Πριν βιαστείς να χαρείς, σκέψου...

Με τις συλλήψεις φασιστών-δολοφόνων κόμματος της βουλής υπάρχει μία αίσθηση χαράς και δικαίωσης που μοιάζει βιαστική. Δε θέλω να είμαι ο τύπος που δεν χαίρεται ποτέ, αλλά ας δούμε λίγο τα γεγονότα: 1) Υπήρχε τόσο υλικό και αποφασίστηκε να χρησιμοποιηθεί τώρα. Από τη μία ευτυχώς χρησιμοποιήθηκε, από την άλλη τώρα ξυπνήσαμε; 2) Κάθονται και χαίρονται "δικαιωμένοι" μαζί άτομα με ολοκληρωτικές αντιλήψεις και φασιστικές συμπεριφορές άλλων ιδεολογιών. Παράλληλα χαίρονται "δικαιωμένοι" διάφοροι δημοσιογράφοι που από τις πολλές κωλοτούμπες θα τους μπέρδευες με ρόδες... 3) Κανείς δεν ασχολείται με το πώς βρέθηκαν να έχουν τόση δύναμη και υποστήριξη οι συλληφθέντες παρά τα όσα τους καταλογίζονται! 4) Το πολιτικό κομμάτι δεν υπάρχει πουθενά στο χάρτη και μάλιστα με γραμμή "για να κάνει τη δουλειά της απερίσπαστη η δικαιοσύνη". Ωστόσο το φασιστικό πολιτικό υπόβαθρο υπάρχει και άμα του τελειώσει ο ένας εκφραστής θα βρει άλλον. Τα παραπάνω και διάφορα άλλα με προβληματίζουν. Σκέφτομαι ότι οι δολοφόνοι χρησιμοποίησαν το "εμείς χτυπάμε αλλά δεν κλέβουμε" και βλέπω το "εμείς κλέβουμε αλλά δε χτυπάμε" ως αντιπρόταση. Αφού το σύστημα απέδειξε ότι μπορεί να δράσει όταν θέλει, δημιουργείται το ερώτημα "μόνο αυτοί είναι εγκληματική οργάνωση;" και "αφού υπάρχουν και τόσα άλλα, γιατί δε δρα εξίσου αποτελεσματικά το σύστημα στις υπόλοιπες περιπτώσεις"; Όσο το πολιτικό σύστημα δεν έχει αξιοπρεπή υπόσταση, δε δίνει απαντήσεις στα ερωτήματα που οδήγησαν στην άνοδο του φασισμού και δεν φροντίζει για την αυτοκάθαρσή του, τότε αυτή η "νίκη της δημοκρατίας" μοιάζει σαν ένα γκολ σε παιχνίδι που δεν έπρεπε να ξεκινήσει. Τα παιχνίδια, όμως, γυρίζουν... Και γι' αυτό η πολιτική δεν πρέπει να γίνεται αντιληπτή με γηπεδικές νοοτροπίες. Η δικαίωση θα έρθει αν αυτές οι κινήσεις είναι οι πρώτες από μία σειρά αλλαγών, αποτελεσματικής λειτουργίας του συστήματος και αυτοκάθαρσης της πολιτικής, κάτι που θα φέρει και απαντήσεις, υπόσταση και ελπίδα στο δημοκρατικό σκηνικό. Σε αντίθετη περίπτωση οι φασίστες εύκολα μπορούν να φανούν ως θύματα ενός σάπιου συστήματος που δουλεύει μόνο όποτε το συμφέρει και προσποιείται το δυσλειτουργικό όταν φταίει αυτό σε κάτι. Παράλληλα θα έχει ξεκινήσει μία μάχη δημοκρατίας-φασισμού που θέτει σε αμφισβήτηση το υπάρχον πολίτευμα, αφού συμμετάσχει στον αγώνα. Τέλος, οι υποστηρικτές των δύο ομάδων θα "απλώσουν" και στις δυο πλευρές αν η έκφραση της δημοκρατίας δεν τους εμπνεύσει αλλά τους παρουσιαστεί ως συμβιβασμός στο αδιέξοδο, όπως ακριβώς συμβαίνει σε ένα παιχνίδι που δεν παίζει η ομάδα σου αλλά δύο ομάδες που ξέρεις. Και μάντεψε ποια ομάδα έχει τους οργανωμένους της σίγουρους... Επομένως, αν άλλαξε ο Μανωλιός και έβαλε τα ρούχα του αλλιώς, η σημερινή μέρα μπορεί να είναι ήττα και ας παρουσιάζεται σαν νίκη. Αυτό είναι χειρότερο από την αποκάλυψη ότι κάποια πράγματα μπορούσαν να λειτουργήσουν και στο παρελθόν, αλλά κάτι τέτοιο δεν έγινε. Επίσης είναι χειρότερο από τη συγκάλυψη ορισμένων και την επίπλαστη προβολή άλλων. Η συνέχεια μόνο μπορεί να δείξει αν πρόκειται για μια νέα αρχή και η μέχρι τώρα ιστορία έχει δείξει πως μάλλον παιχνίδια παίζονται παρά πραγματοποιούνται ιστορικές αλλαγές. Και σε αυτή την περίπτωση, φοβάμαι σήμερα που τόσοι χαίρονται και δεν μπορώ να το χαρώ με την ησυχία μου, αφού αν δεν είναι "νίκη της δημοκρατίας" αλλά ένα γεγονός για να φανεί έτσι, μπορεί να είναι το κύκνειο άσμα της. Μια ματιά στη στάση των Μ.Μ.Ε. και των κομμάτων τα λέει όλα...

