Παρασκευή 28 Δεκεμβρίου 2012

Κύκλοι που η ζωή τους κύκλους κάνει


http://www.sport-fm.gr/article/624989 Ωραία πράγματα! Θα έλεγα και ελπιδοφόρα, αν στην ανακοίνωση έβλεπα να γίνεται λόγος για την καθυστέρηση παράδοσης της λίστας (όχι της πρωτότυπης, αυτής που ήταν εδώ) και φυσικά αναφορά για τη στάση που κράτησαν αυτοί που υποστήριζαν αυτόν που τώρα "δίνουν" όταν έλεγε ότι "δε θυμάται" και "έχασε". Αυτά που τώρα του καταλογίζουν δεν υπερασπιζόντουσαν κάποιοι από το ίδιο κόμμα; Και ποιοι είναι αυτοί είπαμε; Που υποστήριζαν το "αφού την έχασε ο άνθρωπος" και τώρα λένε "την έχασε κι από πάνω ή ακόμα χειρότερα έτσι λέει"... Σε επόμενη ανακοίνωση, ελπίζω...

Τετάρτη 26 Δεκεμβρίου 2012

"Είμαι πολύ καιρό σε μία σχέση"


Ξεκινάω με την αγαπημένη μου ατάκα σε χυλόπιτα, αυτήν που έβαλα στον τίτλο. Με αυτή την ατάκα δε λες αν σου αρέσει ή όχι ο άλλος, αν περνάς καλά ή όχι, αν το σκέφτεσαι ή όχι, αλλά το επιχείρημά σου είναι ότι είσαι καιρό με ένα άτομο. Το ίδιο εκφώνημα μπορεί να θεωρηθεί ως "χρειάζομαι ανανέωση"! Δεν είναι καν "δεν ενδιαφέρομαι" ή "δεν ψάχνομαι", αλλά είναι "είμαι δεμένη/ος και αυτός είναι ο λόγος" λες και σε έχουν τιμωρία! Νομίζεις σοβαρά ότι τιμάς τη σχέση σου με το επιχείρημα της διάρκειας και όχι της ποιότητας; Ή μήπως αν είχες ξεκινήσει πρόσφατα μια σχέση θα ήταν αλλιώς τα πράγματα; Με λίγα λόγια δεν απαντάς τίποτα ουσιώδες και απλά ο άλλος καταλαβαίνει ένα "όχι" μαζί με το ότι ή δεν είσαι σοβαρή/ός ή δεν ξέρεις να εκφράζεσαι... Όπως θα διαπιστώσεις υπάρχουν πολύ καλύτερες ατάκες άρνησης να χρησιμοποιήσεις!

Δευτέρα 24 Δεκεμβρίου 2012

Η τέχνη της "χυλόπιτας" και (άλλα "μαγειρέματα")


Αποφάσισα να ανοίξω μία νέα ενότητα μιας και θα έχω χρόνο στις γιορτές για να μοιραστώ τις απόψεις μου και την όποια (χρήσιμη ή άχρηστη) εμπειρία μου από το παιχνίδι του φλερτ και των παρελκομένων του. Θα ξεκινήσω με την ουσία του πράγματος που είναι ο φόβος και ο τρόμος, το "μετά τη χυλόπιτα". Ναι, η ζωή συνεχίζεται. Απόδειξη ότι την επόμενη μέρα ξυπνάς κανονικά. Κάνεις ό,τι έλεγε το πρόγραμμά σου ανεξάρτητα από όποια έκβαση θα μπορούσε να έχει το "πέσιμό" σου το προηγούμενο βράδυ. Άρα, όλα κυλάνε κανονικά. Τώρα θα μου πεις μπορεί να τσούζει λίγο. Δεκτό. Αλλά εκτός από την ατάκα "πίτα, πίτα, πίτα, στρώνεις στομάχι και δε σε πειράζει τίποτα" (thanks Στέφανε) εγώ θα σου πω ότι έχεις δύο επιλογές: να φας ή να πεινάσεις. Άμα δε θες να πεινάσεις (και να "πεθάνεις της πείνας") θα δοκιμάσεις να φας. Και στα "φαγητά" που θα δοκιμάσεις κάποια θα καίνε και θα τσούζουν όπως μια καυτή χυλόπιτα. Καλύτερα, όμως, καμένος δοκιμάζοντας, παρά "ασφαλής" στην πείνα, σωστά; Άσε που ο μπουφές δεν έχει μόνο χυλόπιτες, απλά περνάς κι από αυτές αναπόφευκτα. Θα αφήσεις τον μπουφέ; Αν ναι, χαιρετίσματα στο Άγιο Όρος! Αντί, λοιπόν, να εστιάζεις στο "τι πήγε στραβά;" και "γιατί έτσι;" που δε θα βρεις απάντηση 90%, εστίασε σε αυτά που ξέρεις: Έκανες το καθήκον σου απέναντι στον εαυτό σου και στην άλλη που σου γέννησε αυτή την επιθυμία, έπαιξες τα χαρτιά σου (σωστά ή λάθος είναι άλλη κουβέντα, περίμενε το κατάλληλο ποστ), έχασες αλλά έχασες σαν άντρας και η ζωή συνεχίζεται όπως σου δείχνει η επόμενη μέρα. Συν ότι κέρδισες την εμπειρία για την επόμενη φορά, τα "χιλιόμετρα" στην πίστα. Και αντί να πεις "μπράβο μου" κλαίγεσαι; Ουστ! Θα επιστρέψω με ενδεικτικές "πόρτες" που μπορεί να ρίξει η κοπέλα και τον ανάλογο σχολιασμό. Μέχρι τότε διεκδίκησε αυτό που θες και σου αξίζει και θα έρθει (ακόμα κι αν δεν ήρθε τη συγκεκριμένη φορά).

Κυριακή 23 Δεκεμβρίου 2012

Χωράει σε ένα συρτάρι το ποιος είσαι;


Ένα συρτάρι στο σπίτι μου το έχω ονομάσει "το απαγορευμένο". Εκεί μέσα έχω διάφορα πράγματα από στιγμές της ζωής μου. Έχω εισιτήρια από αγώνες και συναυλίες που πέρασα καλά, έχω "αποδεικτικά" από αθλητικά (και όχι μόνο) επιτεύγματά μου, έχω πράγματα από καλές στιγμές, κακές στιγμές, καμένες στιγμές κλπ.. Τι έχω λοιπόν στο απαγορευμένο συρτάρι; Τίποτα. Μπορεί ένα μετάλλιο να κρατήσει την απόδοση και τη συμμετοχή σου στον αγώνα που έδωσες; Μπορεί μια επετηρίδα να κρατήσει τη σχολική σου ζωή; Μπορεί ένα εισιτήριο να σου δώσει αυτά που ένιωσες όταν ήσουν εκεί; Κάποια πράγματα μένουν μόνο στη μνήμη ή την καρδιά σου. Μερικά και στα δύο.

Κυριακή 16 Δεκεμβρίου 2012

"Σα δεν ντρέπεσαι να είσαι ευγενής"


Τις προάλλες που ήμουν στα ΕΛ.ΤΑ. και πλήρωνα κάτι λογαριασμούς μπαίνει μια γιαγιά μέσα με ένα καροτσάκι, παίρνει το νούμερό της κανονικά και μετά από 2 λεπτά σηκώνεται που άδειασε το ταμείο (χωρίς να είναι η σειρά της) να ζητήσει να της ζυγίσουν τα δέματα που είχε φέρει. Την ώρα που της βάζανε χέρι όλοι όσοι περίμεναν τη σειρά τους η ταμείας της εξηγεί με ευγενικό τρόπο ότι πρέπει να περιμένει τη σειρά της ή να ζητήσει από κάποιον στα δέματα αν είναι ελεύθερος να την εξυπηρετήσει γιατί προηγούνται άλλοι στο ταμείο. Τότε πετάγεται τσαμπουκαλεμένος ένας από αυτούς που περιμένανε και λέει στην ταμεία με αυστηρό (και καθόλου ειρωνικό) ύφος "Πολύ ευγενική είστε". Απαντάει αυτή "προσπαθώ" για να συνεχίσει αυτός "πάρα πολύ ευγενική είστε, κακώς! Ψάχνεστε για καβγά;". Η ταμείας προσπαθώντας να διατηρήσει την ψυχραιμία της ρωτάει "ποιος φάχνεται για καβγά;" για να πάρει την αποστομοτική απάντηση "εσείς"! Μα να είναι ευγενική με μία γριά γυναίκα χωρίς παράλληλα να αδικήσει τους άλλους;! Τστστστστς... Να μια βρισιά που δεν περίμενα να ακούσω!

Τετάρτη 12 Δεκεμβρίου 2012

Ποιος Δεκέμβρης; Ακόμα Νοέμβρη έχουμε!


Ακούω, διαβάζω και κυρίως βλέπω ότι "έρχεται η δόση", "φτάνει η δόση", "εκταμιεύεται η δόση" κλπ.. Από τους ίδιους δεν άκουγα, διάβαζα και έβλεπα ότι "τα λεφτά φτάνουν μέχρι μέσα Νοέμβρη", "αδειάζουν τα ταμεία μέσα στο μήνα" κλπ.; Μήπως έχουμε ακόμα Νοέμβρη; Ή μήπως πρέπει να θυμόμαστε τι μας είπαν ένα μήνα πριν για να μην τους ακούμε, διαβάζουμε και βλέπουμε; Γιατί δεν τα λέγανε μόνο πολιτικοί, αλλά και δημοσιογράφοι με βάση ρεπορτάζ τους και τις "έρευνές" τους.

Παρασκευή 7 Δεκεμβρίου 2012

"Το μεγάλο μας τσίρκο"


Χτες πήγα και είδα το "μεγάλο μας τσίρκο" στο Ακροπόλ. ήθελα καιρό να πάω λόγω της ιστορίας του έργου, κάτι που δεν μπόρεσα να ξεπεράσω. Συνέχεια σκεφτόμουν πώς θα ήταν η Καρέζη στο ρόλο, ο Παπαγιαννόπουλος, ο Καζάκος στα νιάτα του (τώρα δε μου αρέσει) και γυσικά ο τεράστιος Ξυλούρης με τις πινελιές του Σπαθάρη. Ωστόσο, βρέθηκα να παρακολουθώ μια πολύ καλή παράσταση σε φορτισμένο κλίμα με διασκευασμένες αναφορές στο σήμερα (αυτό δε μου άρεσε πάντα), ενδιαφέρουσα σκηνοθεσία και ένα εξαιρετικό κείμενο (δεν είχα ίδεα για το πόσο καλό ήταν) με τον Ξαρχάκο να δένει το παρελθόν του έργου με το παρόν. Και το γεγονός ότι την παράσταση αυτή την είδα 6/12 με τις ειδήσεις να λένε διάφορα για το τι γίνεται στο κέντρο είχε μεγάλη αξία για μένα.

Πέμπτη 6 Δεκεμβρίου 2012

6/12


Σήμερα έχω πολλά νεύρα από τον χτεσινό αγώνα που έπαιξα με την ομάδα. Σήμερα έχω μια γεμάτη μέρα με πολλά πράγματα να κάνω. Σήμερα, όμως, η μέρα δεν είναι δικιά μου, είναι όλων μας και παράλληλα είναι δικιά του. Γιατί σαν σήμερα ένα παιδί που δεν απείλησε τη ζωή αυτού που προκάλεσε έπεσε νεκρό από καουμπόη με κρατική στολή. Και κάποια πράγματα είναι πιο σημαντικά από εμάς. Γιατί όλα τα άλλα τα σημερινά θα ξεχαστούν, αλλά αυτό που έγινε σαν σήμερα δεν μπορώ (και δεν πρέπει) να το ξεχάσω.

