Παρασκευή 31 Δεκεμβρίου 2010

Πάει ο παλιός ο χρόνος

Λέω να σας αφήσω με μερικά ουσιαστικά κατά τη γνώημη μου άρθρα των Φαϊτκλαμπιτών. Του χρόνου θα πούμε ακόμα περισσότερα και εύχομαι πιο χαρούμενα. Για όσους είστε άρρωστοι σαν εμένα και θα κάνετε ρεβαγιόν με ζάπινγκ, συλληπητήρια, αλλά μην απελπίζεστε! Έχουμε ακόμα 364 μέρες να ρεφάρουμε! Για τους υπόλοιπους, να περάσετε όπως γουστάρετε σήμερα και να έχετε μια καλή χρονιά.

http://www.sport-fm.gr/article/384452

http://www.sport-fm.gr/article/383978

http://www.fightclub.gr/inner.aspx?15

Πέμπτη 30 Δεκεμβρίου 2010

Ευχές κι ευχές

Αυτές τις μέρες ευχόμαστε διάφορα ο ένας στον άλλο. Προσωπικά ακούω στο τέλος "και πάνω από όλα υγεία" συχνά που συνοδεύεται από "όλα τα άλλα βρίσκονται" ή "αυτό είναι το σημαντικότερο". Αφού, λοιπόν, συνηθίζουμε να προκρίνουμε μία ευχή κατά καιρούς, με απασχόλησε ένα θέμα: υγεία ή αγάπη;
Τι θα ήταν καλύτερο, να είσαι υγειής ή να "πουλούσες" την υγεία σου για να σε αγαπάνε αυτοί που θες και να σου κρατάνε το χέρι; Αν είσαι υγειής σίγουρα όλα τα άλλα βρίσκονται, αλλά όχι πάντα όπως τα θες. Μπορείς, δηλαδή, να ψάξεις την αγάπη, χωρίς να σημαίνει ότι θα τη βρείς και ακόμα λιγότερο ότι θα τη βρεις από εκεί που τη θες. Δε λέω, την υγεία μας να'χουμε, αλλά μήπως τελικά η αγάπη από αυτούς που τη θες είναι πάνω από την υγεία; Γιατί τι να την κάνω αν δεν μπορώ να τη χαρώ με αυτούς που επιλέγω;
Παρότι δείχνω μια σαφή προτίμηση μέχρι στιγμής, δεν μπορώ να πω ότι το έχω ξεδιαλύνει στο μυαλό μου ακόμα. Τα σχόλια με τη γνώμη σας θα ήταν επιθυμητά.

Τετάρτη 29 Δεκεμβρίου 2010

Γράμματα στον Άγιο Βασίλη

...by Σίμος

Άγιε μου Βασίλη,
καταρχήν πρέπει να σου πω, ότι τα κόκκινα δεν σου πάνε καθόλου. Το πρασινάκι θα σου ταίριαζε γάντι. Ωστόσο (για να σε καλοπιάσω), παραμένεις και ο πρώτος! Δεν θα σε κουράσω πολύ. Θέλω να με κάνεις να τρέχω σαν τον Μπολτ, να πασάρω σαν τον Μέσι και να σκοράρω… όπως σκοράρω.
Μπάκος

Συνονόματε,
εμένα πρέπει να με τιμήσεις ιδιαίτερα. Τι διάολο το ίδιο όνομα έχουμε. Θέλω να κάνεις τον Μπάκο να με θυμάται σε όλα τα πρωτοσέλιδα. Να αναφέρει τις πάσες μου, τις τοποθετήσεις μου και τις αποκρούσεις γιατί το ξεχνάει. Αυτό. Α, κι αν δεν είναι κόπος, δεν κόβεις λίγο από τα γένια σου να βάλω καμιά τρίχα στο κεφάλι μου. Ας είναι κι άσπρη…
Βασίλης (τέρμα)

Βασιλάκη,
Γνωρίζω πολύ καλά ότι είσαι ένας από τους αγαπημένους του…. Κυρίου. Πρέπει να σε έχει πάνω από όλους για να είσαι ο αγαπημένος Άγιος των παιδιών. Επειδή ξέρω ότι έχεις τα κονε, θα σου ζητήσω κάτι δύσκολο. Θέλω να μου κόψεις καμιά τριανταριά χρόνια. Να γίνω εξήντα και να… πετάω στο γήπεδο.
Πρόεδρος

