Κυριακή 19 Φεβρουαρίου 2012

Για το "We are all Greeks"

Θυμίζω το εξής μπρεχτικό:
«Όταν ήρθαν να πάρουν τους Εβραίους, δεν διαμαρτυρήθηκα, γιατί δεν ήμουν Εβραίος. Όταν ήρθαν για τους κομμουνιστές δεν φώναξα, γιατί δεν ήμουν κομμουνιστής.
Όταν κατεδίωξαν τους τσιγγάνους, ούτε τότε φώναξα, γιατί δεν ήμουν τσιγγάνος.
Όταν έκλεισαν το στόμα των Ρωμαιοκαθολικών που αντιτάσσονταν στο φασισμό, δεν έκανα τίποτα γιατί δεν ήμουν καθολικός.
Μετά ήρθαν να συλλάβουν εμένα, αλλά δεν υπήρχε πια κανείς να αντισταθεί μαζί μου»

http://www.madata.gr/epikairotita/world/173221.html

Ευχαριστούμε.

Παρασκευή 17 Φεβρουαρίου 2012

Για τα νέα φρούτα της Ν.Δ.

Είναι αλήθεια ότι η αριστερά έχει (όχι άδικα) δεχτεί την κριτική ότι η ιδεολογία της αρχίζει και σπάει για τους ανθρώπους της είτε με το πέρασμα του χρόνου είτε σε στιγμές πανικού και ανάγκης είτε συμφερόντων είτε εξουσίας. Για τη δεξιά, όσο πιο δεξιά πας τόσο πιο "σκλοροπυρηνικοί" και "σταθεροί" υποτίθεται ότι είναι. Έχουμε δει πολλούς αριστερούς να δεξιεύουν και ελάχιστους δεξιούς να αριστερεύουν με τον καιρό. Όταν μάλιστα το "πατρίς-θρησκεία-οικογένεια" είναι η παντιέρα κάποιου, άντε να τον δεις να γυρίζει κεφάλι! Μέχρι σήμερα... Παρά τον φόβο να έχουμε ξανά στην κυβέρνηση της Ελλάδας τον Βορίδη και τον Γεωργιάδη (τον δεύτερο φοβάμαι πολύ ότι θα τον δω σε παιδεία ή δημόσια τάξη) η εικόνα να είναι στο κόμμα που αρχηγός του είναι ο Αντώνης Σαμαράς, αυτός που οι ίδιοι λέγανε ότι στις αρχές του 90 άνοιξε τα σύνορα και ήρθαν οι ξένοι κλπ κλπ είναι η αποδόμηση της πατριωτικής καραμέλας. Πάντα έλεγα ότι κανείς δεν έχει το δικαίωμα να ισχυρίζεται ότι αγαπάει την πατρίδα του πιο πολύ από τον άλλον που είναι απλά στο "αντίπαλο στρατόπεδο". Άλλο αν κρίνει πως κάνει καλό ή κακό κι άλλο αν αγαπάει. Τώρα με χαρά αποδεικνύεται αυτό που ξέραμε αλλά δεν είχαμε πολλά παραδείγματα: ότι και το "πατρίς-θρησκεία-οικογένεια" δεν είναι σημαία μόνο από πίστη ή αυταπάτη αλλά και γιατί σε κάποιους πουλάει.

Τετάρτη 15 Φεβρουαρίου 2012

Δευτέρα 13 Φεβρουαρίου 2012

Σε συνέχεια των χτεσινών

Σήμερα τα θέματα είναι οι διαγραφές στα κόμματα (χέστηκε η Φατμέ με τους καιροσκόπους και όσους λένε ψέματα στον εαυτό τους) και οι καταστροφές στην Αθήνα. "Πλήγμα στον πολιτισμό" πέτυχα χτες τη νύχτα τίτλο στη ΝΕΤ! Ένα ζάπινγκ σήμερα σε κάνει να αναρωτιέσαι αν οι δημοσιογράφοι και τα δελτία είναι τόοοοοσο βαλτοί ή τόοοοσο απορροφημένοι από το "να τσιμπήσει ο κόσμος" που δεν το καταλαβαίνουν.

