Για να μην αλλάζει μόνο ο χρόνος...

Με αφορμή αυτό ήθελα να γράψω δυο πράγματα που κάνω τα τελευταία χρόνια τέτοιο καιρό.
Με την ευκαιρία της αλλαγής του χρόνου βρίσκω την ευκαιρία να κάνω έναν ετήσιο απολογισμό του εαυτού μου και της ζωής μου. Πάντα πίστευα ότι η χρήση συμβατικής ημερομηνίας είναι ανούσια, αλλά αν κάνεις αυτή την αυτοκριτική σε κάθε σου πράξη και σκέψη βγαίνεις από το παιχνίδι της ζωής και της ύπαρξής σου και γίνεσαι απλά κριτής του εαυτού σου. Έτσι, αξιοποιώ αυτή την ανούσια και συμβατική στιγμή για να κάνω κάτι χωρίς να το φορτώνω στον εαυτού μου όλες τις υπόλοιπες μέρες.
Κάθομαι και μετράω τα + και τα - της χρονιάς και της συμπεριφοράς μου, τι θα ήθελα να κρατήσω και του χρόνου, τι να αφήσω, τι να κρατήσω ως γνώση και τι ως βίωμα κλπ. Αντί να μένω εκεί (που δεν είναι και λίγο, αν το έχετε κάνει ποτέ) πάω ένα βήμα μπροστά και βγάζω από μέσα μου ότι πιστεύω ότι έχω από το χρόνο που φεύγει και δε θα ήθελα να κουβαλάω και τον νέο. Όταν αδειάζεις το φορτίο σου μπαίνεις με μεγαλύτερη όρεξη και κερδίζεις περισσότερα και νέα βιώματα, ενώ όταν κουβαλάς ακόμα τα προηγούμενα ημιτελή σε βαραίνουν και μικραίνουν το βήμα σου. Δε θέλω να έχω αυτό τον ανασταλτικό παράγοντα, οπότε αν έχω αφήσει κάτι το τελειώνω τώρα. Δεν είναι εύκολο (καμιά φορά είναι και χάλια), αλλά η αλλαγή του χρόνου "σε περνάει στεγνό καθάρισμα" και το ξεπερνάς πιο γρήγορα. Κι όταν αργείς, τουλάχιστον ζεις κάτι νέο κι όχι κάτι περσινό...
Φέτος, λοιπόν, θα πω ξανά ευχαριστώ σε όσους νιώθω και δεν ευχαρίστησα (και είναι κρίμα γιατί το αξίζουν κι άλλοι πολλοί, αλλά είναι περισσότερο τι σου βγαίνει στη στιγμή παρά να είσαι δίκαιος) θα κράξω ξανά όσους νομίζω ότι θέλουν κράξιμο και δεν έκραξα, θα ζητήσω τις συγγνώμες μου και θα δώσω αυτές που δεν έχω δώσει, θα στενοχωρήσω ή θα ευχαριστήσω τον εαυτό μου, αλλά σίγουρα θα κάνω ένα πράγμα: Μετά από αυτό το "σέρβις" που θα με "περάσω", μπορεί να μην έχω κανένα αποτέλεσμα, αλλά θα μπω πιο δυνατός και καθαρός σε έναν ακόμα χρόνο "κυνηγιού" για να "κάνω νέα χιλιόμετρα". Εσείς;