Τι κατάλαβα εγώ μετά τη φυγή του Βύντρα

Ο Λουκάς Βύντρα είναι από τους αγαπημένους μου παίχτες για πολλούς λόγους. Τελικά έφυγε από την Πανάθα μετά από κάμποσα χρόνια που δεν έδινε σημασία στη γιούχα της εξέδρας, στο αν ήταν στόχος σε κάθε γκέλα, στο επικοινωνιακό παιχνίδι που δεν έπαιξε και τον άφησε απ'έξω. Μετά από πολύ καιρό πήρε χειροκρότημα (μέχρι τότε απλά τον εμπιστευόντουσαν όλοι οι προπονητές με όλες τις διοικήσεις), έφτασε η ώρα να πάρει ένα γερό συμβόλαιο, το πήρε, έγινε αρχηγός. Με τις εξελίξεις στον ΠΑΟ έπρεπε να μειώσει το συμβόλαιό του. Παράλληλα βγήκαν φήμες ότι είναι στημένος χωρίς καμία προστασία (ούτε καν με τουίτ, πού λόγος για ανακοίνωση), με face to face διάψευση μετά από μέρες, ξανά με γιούχα, μέχρι και με πανό εναντίον του. Μετά από κάμποσες συναντήσεις που δε βρισκόταν λύση (ενώ λεφτά για τον Σισέ θα βρισκόντουσαν), έφυγε από την Πανάθα με μια τυπική ανακοίνωση από την ΠΑΕ. Για όσους από εμάς τιμήσαμε τον Βύντρα για τη στάση του, ήταν η μέρα που του είπαμε "Ευχαριστούμε και καλή τύχη όπου κι αν πας". Και ξαφνικά... τσουπ! Είδηση ότι πάει στον ΟΣΦΠ. Προφανώς και εμένα δε θα μου άρεσε, αλλά δε θα μπορούσα να τον κατηγορήσω. Μετά από όλα αυτά θα ήταν μια σίγουρη λύση, στάνταρ τα λεφτά, δική του η θέση και ό,τι του φέρει στο βιογραφικό. Η πράσινη εξέδρα τον έβριζε πριν, θα τον βρίζει και τώρα. Ούτε παιχνιδάκια τύπου Κωσταντίνου έκανε ούτε συμφώνησε από πριν αλά Νικοπολίδης, αλλά έμεινε ελεύθερος και κοιτάει τις επιλογές του. Βέβαια δε θα μου άρεσε να πάει στην ομάδα που με 1002 τρόπου του έχει στερήσει διακρίσεις και χρήματα, αλλά εκεί που έφτασαν τα πράγματα δε θα ήταν και μία παράλογη επιλογή. Ωστόσο, η "είδηση" στα σάιτ από το μεσημέρι ήταν ότι "μένουν λεπτομέρειες". Το ίδιο και την επόμενη μέρα στις εφημερίδες με τα εξώφυλλα να λένε "ο Βύντρα θέλει, ο Μαρινάκης αποφασίζει. Αν θυμηθώ τα εξώφυλλα για τον Τζιμπουρ που "έφευγε ο αγνώμων" και ήταν μόνος του, αλλά όταν ανανέωσε ο πρώτος σκόρερ της ομάδας ήταν και ο Μαρινάκης κάπου στο εξώφυλλο, εμένα κάτι μου μυρίζει. Θυμάμαι και τα "τσεκαρίσματα" με Μπασινά και Κυργιάκο για να δουν οι Γαύροι πώς θα το πάρει η εξέδρα και οι εφημερίδες τους και μου μυρίζει ακόμα περισσότερο. Τελικά ο Βύντρα πάει στη Λεβάντε που ούτε καν είχε ακουστεί μέχρι τότε (λες και συμφωνία με ομάδα της Ισπανίας γίνεται σε λίγες ώρες) επειδή "ο Μαρινάκης είπε να σταματήσουν οι διαπραγματεύσεις", λες και δεν έλαβε μέρος να ξεκινήσουν αλλά πάνε οι ποδοσφαιριστές και αυτοπροτείνονται στις ομάδες με το που υπογράφουν την ελευθερία τους... Τα "πλάκα τους κάνει ο Μαρινάκης" είναι πλάκα από μόνη της, αφού η πράσινη εξέδρα δεν ήθελε τον Βύντρα (τόσα ξέρει) κι εμείς που τον γουστάραμε δε μετράμε ως οπαδοί όσο αυτοί που βγάζουν ανακοινώσεις και κάνουν ντου. Ο Νικοπολίδης που έχει όνομα και κύρος στους Γαύρους ξέρει τι εστί Βύντρα και αφού έφυγε ο Τοροσίδης θα ήταν μια σίγουρη λύση τουλάχιστον μέχρι να βρεθεί κάτι καλύτερο που θα αποδόσει και καλύτερα. Επιπλέον ως εργαζόμενος ο Βύντρα είναι πρότυπο για πολλούς. Αφέθηκε, λοιπόν, η είδηση, κόψανε κίνηση και σχόλια οι Γαύροι (πιθανόν και ο Βύντρα, δεν μπορώ να το ξέρω, αλλά πόσο χειρότερα από αυτά που πέρασε σε εμάς θα έβρισκε για να τον νοιάζει;", είδαν ότι δε βολεύει για "καζούρα" και η κόκκινη εξέδρα αντιδράει και το άφησαν το θέμα. Έτσι απλά φαντάζομαι ότι έγιναν τα πράγματα, αλλά πρέπει, σαν την ιστορία του Τζιμπούρ, να βγει νικητής και τέλειος ο Μαρινάκης στην όλη ιστορία! Κι έτσι κι έγινε. Λες και θα βγει ποτέ ο Βύντρα, που δεν το έκανε καν μέχρι τώρα στην Πανάθα, να βγει να δώσει εξηγήσεις και να πει τι έγινε σε αυτούς που του βγάζανε και πρωτοσέλιδα τύπου "να τον χαίρεστε" και "νέος Αντώνης ο Λουκάς". Τέλος καλό, όλα καλά για όλους και τα επικοινωνιακά παιχνίδια συνεχίζονται...