Την ίδια ώρα τον τηλεοπτικό χρόνο τρώνε τέτοια θέματα και όχι η χτεσινή αντίδραση, η χτεσινή απόφαση για το μέλλον της Ελλάδας και η χτεσινή στάση της αστυνομίας. Πρωταγωνιστές στα δελτία δεν είναι αυτοί που υπέγραψαν ή είχαν υπογράψει παλιότερα και τώρα "καθάρισαν τη συνείδησή τους" με χλωρίνη και απορρυπαντικό, αλλά οι καταστροφές που έγιναν στο κέντρο. Κι εδώ αναρωτιέσαι πάλι: τόσο άμεση και οργανωμένη αντίδραση στους διαδηλωτές και όταν υπήρχαν μόνο μπαχαλάκηδες που τα σπάγανε περνούσε η ώρα, γράφανε τα έκτακτα δελτία, μεγάλωναν οι καταστροφές (πρέπει η καταστροφή εκτός Βουλής να πλησιάζει σε μέγεθος την εντός Βουλής για να πάρει τα φώτα από εκεί "δικαιολογημένα"...) είχαν ξεμείνει από μέσα και τρόπους αντιμετώπισης; Είναι τόσο άχρηστοι ή ήταν και αυτά στημένα για την επόμενη μέρα; Μιλάνε για "οργανωμένο σχέδιο να καεί η Αθήνα", αλλά δε μας είπαν αν το κάνανε οι ίδιοι ή όχι!

Και μέσα σε όλα αυτά βγαίνουν και μας κάνουν μαθήματα δημοκρατίας! Δεν ξέρω αν η προβοκάτσια είναι κρατική ή όχι, αλλά αν δεν είναι είναι παρακρατική και με την ανοχή των αρχών. Ο λόγος είναι απλά η ανικανότητά τους; Κάντε ένα ζάπινγκ και νομίζω ότι θα αλλάξετε γνώμη (αν όχι χώρα διαμονής).

Πολίτες σε εμπόλεμη κατάσταση



Σήμερα είναι μια μέρα θλιβερή. Τόσο καιρό ξέραμε ότι θα πέσουν χημικά σε μπαχαλάκια που είτε θα υπάρξουν είτε θα στηθούν, θα ξεφύγουν εντελώς τυχαία και παραπέρα οι δυνάμεις καταστολής και θα σπάσουν τα πράγματα. Πλέον αυτά δεν υπάρχουν. Ακόμα και ο ύπουλος αυτός τρόπος είχε σημάδια προειδοποίησης γιατί κάποιον θα έβλεπες να ετοιμάζεται, κάποιον κάτι να κρατάει, μπορούσες να κάνεις τα κουμάντα σου. Πλέον το μόνο κουμάντο που μπορείς να κάνεις είναι αν θα κατέβεις να διαδηλώσεις ή όχι. Γιατί σήμερα, ενώ οι φασαρίες γινόντουσαν στη μία πλευρά της Βουλής, αυτή στο τέρμα της Ακαδημίας (στο κόκκινο χ) κι εγώ ήμουν στην Όθωνος (το καφέ τετραγωνάκι). Τα χημικά πέσανε εκεί που έχω βάλει τις μπλε κουκκίδες, δηλαδή εκεί που γινόντουσαν οι φασαρίες και κατά μήκος όλης της Βουλής ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΟ! Ή μάλλον με προφανή λόγο... Ένα χημικό σύνορο μεταξύ των πολιτών που απλά διαδήλωναν και δε συμμετείχαν σε φασαρίες και στη Βουλή... Αποτέλεσμα ήταν ο κόσμος να κινηθεί προς την κάτω πλευρά και μετά άρχισαν να πέφτουν χημικά στα σημεία που έβαλα με κίτρινες κουκκίδες. Έτσι όπως φεύγανε όλοι προς Μοναστηράκι ή Συγγρού πάλι χωρίς να γίνονται φασαρίες πέφτανε χημικά στον κόσμο που έφευγε! Σαν τιμωρία. Το δικαίωμα στη διαδήλωση πολύ απλά δεν υπήρχε σήμερα. Και μπράβο σε όσους επέστρεψαν ή πήγαν μετά πάλι (όσα περιγράφω ήταν στο διάστημα 5.30-6.30) για να μην περάσει αυτή η στάση. Το να πας σε διαδήλωση και να συνειδητοποιήσεις ότι είσαι σε πόλεμο με την αστυνομία χωρίς να γίνεται τίποτα εκεί που είσαι. Ούτε καν προβοκάτσια!