Πέμπτη 29 Νοεμβρίου 2012

Μήπως ήρθε η ώρα; Πώς η στάση Άριστου μπορεί να προσφέρει Άριστη Δημοκρατία και όχι Αριστοκρατία


Κλέφτες και έμποροι ελπίδας ή ξεκάθαροι και ολοκληρωτικοί (ακόμα και δολοφόνοι κάποιοι) για κυβέρνηση; Λαμόγιο Α π.χ. για πρύτανης ή λαμόγιο Β; Όταν η κουβέντα της επιλογής έρχεται στο σύστημα συχνά εξετάζοντας τις επιλογές βρισκόμαστε στο "μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα". Η απάντηση, λοιπόν, μπορεί να είναι "τίποτα από τα δύο" γιατί είναι και η μόνη απάντηση αν αυτό μας εκφράζει θετικά και όχι απλώς λιγότερο αρνητικά από ό,τι το άλλο. Αυτό δε γίνεται πάντα με παθητικοποίηση και "δε δίνω αξία, δε συμμετέχω". Τι είναι αυτό που σου λείπει; Τιμιότητα και εντιμότητα χωρίς πολεμικές πρακτικές που μπορεί να γυρίσουν μπούμερανγκ (και βλέποντας εχθρούς μπορεί μια μέρα να ξυπνήσουμε και να είμαστε εμείς οι υπό διωγμό). Μα μπορεί να γίνει αυτό σε ένα σύστημα σάπιο; Ποιος μπορεί να το ξέρει αν δεν υπάρχει η επιλογή; Το γνωστό "μα δεν υπάρχει ένας άνθρωπος που να είναι μπλα μπλα μπλα" μπορεί να απαντιέται αν κοιταχτούμε στον καθρέφτη. Έχουμε πολλά που μας χωρίζουν, αλλά έχουμε και κάποια που να μας ενώνουν. Αν μέσα σα αυτά είναι η τιμιότητα και η αξιοκρατία, ας αφήσουμε την προώθηση των υπολοίπων που μας χωρίζουν και ας προωθήσουμε το κοινό έδαφος. Αυτά που θα αφήσουμε θα βρεθούν μπροστά μας, αλλά μπορούμε να τα λύσουμε με απλή λογική (π.χ. μία θα περάσει το δικό μου μία το δικό σου) αν όχι με συμφωνία. Το πρόβλημα, όμως, είναι ότι αυτή η επιλογή δεν υπάρχει. Μήπως, λοιπόν, ήρθε η ώρα μας; Ήρθε η ώρα για τα βασικά και τα στοιχειώδη και σίγουρα ατελή που όμως θα αποτελέσουν το στέρεο έδαφος για να προκύψουν στην πορεία τα υπόλοιπα; Μήπως ήρθε η ώρα να δώσουμε έστω την επιλογή για να δείξουμε ότι δεν είναι μόνο "γκρεμός και ρέμα" και ας μη διαλέξει κανείς αυτή την επιλογή; Το καλό θα έχει γίνει, θα έχει φανεί ότι ΜΠΟΡΕΙ να υπάρξει κι άλλος δρόμος κι ας μην είναι ακόμα έτοιμος. Αν αποτύχουμε εμείς, θα πετύχουν κάποιοι επόμενη στο δρόμο που επιτέλους θα φανεί, στην επιλογή που εμείς δεν έχουμε. Ας γίνουμε αυτή η επιλογή καθένας στον χώρο του. Είτε είναι υποψηφιότητα σε 15μελές για κάποιον που δεν είναι ο πιο δημοφιλής αλλά δε θα βγάλει τίποτα από τους χορούς που θα οργανωθούν, είτε είναι πολιτική θέση, είτε είναι διοικητική θέση για να διεκδικήσει κάποιος έντιμος καθηγητής εκτός συστήματος, κλίκας και παρέας, είτε είναι οτιδήποτε μας χαλάει στους χώρους που είμαστε και λέμε "θέλει πολλά μέσα για να μπεις εκεί", ας το διεκδικήσουμε και ας χάσουμε. Τουλάχιστον οι λίστες δε θα έχουν μόνο Α και Β, αλλά και εμάς που θα λέμε "δεν είμαστε ούτε Α ούτε Β, είμαστε Γ". Και μετά άλλοι Γ θα έρθουν όχι για να μας υποστηρίξουν αλλά για να υποστηρίξουν τους εαυτούς τους ως Γ ή Δ ή οτιδήποτε δε θα είναι Α ή Β δίνοντας ΕΠΙΛΟΓΕΣ και όχι γκρεμούς και ρέματα. Αυτό είναι το χρέος όλων όσοι βλέπουμε στους καθρέφτες μας κάτι καθαρό και σε θέσεις γύρω μας καμία καθαρή επιλογή: να δείξουμε ότι μπορούν αν υπάρξουν κι άλλου είδους επιλογές ανεξαρτήτως επιτυχίας και ταύτισης.

Τετάρτη 28 Νοεμβρίου 2012

Αφιερωμένο στη μόδα των Βαμπίρ


Ο μύθος του δράκουλα είναι ένα γοητευτικό παραμύθι που μετά από τη λογοτεχνία πέρασε και στην οθόνη. Τα τελευταία χρόνια γίνεται χαμός με διάφορες ταινίες και σειρές που έχουν να κάνουν με βαμπίρ. Παλιότερα οι ταινίες αυτές δεν έβγαιναν μαζικά και ήταν θρίλερ ή κωμωδίες. Τώρα είναι μια μανία που υπάρχει παντού και κυρίως με ερωτικά μπερδέματα. Για το λόγο αυτό είπα να ποστάρω ένα θρυλικό ηχητικό σκετσάκι από τις παλιές κασέτες του Χάρι Κλιν: http://www.youtube.com/watch?v=R32LrG-qpn0

Κυριακή 25 Νοεμβρίου 2012

Για τις χουντικές εκδηλώσεις


Ίσως πήρε το μάτι σας εκδηλώσεις των γνωστών φασιστών που είχαν, εκτός από ομολογίες για την εγκληματική τους δράση και τσαμπουκάδες σε αστυνομικούς (που πολλοί τους ψήφισαν και τους στηρίζουν), ξεκάθαρη και άμεση υποστήριξη της χούντας. Αυτή είναι και η σημαντικότερη διαφορά της δημοκρατίας (και ένας από τους λόγους που "είναι κακό πολίτευμα αλλά καλύτερο από όλα τα άλλα"): ότι ανέχεται την έκφραση υποβάθμισής της επειδή ακριβώς πρόκειται για ελεύθερη έκφραση. Υ.Γ: Φυσικά μην περιμένετε να βάλω λινκ για τους θεσμοποιημένους φασίστες...

Σάββατο 24 Νοεμβρίου 2012

Είδηση = φόβος > ελπίδα + κοινή λογική


Πριν λίγο είδα στο cnn ότι νοσοκομείο στο Τελ Αβίβ περιέθαλψε άτομα και από τις δύο πλευρές. Θέλησα να το ποστάρω εδώ για να σχολιασώ ότι είμαστε κάτι παραπάνω από τις ταμπέλες που βάζουμε μεταξύ μας και στους εαυτούς μας και σίγουρα παραπάνω από τα φακελώματα των κυβερνήσεων, αλλά δυσκολεύτηκα να βρω την είδηση είτε στα Ελληνικά είτε στα Αγγλικά. Ο πόλεμος και τα θλιβερά γεγονότα έβγαιναν στις πρώτες 3 σελίδες τις Γκουγκλ και αυτό δεν είναι καυόλου παράξενο, αφού η εξίσωση του τίτλου περιγράφει τις σημερινές πρακτικές.

Πέμπτη 22 Νοεμβρίου 2012

Τα αρχαία αποτσίγαρα


Σήμερα βρέθηκα στο σταθμό του τρένου στο Μοναστηράκι και είπα μιας και είχα χρόνο να χαζέψω τον χώρο που επικοινωνεί με την αποβάθρα και έχει κάτι αρχαία. Η διάθεση μου εξαφανίστηκε όταν είδα ότι στη μία από τις δύο εισόδους που επικοινωνούν με την αποβάθρα (αυτή με τα σκαλιά) έχουν πεταχτεί κάμποσες γόπες από τσιγάρα, χαρτιά, μπουκάλια κλπ στον αρχαιολογικό χώρο. Ευτυχώς ο κεντρικός χώρος δεν έχει σκουπίδια, αλλά αριστερά και δεξιά από τη σκάλα που είναι επίσης μέρος του αρχαιολογικού χώρου το θέαμα είναι μια υπενθύμηση ντροπής, ειδικά με τόσους σκουπιδοντενεκέδες στην εξέδρα...

Δευτέρα 19 Νοεμβρίου 2012

Διόρθωση, νίκη ή ψέμα;


Η είδηση: http://www.tanea.gr/ellada/article/?aid=4767401 Και οι αναγνώσεις (διαλέξτε και πάρτε): 1)"Στάχτη στα μάτια": Και καλά οι αγώνες αλληλεγγύης μπορούν να φέρουν αποτελέσματα... Μια στο τόσο αφήνουν να περάσει κάτι τέτοιο για "να φεύγει ο ατμός και να μη σκάσει η χύτρα" που λένε. 2)"Το καρότο σε σχέση με το μαστίγιο": Όταν ο κόσμος καίγεται πρέπει να δώσεις και κάποιες εντυπώσεις για να περάσουν τα πιο δύσκολα. 3)"Άλλα λόγια να αγαπιόμαστε": Δημιουργούνται και λύνονται θέματα που αφορούν συγκεκριμένες ομάδες και επιτυγχάνεται αποπροσανατολισμός για να περάσουν στα ψιλά γράμματα τα σημαντικά. 4)"Δικαίωση έστω κι εκεί": Κάποια πράγματα έστω σώζονται, κάποια πράγματα ακόμα περνάνε. Υπάρχουν νησίδες σαν αυτή που λένε να μη χάνεται η ελπίδα.

Κυριακή 18 Νοεμβρίου 2012

Δυο μέτρα και δυο σταθμά ή/και οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος


http://yannisharis.blogspot.gr/2012/11/blog-post.html Για ακόμα μια φορά, τα πράγματα δεν είναι άσπρα και μαύρα αλλά πολλές αποχρώσεις του γκρι (και δεν εννοώ το βιβλίο που δίνει χαρά στα σκέλια κόσμου τον τελευταίο καιρό). Κατ' αναλογία, όπως έχει (χρόνια πριν την κρίση) εκφαυλιστεί ο συνδικαλισμός από διάφορα πρόσωπα και πρακτικές, αναγνωρίζεται το δικαίωμα να μη συμμετάσχει στην απεργία αυτός που επιλέγει να δουλέψει (που πράγματι είναι δικαίωμά του) και η διεκδίκηση εννιαίας συλλογικής έκφρασης λογίζεται ως τρομοκρατία και φασισμός με τα "μαύρα" γυαλιά. Με τα "άσπρα", ο πρώτος είναι απεργοσπάστης που για τους όποιους δικούς του λόγους σαμποτάρει με τη στάση του την προσπάθεια των πολλών υπονομεύοντάς την και πρέπει να δοθεί μάχη για το κοινό συμφέρον των εργαζομένων που με δημοκρατικές διαδικασίες ψήφισαν την εννιαία στάση τους... Καλό κούρεμα αβγού!

Παρασκευή 9 Νοεμβρίου 2012

Σκουπίδια σε τιμή ευκαιρίας!


http://www.inews.gr/193/ligmena-trofima-sta-souper-market.htm Προσέξτε ότι δε λένε "αφού θα πεταχτούν που θα πεταχτούν, ας τα δώσουμε τσάμπα σε ανθρώπους που, αν είναι να πάθουν τίποτα από την πείνα, ας ρισκάρουν τουλάχιστον μήπως τους κάτσει και δεν πάθουν τίποτα. Όχι! Θα πληρώνουμε για τα σκουπίδια, αλλά πιο φτηνά... Και η αναπόφευκτη ερώτηση: δηλαδή τόσο καιρό μας δουλεύουν ότι άμα λήξει πρέπει να πεταχτεί; Ή μπρος στο μείωση της ζημείας τι είν' η υγεία; Οέο;

Πέμπτη 8 Νοεμβρίου 2012

Εισερχόμενο


Όταν βλέπω sms και mail από συνομηλίκους μου (δε μιλάω για μέσα κοινωνικής δικτύωσης) που μαζί με τα νέα τους μου ζητάνε τη γνώμη μου για την πολιτική κατάσταση ή μου λένε τους δικούς τους προβληματισμούς πάνω στο θέμα, τότε κάτι δεν πάει καλά... Και όλοι αυτοί για κάποιους είναι "απολιτίκ"!

Πέμπτη 1 Νοεμβρίου 2012

Με τι καρδιά να πεις "καλό μήνα" ;


http://www.athinorama.gr/theatre/newsroom/?edtid=21621 Διαφωνώ κάθετα με το "βάζοντας πάνω απ' όλα το καθήκον μας ως Έλληνες πολίτες να προστατέψουμε τη φήμη της χώρας μας αλλά και τη βαθιά πίστη μας στην Ορθοδοξία και τον Χριστιανισμό που είναι η πίστη της αγάπης και της αποδοχής, δεν γίνεται να επιτρέψουμε την παγκόσμια δυσφήμηση που συντελείται με αφορμή την παράστασή μας", καθώς το να ελαχιστοποιήσεις τις αφορμές εκδήλωσης ενός φαινομένου δεν κάνει την εικόνα καλύτερη, αλλά μάλλον χειρότερη ως αποτέλεσμα "ήττας". Από την άλλη καταλαωαίνω στο 100% και σέβομαι το "Όμως εμείς δεν κάνουμε θέατρο για να υποκαταστήσουμε τους θεσμούς..." και η σκέψη πίσω από το μήνυμα που έστειλε ο συγγραφέας του έργου. Φεύγοντας από το ειδικό και πηγαίνοντας στο γενικό, έχω να παρατηρήσω το εξής: Κάποια πράγματα είναι εμφανή στην καθημερινότητά μας. Όταν είναι νύχτα, κάθε φως "πνίγεται" από το σκοτάδι γύρω του μέχρι η πηγή του να πάψει να το τροφοδοτεί. Από την άλλη, τη μέρα κανένα σκοτάδι δεν μπορεί να "νικήσει" το φως που ξεχύνεται. Ας περιμένουμε την (πραγματική) αυγή, λοιπόν! Υ.Γ.: Βέβαια, ας μην ξεχνάμε ότι "για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολύ"...