Μια από τις ειδήσεις που δεν ακούμε...

http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_26/09/2013_520324 Succes, επενδύσεις και εικόνα στο εξωτερικό... Ωραία κλισέ για όποτε τους συμφέρει!

Κύριοι φιλόλογοι, μας την είπαν...!

Και σα να μην έχουν άδικο... Μήπως να χαλαρώναμε λίγο; http://www.tokoulouri.com/science/ocd/

Και τα εκδοτικά συμφέροντα είναι ευμετάβλητα

Η παρακάτω είδηση "κομίζεται" και σε dvd... http://unfollow.com.gr/blog/item/294-fyllada.html Φυσικά ο "χιουμορίστας" εκδότης δε θα άφηνε την εφημερίδα του ακάλυπτη. Έτσι συμπεριέλαβε και αυτό το άρθρο που έχει ενδιαφέρον, αν εξαιρέσεις το γεγονός ότι συμπεριλαμβάνει το δικό του πρωτοσέλιδο (το οποίο δεν έχει μόνο τον χτυπημένο νεκρό αλλά μια προσωπική ανθρώπινη στιγμή, δηλαδή δε σκοπεύει να αφυπνήσει αλλά να πουλήσει): http://www.protothema.gr/politics/article/312741/ta-politika-kai-istorika-dokoumeda-sta-protoselida-ton-efimeridon/ Έτσι ίσως θέλησε να απαντήσει στην ΕΣΗΕΑ που ανακοίνωσε με ασφάλεια αυτά: http://www.sport-fm.gr/article/i-esiea-kataggellei-ti-dimosieusi-tis-fwtografias-tou-dolofonimenou-paulou-fussa/722816 Δεν απάντησε, όμως, στην οικογένεια που δημοσίευσε έγκαιρα αυτό: http://www.skai.gr/news/greece/article/242343/oikogeneia-fussa-hudaia-prosvoli-tis-mnimis-tou-nekrou-i-dimosieusi-tis-fotografias/ Ή μάλλον απάντησε με τη σημερινή έκδοση... Από τον άλλο μήνα, βέβαια, οι γνωστοί καλεσμένοι, οι γνωστές θέσεις και απόψεις του "χιουμορίστα" και της ομάδας του παρέα με χορεύτριες και βιντεάκια....

Το "οι άλλοι" είναι ευμετάβλητο...