Υ.Γ.: Όλοι αυτοί οι επαναστάτες που δεν υπέγραψαν σήμερα ή δεν υπέγραψαν την προηγούμενη φορά ξεχνάνε ότι βάλανε το τρένο στις ράγες με την υπογραφή του πρώτου μνημονίου; Δηλαδή το να κατέβεις κάποια στάση πριν σε ένα δρομολόγιο που εσύ υπέγραψες για να γίνει είναι μαγκιά και επανάσταση; Τελικά ποιοι είναι οι χειρότεροι, αυτοί που υπέγραψαν και σήμερα ή αυτοί που πουλάνε φούμαρα (σε εμάς ή στους εαυτούς τους) ότι αντιστάθηκαν;

Υ.Γ.2: Τι δουλεία έχει η συγκέντρωση στην Ομόνοια; Διαδήλωση για τους ελεγκτές στο σταθμό του τρένου και του μετρό; Γιατί, οκ, δε μας ακούνε μέσα στην αίθουσα της Βουλής όταν διαμαρτυρόμαστε απ'έξω στο Σύνταγμα, αλλά τουλάχιστον ο χώρος είναι σχετικός!

Παρασκευή 10 Φεβρουαρίου 2012

Αλληλεγγύη

Αλληλεγγύη είναι όταν πνίγεσαι να προσπαθήσω να σε τραβήξω από τον πνιγμό, όχι να πέσω να πνιγώ μαζί σου! Επίσης, αλληλεγγύη είναι όταν μια ομάδα ανεβαίνει ένα βουνό και κάποιος πέφτει αφήνοντας περισσότερες πιθανότητες την υπόλοιπη ομάδα να πέσει μαζί του μαζί του παρά να σωθεί αυτός που πέφτει (μόνο σε αυτή την περίπτωση μιλάμε), να κόβεις το σκοινί.

Τρίτη 7 Φεβρουαρίου 2012

Ο Μποτρίνι μάγειρας για τους ηγέτες της Ε.Ε.

http://www.athinorama.gr/restaurants/newsroom/?edtid=17903

Ο μπινελικο-σεφ με τις ιταλικές και ελληνικές ρίζες θα δουλεύει για να φάνε καλά οι ηγέτες της Ε.Ε.. Πόσο μπροστά είναι αυτή η είδηση (;) σημειολογικά; Δηλαδή αν στο γενεαλογικό του δέντρο έχει κάτι από Ισπανία και Πορτογαλία, η σημειολογία θα ήταν τέλεια!

Δευτέρα 6 Φεβρουαρίου 2012

"Τελικά κάποιοι άνθρωποι δεν παίρνουν το όχι για απάντηση..."

Ναι, υπάρχουν και αυτοί που λέει ο τίτλος. Ωστόσο το "όχι" δεν είναι μόνο απάντηση, είναι και εξίσου ευγενική με το "ναι".

Από την άλλη υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που δεν παίρνουν το "θα δούμε" για αυτόματο "όχι" αλλά ως "θα δούμε". Υπάρχουν και άλλοι που δεν παίρνουν τη μη-απάντηση για απάντηση! Παράλογος κόσμος...

Υ.Γ.: Οκ, είναι άσχετο, αλλά να σημειώσω ότι, παρότι δεν ανοίγουμε την πόρτα σε κάποιον ή σε κάποια αφήνοντάς τον/την να περάσει πρώτος για να μας πει "ευχαριστώ", δεν είναι στο job description μας, οπότε δε χάνεται...!

Σάββατο 4 Φεβρουαρίου 2012

Βραδιά με μαγικά

Τη βδομάδα που έρχεται θα πάω για τρίτη σερί χρονιά να δω τους ταχυδακτυλουργούς από το Λας Βέγκας που φέρνει το θέατρο Μπάντμιντον. Για το τι θα λέει φέτος, δεν μπορώ να το ξέρω, γιατί δεν έχω μαγικές ικανότητες. Ή μήπως έχω;

Η παράσταση που δώσανε τα δύο προηγούμενα χρόνια ήταν πάρα πολύ καλή. Η παρουσίαση ήταν σχεδόν τέλεια, τα νούμερα ήταν από συνηθισμένα και μέτρια μέχρι φανταστικά και απίστευτα, το δέσιμο όλων αυτών με το χιούμορ και την περφόρμανς ήταν ιδανικά. Το αποτέλεσμα ήταν μια γεμάτη και διαφορετική βραδιά με πολύ γέλιο. Μαγική, όμως, δεν την έκαναν τα ταχυδακτυλουργικά τη βραδιά. Την έκανε το κλίμα, το γέλιο και οι άνθρωποι που ήταν εκεί (ακόμα και οι άγνωστοι και όχι μόνο αυτοί με τους οποίους είχα πάει). Η πολύ καλή παρέα σε συνδυασμό με μια τέτοια βραδιά δίνει τη μαγεία. Ας ελπίσουμε σε ανάλογες ή και καλύτερες εμπειρίες φέτος!