Τετάρτη 31 Οκτωβρίου 2012

"Ναι σε όλα";


Μιας και τελειώνει ο μήνας του ΟΧΙ, θυμίζω τις αρνήσεις που οφείλουμε στον εαυτό μας υπερασπίζοντάς τον, ως ο μόνος προστάτης του, για την ψυχική του υγεία και όχι μόνο. Για το λόγο αυτό παραπέμπω: http://www.dkaravasilis.gr/2012/10/%CF%84%CE%B1-%CE%BF%CF%87%CE%B9/

Τρίτη 30 Οκτωβρίου 2012

Εκκλησία και "χριστιανο"-φασισμός


Η όψη που μου αρέσει: http://www.grafida.net/el/index.php?itemID=2&view=2&pageID=124816 Η όψη που με εκνευρίζει και χλευάζω:http://www.newsbomb.gr/prionokordela/rokanidia/story/247449/epistoli-mitropoliti-amvrosioy-eylogei--hrysi-aygi--aforizei-syriza (αφού θυμίσω: http://gr.news.yahoo.com/%CE%B1%CE%BC%CE%B2%CF%81%CF%8C%CF%83%CE%B9%CE%BF%CF%82-%CE%B5%CF%85%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%AF%CE%B5%CF%82-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%87%CF%81%CF%85%CF%83%CE%AE-%CE%B1%CF%85%CE%B3%CE%AE-%CE%BA%CE%B9-%CE%B1%CF%86%CE%BF%CF%81%CE%B9%CF%83%CE%BC%CE%BF%CE%AF-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-055050791.html Υ.Γ.: Μάλλον δεν είχαμε σημαιοφόρους με άλλη καταγωγή φέτος στην 28η για να μην έγινε θέμα από τα Μ.Μ.Ε. (ή δεν πουλάει πλέον το ίδιο αυτό το "μείζον" κάποτε για τα Μ.Μ.Ε. θέμα)

Δευτέρα 29 Οκτωβρίου 2012

Μα δε μάθατε από το Βαξεβάνη;


http://www.sport-fm.gr/article/589481 Ο αντίλογος: http://www.sport-fm.gr/article/589749 Και ο "αντιδεοντολογικός" διάλογος: http://www.sport-fm.gr/article/589456 Υ.Γ.: Μα ούτε στη Θεσ/νίκη πιάσατε το μήνυμα από το Βαξεβάνη; Ιδού: http://www.theinsider.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=22088:epidimialiatsoy-dimosiografos-tis-et3-eide-qisxyri-astynomiki-dynamiq-kai-ekane-to-lathos-na-to-pei&catid=104:media-stories&Itemid=159

Urban legends


Κάποιοι από εμάς ξέρουμε το θρίλερ με αυτόν τον τίτλο. Άλλοι ξέρουμε τους μύθους της Αμερικής όπως ότι στους υπονόμους έχει κροκόδειλους ή ότι ξυπνάς σε μια μπανιέρα με παγάκια επειδή σου κλέψανε το νεφρό αλλά σε αφήνουν να ζήσεις (λες και άμα έχουν ήδη διαπράξει το έγκλημα θα τους χαλούσε ένα δεύτερο νεφρο...). Αυτή τη βδομάδα τα "24 γράμματα" έχουν αφιέρωμα στους αστικούς μύθους τους οποίους συνήθως ακούμε και κάποιοι πιστεύουμε. Η διάρκειά τους και η ισχύς τους είναι αξιοπερίεργη, ανάγοντάς τους σε ένα φαινόμενο του σημερινού ανθρώπου. Όσοι είστε λάτρεις του είδους, απολαύστε: http://www.24grammata.com/?cat=27 http://www.24grammata.com/?p=33668 Υ.Γ.: Επειδή κάποιος θεός τύπος είχε γράψει για το καλοκαιρινό θέμα με τα φωνήεντα και τη γραμματική του δημοτικού για τον όρο "αστικοί μύθοι" (που αναφέρεται στην επιστολή των γλωσσολόγων) για "μαρξιστική ρητορική", ελπίζω ότι η αντίληψή σας σας επιτρέπει να καταλάβεται τον όρο "αστικός μύθος" χωρίς να δημιουργείτε μύθους για τον όρο...

Κυριακή 28 Οκτωβρίου 2012

Για να μάθει να μη χάνει cd και στικάκια ο Βαξεβάνης!


http://www.sport-fm.gr/article/589130 Το πιάσαμε το μήνυμα και οι υπόλοιποι...; Πέρα από την πλάκα, πράγματι προκαλεί εντύπωση το πότε η Δικαιοσύνη καθυστερεί και πότε δρα άμεσα...

Πέμπτη 25 Οκτωβρίου 2012

Η δικαίωση του Θεωρητικού


Όταν κλείσανε οι εκδόσεις "ελληνικά γράμματα", εμείς της θεωρητικής κατεύθυνσης χάσαμε μια πηγή θεωρητικών βοηθημάτων σε ορισμένα μαθήματα που είχαν αξία. Μαζί με το Μεταίχμιο και κάποια του Πατάκη ήταν τα "στανταράκια" μας, όπως ο Σαββάλας για τα θετικά μαθήματα. Ο Σαββάλας, όμως, δεν ήταν ποτέ από τις καλύτερες επιλογές των θεωρητικών μαθημάτων. Μέχρι που σήμερα είδα ότι ο Βασιλάτος, που κατά τη γνώμη μου είναι για τα αρχαία Ελληνικά ό,τι ο Γιαβρής για τα νέα Ελληνικά, συνεργάζεται εκτός από το Γρηγόρη και με το Σαββάλα, αλώνοντας το προπύργιο των θετικών!

Τρίτη 23 Οκτωβρίου 2012

Όταν ο ναζισμός βρήκε δεξιές και αριστερές ελληνικές βοήθειες


Για όσους νομίζουν ότι η ιδεολογία ή/και η ταμπέλα του παρελθόντος κάποιου δείχνει και το μέλλον του: http://www.24grammata.com/?p=4313 http://www.24grammata.com/?p=4321 Το συμφέρον δεν έχει ιδεολογικούς χώρους, πατρίδες και πιστεύω.

Δευτέρα 22 Οκτωβρίου 2012

Νεοφασισμός και δημοσιότητα


Πάντα με προβλημάτιζαν λογικές όπως αυτή που αναφέρεται στον κύριο Κ. του Μπρέχτ ότι "πρέπει να εξολοθρεύουμε τη βλακεία γιατί κάνει βλάκες αυτούς που τη συναντούν" (μάλιστα με αφορμή κάποιον εθνικιστή) και "η καλύτερη απάντηση σε έναν φασίστα είναι ένα τούβλο στο κεφάλι". Συνήθως κλίνω στο "ας τον τρελό στην τρέλα του", όσο αυτά που λέει είναι λόγια και όχι πράξεις (στις πράξεις φροντίζεις να αναλάβουν δράση οι αρχές). Ο λόγος που έχω αυτή την προτίμηση είναι ότι το να γίνω φασίστας για να αντιμετωπίσω τον φασισμό μου φαίνεται πως μπάζει... Από την άλλη ακούω ότι ο φασισμός πήρε δυναμη επειδή ακριβώς δε βρήκε αντίσταση, επειδή κανείς δεν ασχολιότανε με αυτόν όσο ήταν κατηγορία λούμπεν. Όσοι το υποστηρίζουν αυτό συνήθως λένε "τώρα που ανέβηκε και ασχολιούνται τα Μ.Μ.Ε. θα εκτεθούν αυτές οι πρακτικές και θα δει ο κόσμος". Εγώ, όμως, θυμάμαι ότι παρότι εκτέθηκαν πολλές φορές διάφοροι Μπερλουσκόνηδες, Νομάρχηδες, Τηλεάστυδες κλπ η δύναμη μεγάλωνε αντί να μικραίνει γιατί βρίσκανε βήμα, ακουγόντουσαν, γινόντουσαν καθημερινότητα από λούμπεν. Αυτό φοβάμαι ότι γίνεται και τώρα, γιατί ο κόσμος είναι (όπως τον έχουν μάθει να είναι) και επιλέγει ναι είναι (λόγω οργής και συμφέροντος) τόσο τυφλός που ακόμα και η απλοϊκή προπαγάνδα που πάει κόντρα στη λογική βαφτίζεται "λογική" στο μυαλό του και η έκθεση δεν αποκαλύπτει αλλά δυναμώνει. Για εμένα το φαινόμενο του φασισμού είναι σαν την κινούμενη άμμο: όσο τη χτυπάς τόσο βυθίζεσαι. Με υπομονή και ηρεμία επιβιώνεις και με πολύ μικρές, σταθερές κινήσεις ίσως καταφέρεις να βγεις. Και άμα τα καταφέρεις, πρώτα μπαζώνεις τις λακούβες με την κινούμενη άμμο για να μην ξαναγίνει το κακό άμεσα και ύστερα στρέφεσαι στα πραγματικά αίτια για να μην ξαναεμφανιστεί το πρόβλημα... Νομίζω ότι με όσα έγραψα μόλις εξήγησα και το γιατί χρησιμοποιώ μετωνυμίες αντί για ονόματα πολλές φορές στο συγκεκριμένο θέμα. Υ.Γ.: Μια σκέψη για το πώς ο ρατσισμός μπορεί να αποπροσανατολίσει από τα πραγματικά αίτια μου πέρασε τις προάλλες όταν έβλεπα ουρά τα ταξί να περιμένουν στην πιάτσα και ανάμεσα στους οδηγούς να είναι κι ένας μαύρος. Άραγε αν στα τόσα ταξί που έχουμε σήμερα, ακριβώς στον ίδιο αριθμό, το 50% ήταν ξένοι, θα μιλούσαν οι οδηγοί για κρίση, κακή διαχείριση ποσοστών ταξί ανά περιοχή κλπ ή για ξένους που μπήκαν, πήραν τις δουλειές και τώρα τα ταξί είναι τόσα πολλά που κάθονται ουρές στις πιάτσες και δε βρίσκουν μια κούρσα γιατί τις παίρνουν όλες οι ξένοι; Όπου ταξί, βάλε οτιδήποτε...!

Τετάρτη 17 Οκτωβρίου 2012

Διάδοση θέσεων με σεβασμό


Χτες είχα μια ευχάριστη έκπληξη μόλις βγήκα από το σπίτι. Ένα χαρτί ήταν πάνω από τα θυροτηλέφωνα, αλλά δεν ήταν το περιεχόμενό του η ευχάριστη έκπληξη. Το χαρτί ήταν κολλημένο με χαρτοταινία. Ούτε αυτοκόλλητο, ούτε χαρτιά από αυτά που πετάνε σαν κομφετί αριστερά δεξιά ή ρίχνουν κάτω από την πόρτα με κίνδυνο να πέσει κανείς εξαιτίας τους, ούτε αλλη ταινία που αφήνει σημάδια ή καταστρέφει το υλικό στο οποίο κολλάει, ούτε φυσικά η σπαστική ψαρόκολλα. Η αλήθεια είναι ότι ήμουν αντίθετος με το περιεχόμενο του κειμένου πάνω στο χαρτί, αλλά θεώρησα ότι αυτοί που το κόλλησαν με σεβάστηκαν και γι' αυτό τους σέβομαι ανεξάρτητα αν διαφωνώ με την προσπάθειά τους.

Τρίτη 16 Οκτωβρίου 2012

Επιχειρήματα ή όχι;


http://www.nikos-zachariadis.org/?p=261 Μια ακόμα ανάλυση του πώς το φαινομενικά "καθαρό" φασιστικό επιχείρημα μπορεί να είναι παράλογο και μονοδιάστατο.

Δευτέρα 8 Οκτωβρίου 2012

Χωρίς λόγια (και χωρίς δικαίωμα διαδήλωσης)


Έτσι κι αλλιώς σε και τα λόγια θα κοπούν κάποια μέρα όπως πάμε... http://www.sport-fm.gr/article/584946

Στερεότυπα, ρατσισμός και γλώσσα


Όταν μένεις σε στενό με πολύ κίνηση από κάθε είδους άτομα, ακούς πολλά. Συχνά κατά τη διάρκεια της νύχτας κάποιος μεθυσμένος ή απλά αδιάφορος φωνάζει. Το πρωί ακούς γείτονες να σου λένε "σε ξύπνησε ο τρελός [ή ο μ@λάκας] χτες;". Εκτός αν έχει τη χαρακτηριστική μπάσα φωνή και προφορά Αφρικάνου. Τότε απλά σου λένε "σε ξύπνησε ο μαύρος χτες;"...