Parlez-vous Francais?

http://www.iefimerida.gr/news/87874/sos-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%BF-%CF%83%CE%B4%CE%BF%CE%B5-%CF%83%CF%84%CE%B5%CE%AF%CE%BB%CF%84%CE%B5-%CE%BC%CE%B1%CF%82-%CE%B3%CE%B1%CE%BB%CE%BB%CE%BF%CE%BC%CE%B1%CE%B8%CE%B5%CE%AF%CF%82-%CF%85%CF%80%CE%B1%CE%BB%CE%BB%CE%AE%CE%BB%CE%BF%CF%85%CF%82-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B7-%CE%BB%CE%AF%CF%83%CF%84%CE%B1-%CE%BB%CE%B1%CE%B3%CE%BA%CE%AC%CF%81%CE%BD%CF%84 Το sorbonne μου τώρα δικαιώνεται!

Είναι μοναδικό να είσαι "πουτ@νας γιος";

Ίσως έχετε ακούσει για το σεξισμό που υπάρχει στις βρισιές με παραδείγματα όπως "υπάρχει τ$ούλα αλλά όχι τ$ούλος" κλπ. Ακόμα και όταν κάποιες βρισιές είναι σπάνιες για το θηλυκό γένος (π.χ. "μπάστ@ρδη") δε σημαίνει πως είναι αποκλειστικά για το αρσενικό. Επιπλέον, οι βρισιές που σε προσβάλλουν έμμεσα (π.χ. "γ@μώ το σπίτι σου") είναι unisex... Μοναδική περίπτωση από ό,τι ξέρω (και αν ξέρετε άλλες ενημερώστε με με σχόλιο, παρακαλώ) βρισιάς που υπάρχει μόνο σε άντρα είναι το "πουτ@νας γιε". Η βρισιά απευθύνεται στο γιό και όχι στη μάνα η οποία χαρακτηρίζεται έτσι, όπως όταν σου "γ@μάνε" κάποιο ιερό πρόσωπο, το σπίτι σου, τη μάνα σου η επίθεση γίνεται σε εσένα και όχι στο ιερό πρόσωπο, το σπίτι, τη μάνα. Απόδειξη αυτού είναι η κτητική αντωνυμία που διαφοροποιεί τη βρισιά με πρώτο πρόσωπο όταν τα βάζεις με τον εαυτό σου η την τύχη σου όταν κάνεις κάποιο λάθος και ξεσπάς και σε δεύτερο πρόσωπο όταν απευθύνεσαι σε άλλον. Με αυτό το επιχείρημα, όταν λέμε κάποιον "που@νας γιο" κάνουμε επίθεση στον γιο, ανεξάρτητα αν πήραν τα σκάγια την κακόμοιρη τη μάνα. Επειδή, λοιπόν, δεν υπάρχει βρισιά "πουτ@νας κόρη" ή "πουτ@νας παιδί", ο "πουτ@νας γιος" είναι ίσως η μοναδική βρισιά της ελληνικής γλώσσας που έχει μόνο αρσενικό! Και ακόμα και σε αυτή την εξαίρεση κάποια γυναίκα την πληρώνει...! Διαφορετικές περιπτώσεις είναι βρισιές που αναφέρονται σε χαρακτηριστικά συγκεκριμένου φύλου και ως εκ τούτου περιορίζονται στο φύλο αυτό (π.χ. "μ@λακοκαύλης") και το "πού$της", που είναι επίσης μόνο σε αρσενικό, αλλά υπάρχουν αντίστοιχα θηλυκά με άλλο λέξημα (σε αντίθεση με την "τ$ούλα" και την "πουτ@να").

Διεκδικώντας το χαμένο χρόνο

"Ό,τι γράφει δεν ξεγράφει" λένε. Και η αλήθεια είναι πως ό,τι γίνεται σπάνια ξε-γίνεται. Έτσι, ο χρόνος που έχουμε χάσει και αναφέρθηκε σε προηγούμενο ποστ δε γυρίζει. Ωστόσο, όταν ο άλλος παραδέχεται το λάθος του, ότι από δικούς του χειρισμούς κατέληξες να χάσεις το χρόνο σου, είναι μια δικαίωση. Η δικαίωση από μόνη της δεν αρκεί, αλλά είναι κάτι. Το ουσιαστικό, όμως, είναι όταν μετά από αυτό ακολουθεί μια δήλωση (και κυρίως η τήρησή της) ότι αυτό δε θα ξαναγίνει και ότι ως αντάλλαγμα θα υπάρξει πέρα από τη συμμόρφωση προσπάθεια να κερδηθεί χρόνος στο μέλλον. Αυτά μαζί με καλή διάθεση, ενδιαφέρουσες παρατηρήσεις και οδηγείες άκουσα από την υπεύθυνη της διπλωματικής μου και χάρηκα. Γιατί το χαμένο χρόνο δεν μπορείς να τον ξανακερδήσεις, αλλά μπορείς να τον διεκδικήσεις και ίσως να τον "πατσίσεις".

