς μια τύπισσα που σου αρέσει πολύ. Αυτή σου πετάει μια δικαιολογία για την οποία δεν ανταποκρίνεται (συνήθως δεν είναι σαφές όχι αλλά η αιτιολόγησή του για να σε αφήσει να μυρίσεις τα νύχια σου αν το εννοεί ή λέει μούφες, αν θέλει να κάνεις πίσω ή να την διεκδικήσεις ή να την περιμένεις κλπ.). Αφού, λοιπόν, καταλάβεις ότι μόνο υποθέσεις μπορείς να κάνεις για να ερμηνεύσεις το "χρησμό", επιστρέφεις στα γεγονότα: Έκανα το περίφημο πρώτο βήμα, ήμουν σαφής, δεν είχα θετική ανταπόκριση, δεν είχα σαφές μήνυμα για να μείνω. Έχοντας αυτά στο μυαλό σου, κοιτάς τις περίφημες πορτοκαλιές αλλού που κάνουν πορτοκάλια. Αφού την πέσεις στην επόμενη πορτοκαλιά αντιμετωπίζεις από διάφορους καλοθελητές-κριτές ή την προηγούμενη πορτοκαλιά τη μομφή "δε χάνεις χρόνο εσύ, αμέσως...". Και επιστρέφω στα γεγονότα: Αυτή δε σε έσπρωξε αλλού; Σου ζητάνε τα ρέστα επειδή το έπιασες το μήνυμα και δεν έμεινες έκει όσο χρόνο θεωρεί ο καθένας ότι θα έπρεπε να περιμένεις; Θα δώσεις εξηγήσεις σε οποιονδήποτε επειδή, αντί να κάτσεις και να κλαις τη μοίρα σου ή να τρέχεις σε χαρτορίχτρες να σου πουν τι ήθελε να πει η ποιήτρια με τη γείωση που σου έριξε, προχώρησες για κάτι άλλο που σου αρέσει εξίσου και (σε αντίθεση με την προηγούμενη) αναγνωρίζει την κίνησή σου, ενδιαφέρεται να παιχτεί κάτι μαζί σου κλπ; Γι' αυτό υπάρχουν τα παλιά παππούτσια. Γιατί πόσους μ@λάκες να χωρέσουν ένα ζευγάρι όρχεις...

Μετά τη ρακέτα, τι;

http://www.sport-fm.gr/article/logia-starata-vol-XVII-anwnumos-raketiar/684279 Ανεβάζω αυτό το χαβαλετζίδικο γιατί ξεχωρίζει τους τύπους που ταυτίζουν το καλοκαίρι με τη ρακέτα από τους κάγκουρες και τους ενοχλητικούς. Πολύ σπάνια παίζω, συχνά ξενερώνω, αλλά όχι και απόφαση απαγόρευσης! What the f#ck?

"Separates the men from the boys"

Τις προάλλες έληξα ένα θέμα που είχα και με είχε τσαντίσει και στενοχωρήσει πολύ με έναν φίλο μου. Πώς; Βρεθήκαμε επιτέλους στον ίδιο χώρο και τον έπιασα, του είπα ότι θέλω να του μιλήσω και του εξήγησα ότι δεν του ζητάω τα ρέστα, αλλά τα έχω πάρει γι' αυτό και αυτό το λόγο και ότι αυτό το πράγμα με πείραξε πολύ. Αυτά του τα είπα για να τα ξέρει και για να μείνουν στην άκρη. Παρότι είχε γίνει πριν αρκετό καιρό, δεν έκατσα να γκρινιάζω αριστερά-δεξιά, δεν έβαλα λόγια πουθενά, δεν έθαψα πίσω από την πλάτη κλπ, αλλά περίμενα πότε θα βρεθούμε φάτσα με φάτσα για να τα πω κοιτώντας στα μάτια αυτόν που αφορά. Και έτσι έκανα. Μου πέρασε; Όπως του είπα, θα μου περάσει με τον καιρό. Αλλά ξέρει τι με πείραξε και ξέρω ότι το χειρίστηκα αντρικά. Γιατί σε κάτι τέτοια φαίνονται οι άντρες, κατά τη γνώμη μου.

Μαύρο

Όση κι αν είναι η οργή του κόσμου, όσο κι αν την επισκιάζει η παθητικότητα και η αδιαφορία, όσο κι αν όλοι λέγαμε ότι κάτι πρέπει να γίνει με την ερτ και μας την έσπαγε το τεράστιο υποχρεωτικό τέλος, αυτό που έγινε είναι από γελοίο μέχρι τραγικό. Το ότι η ερτ δε δούλευε καλά, το ξέραμε και κακώς το ανεχόμασταν. Το ότι στο όνομα αυτού έκλεισε και με αυτό τον τρόπο, είναι ντροπή. Το επιχείρημα "δε δούλευε καλά, κανείς δεν ήταν ευχαριστημένος, υπήρχε και διαφθορά" ελπίζω να μη χρησιμοποιηθεί και στα δημόσια νοσοκομεία και σχολεία και υπηρεσίες και γενικά παντού (εκτός φυσικά από το πολιτικό σύστημα όπου οι διάφοροι υπόδικοι κάνουν μαθήματα για το τι είναι νόμιμο αλλά όχι/και ηθικό). Έστω, λοιπόν, ότι την τρώμε την παπάτζα και γίνεται αυτή η διακοπή της ερτ. Πόσο μυαλό θέλει να αφήσεις έστω ένα προσωπικό ασφαλείας και να παίζει αρχειακό υλικό από τον πολιτισμικό θησαυρό που υπάρχει; Α! Και όλους αυτούς τους υπεράριθμους και αναποτελεσματικούς ποιος είπαμε τους διόρισε; Με τη διαφθορά που αναφέρθηκε; Μα καλά, κανείς δεν ξέρει αυτό που μας διδάσκει η ζωή, ότι και οι καλύτερες πουτ@νες κάποια στιγμή θα πληρώσουν τις στραβές του νταβατζή τους; Υ.Γ.: "Συγχαρητήρια" στην "ανάπτυξη" και την "επανεκίνηση" που πραγματοποιείται... "Μεγάλες" μορφές παίρνουν "μεγάλες" αποφάσεις και ένας "μικρός" λαός τις τρώει ακούγοντας την καραμέλα για τις "έκτακτες συνθήκες"... Θλίψη!

Ένα από τα λίγα "μπράβο" που θα τους πω

http://www.sport-fm.gr/article/sullupitiria-se-gkalinobits-apo-ti-thura-7/680068 Μπράβο, λοιπόν! Υ.Γ.: Μακάρι η ανθρώπινη ζωή να είχε την ίδια σημασία και στα διάφορα "ραντεβού" που δίνουν, όταν βγαίνουν μαχαίρια και άλλου τύπου όπλα και όταν κάνουν ντου και πετάνε διάφορα στο γήπεδο κλπ. (αυτό προφανώς ισχύει για όλους τους οπαδούς).

Περιβάλλον

"[...]Αν η φύση ήταν τράπεζα, θα την είχαν σώσει" παρατηρεί σωστά ο Γκαλεάνο στο "οι μέρες αφηγούνται" από τις εκδόσεις "πάπυρος" (σελ. 173)

""Κουνηθήκαμε;"

Το μόνο πιο ηλίθιο από την ερώτηση στον τίτλο είναι το γεγονός ότι διάφοροι αφού ξύπνησαν από τον πρωινό σεισμό πήγαν να ανεβάσουν κάποια εξυπνάδα στο φέισμπουκ και στο τουίτερ. Αυτή ήταν η πρώτη τους σκέψη αντί να την ξαναπέσουν!

Από πλατεία σε πλατεία

Την ώρα που εδώ έγιναν δύο συγκεντρώσεις ενάντια στην πολιτική της τρόικα με πολύ μικρή συμμετοχή προχτές και χτες, στην Τουρκία η αντίδραση για το πράσινο σε μια πλατεία (ας αντιπαραβάλουμε εδώ την κατάσταση στο πάρκο Κύπρου και Πατησίων και την αντιμετώπισή του) εξελίχθηκε σε τεράστιο κίνημα ενάντια σε πολιτικές με γεμάτες πλατείες και δυναμική. Την ίδια ώρα, κάποιοι ασχολούνται με τις θέσεις της Ρουπέση σε ιστορικά θέματα, όταν αφήνουν την ιστορία του σήμερα να τους προσπερνά αντί να παίρνουν παράδειγμα από τους Τούρκους... Υ.Γ.: Για το περιβόητο θέμα, παραθέτω παρακάτω δύο συνδέσμους. Με τον πρώτο συμφωνώ απόλυτα, με τον δεύτερο μερικώς αλλά δίνει μια επιπλέον οπτική, αυτή του αποτελέσματος. Για εμένα μύθος είναι αυτό που δεν αποδεικνύεται επιστημονικά (ενδεχομένως όχι ακόμα) ή/και αυτό που ισχύει στο μυαλό πολλών αλλά επιστημονικά έχει διαψευστεί. Σε αυτό το εύρος ορισμού πιστεύω ότι δεν υπάρχει θέμα. Αξιοπερίεργο είναι, ωστόσο, το πώς κάθε πολιτικο-βιβλιοπώλης περνάει στο ντούκου και καλά επιστημονικές θέσεις όπως ότι η ινδοευρωπαϊκή είναι η μύθος και μάλιστα επιζήμιος ενώ μία ειδικός στο θέμα της απαγορεύεται (και από το ίδιο της το κόμμα το οποίο εγώ δε στηρίζω και προσωπικά δε συμπαθώ ούτε την ίδια) να διατηρεί μία γνώμη που μάλιστα στηρίζεται επιστημονικά! http://www.aixmi.gr/index.php/kryfo-sxoleio-xoros-zaloggou-oi-ethnikoi-mas-mithoi/ http://www.aixmi.gr/index.php/diadoshzaloggo/

"Keep calm and..." - "Shut the f#ck up!"

Τι γίνεται επιτέλους με αυτό το "keep calm"; Εγώ θυμάμαι όποτε κάποιος μας λέει να χαλαρώσουμε ή να ηρεμήσουμε ότι τον διαολοστέλναμε επειδή δε μας καταλάβαινε. "Χαλάρωσε, ρε φίλε" σου έλεγε και τον κοίταζες λες και ήθελες να συναντήσει το μεδούλι του το φως του ήλιου. "Ήρεμος είμαι" ήταν με φωναχτά πάντα η επωδός του "ηρέμησε"! Και τώρα έχει γεμίσει ο τόπος εικόνες που μας λένε "Keep calm and..." να κάνουμε κάτι και θεωρείται από έξυπνο μέχρι pop art και από τρέντι μέχρι κλασικό. Η διαφορά είναι ότι εμφανίζεται γραπτά ή η κορώνα που έχει για σήμα σα να είναι χαρτάκι μπύρας; Σιγά το προσωπάκι του "have a nice day" που έγινε και μόδα!

Μια (ακόμα) παρέμβαση του φίλου μας του Νόαμ

http://bluebig.wordpress.com/2013/05/19/%CE%B5%CF%80%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BB%CE%AE-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BD-%CF%84%CF%83%CF%8C%CE%BC%CF%83%CE%BA%CE%B9-%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%82-%CE%BD%CF%85-times-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B7/

Και συνεχίζετε να θεωρείτε το facebook ωραίο και βολικό;

http://www.sport-fm.gr/article/oi-allages-tou-Facebook-stin-pragmatiki-zwi/675128

Μία δυνατή εικόνα

http://www.dkaravasilis.gr/2013/05/%CE%BC%CE%AC%CE%BD%CE%B1/ Έχουμε από τις ταινίες στο μυαλό μας την εικόνα με το περίγραμα του πτώματος ζωγραφισμένο με κιμωλία στο έδαφος. Άντε και με το πτώμα από πάνω. Αυτή την εικόνα που είναι γεμάτη ζωή μέσα από το θάνατο δεν την έχουμε και θα ήταν ωραίο να τη δούμε.

Πτυχίο στην υποκρισία

http://www.newsit.gr/default.php?pname=Article&art_id=208431&catid=3 Και προς τι η έκπληξη; Δεν πήραν άδεια εργασίας; Δεν πληρώνουν εφορία; Το κράτος το ξέρει ήδη και το επιτρέπει, άρα το αναγνωριζει... Περαστικά μας!

Stomp ξανά (και ξανά και ξανά)!

