Όταν πηδάς από ψηλά...

...το τελευταίο που σκέφτεσαι είναι πώς θα προσγειωθείς. Αν μιλάμε για το ίδιο πράγμα, πάντα. Γιατί υπάρχουν πηδήματα και πηδήματα!
http://www.sport-fm.gr/article/467317
Η φιλοσοφική έχει 9 ορόφους. Λες...;!

Ένας μήνας μεταπτυχιακού (στο δεύτερο εξάμηνο)

Συμπλήρωσα 1 μήνα στο δεύτερο εξάμηνο του μεταπτυχιακού μου. Στο πρώτο εξάμηνο είχα ξαναγράψει και με ελάχιστες εξαιρέσεις ήταν σχεδόν όλα μαύρα κι άραχνα! Σε αυτό το εξάμηνο, όμως, τα πράγματα είναι πολύ καλά!

1) 3 στους 4 καθηγητές μας ενημερώνουν έγκαιρα και κάθε φορά για ό,τι αφορά στο μάθημα και το "περίσσευμα" διατηρεί μια τακτική επαφή.

2) Σε ένα μάθημα δε δίστασαν οι καθηγήτριες να αλλάξουν την ύλη τελευταία στιγμή για να έχουμε πιο ενδιαφέρον για εμάς αντικείμενο, παρότι αυτό αλλάζει τα πλάνα τους.

3) Η μία καθηγήτρια κάνει ένα απίστευτο μάθημα σαν συζήτηση που και ξεκουράζει και βγάζει όλες τις απόψεις στη σέντρα πριν τις βάλουμε σε μια σειρά. Και πολλές φορές το τελικό συμπέρασμα παραμένει συζητήσιμο...

4) Υπάρχει "κίνηση" με ημερίδες, σεμινάρια κλπ που είχε αρχίσει από έναν καθηγητή στο πρώτο εξάμηνο αλλά τώρα γίνεται από περισσότερους.

5) 3 στα 4 μαθήματα γίνονται με πολύ καλύτερο τρόπο και το τέταρτο είναι ερευνητικό και είμαστε συνολικά μία ομάδα με συγκεκριμένες αρμοδιότητες ο καθένας

Βέβαια, για να φτάσουμε σε αυτό το χαρούμενο σημείο περάσαμε από πρόχειρες ανακοινώσεις, ελλειπή πληροφόρηση για την επιλογή κατεύθυνσης κλπ, αλλά ας μείνουν έτσι καλά τα πράγματα μέχρι το τέλος του εξαμήνου και ευχαριστημένοι θα είμαστε!

Βανδαλισμοί στο μετρό

Σήμερα πήγα για ποτό στο γκάζι. Όταν ξεκίνησα να επιστρέψω είδα στη στάση του μετρό χρώματα πεταμένα, σπασμένα τζάμια, σπασμένα όλα τα μηχανήματα επικύρωσης εισιτηρίων και χαρτιά χάμω σκορπσιμένα-πεταμένα "δεν πληρώνω τίποτα" κλπ.. Και λέω εγώ τώρα: είναι τόσο βλάκες οι "δεν πληρώνω" ώστε από εκεί που μοίραζαν τα χαρτιά τώρα να τα πετάνε σαν τους κλέφτες ή τους χρυσαυγίτες; Μπορεί από εκεί που ειρηνικά και προσωπικά έκαναν ό,τι έκαναν να πηγαίνουν Σάββατο βράδυ στον πιο "ενεργό" για εκείνη τη στιγμή σταθμό και να αρχίσουν να τα σπάνε και να κάνουν ζημίες; Ζημιές που θα πληρώσουν όλοι με τους φόρους, ενώ λένε ότι δεν πληρώνουν επειδή έχουν ήδη πληρώσει τις μεταφορές στους φόρους; Και σπάνε και τα εκδοτήρια ενώ μέχρι σήμερα τα κουκούλωναν με σακούλες που κολλούσαν και ήταν για μεγάλο διάστημα παρόντες; Χλωμό μου φαίνεται... Οπότε ή άλλες ομάδες αποφάσισαν να ενεργήσουν χουλιγκανίστικα όπως ξέρουν και τους πήραν στο λαιμό τους ή άρχισε η προβοκάτσια... Θα φανεί από τις τοποθετήσεις και τα Μ.Μ.Ε., αλλά πιο πολύ το δεύτερο μου βρομάει...