Καλά νέα

Σήμερα μετά από ένα δύσκολο 10ήμερο είχα (κάπως) καλά νέα. Χάρηκα γιατί ήταν στη θέση ενός κακού νέου και επειδή παράλληλα "σπάνε" το σερί. Όταν γύρισα πήγα από το μαγαζί και το είπα στον πατέρα μου. Μετά, αφού πήρα μία τέλεια σοκολάτα που έχω ανακαλύψει, ήρθα σπίτι, ανέβηκα και το είπα στη μητέρα μου και κατόπιν το είπα στον αδερφό μου. Και οι τρεις αυτές τις μέρες έχουν δείξει το ενδιαφέρον τους και με στηρίζουν (και δεν είναι οι μόνοι, αλλά στην ιστορία αυτή εμπλέκονται οι τρεις τους κι εγώ). Έτσι, άφησα μια γραμμή σοκολάτας στη μητέρα μου να δοκιμάσει, είπα να αφήσω και για τον πατέρα μου όταν γυρίσει αλλά με απέτρεψε λόγω δίαιτας και τέλος άφησα δύο γραμμές στον αδερφό μου. Όταν έτρωγα το μεσημεριανό τον άκουσα από μέσα να μου λέει "δεν έχεις άλλη σοκολάτα, ε;" και χαμογέλασα. Τότε κατάλαβα ότι αυτός ήταν ο τρόπος μου να τους πω ευχαριστώ και να μοιραστώ τη χαρά μου. Του πήγα άλλη μία γραμμή και κράτησα τις δύο τελευταίες για εμένα. Υ.Γ.: Άσχετο, αλλα είδα αυτό πριν λίγο και μου άρεσε, οπότε το ποστάρω.

Αναζητώντας το χαμένο χρόνο

Πόσες ώρες να ξόδεψε ο Προυστ για να καταλήξει στους 5 τόμους του "αναζητώντας το χαμένο χρόνο" άραγε; Αυτός βέβαια θέλησε να "σπαταλήσει" το χρόνο του εκεί. Εμείς; Σήμερα έμαθα ότι ο τρόπος που αντιμετώπισα το κυρίως θέμα της διπλωματικής μου οδήγησε σε προβλήματα και αδιέξοδα, οπότε πρέπει να ξαναδώ τις συγκεκριμένες 50κάτι σελίδες και στην ουσία να τις γράψω από την αρχή χρησιμοποιώντας άλλο τρόπο. Για πέταμα όσα έγραψα, για πέταμα και οι ώρες αυτές. Δε θα με πείραζε από τη στιγμή που τα πράγματα είναι πράγματι έτσι όπως μου τα είπαν. Ωστόσο, πριν ξεκινήσω τις 50 σελίδες έστειλα ένα κομμάτι ως παράδειγμα για το πώς θα δουλέψω και μου είπαν "εντάξει, συνέχισε έτσι". Τώρα μου λένε ότι δεν κάνει. Ας μην κάνει, αλλά γιατί να το μάθω τώρα αφού ενημέρωσα έγκαιρα; Μιλάμε για παρατήρηση ένα μήνα αφού έδωσα την τελική μορφή μετά από παράκληση του τομέα να περάσει πρώτα από επόπτη καθηγητή πριν κατατεθεί και μετά από 3 μήνες που δούλευα με το συγκεκριμένο τρόπο την εργασία. Μια εργασία που την έκανα τότε και όχι πιο πριν επειδή, σε αντίθεση με άλλους συμφοιτητές μου, τήρησα τις προθεσμίες άλλων μαθημάτων και project. Και που άλλοι, που δεν τις τήρησαν, δεν είχαν καμία επίπτωση, ενώ κάποιοι πήραν βαθμό με προσχέδιο και τη δέσμευση ότι κάποια στιγμή θα δώσουν και την κυρίως εργασία (δύο ακόμα δεν την έχουν παραδώσει). Μάλιστα σε άλλο μάθημα μία συμφοιτήτρια που δεν έδωσε εργασία αλλά έχει διπλωματική σε σχετικό κομμάτι θα περάσει το μάθημα χρησιμοποιώντας για εργασία μέρος της διπλωματικής της (και μάλιστα η συγκεκριμένη θα τελειώσει με δύο μεταπτυχιακά διπλώματα χάρη σε τέτοιες "αβάντες"). Το λάθος μου, δηλαδή, ήταν ότι ήμουν εντάξει σε όλα και γι' αυτό άργησα να αρχίσω; Και παρότι άργησα να αρχίσω και είμαι ο πρώτος που παρέδωσα και είχα δώσει δείγμα της δουλειάς μου που πέρασε μαθαίνω στο τέλος ότι τελικά κακώς πέρασε; Αλλά και πιο πριν θυμάμαι που μας λέγανε "μάζευε χαρτιά, δε χάνονται" και τώρα μαθαίνουν ότι και proficiency να έχεις δίνεις εξετάσεις για Αγγλικά όπου και να πας έξω. Κι εγώ που ήμουν τεμπέλης και αρκέστηκα στο lower έχω ένα sorbonne2 στα Γαλλικά που το βλέπω και... το βλέπω. Γιατί το επιχείρημα "θα μπορείς να κάνεις μαθήματα αν δε σου χρησιμεύσει πουθενά αλλού" ακούγεται αστείο στη χώρα που απόφοιτη γαλλικής φιλολογίας διαβάζουν παιδάκια δημοτικού και κάνουν τα φιλολογικά μαθήματα σε παιδάκια γυμνασίου. Κοιτάω, λοιπόν, το δίκο μου χαμένο χρόνο, αυτό που άλλοι με έκαναν να χάσω και δεν έχασα συνειδητά εγώ "χαζεύοντας" ή "τεμπελιάζοντας". Αυτό το χρόνο από τα πιο παραγωγικά χρόνια της νιότης μου ποιος θα μου τον δώσει πίσω;