Κάποια στιγμή στη ζωή μας ΠΡΕΠΕΙ να τους έχουμε δει,πιστεύω. Εγώ θα φροντίσω να πάω για τρίτη φορά! http://www.athinorama.gr/theatre/newsroom/?edtid=24459

"Ορκίζομαι να χρησιμοποιώ την ίδια γραμματοσειρά"

Χτες ορκίστηκα για το μεταπτυχιακό μου και χάρηκα πολύ, παρότι δε μου πολυαρέσουν οι τελετές και όλα αυτά τα περίεργα που συνοδεύονται με λόγους κλπ.. Ωστόσο, ήταν μια ιδιαίτερη μέρα για εμένα. Αυτή τη φορά, το αγαπημένο μου "χιντ" της ημέρας βρισκόταν για ξανά στον όρκο που δίνουμε. Το κείμενο ήταν μάλλον γραμμένο στο τελευταίο word, οπότε η γραμματοσειρά ήταν η προεπιλεγμένη, η calibri. Ωστόσο, επειδή είχε πάλι 1000 αρχαϊκούρες και ήταν σε πολυτονικό (αααααχ αυτά τα βάσανα...), όποτε χρειαζόταν χαρακτήρας του πολυτονικού άλλαζε η γραμματοσειρά στη μόνη που υπάρχει πολυτονικό, δηλαδή την tahoma! Αποτέλεσμα ήταν ένα χαρτί πιο πρόχειρο κι από χειρόγραφο. Αλλά, φυσικά, το πολυτονικό πολυτονικό! Κι ας μην τα κάνουμε όλα tahoma να τελειώνουμε...

Στάση σώματος, στάση ζωής

Λένε ότι οι ντροπαλοί και συνεσταλμένοι άνθρωποι κοιτάνε συχνά κάτω. Δύσκολο να αλλάξει κάτι στο έδαφος ή τα παππούτσια μας! Καλύτερα να κοιτάμε μπροστά με το κεφάλι ψηλά. Εκεί είναι οι αλλαγές, εκεί και η ζωή!

Μεγάλη αλήθεια (που δεν την περιμένεις)

http://www.dkaravasilis.gr/2013/04/%CF%84%CE%BF-%CF%83%CF%80%CE%BF%CF%85%CE%B4%CE%B1%CE%B9%CF%8C%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%BF-%CF%8C%CF%81%CE%B3%CE%B1%CE%BD%CE%BF/

Ένας ακόμα υπέροχος παραλληλισμός

Και απόδειξη της σχετικότητας http://www.dkaravasilis.gr/2013/04/%CE%AD%CE%BD%CE%B1-%CF%80%CE%BF%CF%84%CE%AE%CF%81%CE%B9-%CE%BD%CE%B5%CF%81%CF%8C/

Μπορεί να μη "διαβάζω" αλλά παραμένω "αναγνώστης"...

http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_02/04/2013_491273 Όπως αναφέρει ανάρτηση στο www.greek-language.gr : "Ένα καινούργιο ηλεκτρονικό περιοδικό για το βιβλίο και τις τέχνες λειτουργεί από χθες στο Διαδίκτυο, με τίτλο «Ο Αναγνώστης». Μετά το κλείσιμο του ιστορικού περιοδικού «Διαβάζω» οι συνεργάτες του αποφάσισαν να προχωρήσουν σε κάτι καινούργιο, που να εμπεριέχει τις καλύτερες παραδόσεις του «Διαβάζω» αλλά και τις απαραίτητες αλλαγές που επιτάσσει η νέα εποχή. Το ηλεκτρονικό περιοδικό «Ο Αναγνώστης» ανανεώνεται καθημερινά και έχει στόχο να παρουσιάζει το καλό βιβλίο, τη σχέση του με τις άλλες τέχνες, όπως και να καλλιεργεί τον διάλογο και την κριτική σκέψη. Το περιοδικό θα προχωρήσει και στη διεξαγωγή των Βραβείων του «Αναγνώστη» για τα βιβλία που εκδόθηκαν το 2012." Πηγή: http://www.greek-language.gr/greekLang/portal/blog/archive/2013/04/03/5065.html

Σήμερα στο ραδιόφωνο

Οδηγούσα, λοιπόν, και πέφτω (δυστυχώς) στις ειδήσεις. Εκεί ακούω ότι η Πατησίων είναι κλειστή επειδή "γίνεται έλεγχος σε παράνομους μικροπωλητές". Αν είναι παράνομοι, τι έλεγχος γίνεται; Ή κάνουν έλεγχο σε μικροπωλητές για να δουν ΑΝ είναι παράνομοι ή γίνεται επιχείρηση ΣΥΛΛΗΨΗΣ τους και όχι έλεγχος. Κι εκεί που σκέφτομαι αυτό που μόλις έγραψα ακούω το ακόμα καλύτερο για το σταθμό στους Αμπελόκηπους που ήταν κλειστός (ή κάτι τέτοιο) επειδή "ένας άνδρας έκανε απόπειρα αυτοκτονίας" και τελικά "ανασύρθηκε νεκρός". Κι εγώ που νόμιζα ότι απόπειρα αυτοκτονίας τη λες όταν δεν έχει πετύχει, αλλιώς τη λες αυτοκτονία...

Ποδόσφαιρο και πολιτική: υπάρχουν και θετικά παραδείγματα!

http://www.sport-fm.gr/article/666003

Συνέντευξη Mackridge

http://www.tovima.gr/PrintArticle/?aid=503788 Μία συνέντευξη από έναν άνθρωπο που δεν είναι έλληνας για να επηρεάζεται από τα βιώματά του και το περιβάλλον του όσον αφορά ττα σχετικά θέματα, αλλά έχει αφιερώσει μεγάλο τμήμα της ζωής του στη μελέτη της ελληνικής γλώσσας και της ελληνικής ιστορίας. Μαζί με τον τεράστιο τόμο της Βουλής, νομίζω δίνει μία επιπλέον οπτική που κανένας Έλληνας δεν μπορεί να δώσει λόγω της ανάλογης αποστασιοποίησης. Respect! Υ.Γ.: Thanks Αλεξία για το λινκ!

Άκυρο. Πάλι εδώ!