Santa,
Γενικά είμαι βολικός άνθρωπος. Εγώ δεν θέλω και πολλά. Μου τα έδωσε όλα το αφεντικό σου, όταν με έπλαθε. Αλλά, επειδή αυτοί οι κυματοδηγοί είναι άμπαλοι και χωρίς εμένα δεν μπορούν, άφησε έξω από το σπίτι μου, ένα τζετ κι έναν πιλότο, ούτως ώστε να κάνω το Ρέντη-Λαγονήσι, Παγκράτι-Κολιάτσου.
Σιμάδερφος


Σιχαμένε,
να ξέρεις ότι μου τη σπας. Από εκεί που ήμουν το talk of the town, ο MVP, που λέει και ο φίλος μου ο Μπάκος, αυτές τις μέρες όλοι μιλάνε για σένα. Τέλος πάντων αν θες να κάνεις κάτι χρήσιμο, κατήργησε τα δοκάρια, μεγάλωσε το τέρμα και κατήργησε και τους γκολκίπερ (μόνο όταν σουτάρω εγώ), για να βγω πρώτος σκόρερ….
Σίμος

Αγαπητέ,
Έχουμε και λέμε. Θέλω μία μπάλα λούτρινη για να παίζω με το ξάδερφό μου τον Αλέξη. Μία μπάλα σφαιροβολίας για να την πετάω στους άχρηστους τους διαιτητές. Μία μπάλα του μπόουλινγκ για τη ρίχνω στα αχαμνά των αντιπάλων, που μόνο με κλωτσιές μπορούν να με σταματήσουν. Και μία μπάλα για να παίζω μόνος μου. Και λίγο χόρτο, για να σπάει η μονοτονία. Μετά τιμής,
Άρης

Βασίλλλλ,
Εδώ στην Καρδίτσα, σε έχουμε σε μεγάλη εκτίμηση. Εγώ βέβαια δεν πιστεύω ότι υπάρχεις. Ναι, ναι, όπως το ακούς. Διότι αν υπάρχεις, εδώ και τόσο χρόνια που σου στέλνω το ίδιο γράμμα και σου λέω να σκοράρω, έστω κι από τύχη, με γράφεις στις χριστουγεννιάτικες μπαλίτσες σου. Αϊ σιχτίρ.
Πανούλης

Μεγάλε,
δεν μου φέρεσαι καλά. Μία-δυο φορές που έχω καταφέρει αν έρθω για μπάλα, έχουμε χάσει. Πήγαμε για οινόμελα και όλοι με είχαν πάρει στο ψιλό. Με έλεγαν γκαντέμη. Ποιον; Εμένα! Την ψυχή, την καρδιά, το αίμα στις φλέβες αυτής της ομάδας. Επειδή ξέρω ότι είσαι έξυπνος άνθρωπος, θεωρώ ότι σου διέφυγε. Να το διορθώσουμε, όμως έτσι. Και μην ξεχάσεις και την αναρρωτική…
Άλκης

Απάντηση στον Πρόεδρο
Κάνω αυτή τη δουλειά από το 1681. Δυστυχώς, έχω κι εγώ νόμους. Ένας από αυτούς λέει ότι δεν μπορώ να κάνω δώρα σε αυτούς που έχουν γεννηθεί πριν από τη χρονιά που ανέλαβε καθήκοντα. Κώστα λυπάμαι, αλλά χαίρομαι κιόλας, αφού δεν ήξερα ότι υπάρχει εν ζωή κάποιος με μεγαλύτερη ηλικία από εμένα.
Santa Claus

Κυριακή 26 Δεκεμβρίου 2010

Για να μην αλλάζει μόνο ο χρόνος...