Ισότητες και ανισότητες

http://www.alfavita.gr/arthra/%CF%86%CF%85%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%87%CF%81%CF%85%CF%83%CE%AE%CF%82-%CE%B1%CF%85%CE%B3%CE%AE%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CF%83%CF%80%CE%AF%CF%84%CE%B9-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B5%CE%BD%CF%8C%CF%82-%CE%B4%CF%81%CE%AC%CF%83%CF%84%CE%B7-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B4%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CF%86%CE%BF%CE%BD%CE%AF%CE%B1%CF%82-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%80%CE%B1%CE%BA%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B1%CE%BD%CE%BF%CF%85 Έχω φάει πάνω από 20 λεπτά να βρω λινκ για με ανακοίνωση του γνωστου φασιστοκόμματος δολοφόνων για το περιστατικό. Τίποτα, αλλά μπορεί να φταίνε και οι ικανότητές μου να ψάχνω... Άλλωστε το καλοκαίρι για τον δολοφόνο στην Πάρο έκανε πάρτι το συγκεκριμένιο κόμμα! Μετά ψάχνω λινκ που να αναφέρει ότι "τα κόμματα ζητάνε από το γνωστό ρατσιστικό κόμα δολοφόνων να καταδικάσει την επίθεση", όπως σε οποιαδήποτε εκδήλωση (μη κρατικής, φυσικά) βίας ζητάνε από τον Σύριζα και γίνεται μεγάλο θέμα στις ειδήσεις. Τζίφος! Και μάλιστα η σύνδεση με το συγκεκριμένο κόμμα δολοφόνων (όχι ότι παίζει ρόλο τι ψηφίζει κάποιος) είναι πολύ πιο σαφής από ότι αυτή που αποδίδεται στους διάφορους "μπαχαλάκηδες" και "τρομοκράτες" με το Σύριζα. Την αντιπαραβολή αυτή την κάνω γιατί πολλά κόμματα εντός και εκτός Ελλάδας μιλάνε για δύο άκρα με ένα εξ αυτών τον Σύριζα (γκούχου γκούχου δηλώσεις Δένδια) που υποτίθεται ότι χαϊδεύει τους "μπαχαλάκηδες" ή ανήκουν στις τάξεις του (τώρα το πώς αυτός που χαϊδεύει είναι άκρο και όχι αυτός τον οποίον χαϊδεύει, ρωτήστε τους ειδικούς, αφού "αυτοί ξέρουν"). Επίσης, θυμήθηκα τις δηλώσεις πρώην τσεκουροφόρου νυν κουστουμάτου εκπροσώπου της ΝΔ για τους φυλακσιμένους κλπ που είναι από το χώρο της αριστεράς. Και ξαναδιαβάζω το λινκ... Τι από αυτά τα όπλα βρέθηκε στις καταλήψεις που έγιναν στόχος και, κυρίως, θέμα τόσο καιρό; Και πόσα φυλλάδια του Σύριζα (όχι ότι έχει σημασία η "κομματική απόδοση", αλλά έτσι για να φανεί η παράνοια του πράγματος); Αλλά ξέχασα, στη λίστα με τα όπλα που βρέθηκαν στα σπίτια των δολοφόνων δεν υπήρχαν άδεια μπουκάλια, άρα δεν πιάνεται...