Για δύο χρόνια ή λιγότερο (αφού μπορώ να κόψω την αναβολή μου όποτε θέλω). Μπήκα λοιπόν στο στρατό! Δύσκολη μέρα, ομολογουμένως. Αφού έχεις περάσει όλη την ψυχολογική πίεση όλες τις μέρες με αποκορύφωμα εκείνη τη μέρα και έχοντας κάνει τα ψώνια σου για το στρατό και γνωρίσεις το στρατόπεδο και τις διαδικασίες, στην πρώτη αναφορά σου λένε: "Πόσοι από εδώ θέλουν αναβολή;". Ειλικρινά, μπορείς να πεις όχι; Εγώ ήμουν αυτός που έκοψα την αναβολή μου που κρατούσε μέχρι το τέλςο του 2013 επειδή θεωρούσα καλύτερο να μπω Μάρτη και εγώ ήμουν αυτός που μπορεί να βρεθώ ναυπηρετώ 12μηνο σε 2 χρόνια. Αλλά εκείνη τη μέρα σου λένε ότι "όσοι από εσάς πάνε στο νοσοκομείο" (κι εγώ θα πήγαινα λόγω ιστορικού καρδιάς) "μπορούμε να κανονίσουμε με γιατρό και την επιτροπή εκεί να πάρετε αναβολή". Μάρτης τώρα, Μάρτης και τότε (και σε 2 χρόνια ποιος ξέρει τι γίνεται...). Γιατί όχι, λοιπόν; Σπίτια μας και βλέπουμε...!

Τα ξαναλέμε (λογικά) τα Χριστούγεννα!

Σε λίγες μέρες φεύγω για στρατό. Δεν την παλεύω ιδιαίτερα, αλλά ξέρω ότι οι νευρώνες του εγκεφάλου θα προσαρμοστούν όπως πάντα κάνουν μόλις βιώσουν την επανάληψη. Το θέμα είναι ότι φοβάμαι μην ξεχάσω τους στόχους μου τόσο καιρό που θα κάνω εκεί μέσα, μη χάσω τον εαυτό μου και αντί για καλύτερος βγω χειρότερος. Οκ, αυτό θέλει προσπάθεια, αλλά ποτέ δεν ξέρεις! :Ρ Τα ξαναλέμε!

Πόσο κοστίζει να με γ@μήσουν;

Έχω σαλτάρει! Μπαίνω στρατό κι έχω (σχεδόν) συμβιβαστεί με όλα τα σχετικά: ότι θα χάσω χρόνο από τη ζωή μου, ότι θα μου κάνει τον καμπόσο ο κάθε βλάκας που είναι ανώτερος, ότι δε θα μπορώ να βρω δουλειά μέχρι να μπω (λες και θα βρω μετά) επειδή ο όποιος εργοδότης θα με χάσει για τόσους μήνες κλπ, ακόμα και με το γεγονός ότι θα στερηθώ την ελευθερία μου και να κάνω και να λέω ένα σωρό βλακείες σαν να με τιμωρούν, σαν να μπαίνω φυλακή. Τώρα πάω να ετοιμαστώ παίρνοντας όσα θεωρούνται απαραίτητα για τον νεοσύλλεκτο και μου έχουν φύγει απίστευτα λεφτά! Έχω τόσες φανέλες και τόσες κάλτσες και πρέπει να πάρω συγκεκριμένης εμφάνισης (και φτηνά δεν τα λες για να ισχύει το επιχείρημα "για να μην ξεχωρίζει κανένας", απλά δε γράφουν μάρκα πάνω αλλά πληρώνεις πάλι τα κέρατά σου). Κι αυτό για να διατηρήσουμε σε σίγουρα επίπεδα την υγιεινή μας; Και μετά πρέπει να είμαι και πρήφανος γι' αυτό που μου συμβαίνει; Αυτό το "υπηρετώ την πατρίδα" είναι πιο παρεξηγημένη έννοια και από τον "διάλογο" σε πολιτικό και κιονωνικό επίπεδο!

Μια εκδοτική σειρά που παρακολουθώ

http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=501036 Και μέχρι τώρα είμαι αρκετά έως πολύ ευχαριστημένος!

Όταν μιλάει το ΙΝΣ, κάποιοι πρέπει να ακούνε!

http://www.auth.gr/news/press/15518

Ρυθμίζοντας τη μνήμη

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_2_24/02/2013_512089

Άστεγος, ναι. Φτωχός;

Τις προάλλες είδα κάτι που με εντυπωσίασε παρότι ήταν τόσο απλό. Περνούσα τη Βαλτετσίου βράδυ και όπως ανέβαινα είδα στην είσοδο έξω από ένα σπίτι καπλωμένο έναν άστεγο με την κουβέρτα του. Μέσα μου ένιωσα αυτή την περίεργη "σούπα" συναισθημάτων που φαντάζομαι νιώθουν οι περισσότεροι στο θέαμα αυτό. Σκέφτηκα ότι ίσως ο άνθρωπος αυτός έχασε το σπίτι του πρόσφατα (δεν ήταν τέλείως "περιθωριακή" εικόνα) και τι ζόρι θα τραβάει. Μετά, όμως, παρατήρησα ότι όπως ήταν ξαπλωμένος διάβαζε ένα βιβλίο (και μάλιστα μπόλικο). Ήταν μια από τις πιο αισιόδοξες εικόνες που μπορούσα να δω. Ήταν μια απόδειξη ότι μπορεί από τη μια στιγμή στην άλλη να χάσεις τα πάντα, εκτός από το ποιος είσαι και το ποιος θες να είσαι. Πόσο "φτωχός" μπορεί να θεωρηθεί αυτός ο άνθρωπος και πόσο "χαμένοι" μπορεί να νιώθουμε με όλα αυτά που συμβαίνουν εάν υπάρχει τέτοια αντιμετώπιση;

"Πονάω αλλά μ' αρέσει!"

Χτες παίξαμε με την ομάδα που είμαι στο 5x5 νοκ-άουτ αγώνα και αποκλειστήκαμε από μία ομάδα που μας δυσκόλεψε και δεν την κερδίσαμε καμία φορά φέτος. Σήμερα πονάνε και οι δύο αστράγαλοί μου από τα χτυπήματα που δέχτηκα, αλλά κάθε στιγμή που πονάω χαίρομαι. Ο λόγος: Ξέρω ότι έφαγα πολλές αλλά έριξα περισσότερες! Αν πονάω εγώ σήμερα, κάποιος πόνεσε περισσότερο χτες για να μας αποκλείσει, όπως ακριβώς έπρεπε! Μπορεί, λοιπόν, να μην προκρίθηκα, αλλά ξέρω πονώντας ότι έβαλα τα δυνατά μου και μάλιστα ότι οι άλλοι φάγανε τις διπλές από όσες έφαγα και πονάω σήμερα...!