Πανούλης: Δε βρίσκω τρύπα εύκολα...

Ο βουκόλος των "μπλε", το ζαρκάδι των "Κυματοδηγών" απαντάει για πρώτη φορά σε δημοσιογραφικές ερωτήσεις. Αποστομωτικός και χωρίς να αιτιολογεί τα λεγόμενά του με τις σύντομες και περιεκτικές απαντήσεις του δίνει άλλη αξία στο "λακονίζειν εστί φιλοσοφείν". Άλλωστε, ο Πανούλης δε μιλάει σε μικρόφωνα αλλά στο γήπεδο. Σαλαγώντας τα πρόβατα της σοφίας και ξεριζώνοντας τα μποστάνια της γνώσης, ο Πάνος μας φέρνει πιο κοντά στη φύση και την αλήθεια...

-Μεγάλε γητευτή της μπάλας, μιας και είσαι σε ηλικία γάμου, όπως λένε κάποιοι, θα θέλαμε την έμπειρη ματιά σου για το πρωτάθλημα που έληξε και γι'αυτό που ξεκινάει.
(γέλια) Νομίζω φέτος θα έχουμε καλύτερη τύχη. Πέρυσι ήμασταν άτυχοι, με αρκετές απουσίες και... ήμασταν άτυχοι. Αυτό.

-Οργώνεις τα γήπεδα με μεγαλύτερη μανία κι από τρακτέρ με ντίζελ. Τρέχεις σαν περήφανο άτι στους "κάμπους"των 5x5. Ποιο το μυστικό της αντοχής και της ταχύτητάς σου;
Οι πολλές μπριζόλες και τα πολλά παϊδάκια.

-Πιο εύκολα βρίσκεις κήτος που του βαράνε πεναλντάκια και άνθρωπο που θα αποκαλέσει τον Κώστα "παλληκάρι" παρά το δρόμο για τα δίχτυα. Γιατί έτσι;
Δεν το γνωρίζει κανείς αυτό. Δε βρίσκω και τρύπα εύκολα!

-Μικρέ Πάνα των γηπέδων, σπέρνεις τον πανικό στους αντιπάλους σου σε κάθε παιχνίδι. Εσένα, όμως, τι σε φοβίζει;
Το τέρμα, φυσικά!

-Σα γνήσιος ποιμένας πώς θα καθοδηγούσες τους συμπαίχτες σου; Τι συμβουλές θα τους έδινες;
Να αλλάζουν περισσότερες πάσες.

-Τι σε εκνευρίζει πιο πολύ και τι σε φτιάχνει στο παιχνίδι της ομάδας;
Ο Σίμος με εκνευρίζει περισσότερο, όταν κερδίζουμε και βάζει γκολ! (γέλια) Με φτιάχνει να κερδίζουμε και με εκνευρίζει όταν δεν αλλάζουμε πάσες και χάνουμε.

-Αν το πρωτάθλημα του σοκερίνο ήταν μπάρμπεκιου, οι "Κυματοδηγοί" τι θα ήταν και γιατί;
Παϊδάκι, φυσικά!

-Παρά τις επελάσεις σου συνήθως παίζεις πίσω. Αν έπρεπε να διαλέξεις έναν μόνο για στόπερ δίπλα σου, ποιος θα ήταν;
Ο Κώστας. Είναι ο ίδιος ο χάρος προσωποποιημένος!

-Ξεκίνησε δημοψήφισμα για τον πιο "άγκολο" Κυματοδηγό. Με το χέρι στην καρδιά με ποια σειρά θα έβαζες Μπάκο, Άλκη κι εσένα;
Πρώτος εγώ, δεύτερος ο Άλκης και τρίτος ο Μπάκος.

-Εσύ και ο πρόεδρος είστε οι πιο πολυταξιδεμένοι μέχρι στιγμής. Πού πιστεύεις ότι θα έπρεπε να είναι η έδρα των μπλε και γιατί;
Στο εξωτικό Καρδιστάν.

-Πάνω από όλα οι Κυματοδηγοί είναι άντρες! Γνωρίζοντας τη ρητορική σου δεινότητα και τις γλαφυρές περιγραφές σου θα θέλαμε να σκιαγραφήσεις την ιδανική γκόμενα...
Δεν ξέρω, δεν απαντώ.