Τρομοκράτες μόνο από την αριστερά, είπατε;

http://www.dete.gr/news.php?article_id=130387 Αφήνω το ποιος λέει τι και δεν κρίνω το περιεχόμενο των λόγων, αφού αποτελούν υποθέσεις του καθενός (και κατά τη γνώμη μου είναι σχεδόν φιλολογική κουβέντα). Κρατάω όμως του fact του κάποτε "τσεκουράτου". Όντως όλοι οι καταδικασμένοι παρακρατικοί τρομοκράτες είναι από χώρους της αριστεράς. Αυτοί της δεξιάς, δεν είναι φυλακή αλλά πλέον στη Βουλή (βλέπε κόμματα δολοφόνων), έχουν περάσει μέχρι και από υπουργεία (βλέπε τσεκουροφόρους "ακτιβιστές"), κατά καιρούς κυβερνήσεις που οδηγούν σε θάνατο κόσμο, τον ψεκάζουν με χημικά χωρίς πρόκληση, προστάτες τους πυροβολούν 16χρονους ή δέρνουν κόσμο κλπ.

"Καθόλου Σήμα!"

Έτσι γράφει η οθόνη της τηλεόρασής μου (και όλων στο σπίτι) με το θαυμαστικό να μου προκαλεί έκπληξη! Αρχικά τσαντίστηκα και κατέβαζα καντήλια στην ντίτζια, αλλά ρωτώντας 2-3 άτομα κατάλαβα ότι δεν είναι γενικό το κακό. Στη συνέχεια διαολόστελνα όποιον πιθανόν πείραζε την κεραία, αλλά φαντάζομαι ότι δεν παίζει ρόλο. Έπειτα σκέφτηκα ότι αντί γι' αυτό θα μπορούσε να έχει κολλήσει σε κάποιο κανάλι και να έβλεπα τέτοια ώρα Πρετεντέρη ή Αναστασιάδη ή Δίκη με τον Κυριάκο θωμαΐδη! Τελικά το "καθόλου σήμα" δεν είναι και τόσο κακό,ε...;

Άσπρη μέρα

Ναι, υπάρχουν άστεγοι που περνάνε μαρτύριο σήμερα (αν και υπάρχουν κέντρα του δήμου που δέχονται κόσμο ειδικά γι' αυτές τις μέρες). Ναι, υπάρχει κόσμος που δεν έχει να πληρώσει θέρμανση και τραβάει ζόρι σήμερα (με αποτέλεσμα να φοράει 5 ρουχα μέσα στο σπίτι του). Ωστόσο, αν αφήσουμε το γεγονός ότι δεν έχουμε σώσει ακόμα τον κόσμο λύνοντας όλα τα προβλήματά του (και φυσικά δε λέω να τα αγνοήσουμε), σήμερα είδαμε μια άσπρη μέρα με το χιόνι που έριξε στην Αθήνα. Και όχι, δεν εννοώ "άσπρη" λόγω του χιονιού, αλλά επειδή το χιόνι έφερε χαμόγελο σε πολύ κόσμο χωρίς ιδιαίτερο λόγο. Σήμερα ήταν ίσως η πρώτη μέρα μετά από μήνες που στο δρόμο έβλεπα χαμογελαστά σχεδόν τα μισά πρόσωπα, να μιλάνε σε κινητά όχι γκρινιάζοντας αλλά περιγράφοντας τη στιγμή κλπ.. Για ακόμα μια φορά η φύση έκανε αυτό που εμείς αρνούμαστε (ή ακόμα χειρότερα αδυνατούμε), γιατί όντως είναι τα μικροπράγματα που κάνουν τις μεγαλύτερες επαναστάσεις.