Για τα "είδωλα"

http://www.sport-fm.gr/article/658303

Δεν παίρνουμε και το trademark από τους ολυμπιακούς αγώνες;

http://gr.euronews.com/2013/02/12/wrestling-out-of-2020-olympics/ Πότε θα γίνει αντιληπτό ότι οι ολυμπιακοί αγώνες δεν είναι τίποτα άλλο από ένα εμπορικό σύνολο παιχνιδιών; Ας αρνηθούμε να βγάλουμε φλόγα, αφού το παρελθόν δε συμβολίζει κάτι (τέρμα και τα προσχήματα) και τα ιδεώδη είναι φούσκες από ανθρακικό της κόκα κόλα καιρό τώρα...

14/2

Ακριβώς ένα μήνα πριν την αγαπημένη παγκόσμια ημέρα πέφτει η γιροτή των ερωτευμένων. Αν κι εσένα δε σου λέει τίποτα, μην ξεχνάς ότι για κάποιους μπορεί να λέει. Αποτέλεσμα: Αν κάποια μέλη κοριτσοπαρέας είναι μπακούρια και ακούγοντας το τι πήρε ο γκόμενος της φίλης τους ή τι σχέδια έχουν για το βράδυ μελαγχολούν, κανονίζουν girls night out. Τι σημαίνει αυτό; Ευάλωτες γυναίκες που δε νίωθουν ωραία που είναι μόνες τους εκείνη τη μέρα του χρόνου βγαίνουν σε ομάδες για κουβέντα και αλκοόλ. Ακόμα να το καταλάβεις; Είναι η μέρα που οι άντρες μπορούν να κάνουν γνωριμίες πιο εύκολα και, κυρίως, πιο σίγουρα από κάθε άλλη μέρα. Τα ζώα έχουν τις μέρες που τα θηλυκά είναι σε έξαψη, εμείς έχουμε τον Άγιο Βαλεντίνο! Μήπως τώρα σου λέει κάτι παραπάνω; Αν ετοιμάζεσαι να πάρεις 1-2 φίλους σου (μην το κάνετε καφριλοπαρέα, δε θα έχει τα προσδοκόμενα αποτελέσματα η βραδια) και να βγείτε, σκεφτείτε πρώτα: Τα εξάρχεια είναι πολύ ωραία για έξοδο, αλλά παίζει αρκετά αντισυμβατικός κόσμος, οπότε δεν είναι το ίδιο σίγουρο ότι στις 3 κοπέλες που θα βάλεις στο μάτι τουλάχιστον οι 2 θα είναι ελεύθερες. Το γκάζι λέει για τις επιλογές του, αλλά είναι πολύ gay friendly περιοχή για να ψαχτείς τέτοια μέρα. Αντίθετα, Ζωγράφου και Καισαριανή έχουν φοιτητόκοσμο πάντα. Αν στα ρακομελάδικα εκεί δεις Πέμπτη (καθημερινή δηλαδή) και μάλιστα σε μήνα εξεταστικής κοπέλες μόνες τους, δε χτυπάει το ραντάρ σου; Αν όχι, κάτσε μέσα και δες ταινία. Αν ναι, πήγαινε να δώσεις και να πάρεις χαρά και τηλέφωνα (φυσικά όχι στο ίδιο μαγαζί γιατί καρφώνεσαι). Έχεις όλο το βράδυ και το Πουσουκού που έρχεται να τα αξιοποιήσεις. Με τις ευλογίες μου, τέκνον μου! Το κοινό σας μίσος για την εξεταστική θα σας ενώσει. Α! Και αν δε θες φοιτήτριες, βάλε τα κυριλοτρέντι σου και πετάξου Καρύτση για τις "εργαζόμενες γυναίκες"-"πικραμένες υπαλλήλους". Θα τους φτιάξεις το βράδυ, γιατί "εσύ δεν είσαι σαν τους άλλους άντρες". Και με το "άλλους" εννοώ τους πρώην τους που τους άφησαν μπακούρια και τους γκόμενους των φίλων τους που δεν πρωτοτύπησαν σήμερα, αλλά ας όψεται η μέρα και ο έρωτας. Αν είχες έσυ σήμερα μια γυναίκα σαν αυτή που θα γνωρίσεις εκεί θα έκανες κάτι ξεχωριστό, όπως (αυτοσχεδίασε εδώ) ή τουλάχιστον έτσι θα της πεις. Λαμόγιο!

Και χωρίς σχέδιο "Αθηνά"...

http://www.dkaravasilis.gr/2013/02/%CF%83%CF%87%CE%BF%CE%BB%CE%B5%CE%AF%CE%BF/

Και στα δικά μας!

http://www.sport-fm.gr/article/656522 Δε χρειάζονται παραδείγματα, έχουμε κάθε μέρα... Και σε δημοσιογράφους και σε παράγοντες και σε πολλούς χρειάζεται, αλλά αυτό προϋποθέτει ότι δεν τους έχεις ανάγκη...

Γκολ στο Καραϊσκάκης; Και νίκη;

http://www.sport-fm.gr/article/655681 Ο Τοροσίδης είχε πάρει βραβείο fair play.Μήνυμα ελήφθη;