Δευτέρα 1 Οκτωβρίου 2012

"Ο καθηγητής πρέπει να είναι και ηθοποιός"


Μη μου πείτε ότι δεν έχετε ακούσει ποτέ τη συγκεκριμένη ατάκα... Ο εργοδότης σε σχολείο θέλει να ξέρει ότι μπορείς να ελιχθείς, ότι δεν κομπλάρεις με τόσα ζευγάρια μάτια να σε κοιτούν, ότι μπορείς να κρατήσεις απόσταση όταν χρειάζεται και να είσαι πιο προσιτός σε άλλες περιπτώσεις. Αν δεν έχεις προϋπηρεσία σε τάξη, η συμμετοχή σε θεατρικές δραστηριότητες είναι μια καλή λύση. Παράλληλα δείχνει ικανότητα συνεργασίας σε ομάδα, οι ασκήσεις σε βοηθάνε να γνωρίσεις τον εαυτό σου και τα όριά σου και να φτιάξεις την άρθρωσή σου και την έκφρασή σου. Τέλος, αν είσαι σαν εμένα με τις δικές μου παρέες, η ένταξη σε θεατρική ομάδα δίνει ένα ακόμα θέμα για "πείραγμα" στις εξόδους!

Πέμπτη 27 Σεπτεμβρίου 2012

Τσίου Μπαμπινιώτης Τσίου


Σήμερα μου ήρθε το εξής μέηλ: "Ακολουθήστε μας στο twitter! Κάθε εβδομάδα χρήσιμα tweets από τα Λεξικά Μπαμπινιώτη! https://twitter.com/lexicon_gr" In your face Άσπρη λέξη! Κι ας μην υπάρχει το λεξικό του ηλεκτρονικά... Διάολε!

Τρίτη 25 Σεπτεμβρίου 2012

Τα ίδια Παπαχρήστου μου, τα ίδια παπά-Παϊσιο


Δε θα γράψω πάλι τα ίδια που είχα γράψει και με την Παπαχρήστου για τη σύλληψη του "παστίτσιου". Απλά θα θυμήθώ τον Πανούση με ελπίδα. Ό,τι κι αν λένε οι πεποιθήσεις μου και η αισθητική μου, γιατί η ελευθεροστομία είναι ξεχωριστή από αυτά τα δύο. Και μετά, επειδή κάποια "μαγειρέματα" δεν τρώγονται με τίποτα, θα ποστάρω αυτό: http://www.youtube.com/watch?v=zE8MvNM__1g Υ.Γ.: Να φανταστώ ότι και ο φαϊτκλαμπικός "κουνγκφούκιος" εμπίπτει στη συγκεκριμένη νομοθεσία μάζι με τους (δυστυχώς) χιλιάδες Έλληνες που κατεβάζουν γ@μοσταυρίδια;

Πέμπτη 20 Σεπτεμβρίου 2012

Παράδειγμα γλώσσικής πρακτικής του φασισμού


http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.8emata&id=18256 Κάπως έτσι εξηγείται και η εντύπωση "καθαρότητας" ανάλογων θέσεων. Το απλό και επαναλαμβανόμενο μοτίβο είναι σαφές, ευθύ και συχνά φαίνεται (ακόμα και όταν δεν είναι) λογικό. Αλλά "δείχνει" και άλλα πράγματα, γι' αυτό καμιά φορά χρειάζεται μια πιο περίπλοκη και "δύσκολη σκέψη". Γιατί το άσπρο και το μαύρο είναι απλά πολύ ανοιχτό και πολύ σκούρο γκρι...

Μετακίνηση με Μ.Μ.Μ. χωρίς Μ.Μ.Μ.


Από τη μία: http://www.newsnow.gr/article/210657/evropaiki-evdomada-metakinisis-kyriaki-16---savvato-22-septemvriou-2012.html Από την άλλη: http://www.inews.gr/253/tin-pebti-209-i-apergia-sta-mesa-statheris-trochias.htm Υ.Γ.: Όχι κι εδώ Ολυμπιακός!!!!!

Δευτέρα 17 Σεπτεμβρίου 2012

Εγγραφές πρωτοετών = ψάρεμα για τα κόμματα


"Λοιπόν, δεν καθόμαστε στα τραπεζάκια, να είμαστε διάσπαρτοι στη σχολή καλύτερα" άκουσα να λέει μια κομματοσκυλίτσα στα υπόλοιπα κομματόσκυλα και κομματοπρόβατα-στρατιώτες. Αλλού είχαν γεμίσει στενούς διαδρόμους με κόσμο ώστε να σε μαζέψουν, αλλού είχαν στήσει σημεία "βοήθειας" και γενικά το ψάρεμα των κομμάτων καλά κρατούσε πάλι. Είναι να απορείς πώς μπορεί ξαφνικά να υπάρχει τόση οργάνωση, αφοσίωση και αποτελεσματικότητα από τους ίδιους ανθρώπους που γενικά θεωρείς παρτάλια κλπ. Χάθηκε να είχαν την ίδια οργάνωση και στη ζωή τους και στα κοινά...;

Σάββατο 15 Σεπτεμβρίου 2012

"Ωραία τα λέει, πάντως"


Μη μου πείτε ότι δεν έχετε ακούσει ποτέ από κάποιον τη συγκεκριμένη ατάκα για την Κανέλλη! Και αν δεν το αναφέρουν για τα όσα λέει τότε το αναφέρουν για το πώς τα λέει, τη σχέση της για τη γλώσσα κλπ. Κι όμως δεν τα λέει τόσο καλά όσο πολλοί νομίζουν, σε αντίθεση με τον Σαραντάκο που έγραψε ακόμα ένα καταπληκτικό κείμενο-απάντηση σε μύθους στους οποίους η ίδια εμπλέκεται: http://sarantakos.wordpress.com/2012/09/14/lernaiokanelli/

Τετάρτη 12 Σεπτεμβρίου 2012

Συνέλληνες, ανάψτε τους φούρνους!


http://www.youtube.com/watch?v=-suUdsFAxxA&feature=player_embedded Ο ελεύθερος επαγγελματίας και η δικηγόρος δίδαξαν στον αγιασμό τα παιδιά πώς να σκίζουν βιβλία με φόντο τη σημαία, πώς να τη χρησιμοποιούν κατά το δοκούν, είπαν τις γνωστές ανακρίβειες για Κίσιγκερ και άλλα Λιακοπουλικά μαζί με όσα (δεν) ξέρουν για τη γλώσσα και ακόμα περισσότερο για την ελληνική γλώσσα (βλ. "όπως στα αρχαία ελληνικά"), είπαν ό,τι (δεν) ξέρουν για τα φωνήεντα, μοίρασαν και μια γραμματική που δε μας είπαν ποια είναι αφού δε βρήκαν του Τριανταφυλλίδη και του Τσολάκη (που πάλι κάνουν το διαχωρισμό σε ήχους και γράμματα και ίσως δε βρέθηκαν επειδή δε βόλευαν...), μας είπανε και για ζώα που ίσως νιώθουν μια οικειότητα και όλα αυτά σε πειραματικό σχολείο στο κέντρο της Αθήνας! Του χρόνου περιμένω αντιεθνικιστές να καίνε σημαίες και άθεους να σκίζουν Βίβλους με την ίδια ευκολία στον αγιασμό και φυσικά χωρίς παρέμβαση αστυνομίας ή κάτι τέτοιο, όπως και σε αυτή την περίπτωση (τουλάχιστον όσο φαίνεται στο βίντεο). Ασχολίαστο που θέλανε να μιλήσουν και στο μικρόφωνο του σχολείου (αντί αυτό να απομακρυνθεί και από όσους άλλους λένε ό,τι τους κατεβάζει η κούτρα τους)... Και μπράβο σε όσους βρήκαν φωνή να μιλήσουν αντί να αφήσουν "τον τρελό στην τρέλα του" μπροστά σε παιδιά δημοτικού (και δε μιλάω για όσα ανακριβή ακούγονται αλλά για τις εύστοχες παρατηρήσεις και αντιδράσεις).

Τρίτη 11 Σεπτεμβρίου 2012

Χαφιές ή κορόιδο; Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα...


Ξέρω πολλά για τη φιλοσοφική πλέον και ακόμα περισσότερα για τα μεταπτυχιακά. Ξέρω για ανθρώπους που εκμεταλλεύτηκαν καταστάσεις και βρήκαν εύκολους δρόμους για να ξεμπερδέψουν με διάφορα και αυτή είανι η τακτική τους, ξέρω για άλλους (μεταξύ των οποίων είμαι κι εγώ) που εκμεταλλεύτηκαν κενά του συστήματος εν αγνοία τους ή περιστασιακά σε στιγμή ανάγκης ή που δε χρειαζόταν να το κάνουν αλλά "πήγαν με το ρεύμα". Ξέρω ανθρώπους που δεν αξίζουν και ανθρώπους που για τη δουλειά τους. Και τώρα που σιγά-σιγά τελειώνω σκέφτομαι: να κάνω κάτι γι'αυτό και να ρουφιανέψω ή να κοιτάω τι κάνω εγώ μου κι ας κάνουν οι άλλοι ό,τι θέλουν; Παράλληλα σκέφτομαι πόσο θα πατήσουν στα στραβά της σχολής κάποιοι για να δημιουργήσουν άλλα στραβά που είναι απλά πιο συμφέροντα σε αυτούς. Και απογοητεύομαι και απελπίζομαι και απάντηση δε βρίσκω.

Τετάρτη 5 Σεπτεμβρίου 2012

"Re Hamoures Calitera Psofiste"


Κάτι τέτοιο έπρεπε να πουν οι RHCP στους διοργανωτές της συναυλίας. Ο ήχος ήταν χάλια με την κιθάρα ίσα να ακούγεται και να περιμένουμε κανένα σόλο για να πάρει ένταση από το ντιστόρζιον, αλλά και πάλι λίγα πράγματα... Παράλληλα οι διοργανωτές είχαν την ιδέα να αλλάξουν τη διαδρομή για την είσοδο στην αρένα σε σχέση με περσινή συναυλία με ανάλογο πλήθος κόσμου και φέρναμε όλοι βόλτες γύρω από το γήπεδο μπας και βρούμε από που να μπούμε! Για ενημέρωση στο σταθμό ή στο γήπεδο ούτε λόγος, παρότι έπρεπε να πας ανάμεσα από δύο άλλα γήπεδα για να βρεθείς στην είσοδο και όχι γύρω από το γήπεδο όπου γινόταν η συναυλία... Οι RHCP το καθήκον τους το έκαναν παίζοντας σχεδόν 2 ώρες, αν και μας άφησαν με το παράπονο για 4-5 τραγούδια που περιμέναμε να τα ακούσουμε... Ως μουσικούς τους εκτίμησα περισσότερο βλέποντάς τους και κυρίως ακούγοντάς τους live, με εξαίρεση τον νέο κιθαρίστα για τον οποίο είχα πολλές ελπίδες καθώς ο ερχομός του έδωσε πινελιές που λείπανε από τον ήχο του συγκροτήματος. Ωστόσο, δεν έπειθε, έδειχνε πιο σίγουρος στα τελευταία τραγούδια παρά στα παλιά τουςκαι ήταν σχεδόν συνέχεια καθιστός. Και σπασμένο πόδι να είχε, ας έπαιζε κάνοντας κουτσό! Ροκάς και να κάθεσαι λες και βλέπω κονσέρτο στο Νάκα, δε γίνεται! Αντίθετα ο ντράμερ πολύ καλύτερος από ό,τι νόμιζα, ο μπασίστας σταθερή αξία σε επίπεδο και τρέλα, ο τραγουδιστής, παρά τις αμφιβολίες μου, εξαιρετικός. Τέλος, τα πολλά γεμίσματα με τζαμαρίσματα ανάμεσα στα τραγούδια δεν είχαν πολύ έμπνευση με ελάχιστες εξαιρέσεις, αλλά τουλάχιστον ένιωθες σα να είσαι παρόν στη δημιουργία από κάτι, έστω και μέτριο. Ρεζουμέ; Δεν ξέρω αν θα τα έβαφα μαύρα χάνοντας τη συναυλία, σίγουρα δε με χάλασε κιόλας, αλλά ευχαρίστως πλήρωνα τα διπλά χρήματα αν ήταν να τα κάνω μασούρια από 2ευρα και να τα τα βάλω στους διοργανωτές από εκεί που φαντάζεστε! Υ.Γ.: Όταν έχεις παντού γύρω σου διαφημίσεις από εταιρεία κινητής τηλεφωνίας και δεν πιάνει κλήσεις και μηνύματα το κινητό, το σουρρεαλιστικό σκηνικό ολοκληρώνεται...