Με αφορμή αυτό ήθελα να γράψω δυο πράγματα που κάνω τα τελευταία χρόνια τέτοιο καιρό.
Με την ευκαιρία της αλλαγής του χρόνου βρίσκω την ευκαιρία να κάνω έναν ετήσιο απολογισμό του εαυτού μου και της ζωής μου. Πάντα πίστευα ότι η χρήση συμβατικής ημερομηνίας είναι ανούσια, αλλά αν κάνεις αυτή την αυτοκριτική σε κάθε σου πράξη και σκέψη βγαίνεις από το παιχνίδι της ζωής και της ύπαρξής σου και γίνεσαι απλά κριτής του εαυτού σου. Έτσι, αξιοποιώ αυτή την ανούσια και συμβατική στιγμή για να κάνω κάτι χωρίς να το φορτώνω στον εαυτού μου όλες τις υπόλοιπες μέρες.
Κάθομαι και μετράω τα + και τα - της χρονιάς και της συμπεριφοράς μου, τι θα ήθελα να κρατήσω και του χρόνου, τι να αφήσω, τι να κρατήσω ως γνώση και τι ως βίωμα κλπ. Αντί να μένω εκεί (που δεν είναι και λίγο, αν το έχετε κάνει ποτέ) πάω ένα βήμα μπροστά και βγάζω από μέσα μου ότι πιστεύω ότι έχω από το χρόνο που φεύγει και δε θα ήθελα να κουβαλάω και τον νέο. Όταν αδειάζεις το φορτίο σου μπαίνεις με μεγαλύτερη όρεξη και κερδίζεις περισσότερα και νέα βιώματα, ενώ όταν κουβαλάς ακόμα τα προηγούμενα ημιτελή σε βαραίνουν και μικραίνουν το βήμα σου. Δε θέλω να έχω αυτό τον ανασταλτικό παράγοντα, οπότε αν έχω αφήσει κάτι το τελειώνω τώρα. Δεν είναι εύκολο (καμιά φορά είναι και χάλια), αλλά η αλλαγή του χρόνου "σε περνάει στεγνό καθάρισμα" και το ξεπερνάς πιο γρήγορα. Κι όταν αργείς, τουλάχιστον ζεις κάτι νέο κι όχι κάτι περσινό...
Φέτος, λοιπόν, θα πω ξανά ευχαριστώ σε όσους νιώθω και δεν ευχαρίστησα (και είναι κρίμα γιατί το αξίζουν κι άλλοι πολλοί, αλλά είναι περισσότερο τι σου βγαίνει στη στιγμή παρά να είσαι δίκαιος) θα κράξω ξανά όσους νομίζω ότι θέλουν κράξιμο και δεν έκραξα, θα ζητήσω τις συγγνώμες μου και θα δώσω αυτές που δεν έχω δώσει, θα στενοχωρήσω ή θα ευχαριστήσω τον εαυτό μου, αλλά σίγουρα θα κάνω ένα πράγμα: Μετά από αυτό το "σέρβις" που θα με "περάσω", μπορεί να μην έχω κανένα αποτέλεσμα, αλλά θα μπω πιο δυνατός και καθαρός σε έναν ακόμα χρόνο "κυνηγιού" για να "κάνω νέα χιλιόμετρα". Εσείς;

Τετάρτη 15 Δεκεμβρίου 2010

Άρης: "Κάποια στιγμή πρέπει να το σηκώσουμε!"

Το ποδόσφαιρο είναι ομαδικό άθλημα, αλλά κάποιοι παίχτες ξεχωρίζουν. Ο Άρης ήταν πάντα μέσα στους διακριθέντες των Κυματοδηγών, να κόβει στην άμυνα, να βεντουζάρει στο μαν-του-μαν (ναι, διάολε, έτσι το γράφω! ), να ηρεμεί στο κέντρο, να τριπλάρει αντιπάλους, να περνάει κάθετες μπαλιές και σέντρες ανάλογα με το πού βρίσκεται και να σκοράρει όποτε του δίνεται η ευκαιρία. Ο παίχτης που είναι πιο πλήρης και από γιαούρτι αποκαλύπτεται σε μια συνέντευξη την οποία εκπόνησε στο 99% της ο Άλκης και επιμελήθηκε ο El Kymador.

-Αν ήσουν τραπουλόχαρτο, θα ήσουν το 10 το καλό που δεν το κόβουν ούτε με βαλέ. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε και το νούμερο στη φανέλα σου. Το POS, όμως, που γράφεις στην πλάτη θες να μας πεις τι είναι;
Έχει να κάνει με το αγαπημένο μου συγκρότημα, τους pain of salvation, οι οποίοι ξεχωρίζουν γιατί μπορεί να μιλάνε για τα πάντα.

-Κι εσύ, όμως, τόσο καιρό αγωνιζόμενος με τους Κυματοδηγούς έχεις παίξει σε όλες τις θέσεις και έχεις τρέξει σε όλα τα πλάτη και μήκη του γηπέδου. Σε ποια θέση πιστεύεις ότι μπορείς να προσφέρεις τα περισσότερα;
Σε κάθε θέση θέλει χρόνο για να προσαρμοστείς. Δεν μπορείς να παίζεις ανά πάσα στιγμή παντού. Θέλει να έχεις παίξει κάποιους αγώνες συνεχόμενα στη συγκεκριμένη θέση. Θα έλεγα ότι είμαι καλύτερος πίσω, στην άμυνα, αλλά αν η ομάδα έχει περισσότερα κενά μπροστά, παίζω και μου αρέσει.