http://www.sport-fm.gr/article/paradexthike-oti-anikei-sti-xrusi-augi-o-drastis-tis-amfialis/722122 Το είπαμε όταν μπήκαν στα δημοτικά συμβούλια. Το φωνάξαμε στον πρώτο γύρο των εκλογών που τους έβαζε στη βουλη. Τώρα το βλέπουμε και ελπίζουμε να γίνει επιτέλους αντιληπτό και να το καταλάβουν οι πρόσφατοι ψηφοφόροι τους. Ο φασισμός που στηρίζεται στη βίαιη επιβολή του "εμείς" και στη δίωξη του "άλλου" είναι επικίνδυνος για όλους! Η ταυτότητα του κάθε "εμείς" αλλάζει και οι "άλλοι" δεν είναι ποτέ μόνο κάποιοι συγκεκριμένοι. "Οι άλλοι" που υποτίθεται ότι ήταν οι μετανάστες δε θα είναι μόνο αυτοί (όχι πως κάτι τέτοιο θα ήταν ανεκτό ή θα μπορούσε να δικαιολογηθεί, αλλά πολλοί δυστυχώς ακολουθούν το ρατσισμό πλέον για διάφορους φαντασιακούς και μη λόγους), θα είναι όποιοι και όσοι δεν είναι στο "εμείς" τους και οι πρακτικές θα είναι φυσικά οι ίδιες. Αυτός είναι ο φασισμός, αυτή είναι η στάση του ολοκληρωτισμού. Ο ολοκληρωτισμός δε βλέπει μέρη, βλέπει ακολουθίες μερών μέχρι να μείνει μόνος του και να αποτελεί το τρομακτικό (και αναποφευκτα αυτοκαταστροφικό στη συνέχεια, πλάθοντας εσωτερικούς εχθρούς, γιατί μόνο με εχθρούς υπάρχει και λειτουργει) όλον. Μεμονομένο περιστάτικό; Χα! http://alterinfo.gr/?p=39558 Μαζί με αυτό, για να μην ξεχνιόμαστε, βλέπεις αυτούς που δώσανε πάτημα να αποκτήσουν πολιτική υπόσταση οι δολοφόνοι να αντιδρούν καθυστερημένα (στην καλύτερη περίπτωση) ή υποκριτικά (στη χειρότερη) και να παρουσιάζονται με έναν τρόπο ανάλογο "διώκτης" και "διωκόμενος". Οι δολοφόνοι ανέβηκαν με την ιδέα πως τάχα "είμαστε βίαιοι αλλά είμαστε καθαροί και περήφανοι, όχι κλέφτες", ενώ οι άλλοι επεκτείνουν τη δικαιολογία για την αστυνομική βία ("για την ασφάλεια υπερβάλαμε, στην προσπάθεια να υπάρχει τάξη") με το "μπορεί να είμαστε αυτοί που είμαστε, αλλά με εμάς θα είστε ασφαλείς γιατί δεν είμαστε (άμεσα) δολοφόνοι". Το "άμεσα" πάει στις δολοφονικές πολιτικές που οδηγούν κόσμο στο να χάσει ή να δώσει τέλος στη ζωή του... Παράλληλα βάζουμε και ρητορική για τόξα, άκρα κλπ ώστε να βγάλουμε και τους άλλους πολιτικούς αντιπάλους εκτός, να μείνουμε μεταξύ μας δηλαδή σε ένα ομοιάζον όλον. Από την άλλη η κοινοβουλευτική αριστερά είναι πιο αδέξια και από παιδάκι στα πρώτα του βήματα, δείχνει ανέτοιμη, δεν εμπνέει, δεν πείθει και συμπληρώνει την εικόνα που φωνάζει "θα συμβιβαστείς αναγκαστικά με κάτι που δε θες ή/και με κάτι λάθος, οπότε απλώς διάλεξε ποιο θα είναι αυτό". Τραγικό αδιέξοδο και αρχές σχιζοφρένειας τώρα! Μετά βλέπεις κινητοποίηση αυθόρμητη από αρκετό κόσμο. Λες "θα υπάρξει αντίδραση" και φροντίζεις να είσαι μέρος της, γιατί αλλιώς είσαι κάμερα και όχι άνθρωπος με θέσεις και κρίση. Και βλέπεις ότι κάποιοι από εκεί πάνε να παίξουν με τα ίδια όπλα το ίδιο παιχνίδι και η βασική διαφορά είναι ότι βρίσκονται από την άλλη πλευρά. Η αντίδραση του κινητοποιημένου κόσμου είναι η ίδια που ήταν με τους άλλους πριν κινητοποιηθεί. Βλέπει, δικαιολογεί, σιωπά ή αποδέχεται γιατί και πάλι "κάτι πρέπει να γίνει, ας γίνει έστω έτσι". Sorry, δε θα διαλέξω ιδεολογική πλευρά βίας και επιβολής, αλλά κάτι πρέπει να κάνω; Δεν υπάρχει άλλος τρόπος; Χα! Έτσι μου λέγανε και για το μνημόνιο... ΑΑΑΑΑΑΑΑΡΓΚ!!!! (κραυγή αγωνίας, οργής, απογοήτευσης, απόγνωσης κλπ) Και εκεί που έχεις ξενερώσει τη ζωή σου και τραβάς τα μαλλιά σου, ψάχνεις μέσα στη μαυρίλα να βρεις κάτι που θα σου δώσει κουράγιο και διαβάζεις αυτή την είδηση: http://www.lifo.gr/now/society/33662 Και στο βίντεο του Μελιγαλά είδα έναν παππού μόνο να δρα κρατώντας το μικρόφωνο και να μην το αφήνει. Σε κάνει να σκέφτεσαι ποιοι είναι οι αδύναμοι και ποιοι όχι... Τώρα αν αυτό δίνει κουράγιο, δεν ξέρω, αλλά τουλάχιστον σε κάνει να πεις ότι αναγνωρίζεις κάποιους ανθρώπους που δεν κάθονται να κοιτάνε ούτε απαντάνε με τα ίδια όπλα των άλλων μπαίνοντας στο παιχνίδι τους. Respect και επιβράβευση ΤΩΡΑ για τη συγκεκριμένη γυναίκα, προβληματισμός και δράση (όχι μόνο μέτρα) για τους υπόλοιπους και ό,τι μπορεί να οδηγεί σε τέτοια στάση ώστε να μην μπορεί να ξαναγίνει. Υ.Γ.: Και να η επιβράβευση... http://theblob.gr/eidhseis/koinwnia/item/1957-to-maxairi-sto-kokkalo.html Σύλληψη οπλισμένου υπόπτου για φόνο, έτσι;