Πέμπτη 30 Αυγούστου 2012

Τόσο σωστό, αλλά τόσο λάθος


Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας μαγαζάτορας που χρειάστηκε βοήθεια για τη δουλειά. Προσέλαβε έναν υπάλληλο και τα χρόνια περνούσαν καλά. Ο μαγαζάτορας δεν είχε κανένα παράπονο από τον υπάλληλο του και ήταν σωστός και απόλυτα νόμιμος στα οικονομικά, ασφαλιστικά κλπ. Κάποια στιγμή η δουλειά άρχισε να πέφτει με γοργούς ρυθμούς. Ο μαγαζάτορας χρειαζόταν τη βοήθεια του υπαλλήλου στη δουλειά και δεν ήθελε να τον σταματήσει μετά από τόσα χρόνια που ήταν μαζί. Τα τελευταία δύο χρόνια ο μαγαζάτορας έβγαινε ίσα-ίσα. Κέρδη δεν είχε ο ίδιος, το μαγαζί συντηρούταν οριακά και στην ουσία δούλευε για τα έξοδα του υπαλλήλου και της δουλειάς. Ο υπάλληλος το έβλεπε αυτό και μια μέρα άκουσε τα δυσάρεστα νέα: ο μαγαζάτορας έπρεπε να τον σταματήσει. Έναν μήνα αργότερα ο υπάλληλος περνούσε από το μαγαζί και είδε τη γυναίκα του μαγαζάτορα μέσα με έναν πελάτη τον οποίο γνώριζε και ο ίδιος. Η γυναίκα του μαγαζάτορα δεν ήξερε καλά τη δουλειά ακόμα και ο πελάτης θέλοντας να εξυπηρετηθεί ζήτησε τη συμβουλή του για το τι να διαλέξει να αγοράσει, αφού γνωριζόντουσαν κιόλας. "Τι με ρωτάς εμένα; Εγώ δεν είμαι εδώ, δεν έχω καμία δουλειά" είπε κι έφυγε.

Δευτέρα 27 Αυγούστου 2012

Για τα μετάλλια του Άρμστρονγκ


http://www.sport-fm.gr/article/574756 Ενδεχόμενο 1: Οκ, με πιάσανε, ας μη φάω χρήματα και χρόνο για να το παλέψω. Έτσι κι αλλιώς φταίω και θα φανεί... Ενδεχόμενο 2: Ρε δεν πάτε καλά που θα ξαναβγάλω τον καρκίνο για να αποδείξω κάτι που δεν έκανα... Χάρισμα σας τα μετάλλια, προτιμάω την υγεία μου χωρίς έγνοιες, τρεξίματα και δικαστικές μάχες! Μόνη σιγουριά: Την αλήθεια την ξέρει μόνο ο ίδιος. Ποτέ δεν μπορείς να είσαι σίγουρος παρά για ό,τι νομίζεις. Είτε νομίζεις ότι κάποιος σε κορόιδεψε είτε ότι είναι ήρωας, το μόνο πραγματικό είναι η δική σου ιδέα, όποια κι αν είναι αυτή!

Δευτέρα 20 Αυγούστου 2012

Η περί εαυτού αυταπάτη


Όπως πολύς κόσμος, έτσι κι εγώ πιστεύω, χωρίς να είμαι πολύ θρήσκος. Με το χαρακτηρισμό αυτό δεν εννοώ μόνο τις αντιθέσεις που μπορεί να έχω με την εκκλησία ως θεσμό και την ιστορία της, αλλά το γνωστό "έχω μια δική μου σχέση με το Θεό". Πολλοί έχουμε δικούς μας Θεούς φτιάχνοντάς τους όπως θέλουμε να τους πιστεύουμε. Εγώ τελευταία έχω αρχίσει να πιστεύω ότι το κάνω αυτό μεταξύ άλλων γιατί δε θέλω να τον μοιράζομαι με άλλους, σα να μη θέλω να έχουμε τον ίδιο κοινό Θεό. Όπως δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε με άλλους για το Θεό μιας και είναι θέμα πίστης και όχι λογικής ή γνώσης, έτσι έχουμε και διαφορετικούς αλλά όμοιους Θεούς, διαφορετική σχέση ο καθένας μαζί Του. Αυτό τουλάχιστον έχω αρχίσει να καταλαβαίνω για εμένα. Και είναι τόσο μα τόσο διαφορετικό από ό,τι μπορεί να εκφράζει αυτός ο Θεός (αγάπη, αλληλεγγύη, ανθρωπιά κλπ) που με τρομάζει το ενδεχόμενο να ισχύει αυτό. Είναι τόσο λάθος! Λες κι έχουμε προσωπικό Θεό (πρβλ. "personal jesus" από depeche mode), ξεχωριστό από άλλους και σαν κτήμα μας! Υ.Γ.: Τον πληθυντικό τον χρησιμοποιώ περισσότερο από ενοχές...

Τρίτη 14 Αυγούστου 2012

Μάρκετινγκ με ή χωρίς πατρίδα


Θυμάμαι μία περίοδο που ακούγαμε και διαβάζαμε για το γεγονός ότι, λόγω μάρκετινγκ, προϊόντα και μαγαζιά έπαιρναν μια στροφή "μη - ελληνική" (και για κάποιους μέχρι "ανθελληνική"). Ξένα ονόματα καταστημάτων ή ελληνικά ονόματα με λατινικούς χαρακτήρες, προϊόντα εισαγωγής και άρα πιο ακριβά αλλά πιο ποιοτικά, διάφορες τέτοιες πρακτικές είχαν γίνει τάση για πιο αποτελεσματικό μάρκετινγκ και άλλοι τα ρίχνανε στην παγκοσμιοποίηση, άλλοι σε συνωμοσίες κλπ. Σήμερα έχουμε μια "πατριωτική" έξαρση σε καταστήματα και προϊόντα. Σημαίες πάνω στις συσκευασίες ή δήλωση "ελληνικό προϊόν", κινήματα και ομαδικά μέιλ "ψωνίζουμε ελληνικά", διαφημίσεις που μας λένε για το πόσο καιρό ο τάδε όμιλος στηρίζει ελληνικές παραγωγές, μέχρι και διαφημίσεις του στυλ "εμείς οι Έλληνες κάνουμε αυτό" ή "εκείνο". Χτες είδα μια διαφήμιση μπύρας (το συγκεκριμένο είδος έχει δείξει το δρόμο πότε με την ξένης ονομασίας Fix/Φιξ που κάθε φορά μας θυμίζει τις παλιές της σχέσεις με την Ελλάδα για τα παλιά της εργοστάσια εδώ, πότε με την επίσης ξένης ονομασίας Amstel που αφού μας λέει ότι όλα της είναι ελληνικά ψάχνει μήπως και το όνομά της τελικά είναι ελληνικό) όπου τσουγκρίζουν δύο χέρια ποτήρια μπύρας Άλφα και γράφει το κείμενο "η μόνη περίπτωση που οι Έλληνες σηκώνουμε τα χέρια ψηλά" ή κάτι τέτοιο. Ας δώσουμε ικανοποίηση στην πληγωμένη εθνική εικόνα του Έλληνα με τη διαφήμιση και ίσως πιει κι ένα ποτηράκι στην υγειά μας, σα να λέμε, αφού είμαστε μαζί, είμαστε το ίδιο. Φαίνεται ηττήθηκε η παγκοσμιοποίηση και τα ξένα συμφέροντα που έβλεπαν κάποιοι... Σώθηκε η ελληνική γλώσσα και η ελληνική γραφή! Τα ελληνικά προϊόντα (ακόμα και αυτά ανθρώπων που έχουν εργοστάσια σε Βουλγαρία, Σκόπια κλπ και μπαίνουν στην ίδια μοίρα με τα υπόλοιπα) είναι εθνικόφρονα και το δηλώνουν! Και εξακολουθούμε να μη βλέπουμε ότι το μάρκετινγκ δεν ξέρει από γλώσσες, πολιτικές και ιδέες (εκτός κι αν εξυπηρετεί αυτές, άλλο θέμα), αλλά απλά τις ανιχνεύει και τις εκμεταλλεύεται πηγαίνοντας με το ρεύμα ή εντείνοντάς το κατά το συμφέρον του. Και καλά κάνει γιατί αυτή είναι η δουλειά του. Εμείς τι βλέπουμε είναι το θέμα...

Κυριακή 5 Αυγούστου 2012

Έκθεση ηλεκτρονικής μάθησης τον Οκτώβρη


http://www.elearningexpo.gr/ Ευχαριστούμε την Ευγενία για την ενημέρωση!

Σάββατο 4 Αυγούστου 2012

Και νεφεληγερέτης εύχομαι!


http://www.tovima.gr/society/article/?aid=469724 Μετά το "υπουργείο προστασίας του πολίτη" τώρα έχουμε και την επιχείρηση-σκούπα "ξένιος ζευς". Θα σας "φιλοξενήσουμε" θέλετε δε θέλετε, σα να λέμε...

Τετάρτη 1 Αυγούστου 2012

"Μήπως έμαθες κανένα νέο τι έγινε;


Περνούσανε διάφοροι σήμερα από το μαγαζί και με ρωτούσανε αν έμαθα κάτι νέο για το σπίτι δίπλα που κλέψανε. Αν όλοι αυτοί οι γείτονες έδειχναν το ίδιο ενδιαφέρον για τα σπίτια των άλλων και πριν τα κλέψουνε, θα το σκεφτόντουσαν πολύ οι κλέφτες για να μπουν σε σπίτι... Το ενδιαφέρον εκ των υστέρων δε χρησιμεύει σε κάτι (εκτός από την ψευδαίσθηση της δικής τους ασφάλειας)

Παρασκευή 27 Ιουλίου 2012

Μονόπλευρη αλληλεγγύη


http://www.enikolopoulou.gr/gr/blog/itsgoodnews/kallimarmaro-elvetoi-podilates.asp Αυτά γιατί δεν τα μαθαίνουμε μια μέρα πριν γίνουν, να μαζευτούμε να τους υποδεχτούμε, να πούμε ένα ευχαριστώ, να τους δώσουμε ένα μπουκάλι νερό; Μόνο εκ των υστέρων τα λένε τα Μ.Μ.Ε.!

Τετάρτη 25 Ιουλίου 2012

Αποκλεισμός λόγω twitter!