Τι κατάλαβα εγώ μετά τη φυγή του Βύντρα

Ο Λουκάς Βύντρα είναι από τους αγαπημένους μου παίχτες για πολλούς λόγους. Τελικά έφυγε από την Πανάθα μετά από κάμποσα χρόνια που δεν έδινε σημασία στη γιούχα της εξέδρας, στο αν ήταν στόχος σε κάθε γκέλα, στο επικοινωνιακό παιχνίδι που δεν έπαιξε και τον άφησε απ'έξω. Μετά από πολύ καιρό πήρε χειροκρότημα (μέχρι τότε απλά τον εμπιστευόντουσαν όλοι οι προπονητές με όλες τις διοικήσεις), έφτασε η ώρα να πάρει ένα γερό συμβόλαιο, το πήρε, έγινε αρχηγός. Με τις εξελίξεις στον ΠΑΟ έπρεπε να μειώσει το συμβόλαιό του. Παράλληλα βγήκαν φήμες ότι είναι στημένος χωρίς καμία προστασία (ούτε καν με τουίτ, πού λόγος για ανακοίνωση), με face to face διάψευση μετά από μέρες, ξανά με γιούχα, μέχρι και με πανό εναντίον του. Μετά από κάμποσες συναντήσεις που δε βρισκόταν λύση (ενώ λεφτά για τον Σισέ θα βρισκόντουσαν), έφυγε από την Πανάθα με μια τυπική ανακοίνωση από την ΠΑΕ. Για όσους από εμάς τιμήσαμε τον Βύντρα για τη στάση του, ήταν η μέρα που του είπαμε "Ευχαριστούμε και καλή τύχη όπου κι αν πας". Και ξαφνικά... τσουπ! Είδηση ότι πάει στον ΟΣΦΠ. Προφανώς και εμένα δε θα μου άρεσε, αλλά δε θα μπορούσα να τον κατηγορήσω. Μετά από όλα αυτά θα ήταν μια σίγουρη λύση, στάνταρ τα λεφτά, δική του η θέση και ό,τι του φέρει στο βιογραφικό. Η πράσινη εξέδρα τον έβριζε πριν, θα τον βρίζει και τώρα. Ούτε παιχνιδάκια τύπου Κωσταντίνου έκανε ούτε συμφώνησε από πριν αλά Νικοπολίδης, αλλά έμεινε ελεύθερος και κοιτάει τις επιλογές του. Βέβαια δε θα μου άρεσε να πάει στην ομάδα που με 1002 τρόπου του έχει στερήσει διακρίσεις και χρήματα, αλλά εκεί που έφτασαν τα πράγματα δε θα ήταν και μία παράλογη επιλογή. Ωστόσο, η "είδηση" στα σάιτ από το μεσημέρι ήταν ότι "μένουν λεπτομέρειες". Το ίδιο και την επόμενη μέρα στις εφημερίδες με τα εξώφυλλα να λένε "ο Βύντρα θέλει, ο Μαρινάκης αποφασίζει. Αν θυμηθώ τα εξώφυλλα για τον Τζιμπουρ που "έφευγε ο αγνώμων" και ήταν μόνος του, αλλά όταν ανανέωσε ο πρώτος σκόρερ της ομάδας ήταν και ο Μαρινάκης κάπου στο εξώφυλλο, εμένα κάτι μου μυρίζει. Θυμάμαι και τα "τσεκαρίσματα" με Μπασινά και Κυργιάκο για να δουν οι Γαύροι πώς θα το πάρει η εξέδρα και οι εφημερίδες τους και μου μυρίζει ακόμα περισσότερο. Τελικά ο Βύντρα πάει στη Λεβάντε που ούτε καν είχε ακουστεί μέχρι τότε (λες και συμφωνία με ομάδα της Ισπανίας γίνεται σε λίγες ώρες) επειδή "ο Μαρινάκης είπε να σταματήσουν οι διαπραγματεύσεις", λες και δεν έλαβε μέρος να ξεκινήσουν αλλά πάνε οι ποδοσφαιριστές και αυτοπροτείνονται στις ομάδες με το που υπογράφουν την ελευθερία τους... Τα "πλάκα τους κάνει ο Μαρινάκης" είναι πλάκα από μόνη της, αφού η πράσινη εξέδρα δεν ήθελε τον Βύντρα (τόσα ξέρει) κι εμείς που τον γουστάραμε δε μετράμε ως οπαδοί όσο αυτοί που βγάζουν ανακοινώσεις και κάνουν ντου. Ο Νικοπολίδης που έχει όνομα και κύρος στους Γαύρους ξέρει τι εστί Βύντρα και αφού έφυγε ο Τοροσίδης θα ήταν μια σίγουρη λύση τουλάχιστον μέχρι να βρεθεί κάτι καλύτερο που θα αποδόσει και καλύτερα. Επιπλέον ως εργαζόμενος ο Βύντρα είναι πρότυπο για πολλούς. Αφέθηκε, λοιπόν, η είδηση, κόψανε κίνηση και σχόλια οι Γαύροι (πιθανόν και ο Βύντρα, δεν μπορώ να το ξέρω, αλλά πόσο χειρότερα από αυτά που πέρασε σε εμάς θα έβρισκε για να τον νοιάζει;", είδαν ότι δε βολεύει για "καζούρα" και η κόκκινη εξέδρα αντιδράει και το άφησαν το θέμα. Έτσι απλά φαντάζομαι ότι έγιναν τα πράγματα, αλλά πρέπει, σαν την ιστορία του Τζιμπούρ, να βγει νικητής και τέλειος ο Μαρινάκης στην όλη ιστορία! Κι έτσι κι έγινε. Λες και θα βγει ποτέ ο Βύντρα, που δεν το έκανε καν μέχρι τώρα στην Πανάθα, να βγει να δώσει εξηγήσεις και να πει τι έγινε σε αυτούς που του βγάζανε και πρωτοσέλιδα τύπου "να τον χαίρεστε" και "νέος Αντώνης ο Λουκάς". Τέλος καλό, όλα καλά για όλους και τα επικοινωνιακά παιχνίδια συνεχίζονται...

Parlez-vous Francais?

http://www.iefimerida.gr/news/87874/sos-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%BF-%CF%83%CE%B4%CE%BF%CE%B5-%CF%83%CF%84%CE%B5%CE%AF%CE%BB%CF%84%CE%B5-%CE%BC%CE%B1%CF%82-%CE%B3%CE%B1%CE%BB%CE%BB%CE%BF%CE%BC%CE%B1%CE%B8%CE%B5%CE%AF%CF%82-%CF%85%CF%80%CE%B1%CE%BB%CE%BB%CE%AE%CE%BB%CE%BF%CF%85%CF%82-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B7-%CE%BB%CE%AF%CF%83%CF%84%CE%B1-%CE%BB%CE%B1%CE%B3%CE%BA%CE%AC%CF%81%CE%BD%CF%84 Το sorbonne μου τώρα δικαιώνεται!