Παγκόσμιες μέρες: μια ιδέα Γ.Τ.Π.

Υπάρχουν παγκόσμιες μέρες για θέματα της προκοπής, οκ, αν και γενικότερα οι επέτιοι είναι ένα καλό άλοθι για να θυμόμαστε κάτι μόνο μια μέρα από όλες του χρόνου. Ωστόσο, σήμερα εκτός από το Π=3,14 γιορτάζει η πρωτεϊνη και η απόλαυση με πολλούς τρόπους: http://www.sansimera.gr/worldays/142
Χρόνια μας πολλά, διάολε!

Για την κουταλιά νερό

Και σαν φυσικό επακόλουθο του προηγούμενου ποστ, που μετά από μαζεμένα καλά θα σκάσει ένα κακό και θα σου έρθουν όλα όσα σε χαλάνε μαζεμένα, κάποια στιγμή ξυπνάς και όλα "κάπως" έχουν γίνει πάλι όμορφα. Βλέπεις ότι προχώρησες με τις λιγότερες δυνατές απώλειες, βλέπεις ότι από εκεί που πνιγόσουν επέπλευσες και συνειδητοποιείς ξανά ότι δεν ήταν ο ωκεανός αλλά ένα μεγάαααλο κουτάλι. Και όλα αυτά μέχρι την επόμενη φορά... Αλλά όπως είπε και ο Ρόκι στον γιο του στην τελευταία ταινία, "life ain't about how hard you hit. life is about how hard you can get hit and keep going forward". Και μπορεί να το είπε ο φουσκωμένος ατάλαντος παππούς Σταλόνε σε μία ταινία, αλλά είναι μεγάλη αλήθεια! Καλή μας συνέχεια, λοιπόν, και για όταν ξανάρθουν τα στραβά καλό μας κολύμπι!

Ενός κακού μύρια έπονται

Όχι πως λέω τίποτα καινούργιο, αλλά κάθε φορά που συμβαίνει κάτι και σου τη χαλάει δε θα είναι το μόνο. Θα ακούσει ένα κακό νέο, πιθανό είναι να ακούσεις και 2-3 ακόμα, θα θυμηθείς διάφορα στραβά που είχες αφήσει στο πλάι ή τους είχες δώσει την πραγματική μικρή τους διάσταση, αλλά ξαφνικά μοιάζουν πάλι τεράστια και κάνεις διάφορα λάθη και στραβά που έιτε φταις είτε έρχονται (όπως να πεις στον αδερφό σου οκ να φας ότι φτιάξει και να μην ξεπαγώνουν οι κεφτέδες από την κατάψυξη με αποτέλεσμα να φας 3 ώρες μετά κλπ). Τι κάνεις, λοιπόν, μέχρι να ξαναστρώσουν τα πράγματα; Δεν ξέρω τι κάνετε εσείς, εγώ σηκώνω το μεσαίο δάχτυλο του χεριού μου σε όλα όσα έρχονται μέχρι να έρθουν πάλι καλα!

Προδομένοι από τη γραμματοσειρά

Στο κτήριο της ΓΣΕΕ έχουν μια τεράστια αφίσσα-πανό για τη μέρα τις γυναίκας. Σε αυτήν αποικονίζει μια γυναίκα που γράφει ένα σύνθημα σε έναν τοίχο (νομίζω "διεκδικούμε τα δικαιώματά μας") και απο κάτω υποτίθεται ότι έχει γράψει "όχι στις διακρίσεις". Το θέμα είναι ότι το "όχι στις διακρίσεις" είναι γραμμένο με πιο μικρά γράμματα από αυτά που γράφουν ΓΣΕΕ κάτω δεξιά στην αφίσσα...

Υ.Γ.: Σημειολογία, σε αγαπώ...!