http://www.sport-fm.gr/article/568768 Αν και οι ολυμπιακοί αγώνες έχουν γίνει ένα καθαρά αθλητικό γεγονός με διαφημιστικές προεκτάσεις και μόνο, κάποιοι θυμούνται το ολυμπιακό ιδεώδες για τους αγώνες της ντόπας, του στοιχήματος και του μάρκετινγκ. Η συγκεκριμένη αθλήτρια θεωρήθηκε είτε ρατσίστρια είτε ότι έκανε ένα σχόλια που περιέχει αναφορά και σε κάτι που έχει σκοτώσει κάποιους ανθρώπους. Για τη δεύτερη περίπτωση, ας δούμε μία-μία τις χώρες που συμμετέχουν και πόσα εγκλήματα κατά της ανθρώπινης ζωής έχουν διαπράξει με τον έναν ή τον άλλο τρόπο οι κυβερνήσεις τους. Για την πρώτη περίπτωση, ρατσιστής δε γίνεσαι με ένα ρατσιστικό σχόλιο ή ένα -εύστοχο ή άστοχο- ρατσιστικό αστείο, πόσο μάλλον όταν το αναδημοσιεύεις και αναφέρεις την πηγή στις εξηγήσεις σου. Όπως κάθε αποκλίνουσα συμπεριφορά, έτσι και η ρατσιστική κρίνεται με βάση την ένταση ή/και τη διάρκεια. Η ένταση είναι ανάξια λόγου όταν πρόκειται για ένα χαζό χιουμοράκι με πιθανές ρατσιστικές προεκτάσεις στο twitter. Δηλαδή η σελίδα στο facebook που το διάβασε η αθλήτρια κάνει ρατσιστική προπαγάνδα; Ας ελεγχθεί το ιστορικό της αθλήτριας για να βγει συμπέρασμα αν είναι ρατσίστρια ή όχι. Και όταν λέω ιστορικό, εννόω τα κοινωνικά πεπραγμένα της και όχι τα like σε ακροδεξιό κόόμμα της βουλής. Εγώ, όμως, λέω ότι ακόμα και να έχει ρατσιστικά πιστεύω, σε ένα αθλητικό γεγονός τα πολιτικά πιστεύω δεν αποτελούν κριτήριο όποια κι αν είναι. Αν κάποιος αθλητής έχει ποινικό μητρώο (που και πάλι θα μιλούσαμε για τη νομοθεσία κάθε χώρας) λόγω ρατσιστικών επιθέσεων, να αποκλειστεί, όπως και για κάθε σοβαρό ποινικό αδίκημα. Να αποελέσει το γεγονός αιτία για άμεση έρευνα πεπραγμένων και δηλώσεων με σαφείς ρατσιστικές προτροπές και όχι έμμεσες και στο περίπου στάσεις. Αναρωτιέμαι, αν πόσταρε αθλητής "θέλω να επιστρέψει ο βασιλιάς στην Ελλάδα να κυνερνήσει" θα αποκλειόταν ως μη δημοκράτης; Άμα γράψει "δεν πιστεύω σε κανέναν Θεό"; Και από πότε η λογοκρισία είναι στα αθλητικά ιδεώδη; Αποκλείεται κάποιος χωρίς απολογία, ειδικά όταν έχει αναγνωρίσει άμεσα και δημόσια το άστοχο του σχολίου του αποποιούμενος κάθε ιδεολογική του προέκταση. Και ας είχε πει χρόνια πολλά σε τραμπούκο του ακροδεξιού (αλλά νομιμοποιημένου και προπστατευμένου από το ίδιο το σύστημα- βλ. σχέσεις με αστυνομία, βουλευτική ασυλία κλπ.) κόμματος. Τα πραγματικά ερωτήματα είναι άλλα. Αυτά είναι τα "θεάματα" που θα έχουμε αντί για "άρτο" στην Ελλάδα των 1000 προβλημάτων του σήμερα; Με ανακοινώσεις για τέτοια θέματα και προτάσεις τύπου "να αποκλειστεί από τους αγώνες" θα δείξουν την ανθρωπιστική και αριστερή τους ευαισθησία κάποια κόμματα; Πώς τσίμπησαν τόσο γρήγορα και τόσοι πολλοί αντιρατσιστές για να κάνουν αυτά τα ηλεκτρονικά σχόλια; Ποιοι πάνε να δημιορυγήσουν αντίπαλο μπλοκ για την υπεράσπιση της αθλήτριας; Γιατί αν είναι άνθρωποι με τη δική μου λογική που καταλαβαίνουν τα πράγματα, οκ, αλλά φοβάμαι ότι θα πάνε να την υπερασπιστούν πραγματικοi ρατσιστές και άντε τότε να αποδείξει η αθλήτρια ότι δεν είναι ελέφαντας σε ένα χoρό που δεν έστησε αυτή, αλλά έκανε μια φιγούρα που τον θύμιζε! Άσε τις εντυπώσεις που θα δημιουργηθούν... Και πάντα με τον κίνδυνο ο εχθρός του εχθρού να γίνει φίλος... Και τέλος, μόνο με διακρίσεις και περιστατικά όπως το σημερινό θυμάται η επικαιρότητα και η πολιτεία το στίβο; Γιατί τόσο στίβο ακόμα και σε αθλητικά σάιτ είχα καιρό να δω. Η γυναίκα ήταν πρωταθλήτρια και δεν την ήξερα, έκανε ένα χαζό ποστ και την έμαθε όλη η Ελλάδα. Και "καταδικάστηκε σε αποκλεισμό" από αυτό το σύστημα για λόγους αξιών. Για να κλείσουμε, το σχόλιο από μόνο του δεν αρκεί για να χαρακτηρίσει κάποιον ρατσιστή. Έχει ενδιαφέρον ότι η εν γένει στάση που προβάλλει κάποιος από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μπορεί να οδηγήσει σε συμπεράσματα. Αυτά τα συμπεράσματα μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως έναυσμα για έρευνα σχετικά με πεπραγμένα και σαφέις δηλώσεις ρατσισμού. Αν αποδειχτεί αυτό, τότε υπάρχει απολογία και συζητάμε για το αν πρέπει ή όχι να επιτραπεί η συμμετοχή. Φυσικά όλα αυτά πρέπει να γίνουν σε ταχύτατους ρυθμούς. Πιθανόν και να είναι σωστός ο αποκλεισμός, δεν ξέρω, απλά τα στοιχεία είναι ελλιπή και η προχειρότητα σε συνδυασμό με τον άμεσο αποκλεισμό χωρίς έρευνα (ως αιτία αναφέρεται το συγκεκριμένο ποστ) με βάζουν σε σκέψεις, ειδικά όταν βλέπω όλα τα υπόλοιπα κακώς κείμενα -εντός και εκτός του αθλητισμού- που συχνά είναι και αυταπόδεικτα και κανείς δε συγκινείται. Υ.Γ.: Σε περίπτωση που δε με ξέρετε, σας ενημερώνω ότι δεν είμαι ρατσιστής και δε σκοπεύω να δώσω αποδείξεις γι' αυτό. Από εκεί και πέρα, υπάρχει κόσμος που βλέπει φαντάσματα και πριν τις 12. Υ.Γ.2: Πέρα από την κοινωνική στροφή στο ρατσισμό τελευταία, έχει ενδιαφέρον πώς αντιμετωπίζουν οι εθνικές συμμετοχές τις νίκες τους και κυρίως πώς αντιμετωπίζονται μιντιακά και πολιτικά (βλ. παμπολλα σχόλια σε αθλητικές εφημερίδες, σχολιασμούς αγώνων, πολιτικές δηλώσεις για ελληνική ψυχή κλπ). Είναι λογικό ό,τι σπέρνεις να θερίσεις αργά ή γρήγορα. Υ.Γ.3: Φήμες λένε ότι αθλητής στο facebook χαρακτήρισε τσούλ@ πρώην γκόμενά του. Μετά από αυτό το σαφές δείγμα σεξισμού και φαλλοκρατισμού αναμένεται ο αποκλεισμός του... Α! Και ήδη αρχισαν να πιάνουν αθλητές μας ντοπέ, αλλά αυτά περνάνε στα ψιλά γραμματα των φορέων του αθλητισμού... Είναι μέσα στις αξίες του Ολυμπισμού όπως και η απαγόρευση δηλώσεων που επιβλήθηκε στους αθλητές, μάλλον!

Πέμπτη 19 Ιουλίου 2012

Ιδέες για τον Puzzo


Τον τελευταίο καιρό στον Αντ1 αποφάσισαν να βάλουν στο "Κωσταντίνου και Ελένης" το γνωστό "μπιπ" (φαντάζομαι για να αποφύγουν πρόστιμα, αλλιώς άργησαν μερικά χρόνια να καταλάβουν ότι η σειρά παίζεται μεσημέρι πλέον...). Σήμερα ήταν το γνωστό επεισόδιο με την Ιταλίδα και το μαφιόζο σύζυγό της ο οποίος ονομάζεται Nino Puzzo. Αν και είμαι σίγουρος ότι όλοι ξέρετε περί τίνος πρόκειται, όπως την pizza τη λέμε πίτσα κάτι ανάλογο (φαντάζομαι, δεν ξέρω Ιταλικά) θα συμβαίνει και με το επίθετο του συγκεκριμένου χαρακτήρα με αποτέλεσμα να ακούγεται σαν αργκό έκφραση για το αντρικό μόριο. Και ναι, το επίθετο δεν ακούγεται ποτέ γιατί κάθε φορά που αναφέρεται μπαίνει ένα "μπιπ"! Φαίνεται είναι χυδαία έκφραση σε αντίθεση με το "κύριο φαλλό" που αναφέρει ο Κατακουζινός γιατί όπως εξηγεί "ντρέπεται να τον πει με το όνομά του". Ο "Puzzo", λοιπόν, παίρνει "μπιπ" κι ας είναι επώνυμο εκεί, ο "φαλλός" δεν παίρνει (και καλώς δεν παίρνει, απλά κακώς παίρνει το άλλο) και δεν παίρνουν ούτε Ιταλικές βρισιές που ακούγονται όπως (δεν ξέρω πώς γράφονται γι'αυτό τα μεταφέρω σε ελληνικούς χαρακτήρες) το "βαφανκούλο" (ίσως το θυμάστε από τη φασαρία του Ζάχοβιτς με τον Μπιγκόν του ΟΣΦΠ κάποτε) και το "κάτσο" (ίσως το θυμάστε από τον Μαλεζάνι του ΠΑΟ κάποτε) που όπως μας πληροφορεί η Σιλβάνα του επεισοδίου είναι τα "αμελέτητα" που τρώμε, φυσικά χωρίς "μπιπ". Προσπαθώντας να καταλάβω τα κριτήρια που χρησιμοποιούν περιμένω όταν παίξουν το "Νονό" στον Αντ1 να κρύψουν με αστεράκια το όνομα του συγγραφέα Mario Puzzo (στους τίτλους αρχής η ταινία αναφέρεται ως "Mario Puzzo's The godfather") και αναρωτίεμαι to μπιπ or not to μπιπ;

Τρίτη 17 Ιουλίου 2012

Δεν είναι λάθος ή αμέλεια. Είναι μ@λακία.


Ή ματαιοδοξία ή ημιμάθεια. Ή όλα μάζι. Γρηγορείτε και σταματείτε να π@παρολογείτε! http://www.tovima.gr/politics/article/?aid=467244 Το κείμενο των γλωσσολόγων που βάζει τα πράγματα στη θέση τους: http://news.in.gr/files/1/2012/07/14/GLOSSOLOGOI.pdf Και ένα ενδιαφέρον άρθρο από το Σαραντάκο: http://sarantakos.wordpress.com/2012/07/06/grammatik/ Δεν ξέρω αν με λυπεί περισσότερο η παρέμβαση ορισμένων που έχουν και το "πέπλο" του θεσμού, το (γνωστικό και ιδεολογικό) επίπεδο ορισμένων που διδάσκουν μαθητές ή η περίφημη "κοινή γνώμη". Το σίγουρο είναι ότι καθένας θα βλέπει αυτό που θέλει να δει ό,τι κι αν ειπωθεί, οπότε ας ελπίζουμε να μην επηρεάζει τουλάχιστον... Σταματάω να γράφω τώρα, πάω να πληρωθώ από Εβραίους κλπ. Υ.Γ.: Η καθαρευουσιάνικη ρητορική της δασκάλας που ξεκίνησε την όλη ιστορία πώς κολλάει με τα λάθη πού έχει το κείμενό της στη στίξη, τον τονισμό κλπ; Γιατί το περιεχόμενο των όσων γράφει είναι σαφές, αλλά και η μορφή είναι ανάλογα αντιεπιστημονική... Και διδάσκει!

Παρασκευή 13 Ιουλίου 2012

"...του μεγάλου, του ωραίου και του αληθινού" αποκωδικοποιητή mpeg4!


http://techblog.gr/homecinema/digea-imittos-83933/ Ποιος είπε ότι οι σύγχρονοι ολυμπιακοί αγώνες δεν είναι πλέον τίποτα παραπάνω από ένα (πρωτ)αθλητικό γεγονός με σαφείς εμπορικούς προσανατολισμούς σε αντίθεση με τους αρχαίους; Τότε αναβάλλονταν οι πόλεμοι, σήμερα η αναλογική διακοπή των κρατικών καναλιών!

Κι όμως, υπάρχουν ακόμα άνθρωποι


Μετά από αρκετές μέρες λόγω προβλημάτων με τον υπολογιστή ξαναγράφω. Σκεφτόμουν να γράψω για ένα απίστευτο περιστατικό που μου έτυχε πριν λίγες μέρες σε μία έξοδο. Ωστόσο λέω να μείνω στο σημαντικό εκείνης της μέρας. Είχα βγει με μία κοπέλα η οποία όπως φάνηκε είχε πολλά προβλήματα με τον εαυτό της και με διάφορες καταστάσεις που δεν είχε ξεπεράσει. Μέθυσε, λοιπόν, και εγώ προσπαθούσα να φροντίσω να επιστρέψει με ασφάλεια σπίτι της. Στα περίεργα σκηνικά που έγιναν δύο κρατάω: Ενώ ένα μπαράκι είχε κλείσει και κλείδωνε, η σερβιτόρα άνοιξε για να πάει τουαλέτα η κοπέλα που το χρειαζόταν. Επίσης, όταν είχε γίνει ντίρλα, κάποια στιγμή έπεσε χάμω και προσπαθούσα να τη μαζέψω. Ένα αμάξι σταμάτησε, βγήκε κάποιος, με ρώτησε αν θέλω βοήθεια, πρότεινε να πάμε με το αμάξι του για να βρούμε εφημερεύον και έδειξε κατανόηση όταν του εξήγησα ότι τον ευχαριστώ αλλά δεν μπορώ να ρισκάρω να τη βάλω σε αμάξι αγνώστου. Την ώρα που σε κάθε φασαρία οι πόρτες κλειδώνουν και κάποιοι κάνουν ότι κοιμούνται ή δεν είδαν, κάποιοι άλλοι βάζουν πίσω τον εγωισμό του και κάνουν αυτό που μπορούν. Ακόμα.