Πραγματική ιστορία πραγματικής αγάπης σε εικόνες

http://www.dkaravasilis.gr/2013/09/%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%AF%CE%B1-%CE%B1%CE%B3%CE%AC%CF%80%CE%B7%CF%82/ Suck on that, "the notebook" movie!

Τέρμα τα ενισχυτικά μαθήματα πριν από εξετάσεις. Ώρα για τάξη!

http://kfront.blogspot.gr/ Και ξεκινάμε! Πρώτη εμπειρία σε τάξη μαθητών λυκείου! Έκθεση β' λυκείου σε κοινωνικό φροντιστήριο με όλα τα υπέρ και τα κατά που έχει μια τέτοια ενασχόληση. Τι κι αν τρέχω ερευντηικά προγράμματα παράλληλα; Τι κι αν ξεκινάω διδακτορικό; Η ξεχωριστή δρακστηριότητα της χρονιάς για εμένα είναι αυτή. Είμαι ενθουσιασμένος με το μάθημα που ανέλαβα, με την τάξη, με την πρόκληση. Ξέρω ότι θα έχω βοήθεια και καθοδήγηση από τους ανώτερούς μου όποτε χρειαστεί, αλλά απευθύνθηκα και στους δικούς μου "μέντορες" (το βάζω σε εισαγωγικά γιατί σίγουρα θα γελάνε διαβάζοντάς το) για να μου δώσουν κάποιες βασικές κατευθύνσεις και τους ευχαριστώ πάρα πολύ που ανταποκρίθηκαν βλέποντάς με ως συνάδερφο και όχι ως ανταγωνιστή. Άλλωστε κι εγώ έτσι βλέπω τον εαυτό μου απέναντί τους και γι' αυτό επικοινώνησα μαζί τους αυτή την περίεργη για εμένα στιγμή. Περιέργως δε φοβάμαι. Νιώθω πολύ σίγουρος και δυνατός, ξέρω τις ικανότητές μου και τη δουλειά που κάνω και μπορώ να κάνω. Ωστόσο, νομίζω ότι πριν πας από το θρανίο στην έδρα είναι καλύτερο να αφήσεις το χέρι από αυτούς που σε βοηθούσαν ως μαθητή και τους ξεχώρισες για τη δουλειά τους με δυο τελευταίες συμβουλές για το νέο σου ρόλο και το μάθημα που οι ίδιοι ξέρουν καλύτερα και σου το δίδαξαν. Αυτή η ομαλή μετάβαση είναι προτιμότερη από το να τραβήξεις το χέρι σου μέσα στον ενθουσιασμό σου και να πεις "πάω να κάνω τα δικά μου τώρα". Καλός ο ενθουσιασμός, αλλά να ξέρουμε και που βρισκόμαστε... Τους ευχαριστώ, λοιπόν, γι' αυτή την τελευταία ώθηση που μου δίνουν και πιστεύω πως ξέρουν και οι ίδιοι ότι δε θα τους απογοητεύσω.