Είναι μοναδικό να είσαι "πουτ@νας γιος";

Ίσως έχετε ακούσει για το σεξισμό που υπάρχει στις βρισιές με παραδείγματα όπως "υπάρχει τ$ούλα αλλά όχι τ$ούλος" κλπ. Ακόμα και όταν κάποιες βρισιές είναι σπάνιες για το θηλυκό γένος (π.χ. "μπάστ@ρδη") δε σημαίνει πως είναι αποκλειστικά για το αρσενικό. Επιπλέον, οι βρισιές που σε προσβάλλουν έμμεσα (π.χ. "γ@μώ το σπίτι σου") είναι unisex... Μοναδική περίπτωση από ό,τι ξέρω (και αν ξέρετε άλλες ενημερώστε με με σχόλιο, παρακαλώ) βρισιάς που υπάρχει μόνο σε άντρα είναι το "πουτ@νας γιε". Η βρισιά απευθύνεται στο γιό και όχι στη μάνα η οποία χαρακτηρίζεται έτσι, όπως όταν σου "γ@μάνε" κάποιο ιερό πρόσωπο, το σπίτι σου, τη μάνα σου η επίθεση γίνεται σε εσένα και όχι στο ιερό πρόσωπο, το σπίτι, τη μάνα. Απόδειξη αυτού είναι η κτητική αντωνυμία που διαφοροποιεί τη βρισιά με πρώτο πρόσωπο όταν τα βάζεις με τον εαυτό σου η την τύχη σου όταν κάνεις κάποιο λάθος και ξεσπάς και σε δεύτερο πρόσωπο όταν απευθύνεσαι σε άλλον. Με αυτό το επιχείρημα, όταν λέμε κάποιον "που@νας γιο" κάνουμε επίθεση στον γιο, ανεξάρτητα αν πήραν τα σκάγια την κακόμοιρη τη μάνα. Επειδή, λοιπόν, δεν υπάρχει βρισιά "πουτ@νας κόρη" ή "πουτ@νας παιδί", ο "πουτ@νας γιος" είναι ίσως η μοναδική βρισιά της ελληνικής γλώσσας που έχει μόνο αρσενικό! Και ακόμα και σε αυτή την εξαίρεση κάποια γυναίκα την πληρώνει...! Διαφορετικές περιπτώσεις είναι βρισιές που αναφέρονται σε χαρακτηριστικά συγκεκριμένου φύλου και ως εκ τούτου περιορίζονται στο φύλο αυτό (π.χ. "μ@λακοκαύλης") και το "πού$της", που είναι επίσης μόνο σε αρσενικό, αλλά υπάρχουν αντίστοιχα θηλυκά με άλλο λέξημα (σε αντίθεση με την "τ$ούλα" και την "πουτ@να").

Διεκδικώντας το χαμένο χρόνο

"Ό,τι γράφει δεν ξεγράφει" λένε. Και η αλήθεια είναι πως ό,τι γίνεται σπάνια ξε-γίνεται. Έτσι, ο χρόνος που έχουμε χάσει και αναφέρθηκε σε προηγούμενο ποστ δε γυρίζει. Ωστόσο, όταν ο άλλος παραδέχεται το λάθος του, ότι από δικούς του χειρισμούς κατέληξες να χάσεις το χρόνο σου, είναι μια δικαίωση. Η δικαίωση από μόνη της δεν αρκεί, αλλά είναι κάτι. Το ουσιαστικό, όμως, είναι όταν μετά από αυτό ακολουθεί μια δήλωση (και κυρίως η τήρησή της) ότι αυτό δε θα ξαναγίνει και ότι ως αντάλλαγμα θα υπάρξει πέρα από τη συμμόρφωση προσπάθεια να κερδηθεί χρόνος στο μέλλον. Αυτά μαζί με καλή διάθεση, ενδιαφέρουσες παρατηρήσεις και οδηγείες άκουσα από την υπεύθυνη της διπλωματικής μου και χάρηκα. Γιατί το χαμένο χρόνο δεν μπορείς να τον ξανακερδήσεις, αλλά μπορείς να τον διεκδικήσεις και ίσως να τον "πατσίσεις".

Καλά νέα

Σήμερα μετά από ένα δύσκολο 10ήμερο είχα (κάπως) καλά νέα. Χάρηκα γιατί ήταν στη θέση ενός κακού νέου και επειδή παράλληλα "σπάνε" το σερί. Όταν γύρισα πήγα από το μαγαζί και το είπα στον πατέρα μου. Μετά, αφού πήρα μία τέλεια σοκολάτα που έχω ανακαλύψει, ήρθα σπίτι, ανέβηκα και το είπα στη μητέρα μου και κατόπιν το είπα στον αδερφό μου. Και οι τρεις αυτές τις μέρες έχουν δείξει το ενδιαφέρον τους και με στηρίζουν (και δεν είναι οι μόνοι, αλλά στην ιστορία αυτή εμπλέκονται οι τρεις τους κι εγώ). Έτσι, άφησα μια γραμμή σοκολάτας στη μητέρα μου να δοκιμάσει, είπα να αφήσω και για τον πατέρα μου όταν γυρίσει αλλά με απέτρεψε λόγω δίαιτας και τέλος άφησα δύο γραμμές στον αδερφό μου. Όταν έτρωγα το μεσημεριανό τον άκουσα από μέσα να μου λέει "δεν έχεις άλλη σοκολάτα, ε;" και χαμογέλασα. Τότε κατάλαβα ότι αυτός ήταν ο τρόπος μου να τους πω ευχαριστώ και να μοιραστώ τη χαρά μου. Του πήγα άλλη μία γραμμή και κράτησα τις δύο τελευταίες για εμένα. Υ.Γ.: Άσχετο, αλλα είδα αυτό πριν λίγο και μου άρεσε, οπότε το ποστάρω.