Τετάρτη 27 Ιουνίου 2012

Ο έμπορος κι ο ανήμπορος


"Show me the money"! Είτε το πιστεύετε είτε όχι, αυτό είπε ο πρεζέμπορας που κατά τα άλλα μιλούσε μια χαρά Ελληνικά. Φαίνεται του άρεσε ο Τομ Κρουζ στο Τζέρι Μαγουάιρ Σήμερα στις 4.30 το ξημέρωμα ξύπνησα από τους διαλόγους που γινόντουσαν ακριβώς κάτω από το παράθυρό μου. Ένα πρεζάκι, ένας πρεζέμπορας και τουλάχιστον ένα άτομο ακόμα (που ακούστηκε ελάχιστα) κάνανε το ντιλ κάτω από το σπίτι μου και απέναντι από ένα γκαράζ κι ένα ξενοδοχείο (και τα 2 ανοιχτά). Ακουγόντουσαν δυνατά και καθαρά την περισσότερη ώρα. Κάτσανε 10-15 λεπτά συνολικά με τις ιστορίες που έλεγε το πρεζάκι στον πρεζέμπορα. Το μόνο που μπορούσαμε να κάνουμε είναι να πάρουμε την αστυνομία, αν και ξέραμε ότι δε θα καθόντουσαν για πολύ. "Σσσσσσ!" ακούστηκε αυστηρά από ένα παράθυρο. Κάποιος γείτονας ξύπνησε από τον ύπνο του. Πόσες σημασίες έχει αυτό, ε; Κι όμως, μάλλον μόνο το ότι διακόπηκε ο ύπνος του φάνηκε να τον ενοχλεί και όχι το σύνηθες γεγονός της διακίνησης ναρκωτικών. Δε φάνηκε να επηρεάζει σε τίποτα αυτή η παρέμβαση την κουβέντα. Ούτε μετακινήθηκαν ούτε χαμήλωσε η ένταση της φωνής. Μόνο όταν ο πρεζέμπορας ανέφερε τα προϊόντα χαμήλωνε τη φωνή. Το πρεζάκι πάλι δεν καταλάβαινε. Έλεγε τα δικά του. Ο πρεζέμπορας θέλησε να φύγει. "Περιμένει η γυναίκα" του λέει. "Άκου λίγο" και το χαβά του το πρεζάκι. Μετά από λίγο "ρε περιμένει το παιδί, καταλαβαίνεις;" ακούστηκε ο πρεζέμπορας. Ζήτω η οικογένεια! Ευγενέστατος πάντως ο πρεζέμπορας, ήθελε και δικαιολογία για να φύγει κι έκατσε 10-15 λεπτά σύνολο να ακούει το πρεζάκι. "Το νου σας!" φώναξε το πρεζάκι όταν το διαλύσανε. Ειρωνεία, ε;

Πέμπτη 21 Ιουνίου 2012

Επιστολές


http://news247.gr/eidiseis/koinonia/astynomikoi_pros_ellhnikh_koinwnia_opoios_exei_vusma_pernaei_kala.1823423.html Είναι πολύ δύσκολο να τα βάζεις με ένα σύστημα στο οποίο είσαι ενταγμένος και συμμετέχεις. Γι' αυτό, παρότι δε συμφωνώ με όλα όσα γράφονται, είπα να αναρτήσω το συγκεκριμένο χωρίς να το σχολιάσω παραπάνω. Το μόνο που θα πω είναι ότι με εντυπωσιάζει (και με κάνει καχύποπτο, όπως είμαι από τη φύση μου) η ρητορική του κειμένου, αν και το περιεχόμενο πολεμάει την καχυποψία μου. Ωστόσο, αντιπαραβάλω αυτό το κείμενο με το παρακάτω και καταλήγω στο ίδιο: είναι πολύ δύσκολο να τα βάζεις με ένα σύστημα στο οποίο είσαι ενταγμένος και συμμετέχεις. Αλλά αν είναι να το κάνεις μπορείς να το κάνεις με πολλούς διαφορετικούς τρόπους, ανάλογα με το ποιος είσαι και τι κουβαλάς μέσα σου... http://news247.gr/eidiseis/politiki/ekloges-gr/tzhmeros_apetyxa_giati_eimai_germanotsolias_kai_mikrotsouts_nh_kompleksara.1822363.html

Κυριακή 17 Ιουνίου 2012

Στο εκλογικό μου κέντρο


Η κουρτίνα του παραβάν κλείνει. Η συνείδηση παραμένει ανοιχτή έστω και σε χαραμάδα όσο κι αν προσπαθώ να την κλείσω. Αρχίζω να ξεφυλλίζω τα χαρτιά που μου δώσανε. Χαζεύω τα ονόματα, τα πετάω σε πακέτα μέχρι να φτάσω εκεί που έχω αποφασίσει. Το βρίσκω. Δε νιώθω χαρούμενος. Σκέφτομαι πως ό,τι και αν κάνω θα πρέπει να απολογηθώ αργότερα στους νεότερους για την ψήφο μου, όποια κι αν είναι αυτή. Πετάω τα υπόλοιπα, διπλώνω το χαρτί και το βάζε στον φάκελο κουνώντας το κεφάλι μου αριστερά-δεξιά σαν κάτι μέσα μου να λέει όχι. Νιώθω αναγκασμένος, αλλά φταίω κι εγώ που επέτρεψα να με αναγκάσουν. Ψήφισα 2 φορές άκυρο που δεν ήξερα ότι τα τελευταία χρόνια μετράει για το πρώτο κόμμα όπως το λευκό και δεν το είχα μάθει παρότι ζω στην κοινωνία της πληροφορίας. Δεν μπορώ να ξαναψηφίσω άκυρο όπως θέλω. Πάω να ρίξω το φάκελο. Προσπαθώ να καταλάβω γιατί ψηφίζω κάτι που δε θέλω απλά επειδή θέλω κάτι άλλο λιγότερο. Πώς μια αρνητική ψήφος γίνεται θετική. Ρίχνω το φάκελο. Χαιρετάω και φεύγω. Διέπραξα ένα ακόμα έγκλημα κι όμως ακόμα μοιάζει με γιορτή. "Άντε, καλή ψήφο", ακούω να λέει ένας στο κινητό του καθώς βγαίνω από το σχολείο. Οξύμωρη ευχή σήμερα.

Παρασκευή 15 Ιουνίου 2012

Μεταμεσονύχτια προεκλογικά σποτ


Όχι, δεν αναφέρομαι στις τσόντες... Τα καλύτερα προεκλογικά σποτ τα δείχνουν μετά τις 12! Για παράδειγμα: http://www.youtube.com/watch?v=KFVp4_CR998

Τρίτη 12 Ιουνίου 2012

Η σημερινό πολιτική σκηνή εκεί που της αξίζει


"Το εθνικό συμβούλιο ραδιοτηλεόρασης, ως αρμόδια αρχή δυνάμει της κείμενης νομοθεσίας, εν όψει των εθνικών βουλευτικών εκλογών επιβάλλει την δημιουργία και προβολή πολιτικών εκπομπών και συνεντεύξεων". Αυτό το μήνυμα φαίνεται στις διακαναλικές συνεντεύξεις πολιτικών που δείχνει το nickelodeon μετά τις 11.30 το βράδυ. Ψάχνω να βρω εικόνες στο ίντερνετ να δείτε τι αστείο και ταιριαστό είναι το σήμα των κινουμένων σχεδίων πάνω αριστερά στους συγκεκριμένους λόγους και πόσο σουρεαλιστικό είναι το στούντιο της εκπομπής "εκλογές 2012", πολιτικής εκπομπής του συγκεκριμένου καναλιού! Και στο 0-6 εύχομαι!

Σάββατο 9 Ιουνίου 2012

Παραποίηση σποτ ή πραγματικότητας;


http://www.youtube.com/watch?v=Xc-uhcoSHZ0 Δε θα μπω στην ουσία του θέματος. Θα πω απλά ότι σκεφτόμενος πως τέτοιες αίθουσες δεν υπάρχουν, τέτοια καλοντυμένα και προσεκτικά παιδάκια στο μάθημα δεν υπάρχουν, τέτοιοι καθηγητές στο δημόσιο σπανίζουν, το σποτάκι της "συντέλειας" μου φαίνεται πολύ λιγότερο παραποιημένο από το κανονικό...

Πέμπτη 7 Ιουνίου 2012

Ανοργάνωτες σκέψεις σε ανοργάνωτο κράτος


Κάποια μέρα θα βρεθώ σε τάξη διδάσκοντας έκθεση και θα πρέπει να κάνω τους μαθητές μου να οργανώνουν τη σκέψη τους. Σήμερα είναι μια μέρα που δεν ξέρω πώς να το κάνω εγώ! Θέλω να γράψω για τους φασιστοδολοφόνους πλέον ον-κάμερα. Θέλω να γράψω για το πώς δε θα πείραζε ή θα ωφελούσε τους ίδιους αν χτύπαγαν ξένο λαθρομετανάστη και όχι Ελληνίδα. Θέλω να γράψω για τον μαρμαρωμένο Παυλόπουλο. Θέλω να γράψω για τις παντός καιρού δηλώσεις των κομμάτων που βγήκαν και τώρα να πουν τα δικά τους για την επίθεση. Θέλω να γράψω για τα σούπερ καναλιών που όταν λέει άλλη γνώμη κάποιος του σύριζα ο τίτλος πριν τη δήλωση βάζει το κόμμα στο σύνολο για να φαίνεται το "άλλα λέω σήμερα, άλλα αύριο", αλλά σήμερα ονομαστικά τον τραμπούκο (μη λένε ότι προκαλούμε γενικεύσεις). Θέλω να γράψω για την γκόμενα που έχει δίπλα του στις δηλώσεις ο Καρατζαφέρης σε στυλ "άνοιγμα στους νέους" όταν διαχωρίζει τη θέση του (τουλάχιστον ο Ιωάννης ο Πρόδρομος δεν αρνήθηκε το Χριστό επειδή του πήρε τη δόξα...). Θέλω να γράψω για τους δημοσιογράφους που δεν εκφράζονται αφήνοντας τα κόμματα να πάρουν θέση για να πάρουν νούμερα από την επόμενη φορά που θα καλέσουν κάποιον της συγκεκριμένης οργάνωσης. Θέλω να γράψω για τους δημοσιογράφους που φοβούνται να το κάνουν αυτό επειδή οι εργοδότες τους δε θα καλύψουν την ασφάλειά τους. Θέλω να γράψω ότι οι πιο καθαρές θέσεις ακούστηκαν στην εκπομπή της Ελένης Μενεγάκη και από το Χρήστο Φερεντίνο! Θέλω να γράψω για το αρχικό δίλημμά μου όταν έκανε συνέντευξη ο Στ. Θεοδωράκης για το αν πρέπει να δίνεις βήμα στη βλακεία για να εκτεθεί ή να της το στερείς γιατί, όπως λέει ο Μπρεχτ, μπορεί να "κάνει βλάκα όποιον τη συναντά" και να εξετάσω αν και η άγνοια και η απραξία είναι μια μορφή βλακείας. Θέλω να γράψω για την ηλεκτρονική δράση που θα υπάρξει (όπως αυτή που κάνω τώρα) με τουίτ και στάτους του καθενός και κατά τα άλλα...καναπές (ελπίζω ότι αυτό δεν το κάνω). Θέλω να γράψω για το ότι δε με ενοχλεί τόσο ο πυροβολισμός στην Παιανία όπως φάνηκε να έγινε όσο ο συσχετισμός του με πρόταση Καρατζαφέρη (ήταν νόμιμη η καραμπίνα για κυνήγι, όχι για φύλαξη, και οπλισμένοι οι ληστές, άρα θα υπήρχε απειλή για νεκρό + υπήρχε προειδοποίηση με πυροβολισμό στον αέρα για να ακινητοποιηθεί ο κλέφτης, όπως λένε, + (ελπίζω ότι) ο νεαρός πήγαινε για πόδια, οπότε τα μέχρι στιγμής δεδομένα δείχνουν αυτοάμυνα και όχι αυτοδικία (μακριά από εμάς η τελευταία)) και δήλωση των φασιστοδολοφόνων ότι του συμπαραστέκονται. Τέλος θέλω να γράψω για το υπέροχο σύστημα που επιβάλει την τηλεοπτική παρουσία των φασιστοδολοφόνων χάρη στο λάθος, την απερισκεψία ή τη βλακεία κάποιων που τους ψήφισαν. Αλλά ό,τι και να γράψω καθένας θα καταλάβει αυτό που θέλει, οπότε δε γράφω τίποτα παραπάνω από τους τίτλους και δε χρειάζεται να οργανώσω και τις σκέψεις μου παραπάνω...! Υ.Γ.: Επειδή μπορεί να ισχύει το "ασ' τους να λένε αρκεί να λένε σωστά το όνομά σου", εγώ προτιμώ να μη λέω ονόματα φασιστοδολοφονικών οργανώσεων που αμαυρώνουν δύο λέξεις, μία από "Χ" και μία από "Α" που μου αρέσει κιόλας.