Μεταπτυχιακές (και όχι μόνο) αναζητήσεις

Σήμερα στο μάθημα προβληματίστηκα αρκετά. Σε ένα ωραίο σεμιναριακό μάθημα που ζητούσαν τη γνώμη μας αρκετά συχνά βρεθήκαμε με την πλάτη στον τοίχο. Η καθηγήτρια μας έβαλε χέρι όταν κοιταζόμασταν αντί να απαντήσουμε άμεσα στο ερώτημα "ως γλωσσολόγοι τι απαντάτε σε αυτή τη θέση;", η οποία θέση ήταν αντιεπιστημονική, αλλά ήταν θέση ενός επιστήμονα "φιρμάτου" και παλιού μας καθηγητή. Ήταν το γλωσσολογικό μας επίπεδο; Ήταν η ανασφάλειά μας;

Μια εξήγηση, αλλά σε καμία περίπτωση δικαιολογία, είναι ότι 24 χρόνια έχω μάθει να κλείνω το στόμα μου. Έχουμε ακούσει αρλούμπες και αρλούμπες σε τάξεις, αμφιθέατρα, σπίτια από καθηγητές, γονείς, άσχετους κλπ.. Αν σε αυτά προσθέσετε και το "που πας ρε Καραμήτρο να διαψεύσεις κάποιον φτασμένο" επηρεασμένοι από το ποιος λέει τη θέση και όχι εστιάζοντας στην ίδια τη θέση, έχετε μια τέλεια συνταγή για κλειστά στόματα. Όταν στο σχολείο, σε μαθήματα πανεπιστημίου προπτυχιακά και μεταπτυχιακά μαθαίνεις να ακούς και να μη μιλάς, μαθαίνεις να μην κρίνεις αυτό που ακούς αλλά να παίρνεις μόνο την επιχειρηματολογία που σου δίνουν, ακόμα κι αν λίγες ώρες πριν σε άλλο μάθημα άκουγες την αντίθετη θέση από άλλον καθηγητή, είσαι έξω από τα νερά σου σε μια τέτοια ερώτηση. Μια ερώτηση που θα έπρεπε να ήταν αυτονόητη σε κάθε μάθημα και που έστω σε αυτό φαίνεται ότι θα τεθεί αρκετές φορές αφού τέτοιου είδους σεμιναριακό μάθημα συζήτησης και ερωταποκρίσεων δεν κάνουμε συχνά, αν και θα έπρεπε να είναι ο κανόνας και όχι η εξαίρεση.

Επιπλέον, σε επιστημονικά θέματα όταν πεις κάτι που δεν είναι σωστό σε κάνουν ρόμπα, σε εκμηδενίζουν, οπότε πρέπει να προσέχεις τους ισχυρισμούς σου και αν γίνεται να έχεις και πηγές εκτός από επιχειρήματα. Πολλές φορές δυσκολευόμαστε να ξεχωρίσουμε τη θέση μας από το επιστημονικό επιχείρημα και διστάζουμε από φόβο να τα μπλέξουμε, ενώ θα έπρεπε να τα είχαμε ξεμπλέξει και να υπερασπιστούμε τις γνώσεις μας χρησιμοποιώντας τις. Είναι κι αυτό κάτι που μας κρατάει πίσω σε τέτοιες ατάκες.

Το πρόβλημα, λοιπόν, ήταν η συστολή μας; Δε θα απέκλεια να ήταν αυτό, αλλά δεν ήταν μόνο αυτό κατά τη γνώμη μου. Με τρομάζει η ιδέα να ήταν η επιστημονική μου επάρκεια το πρόβλημα. Αν ήταν το επίπεδο επεξεργασίας μου κακό, αν οι γνώσεις μου ελλιπείς ή αν η μνήμη μου δε με βοήθησε. Η απάντηση ήταν κάτι που ένιωθα ότι το είχα μέσα μου και το ίδιο είδα στα μάτια αρκετών συναδέρφων μου (όχι όλων, ομολογώ, αλλά δεν είμαι και τέλειος "ματοαναγνώστης") όταν την ακούσαμε. Αυτό από τη μία με καθησύχασε, από την άλλη με ξύπνησε να είμαι πιο δραστήριος σε σχέση όχι μόνο με τα ενδιαφέροντά μου αλλά και με το ακαδημαϊκό μου επίπεδο. Δε μου αρέσει αυτό το τελευταίο, αλλά αφού αποφάσισα να γίνω μεταπτυχιακός φοιτητής πρέπει να έχω κι από αυτό (το ακαδημαϊκό επίπεδο, δηλαδή).

