Είναι μοναδικό να είσαι "πουτ@νας γιος";

Ίσως έχετε ακούσει για το σεξισμό που υπάρχει στις βρισιές με παραδείγματα όπως "υπάρχει τ$ούλα αλλά όχι τ$ούλος" κλπ. Ακόμα και όταν κάποιες βρισιές είναι σπάνιες για το θηλυκό γένος (π.χ. "μπάστ@ρδη") δε σημαίνει πως είναι αποκλειστικά για το αρσενικό. Επιπλέον, οι βρισιές που σε προσβάλλουν έμμεσα (π.χ. "γ@μώ το σπίτι σου") είναι unisex... Μοναδική περίπτωση από ό,τι ξέρω (και αν ξέρετε άλλες ενημερώστε με με σχόλιο, παρακαλώ) βρισιάς που υπάρχει μόνο σε άντρα είναι το "πουτ@νας γιε". Η βρισιά απευθύνεται στο γιό και όχι στη μάνα η οποία χαρακτηρίζεται έτσι, όπως όταν σου "γ@μάνε" κάποιο ιερό πρόσωπο, το σπίτι σου, τη μάνα σου η επίθεση γίνεται σε εσένα και όχι στο ιερό πρόσωπο, το σπίτι, τη μάνα. Απόδειξη αυτού είναι η κτητική αντωνυμία που διαφοροποιεί τη βρισιά με πρώτο πρόσωπο όταν τα βάζεις με τον εαυτό σου η την τύχη σου όταν κάνεις κάποιο λάθος και ξεσπάς και σε δεύτερο πρόσωπο όταν απευθύνεσαι σε άλλον. Με αυτό το επιχείρημα, όταν λέμε κάποιον "που@νας γιο" κάνουμε επίθεση στον γιο, ανεξάρτητα αν πήραν τα σκάγια την κακόμοιρη τη μάνα. Επειδή, λοιπόν, δεν υπάρχει βρισιά "πουτ@νας κόρη" ή "πουτ@νας παιδί", ο "πουτ@νας γιος" είναι ίσως η μοναδική βρισιά της ελληνικής γλώσσας που έχει μόνο αρσενικό! Και ακόμα και σε αυτή την εξαίρεση κάποια γυναίκα την πληρώνει...! Διαφορετικές περιπτώσεις είναι βρισιές που αναφέρονται σε χαρακτηριστικά συγκεκριμένου φύλου και ως εκ τούτου περιορίζονται στο φύλο αυτό (π.χ. "μ@λακοκαύλης") και το "πού$της", που είναι επίσης μόνο σε αρσενικό, αλλά υπάρχουν αντίστοιχα θηλυκά με άλλο λέξημα (σε αντίθεση με την "τ$ούλα" και την "πουτ@να").