Αναζητώντας το χαμένο χρόνο

Πόσες ώρες να ξόδεψε ο Προυστ για να καταλήξει στους 5 τόμους του "αναζητώντας το χαμένο χρόνο" άραγε; Αυτός βέβαια θέλησε να "σπαταλήσει" το χρόνο του εκεί. Εμείς; Σήμερα έμαθα ότι ο τρόπος που αντιμετώπισα το κυρίως θέμα της διπλωματικής μου οδήγησε σε προβλήματα και αδιέξοδα, οπότε πρέπει να ξαναδώ τις συγκεκριμένες 50κάτι σελίδες και στην ουσία να τις γράψω από την αρχή χρησιμοποιώντας άλλο τρόπο. Για πέταμα όσα έγραψα, για πέταμα και οι ώρες αυτές. Δε θα με πείραζε από τη στιγμή που τα πράγματα είναι πράγματι έτσι όπως μου τα είπαν. Ωστόσο, πριν ξεκινήσω τις 50 σελίδες έστειλα ένα κομμάτι ως παράδειγμα για το πώς θα δουλέψω και μου είπαν "εντάξει, συνέχισε έτσι". Τώρα μου λένε ότι δεν κάνει. Ας μην κάνει, αλλά γιατί να το μάθω τώρα αφού ενημέρωσα έγκαιρα; Μιλάμε για παρατήρηση ένα μήνα αφού έδωσα την τελική μορφή μετά από παράκληση του τομέα να περάσει πρώτα από επόπτη καθηγητή πριν κατατεθεί και μετά από 3 μήνες που δούλευα με το συγκεκριμένο τρόπο την εργασία. Μια εργασία που την έκανα τότε και όχι πιο πριν επειδή, σε αντίθεση με άλλους συμφοιτητές μου, τήρησα τις προθεσμίες άλλων μαθημάτων και project. Και που άλλοι, που δεν τις τήρησαν, δεν είχαν καμία επίπτωση, ενώ κάποιοι πήραν βαθμό με προσχέδιο και τη δέσμευση ότι κάποια στιγμή θα δώσουν και την κυρίως εργασία (δύο ακόμα δεν την έχουν παραδώσει). Μάλιστα σε άλλο μάθημα μία συμφοιτήτρια που δεν έδωσε εργασία αλλά έχει διπλωματική σε σχετικό κομμάτι θα περάσει το μάθημα χρησιμοποιώντας για εργασία μέρος της διπλωματικής της (και μάλιστα η συγκεκριμένη θα τελειώσει με δύο μεταπτυχιακά διπλώματα χάρη σε τέτοιες "αβάντες"). Το λάθος μου, δηλαδή, ήταν ότι ήμουν εντάξει σε όλα και γι' αυτό άργησα να αρχίσω; Και παρότι άργησα να αρχίσω και είμαι ο πρώτος που παρέδωσα και είχα δώσει δείγμα της δουλειάς μου που πέρασε μαθαίνω στο τέλος ότι τελικά κακώς πέρασε; Αλλά και πιο πριν θυμάμαι που μας λέγανε "μάζευε χαρτιά, δε χάνονται" και τώρα μαθαίνουν ότι και proficiency να έχεις δίνεις εξετάσεις για Αγγλικά όπου και να πας έξω. Κι εγώ που ήμουν τεμπέλης και αρκέστηκα στο lower έχω ένα sorbonne2 στα Γαλλικά που το βλέπω και... το βλέπω. Γιατί το επιχείρημα "θα μπορείς να κάνεις μαθήματα αν δε σου χρησιμεύσει πουθενά αλλού" ακούγεται αστείο στη χώρα που απόφοιτη γαλλικής φιλολογίας διαβάζουν παιδάκια δημοτικού και κάνουν τα φιλολογικά μαθήματα σε παιδάκια γυμνασίου. Κοιτάω, λοιπόν, το δίκο μου χαμένο χρόνο, αυτό που άλλοι με έκαναν να χάσω και δεν έχασα συνειδητά εγώ "χαζεύοντας" ή "τεμπελιάζοντας". Αυτό το χρόνο από τα πιο παραγωγικά χρόνια της νιότης μου ποιος θα μου τον δώσει πίσω;

Ισότητες και ανισότητες

http://www.alfavita.gr/arthra/%CF%86%CF%85%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%87%CF%81%CF%85%CF%83%CE%AE%CF%82-%CE%B1%CF%85%CE%B3%CE%AE%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CF%83%CF%80%CE%AF%CF%84%CE%B9-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B5%CE%BD%CF%8C%CF%82-%CE%B4%CF%81%CE%AC%CF%83%CF%84%CE%B7-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B4%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CF%86%CE%BF%CE%BD%CE%AF%CE%B1%CF%82-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%80%CE%B1%CE%BA%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B1%CE%BD%CE%BF%CF%85 Έχω φάει πάνω από 20 λεπτά να βρω λινκ για με ανακοίνωση του γνωστου φασιστοκόμματος δολοφόνων για το περιστατικό. Τίποτα, αλλά μπορεί να φταίνε και οι ικανότητές μου να ψάχνω... Άλλωστε το καλοκαίρι για τον δολοφόνο στην Πάρο έκανε πάρτι το συγκεκριμένιο κόμμα! Μετά ψάχνω λινκ που να αναφέρει ότι "τα κόμματα ζητάνε από το γνωστό ρατσιστικό κόμα δολοφόνων να καταδικάσει την επίθεση", όπως σε οποιαδήποτε εκδήλωση (μη κρατικής, φυσικά) βίας ζητάνε από τον Σύριζα και γίνεται μεγάλο θέμα στις ειδήσεις. Τζίφος! Και μάλιστα η σύνδεση με το συγκεκριμένο κόμμα δολοφόνων (όχι ότι παίζει ρόλο τι ψηφίζει κάποιος) είναι πολύ πιο σαφής από ότι αυτή που αποδίδεται στους διάφορους "μπαχαλάκηδες" και "τρομοκράτες" με το Σύριζα. Την αντιπαραβολή αυτή την κάνω γιατί πολλά κόμματα εντός και εκτός Ελλάδας μιλάνε για δύο άκρα με ένα εξ αυτών τον Σύριζα (γκούχου γκούχου δηλώσεις Δένδια) που υποτίθεται ότι χαϊδεύει τους "μπαχαλάκηδες" ή ανήκουν στις τάξεις του (τώρα το πώς αυτός που χαϊδεύει είναι άκρο και όχι αυτός τον οποίον χαϊδεύει, ρωτήστε τους ειδικούς, αφού "αυτοί ξέρουν"). Επίσης, θυμήθηκα τις δηλώσεις πρώην τσεκουροφόρου νυν κουστουμάτου εκπροσώπου της ΝΔ για τους φυλακσιμένους κλπ που είναι από το χώρο της αριστεράς. Και ξαναδιαβάζω το λινκ... Τι από αυτά τα όπλα βρέθηκε στις καταλήψεις που έγιναν στόχος και, κυρίως, θέμα τόσο καιρό; Και πόσα φυλλάδια του Σύριζα (όχι ότι έχει σημασία η "κομματική απόδοση", αλλά έτσι για να φανεί η παράνοια του πράγματος); Αλλά ξέχασα, στη λίστα με τα όπλα που βρέθηκαν στα σπίτια των δολοφόνων δεν υπήρχαν άδεια μπουκάλια, άρα δεν πιάνεται...