Η δύναμη της σιωπής

"Σπάσε τη σιωπή σου" μας καλούν σε διάφορα μηνύματα αξισώνοντας τη σιωπή με την παθητική στάση του ανήμπορου. Όλοι, όμως, ξέρουμε πως δεν είναι πάντα έτσι, αφού η σιωπή είναι μία από τις ισχυρότερες πράξεις ομιλίας ανάλογα με το περικείμενο. Αντίθετα, η αποσιώπιση γεγονότων όπως αυτό http://www.alfavita.gr/arthra/%CE%B6%CE%B1%CF%80%CE%B1%CF%84%CE%AF%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%82-%CE%B1%CF%85%CF%84%CF%8C%CF%82-%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CE%B9-%CE%BF-%CE%AE%CF%87%CE%BF%CF%82-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BA%CF%8C%CF%83%CE%BC%CE%BF%CF%85-%CF%83%CE%B1%CF%82-%CF%80%CE%BF%CF%85-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B1%CF%81%CF%81%CE%AD%CE%B5%CE%B9 και ο "θόρυβος" για το τέλος του κόσμου στη θέση της συγκεκριμένης είδησης από τα Μ.Μ.Ε. (εγώ ενημερώθηκα σήμερα από το http://yannisharis.blogspot.gr/2013/01/9.html, γι' αυτό και πόσταρα δύο φορές σημέρα) σε κάνει να απορείς (εκτός αν έχεις απορήσει τόσες φορές που πλέον είναι ο κανόνας...). Ή κάποιοι πρέπει να σωπάσουν στα Μ.Μ.Ε. ενημέρωσης ή κάποιοι επιτέλους να ακουστούν!

Όποιος παίζει, μπορεί και να χάσει. Όποιος δεν παίζει, έχασε ήδη.

http://www.dkaravasilis.gr/%CE%AC%CF%81%CE%B8%CF%81%CE%B1/

Καλή χρονία!

Η πρωτοχρονιά είναι από τις αγαπημένες μου γιορτές, ίσως η αγαπημένη μου. Ο λόγος είναι ότι καμία πρωτοχρονιά δεν είναι ίδια. Βέβαια, καμία στιγμή δεν είναι ίδια με άλλη... Αλλά αυτό ακριβώς μας θυμίζει η πρωτοχρονιά. Με τη συμβατική γραμμή που βάζει και το σφουγγάρι που σβήνει όσα επιλέγουμε και την κιμωλία που "χαρακώνει" όσα αποφασίσουμε στον πίνακα της ζωής μας, ρίχνει μια σφαλιάρα στο κεφάλι του καθενός και λέει "αφού είμαι συμβατική και ποτέ ίδια, γιατί περιμένεις μια φορά το χρονο για να χαρείς και να φερθείς έτσι, βλάκα;". Και το καλύτερο από όλα είναι ότι δεν το κάνει με αρνητική διάθεση αλλά με ενθαρρυντική, γεμάτη ευχές και ελπίδα. Μια απλή στιγμή όπως όλες είναι, αλλά τόσο σημαντική αν τη δεις κανονικά! Χρόνια πολλα και καλή χρονια, λοιπόν!