Τι φταίει, λοιπόν, και έμεινα σιωπηλός; Εγώ. Γιατί στο θέμα των προσλαμβανουσών μου και των βιωμάτων μου έπρεπε να έχω απαντήσει εδώ και καιρό με το "ε και;" και στο θέμα των γνώσεων μου έπρεπε να φροντίσω να τις έχω κι αν τις είχα να τις διατηρήσω "πρόχειρες" γιατί η ερώτηση αφορούσε τα πολύ βασικά... Τι κι αν έχουμε μάθει να σκάμε; Πρέπει να μάθουμε να μιλάμε, μεταπτυχιακοί φοιτητές είμαστε. Τι κι αν το όνομα είναι πιο φτασμένο; Τη θέση κρίνουμε, μεταπτυχιακοί φοιτητές είμαστε. Τι κι αν ο χώρος είναι πιο σκληρός για λάθη; Ένας λόγος παραπάνω να τον πιάσουμε από τα μαλλιά (άσε που στην τελική όλοι είμαστε και τέλεια ατελείς, αλλά αυτό είναι μια άλλη κουβέντα). Όσο για τις γνώσεις, είναι χρόνος μέσα από βιβλία και στο χέρι μου να τις παίρνω και να κρατάω ικανοποιητικό επίπεδο εξασκώντας τις με κάτι τέτοια.

Για την Κυρά της Ρω

Η σχέση μου με τα σύμβολα ήταν πάντα περίεργη. Με εξαίρεση μία πολύ προσωπική περίοδο πάντα ξεχώριζα το υλικό κομμάτι από τον συμβολισμό που του είχαμε δώσει. Ωστόσο, η συγκεκριμένη ιστορία για το συγκεκριμένο άνθρωπο πάντα με συγκινούσε. Για όσους τυχόν δεν ξέρουν, ευκαιρία να αφήσω ένα ίχνος από κάτι που βρήκα.

http://www.24grammata.com/?p=10641

Υ.Γ.: Το "κ" στον τίτλο δεν είναι ορθογραφικό λάθος.

Καθαροδευτέρα

Ευκαιρία σήμερα που είναι Καθαρή Δευτέρα να πούμε δυο λόγια και να είμαστε ξεκάθαροι με τους εαυτούς μας (μέχρι να καταφέρουμε να είμαστε και μεταξύ μας...). Η σημερινή μέρα είναι η αρχή της Σαρακοστής, αλλά είναι ταυτόχρονα και το τέλος των αποκριών. Εγώ θέλω να σταθώ λίγο στο δεύτερο κομμάτι. Υποτίθεται ότι αυτές τις 3 βδομάδες που πέρασαν φοράμε μια μάσκα, "γινόμαστε" κάποιοι άλλοι για λίγες ώρες και τον υπόλοιπο χρόνο είμαστε ο πραγματικός μας εαυτός. Σε αυτά τα πάρτι γλεντάμε και χορεύουμε όλοι μαζί γνωστοί και άγνωστοι (μιας και είμαστε όλοι άγνωστοι κάτω από τη μάσκα), όταν μιλάει κάποιος κάνει πλάκα και το διασκεδάζουμε και δεν είναι ο άσχετος ή ο πέφτουλας, ο ενοχλητικός ξέμπαρκος που πρέπει να βρει μια καλή ευκαιρία για να μπει, οι ατάκες είναι εύκολες γιατί οι πάσες πέφτουν βροχή και όχι μόνο δε μας ενοχλεί αλλά περνάμε καλά! Τις υπόλοιπες μέρες είμαστε παρέες-πηγαδάκια (ακόμα και στην ίδια παρέα), ο άλλος πρέπει να αποδείξει τον εαυτό του, ξεκινάμε πολύ πιο καχύποπτα ή τουλάχιστον επιφυλακτικά κάθε αλληλεπίδραση και το ύφος μας δεν είναι τόσο εορταστικό αλλά πιο "τουπέ" γιατί έχουμε και μια εικόνα να υπερασπιστούμε... Αναρωτιέμαι, λοιπόν, μήπως είμαστε μασκαράδες και ψεύτες όλες τις άλλες μέρες και πίσω από την υλική μάσκα και τη σύμβαση των αποκριών αφήνουμε ελεύθερο τον πραγματικό μας εαυτό; Μήπως τα κάνουμε ανάποδα;

Υ.Γ.: Είμαστε όλοι χαρταετοί. Το θέμα είναι αν εστιάζουμε στο κομμάτι σκοινί που μας κρατάει ή στη δυνατότητά μας να πετάμε όλο και πιο ψηλά.