-Ένα εκ των κορυφαίων ποιημάτων που γράφτηκε ποτέ, ο "ύμνος των Κυματοδηγών" αναφέρεται σε εσένα ως εξής: "Πάνω κάτω τρέχει ο Άρης και το 10 το φορά, κάνει σέντρες, κάνει πάσες, κάνει σουτ φαρμακερά. Εσύ ποιο πιστεύεις ότι είναι το δυνατό σου σημείο;
Δύσκολη ερώτηση... Μάλλον η προσαρμοστικότητά μου, το ότι μπορώ να παίξω σε διάφορες θέσεις.

-Είναι αλήθεια ότι είσαι το βαρόμετρο της ομάδας με ό,τι κι αν σημαίνει αυτό, αλλά τις τελευταίες αγωνιστικές ο Σίμος σου έχει κλέψει τη δόξα. Σε προβληματίζει αυτό; Και αν ναι, τι σκοπεύεις να κάνεις;
Όχι, γιατί να με προβληματίζει; Κάποιος πρέπει να βάζει τα γκολ για να κερδίζουμε... Εγώ μπορώ να προσφέρω και σε άλλους τομείς. Τα γκολ μπορούν να τα βάζουν είτε ο Σίμος είτε ο Αλέξης είτε κάποιος άλλος που να παίζει στην επίθεση.

-Η ομάδα έχει και νέα πρόσωπα φέτος. Ποιος πιστεύεις ότι έχει αποδώσει τα περισσότερα έως τώρα από τους καινούργιους;
Δε συγκρίνονται μεταξύ τους οι νέοι. Ο Βασίλης στο τέρμα είναι πολύ σταθερός έως τώρα κι αυτό είναι πολύ θετικό γιατί αλλιώς ποιος ξέρει ποιος θα έπαιζε στη θέση του Άλκη... Ο Κώστας; Χοχοχο!

-Οι τυφλές μπαλιές που βγάζεις κόβονται μόνο από αμυντικούς με μαντικές ικανότητες και τον μόνο που ξέρουμε είναι τη "σειρά" του Κώστα, τον μάντη Κάλχα (όλοι έχουμε ακούσει την ιστορία για το πώς έχασε το φως του...). Εσύ πώς οραματίζεσαι το μέλλον των Κυματοδηγών;
Όπως κάθε Κυματοδηγός. Κάποια στιγμή πρέπει να το σηκώσουμε!

-Τι ή ποιος πιστεύεις ότι λείπει από τη φετινή ομάδα;
Το γκολ λείπει, που συνεπάγεται Θάνους.

-Με ποιο συμπαίχτη σου θεωρείς ότι βρίσκεσαι καλύτερα στο γήπεδο και με ποιον απολαμβάνεις περισσότερο το παιχνίδι;
Ο Κώστας έχει τη μεγαλύτερη εμπειρία από όλους μας λόγω ηλικίας, έχει συνεργαστεί με πάρα πολλούς, οπότε είναι εύκολο και για μένα να συνεργάζομαι μαζί του. Ξέρεις ποιες είναι οι κινήσεις του, δεν μπορεί να κάνει και πολλά περισσότερα έτσι κι αλλιώς, οπότε ξέρεις πώς κινείται στο γήπεδο και αντιδράς αναλόγως. Απολαμβάνω το παιχνίδι με τον Σίμο φέτος. Έχει βάλει κάποια γκολ που χαίρομαι που υπάρχει στο γήπεδο αυτό το άτομο και δίνει λύσεις.

-Επειδή η παρομοίωση της ομάδας με φαγητό έχει δοθεί από τον καθ'ύλην αρμόδιο, τον Μπάμπη Πελέκη, μετατρέψαμε την ερώτηση για εσένα. Αν οι Κυματοδηγοί ήταν μουσική, τι είδος θα ήταν και γιατί;Θα ήταν μάλλον μια ροκ μπαλάντα, γιατί θα είχε πολλές διακυμάνσεις...

-Δέκατη ερώτηση, σαν το νούμερο σου που στοιχειώνει τους αντιπάλους σου στο γήπεδο: Έχουν ακουστεί πολλά για την προσωπική και εξωγηπεδική σου ζωή. Έχεις να δηλώσεις κάτι γι'αυτό; Πόσο συγκεντρωμένος και προσηλωμένος είσαι στους φετινούς στόχους της ομάδας;
Θα προτιμούσα να μη μιλήσω γι'αυτό. Οποιαδήποτε προσωπική ζωή δεν έχει να κάνει με τους Κυματοδηγούς, εγώ είμαι εδώ για να προσφέρω.

