Πέμπτη 26 Αυγούστου 2010

Στον "αφρό" του Αυγούστου

Μιας και πιάσαμε τα τραγούδια τις προάλλες, ας συνεχίσουμε και σήμερα με τραγούδια που ξέρουμε, αλλά δε βρίσκουμε, ή δεν ξέρουμε, αλλά αξίζουν. Μας την έσκασε πάλι το φεγγάρι "σαν τρύπα στο κρανίο του κόσμου" και ο καθένας είχε τα δικά του εκείνη τη στιγμή.

Κάποιοι ζούσαμε τον έρωτα μας.
Κάποιοι γεμίζαμε το κενό μας με κάποιο πρόσωπο, με το ραντεβού μας.
Κάποιοι, ενώ αράζαμε νιώθαμε μόνοι που ξεπεράσαμε τα φιλικά μας αισθήματα μπαίνοντας σε άλλα ή σφιγμένοι γιατί κάποιος άλλο ςτο έκανε για εμάς.
Κάποιοι περάσαμε το βράδυ ως χωρισμένοι και όχι ως ελεύθεροι.
Κάποιοι κάναμε παρέα με τη μοναξιάς μας και τον πόνο του ανανταπόδοτου έρωτα.
Όλοι αργά ή γρήγορα περνάμε από κάθε στάδιο.

Για όλους αυτούς θα έβαζα μια playlist όπως η παρακάτω (ενδεικτικά 10 ξένα και 10 ελληνικά). Σε κάποια τραγούδια ρόλο παίζει η μουσική, στα περισσότερα οι στίχοι. Όποιος θέλει ας βρει τι αξίζει σε τι. Άλλωστε, η ανακάλυξη ήταν πάντα πιο γοητευτική από την πληροφορία...

1)Freelove (Depeche mode)
2)Still got the blues (Garry Moore)
3)Black (Pearl Jam)
4)Still loving you (Scorpions)
5)Don't speak (No doubt)
6)Careless whisper (George Michale και γ@μάτη διασκευή από Seether)
7)Creep (Radiohead)
8)You do something to me (Paul Wellar)
9)You deserve much better than me (Hinder)
10)Linger (Cranberries)
11)Που να'σαι τώρα (Θεοδωσία Τσάτσου)
12)Rock'n'roll στο κρεβάτι (Παύλος Σιδηρόπουλος)
13)Για να σε εκδικηθώ (Λάκης Παπαδόπουλος & Δημήτρης Μητροπάνος)
14)Νύχτωσε νύχτα (Χάρης & Πάνος Κατσιμίχας)
15)Φύλακας άγγελος (Γιάννης Κότσιρας)
16)Με τα μάτια κλειστά (Γιώτα Νέγκα)
17)Ψέματα (Νίκος Πορτοκάλογλου & Αφοι Κατσιμίχα)
18)Ανόητες αγάπες (Πυξ Λάξ)
19)Του έρωτα (Χάρης και Πάνος Κατσιμίχας)
20)Ζηλεύει η νύχτα (Ορφέας Περίδης και ωραιότατη διασκευή από Ευριδίκη)

Στα όρια του γλυκανάλατου, αλλά λόγο εποχής το σηκώνει. "Γλυκιά μου αγάπη, καληνύχτα".

Υ.Γ.: Προφανώς υπάρχουν κι άλλα τόσα εξίσου δυνατά, αλλά γι'αυτό υπάρχει η δυνατότητα σχολίων. Feel free to add!

Κυριακή 22 Αυγούστου 2010

Ένα οποιοδήποτε βράδυ που μπορεί να γίνει ξεχωριστό

Λένε ότι, αν θες κάτι να αλλάξει, πρέπει να το αλλάξεις εσύ. Αν, λοιπόν, θες να κάνεις την καθημερινότητά σου μια ξεχωριστή ποικιλία εκπλήξεων, φρόντισε να το κάνεις όποια μέρα κι αν είναι! Ωστόσο, καμιά φορά βοηθάνε και οι συγκυρίες:

http://www.skai.gr/news/culture/article/149195/oi-ekdiloseis-gia-tin-pansellino-tis-24is-augoustou/

Έχετε κάτι καλύτερο να κάνετε; Τώρα δε θα υπάρχει κανένας άλλος να σας φταίει παρά ο εαυτός σας αν θα είναι κι αυτή "μια νύχτα όπως οι άλλες". Και για όσους δε λέει τίποτα αυτό, παραπέμπω στο παρακάτω (πρόωρα, μιας και δε θα γράψω πριν την Τετάρτη) :

http://www.youtube.com/watch?v=Ctt9UKG1DzE

Για κάτι τέτοια ο όγδοος είναι ο μόνος μήνας που μπορείς να πεις "καλόν Αύγουστο" όχι την πρώτη του μέρα, αλλά την πιο ξεχωριστή.

Υ.Γ.: Εύχομαι όλοι να έχετε έναν κότσο δίπλα σας ή έστω στο μυαλό σας που να αξίζει και να σας κάνει να νιώθετε το "κι εγώ θα κόψω το φεγγάρι, θα σ'το καρφώσω στα μαλλιά" που έγραψε αλλού ο Λευτέρης Παπαδόπουλος.

Παρασκευή 20 Αυγούστου 2010

Ταύρος σε κερκίδα

http://www.sportnooz.gr/articles/view/alla-spor_ispania_mainomenos-tavros-stis-kerkides

Κι εγώ μαζί του. Κάθονται και πηγαίνουν να τους δουν να σκοτώνονται. Ας δουν και οι θεατές τη γλύκα...

Τρίτη 17 Αυγούστου 2010

Τι μας δίδαξε η μουσική

Δεν μπορείς να σταματάς σε κάθε λάθος. Συνεχίζεις. Το ίδιο και στη ζωή.

Το πολύ γρήγορο χάνει το συναίσθημα. Το πολύ αργό γίνεται βαρετό. Το ίδιο σε κάθε αλληλεπίδραση.

Το άγχος κάνει κακό. Προσπαθώντας να εκτελέσεις κάτι τέλεια κάνεις περισσότερα λάθη.
Ωστόσο, χρειάζεται συγκέντρωση σε αυτό που κάνεις.

Το ταλέντο δε φτάνει. Θέλει και προσπάθεια.
Η προσπάθεια φέρνει το καλό. Με το ταλέντο έρχεται το τέλειο.

Η βελτίωση φαίρνει και ικανοποίηση. Η στασιμότητα νεύρα.

Τρίτη 3 Αυγούστου 2010

Από το πεπερασμένο στο άπειρο (και με μιας στο μηδέν)

Δώσε στον άνθρωπο φθόγγους και θα σου φτιάξει άπειρες λέξεις για να "κουβαλάνε" και να εκφράζουν τησ σημασίες.
Η έννοια της δημιουργικότητας στη θεωρία του Τσόμσκι έχει να κάνει με το πώς ο άνθρωπος από πεπερασμένο αριθμό κανόνων και αρχών μπορεί να παράγει άπειρες προτάσεις.
Δώσε στον καλλιτέχνη πρώτη ύλη και μπορεί να τη μετατρέψει σε άπειρα δημιουργήματα που δεν μπορείς να μαντέψεις.
Πάρε από τον άνθρωπο τους άλλους ανθρώπους και δεν είναι τίποτα. Γιατί και αυτός υπακούει στην έννοια της αξίας, ανήκει δηλαδή σε ένα σύστημα και χωρίς τους άλλους ανθρώπους είναι σα να μην υπάρχει.