Δολοφονία αστυνομικών

"Όπως ανακοινώθηκε από την αστυνομία, νεκροί είναι ο Γεώργιος Σκυλογιάννης, 22 ετών και ο ειδικός φρουρός Ιωάννης Ευαγγελινέλης, 23 ετών.
Σοβαρά, αλλά πιθανόν εκτός κινδύνου, είναι ο τρίτος αστυνομικός, ενώ ελαφρά στο πόδι τραυματίστηκε ο τέταρτος.
Το συμβάν έγινε δίπλα στη συμβολή των οδών Περικλέους και Παντελή Νικολαΐδη.
Οι αστυνομικοί της ομάδας ΔΙΑΣ καταδίωκαν κλεμμένο ΙΧ, μάρκας Volvo, στο οποίο επέβαιναν τρία άτομα ύποπτα για ληστεία, λίγη ώρα νωρίτερα στη λεωφόρο Δημοκρατίας 337 στο Μενίδι.
Ξαφνικά δύο από τους επιβάτες του αυτοκινήτου άρχισαν να πυροβολούν με καλάσνικοφ και πιστόλι εναντίον των αστυνομικών, οι οποίοι ανταπέδωσαν τα πυρά, και στη συνέχεια τράπηκαν σε φυγή.
Βολές από τους πυροβολισμούς των δραστών δέχθηκαν τέσσερις ακόμη αστυνομικοί, δύο στα κράνη και δύο στα αλεξίσφαιρα γιλέκα τους, χωρίς να τραυματισθούν.
Κάτοικος της περιοχής, σε ερώτηση αν είδε το γεγονός απάντησε ότι εκείνη την ώρα βρισκόταν μέσα στο σπίτι του και έπεσε στο πάτωμα ακούγοντας τους πυροβολισμούς.
«Δεν σταμάτησαν να ρίχνουν. Έριξαν πάρα πολλές φορές, σχεδόν επί 10 δευτερόλεπτα πυροβολούσαν συνεχώς» ανέφερε χαρακτηριστικά.
Σε εξέλιξη βρίσκεται μεγάλη αστυνομική επιχείρηση στην περιοχή για τον εντοπισμό και τη σύλληψη των δραστών.
Το κλεμμένο Volvo βρέθηκε λίγο μετά τις 20:00 το βράδυ στην οδό Παλαιολόγου στου Ρέντη. Εντός του οχήματος, που είχε κλεμμένες πινακίδες, βρέθηκε ένα καλάσνικοφ και ένα πιστόλι, με τον οποίο, πιθανότητα, οι δράστες «γάζωσαν» τους αστυνομικούς.
Το όχημα θα εξεταστεί για αποτυπώματα και άλλα στοιχεία, τα οποία πιθανώς θα μπορούσαν να οδηγήσουν στους δράστες, ενώ και το όπλο θα σταλεί για βαλλιστική εξέταση"
Πηγή: http://news.in.gr/greece/article/?aid=1231081497

Έκοψα τις δηλώσεις πολιτικών γιατί τις έχω γραμμένες. Είναι τρομακτικό πώς μπορεί να εξισωθεί το εργατικό ατύχημα με τη δολοφονία σε τέτοια επαγγέλματα. Είναι διπλά τορμακτικό πώς σκοτώνονται νέοι άνθρωποι και οι θάνατοι διαχωρίζονται ανάλογα με το επάγγελμα. Προσωπικά, επειδή ακριβώς τα χώνω συχνά για θέματα κατάχρησης εξουσίας κλπ στους μπάτσους και επειδή προπσαθώ πάντα να διαχωρίζω τους μπάτσους από τους αστυνομικούς, πρέπει να παραδεχτώ ότι δεν ξέρω τους εμπλεκόμενους της ομάδας ΔΙ.ΑΣ. στη συγκεκριμένη είδηση, αλλά μια δολοφονία στη δουλειά είναι πάντα σοκαριστική όταν ειδικά τη συγκεκριμένη στιγμή είναι σαφές ότι η δουλειά γίνεται καλά και προστατεύουν όλους εμάς σε αυτή την καταδίωξη. Συλλυπητήρια σε όλους μας, λοιπόν.