-Αν υπήρχε όρος στους αγώνες να ανακοινώνει ένα άτομο την αρχική πεντάδα της ομάδας του και οι συμπαίχτες σου διάλεγαν εσένα, με ποιους πέντε θα ξεκινούσαν το παιχνίδι οι Κυματοδηγοί;
Έχουμε ποιοτικό ρόστερ και σίγουρα θα βοηθούσαν όλοι εξίσου, είτε ξεκινούσαν είτε όχι. Αν έπρεπε να βγάλω μια πεντάδα για να ξεκινήσει και μόνο θα έλεγα τον Άλκη στο τέρμα, Πανούλη κι εμένα στην άμυνα, τον Αλέξη κορυφή και το Σίμο πίσω του.

Σάββατο 11 Δεκεμβρίου 2010

Άσπρα καράβια τα όνειρα μας...

Φαίνεται κάτι γνωσιακό μας συνδέει το άσπρο με το καλό. Παρότι οι άσπροι τοίχοι είναι "σα νοσοκομείο", περιμένουμε πως και πως να δούμε μια "άσπρη μέρα".

Σήμερα ξύπνησα και είδα να χιονίζει όταν πήγαινα στη δουλειά. Χαιρόμουν σα βλάκας, παρότι δεν είμαι στην καλύτερη ψυχολογική κατάσταση την τελευταία περίοδο και γούσταρα τόσο που άρχισα να στέλνω μηνύματα σε διάφορους αριστερά-δεξιά να δουν το χιόνι όταν ξυπνήσουν. Όσο κι αν θα ήθελα οι νιφάδες να ήταν "άσπρες πέτρες ξέξασπρες" και να σκάγανε σε μερικά κεφάλια, το χιόνι μου έφτιαξε τη διάθεση, μου έφτιαξε τη μέρα. Αν γίνει και η καλή και το στρώσει,προσοχή μη σας πετύχω! Θα έρχονται χιονόμπαλες! Άλλωστε, τόσο ψυχροί που είμαστε στις σχέσεις μας και το πώς αντιλαμβανόμαστε και ζούμε τα πράγματα, δε θα κάνει και πολύ διαφορά μια χιονόμπαλα...

Υ.Γ.: Η συνταγή της ημέρας περιλαμβάνει έξοδο για κάτι ζεστό που να πίνεται, επιστροφή σπίτι με καλή παρέα και γλυκό κρασί, ωραίες ελαφριές γεύσεις, ανοιχτές κουρίνες και μπατζούρια, κεριά και χουχούλιασμα σε παπλώματα ή αερόθερμο.

Πέμπτη 9 Δεκεμβρίου 2010

"Διαλογισμοί" και πισωγυρίσματα...

http://www.kastaniotis.com/book/978-960-03-5166-8

Είναι η ιδέα μου ή όντως βλέπω πολυτονικό στο τελευταίο βιβλίο του Μπαμπινιώτη; Πάλι μπρος-πίσω κωλοτούμπα; Γιατί να με πάρει η οργή; Έστω να δεχτώ ότι τα "δήλωσι" κλπ του '80 (βλ. το βιβλίο του "Σημασιολογία") ήταν τότε και μετά ακολουθησε τα "δήλωση" στις πιο σύγχρονα βιβλία του. Γιατί το 2010 να βγάλει βιβλίο που γράφει την εισαγωγή (και ελπίζω μόνο αυτή) στο πολυτονικό; Και μετά από τα Παιδαγωγικά Ινστιτούτα και τους Εθνικούς Διαλόγους που προέδρευσε (βλ. βιογραφικό); Γιατί μετά από τόσες κατηγορίες που έφαγε με το κάθε "αβγό"; Και στην τελική, γιατί εαν δεν νιώθει τόσο κατασταλαγμένος φαίνεται τόσο δογματικός στις ομιλίες του;

Μπορώ να δεχτώ ένα συντηρητικό νεωτεριστή/νεοτεριστή (διαλέξτε εσείς). Δυσκολεύομαι πολύ να δεχτώ έναν κωλοτούμπα επιστήμονα, όσο κι αν σέβομαι και χρησιμοποιώ πολλά από αυτά που έχει δώσει στην επιστήμη του.