Νηπιαγωγείο-σχολείο: 1-0

http://www.dkaravasilis.gr/2013/09/%CE%B1%CF%80%CE%BF-%CF%84%CE%BF-%CE%BD%CE%B7%CF%80%CE%B9%CE%B1%CE%B3%CF%89%CE%B3%CE%B5%CE%AF%CE%BF/ Και θυμάμαι την ατάκα στους schooligans ότι "στο σχολείο μας μαθαίνουν τόσα πράγματα και δε μας μαθαίνουν να ζούμε".

Σαραντάκος για αρχαία, Ρεπούση και γκεστ σταρ Μπαμπινιώτη

http://sarantakos.wordpress.com/2013/09/12/arxaiarepousi/ Υπέροχο άρθρο με ενδιαφέρουσες θέσεις και ακόμα πιο ενδιαφέροντα υστερόγραφα και λινκ.

Ντρίμπλα από "αριστερά"

Καλύτερη ασίστ δε θα μπορούσε να πάρει η κυβέρνηση από αυτή που ακούσια έδωσε η Ρεπούση με το θέμα (;) για τα αρχαία ελληνικά. Η Δ.Ε.Θ. και οι κινητοποιήσεις περνάνε στα ψιλά, οι αντιδράσεις στο χώρο της παιδείας (ως επίκαιρο αλλά και συναφές θέμα) πάνε πιο μπροστά και οι διάφορες απόψεις για το αν και πώς θα είναι τα αρχαία ελληνικά (κυρίως, γιατί πουλάει πιο πολύ) και τα θρησκευτικά στο σχολείο γίνονται πρώτο θέμα. Όλοι θα έχουν άποψη, πολλοί έχουν εμπειρία, με τις στάσεις και την ιδεολογία συνδέεται το θέμα, πουλάει και πονάει, έτοιμος ο αποπροσανατολισμός! Και να ήταν ακόμα στη συγκυβέρνηση, τέτοιο βολικό δωράκι δε θα μπορούσαν να τους κάνουνε! There is a time and a place for everything... Και αυτό ήταν λουκούμι! Για τους άλλους, όμως...

Τι; Κινητοποιήσεις και κλειστά σχολεία;

http://ipaideia.gr/o-aristouxos-mathitis-pou-afise-afono-to-eliniko-diadiktio.929f8222201d30ff4e30140059d40139.htm Διατηρώ τις επιφυλάξεις μου για το κατά πόσο το κείμενο είναι του μαθητή (μακάρι να είναι), αλλά σε κάθε περίπτωση το περιεχόμενό του είναι εύστοχο. Copy-paste στα δελτία ειδήσεων! Μα τι λέω... Αναφέρει και τα κανάλια. Άκυρο, βγάλτε κανονικά το σχολιαστή να μας πει για το μέλλον των παιδιών! Υ.Γ.: Μακάρι όλες οι κινητοποιήσεις να ήταν ίδιες και με κριτήριο τη λειτουργία των σχολείων και το συμφέρον των μαθητών.

Το τέλος είναι κάτι περισσότερο από μια νέα αρχή

Την Παρασκευή τελείωσα τη μελέτη που έκανα από τα τέλη της άνοιξης. Αυτό ήταν το βασικό project του καλοκαιριού για εμένα και στην ουσία έφαγε τις περισσότερες ώρες μου. Έτσι, τελείωσε ένα γεμάτο καλοκαίρι και ξεκινάει ένας ακόμα πιο γεμάτος χειμώνας. Ωστόσο, δεν είναι αυτό μόνο που νιώθω. Ξέρω τι με περιμένει απο την άλλη βδομάδα κιόλας, αλλά η αίσθηση που έχω είναι της απελευθέρωσης από αυτό που τελείωσα και όχι η αβεβαιότητα από αυτά που θα ξεκινήσω. Και για λίγες μέρες ακόμα θα κοιτάξω να το απολαύσω γιατί θα αργήσει να ξανάρθει και σε τελική ανάλυση το κέρδισα!

Έσο έτοιμος!

Δεν είναι οι ήχοι που θα ακούσεις όταν βλέπουν ένα μωρό ή ζωντανό στο δρόμο. Δεν είναι οι κουβέντες για ρομαντικές ταινίες, ρούχα και ειδικά τσάντες και παπούτσια. Δεν είναι καν ο τρόπος που θάβει η μία την άλλη. Αυτό που πραγματικά δε θα καταλάβεις ποτέ στην όποια γκόμενα είναι το εξής: http://www.pinnokio.gr/arthro/o-klasikos-dialogos-enos-zeygarioy-sigoyra-soy-exei-tyxei?mayalso=1

Πάει και ο Μίκυ...

http://news.in.gr/culture/article/?aid=1231263255