Τετάρτη 6 Ιουνίου 2012

Ομιλία στον τομέα γλωσσολογίας


Σήμερα μετά από διάφορες ενδιαφέρουσες (και κάποιες όχι τόσο ενδιαφέρουσες) ομιλίες που οργάνωσε ο τομέας γλωσσολογίας έκανε η κ. Θεοφανοπούλου-Κοντού μία δική της παρουσίαση πάνω στις αποκλίσεις που παρατηρούνται στην ελληνική υπερρεαλιστική ποίηση (κυρίως). Πολύ ενδιαφέρουσα και ολοκληρωμένη προσέγγιση, ακόμα καλύτερη η κουβέντα μετά με τη συμμετοχή των καθηγητών χωρίς δύσκολες ορολογίες και ελιτισμούς και στο τέλος μια αίσθηση ότι υπάρχει παρελθόν, υπάρχει συνέχεια και θα υπάρξει και μέλλον. Σε ποια Ελλάδα, θα δούμε.

Κυριακή 3 Ιουνίου 2012

Εκδήλωση για τον Αγγελόπουλο


http://www.blod.gr/lectures/Pages/viewlecture.aspx?LectureID=454 Θα μπορούσα να πω πολλά, αλλά, επειδή έχει να κάνει με την τέχνη και πιστεύω ότι τέχνη είναι αυτό που βγάζει το έργο στον καθένα, δε θα πω τίποτα παραπάνω από το ότι ήταν μια ωραία βραδιά. Παραθέτω το λινκ με τις ομιλίες και καθένας κρίνει μόνος του. Κρίμα που δεν έχω λινκ και με το ντοκιμαντέρ για τη "σκόνη του χρόνου", ήταν πολύ ενδιαφέρον. Υ.Γ.: Στην πρόσκληση του μεγάρου μουσικής αναφέρεται ότι "δεν επιτρέπεται η είσοδος σε παιδιά κάτω των 8 ετών" και ότι "επιστημονικές μελέτες έχουν αποδείξει ότι ο θόρυβος από το βήχα μειώνεται κατά 70% αν χρησιμοποιηθεί χαρτομάντιλο. Παρακαλούμε, ζητήστε χαρτομάντιλα και καραμέλες από τα κυλικεία του Μεγάρου" (τα έντονα και τα κεφαλαία δικά τους). Αγαπώ!

Σάββατο 26 Μαΐου 2012

Τι ακούμε; Ή ακόμα χειρότερα, τι λένε!


http://www.youtube.com/watch?v=YZ-hPMQSz4g "Μια φορά προδότης, άπαξ προδότης" λέει ο ποιητής. Δηλαδή λέει δύο φορές το ίδιο πράγμα, γιατί άπαξ προδότης=μια φορά προδότης. Ίσως να ήθελε να πει κάποιο ρητό του στυλ "μια φορά προδότης, πάντα προδότης" ή "άπαξ προδότης, ες αεί προδότης". Το ερώτημα είναι, άμα μια στερεότυπη έκφραση μπορεί να θεωρηθεί ότι μπορεί κάποιος πάνω στο λόγο να την μπερδέψει, να μπερδέψει τα λόγια του που λέμε. Και αυτό, γιατί η στερεότυπη έκφραση είναι αυτό ακριβώς που λέει η φράση, ένα λεκτικό τούβλο, ένα κομμάτι λόγου που κάνουμε copy-paste. Θα περίμενε κανείς να πει "μπερδεύτηκε" αν έλεγε "το καλό το παλληκάρι, το καλό καμάρι" ή "ξέρει κι άλλο μονοπάτι, γνωρίζει κι άλλο δρόμο"; Νομίζω όχι, επειδή ακριβώς έχουμε στο μυαλό μας αυτό το λεκτικό τούβλο που μπορεί να κάνεις σαρδάμ ή οτιδήποτε, αλλά κάποιο χτυπητό λάθος δεν κάνεις. Πόσο μάλλον αν είσαι αρχαιολάτρης και πρέπει να πεις "άπαξ" για να δείξεις το ποιόν σου. Και τελικά το δείχνεις... Λέγοντας "άπαξ" δις, απλά με άλλο τρόπο. Να χαίρεστε και τα Αρχαία σας εκτός από τα Νέα σας, γλωσσαμύντορες! Άλλο: Άκουσα από έναν θεατρολόγο καθηγητή πανεπιστημίου τη φράση "αισθητικά χυδαίο". προειδοποιώ να μη διαβάσετε τη συνέχεια αν είστε ευαίσθητοι σε τέτοια θέματα, γιατί θα γίνω χυδαίος. Ο λόγος είναι ότι πρόκειται για μία ηθική προσέγγιση ή έστω αξιολόγηση της αισθητικής. Κατ' αρχάς η αξιολόγηση της αισθητικής είναι υποκειμενική υπόθεση. Η ηθική του καθενός είναι ακόμα πιο προσωπική. "Ποια αφίσα είναι αισθητικά χυδαία για τη φιλοσοφική;" ρώτησα, γιατί αυτό ήταν το θέμα μας. Μου ανέφερε πολύχρωμες διαφημίσεις και τραγουδίστριες, "ό,τι δεν έχει πολιτικό ή εκπαιδευτικό περιεχόμενο". Έτσι το πολύχρωμο δε μας νοιάζει για το πώς φαίνεται, αλλά για το τι λέει. Και οι τραγουδίστριες κλπ δεν μπήκαν μόνες τους, είναι από πάρτι παρατάξεων κλπ., άρα το πολιτικό περιεχόμενο αρχίζει και μπάζει. Όσο για τις τραγουδίστριες και την έκφραση "χυδαίο", κρατήθηκα και δε ρώτησα αν το γυμνό των αγαλμάτων, ταινιών τέχνης κλπ είναι χυδαίο ή όχι σε σχέση με το ντύσιμο της τραγουδίστριας. Για να μην πάω σε χαρτιά θρησκευτικού περιεχομένου και γίνουμε μπίλιες με το αν είναι εκπαιδευτικά ή όχι. Τελικά μήπως χυδαίο είναι μόνο να παρουσιάζονται αισθητικοί κριτές; Γιατί η συζήτηση μου θύμιζε την υπεράσπιση του Κωστόπουλου για το όμορφο και στυλάτο γυμνό σε σχέση με πορνοπεριοδικά... Αλλά μεγάλη κουβέντα αν αρχίσουμε να μιλάμε για το γούστο... Τέλος, πείτε με ζηλιάρη, αλλά όταν ακούω πολιτικούς από όλους τους χώρους να μιλάνε ξένες γλώσσες και με ελάχιστες εξαιρέσεις (οι οποίες συνήθως δεν μπορούν να μιλήσουν Ελληνικά της προκοπής) να είναι από αστείοι έως εκνευριστικοί, σκέφτομαι όλα αυτά τα χρόνια που φάγαμε για να μάθουμε 1-2 γλώσσες ο καθένας, να πάρουμε το χαρτί, να προκόψουμε κλπ.. Ενώ άλλοι που θυμίζουν greek καμάκι του '70 όταν μιλάνε κάνουν και διεθνείς διαπραγματεύσεις. Θέλω πίσω τα λεφτά μου!

Πέμπτη 24 Μαΐου 2012

Πρωταθλητές ομίλου οι Κυματοδηγοί!


Η ομάδα μας στο 5χ5 πήρε το πρωτάθλημα του ομίλου! Είμαι εξαιρετικά χαρούμενος μιας και στη σεζόν αυτή πήγαμε για πρώτη φορά σε τελικό, παίξαμε τελικό και στα 2 πρωταθλήματα που κατεβήκαμε και στο ένα το πήραμε κιόλας. Τριπλό ρεκόρ για την ομάδα και για εμένα προσωπικά, ειδικά αφού φέτος είχα συνολικά τις περισσότερες συμμετοχές κι ας μην είμαι σχεδόν ποτέ ο mvp. Είναι ωραίο να είσαι πρωταθλητής και να μην έχεις άγχος για τον επόμενο αγώνα! Είναι τέλειο να παίζεις για διασκέδαση και όχι από υποχρέωση! Το κακό είναι ότι δεν μπορώ να πάω για μεγαλύτερο σερί τελικών ή τίτλων, καθώς με περιμένει ο στρατός προς Νοέμβρη μάλλον... Και εκτός γηπέδων, όμως, πιστός Κυματοδηγός!

Πέμπτη 17 Μαΐου 2012

Πρώτο σφάλμα στη νέα υπηρεσιακή κυβέρνηση


Δεν ξέρω αν η νέα κυβέρνηση άλλαξε τον Μπαμπινιώτη ή αν ο Μπαμπινιώτης έκανε τσαλίμια ή ζήτησε να μη συμμετάσχει, αλλά η αλλαγή υπουργού παιδείας -όποιος κι αν είναι- 5 μέρες πριν τις πανελλήνιες/πανελλαδικές (για να είναι όλοι ευχαριστημένοι) εξετάσεις είναι από αστεία έως ανεύθυνη κίνηση.

Τετάρτη 16 Μαΐου 2012

Μεταπτυχιακός σκέτο. Όχι φοιτητής.


Σήμερα που πήγα να ψηφίσω στις φοιτητικές εκλογές μου είπαν ότι οι μεταπτυχιακοί φοιτητές έχουμε δικές μας εκλογές, φαντάζομαι αυτές του συλλόγου μεταπτυχιακών φοιτητών. Δε θυμάμαι αν την προηγούμενη χρονιά ψήφισα κανονικά και στις φοιτητικές εκλογές, αλλά είχα την εντύπωση ότι το φοιτητικό κίνημα ήταν ένα. Δηλαδή σήμερα γιατί οι μεταπτυχιακοί δεν είχαν μάθημα λόγω των εκλογών; Μπορούμε οι μεταπτυχιακοί να κάνουμε κατάληψη στη φιλοσοφική και να μην γίνονται μαθήματα στους προπτυχιακούς; Καταλαβαίνω την ύπαρξη του συλλόγου μεταπτυχιακών φοιτητών γιατί υπάρχουν διαφορετικές ανάγκες στους μεταπτυχιακούς, αλλά μου φάνηκε περίεργο... Υ.Γ.: Για τις παρατάξεις, πιστεύω ότι η πολιτική στις σχολές είναι απαραίτητη, αλλά όχι μέσα από "τσικό" κομμάτων. Αν δεν υπήρχαν τα φυτώρια αυτά, θέλω να πιστεύω ότι θα ασχολούνταν περισσότερο οι φοιτητές με τις διαδικασίες, αλλά η παρουσία, η δράση και η συμπεριφορά πολιτικών νεολαιών απαξιώνει την εικόνα της πολιτικής...

Κυριακή 13 Μαΐου 2012

Για τη γιορτή της μητέρας


Πείτε με αντιδραστικό, αλλά στα 25 μου νομίζω ότι η γιορτή της μητέρας είναι μια κακή ιδέα. Θα προτιμούσα τη γιορτή των γονιών. Υπάρχουν πάρα πολλά πράγματα να πεις για τη μητέρα και τα περισσότερα (αν και όχι όλα) θα είναι καλά. Ίσως όχι άλλα τόσα, αλλά πάλι πολλά πράγματα υπάρχουν να πεις και για τον πατέρα και πάλι τα περισσότερα (αν και όχι όλα) θα είναι καλά. Η ιδέα των γονιών, όμως, αγαπημένων, μαλωμένων, χωρισμένων κλπ είναι ενιαία. Σίγουρα οι γονείς δεν είναι ίδιοι και ας είναι ίσοι, αλλά ίσως πρέπει να αντιμετωπίζονται ως ένα όπως είναι (ή πρέπει να είναι, σύμφωνα με την ψυχολογία) η εικόνα τους στα παιδιά κι ας είναι δύο ξεχωριστές προσωπικότητες. Χρόνια πολλά, λοιπόν, μαμά! Και όχι μόνο σε σένα! :) Υ.Γ.: Για τη γιορτή του πατέρα προτείνω το ίδιο και, γιατί όχι, δύο γιορτές γονιών το χρόνο!

Πέμπτη 10 Μαΐου 2012

Αν ήμουν πρωθυπουργός (ή αν μπορούσα να μιλήσω σε κάποιον με αγνές προθέσεις σε αυτή τη θέση)


1) Αναξιοποίητη δημόσια γη "σπέρνεται" με φωτοβολταϊκά, ανεμογεννήτριες και υδροηλεκτρικά εργοστάσια. Τον τεχνολογικό εξοπλισμό και την εγκατάσταση αναλαμβάνει εξολοκλήρου η Ε.Ε. με μοναδικό όρο το 70% τουλάχιστον των εργαζομένων να είναι Έλληνες πολίτες (όχι απαραίτητα εθνικά, καταλαβαίνετε τι εννοώ). ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΟΥΝ ΑΥΤΟ; Γιατί σε αντάλλαγμα θα παρέχεται στην Ε.Ε. το ποσοστό (και θα είναι μεγάλο) που δε χρειάζεται στις ανάγκες της Ελλάδας στην Ε.Ε. για να το διαχειριστεί όπως νομίζει (να το πουλήσει ή να το διαθέσει στα μέλη της ανάλογα με τη χρηματοδότηση του έργου). Στην ουσία η Ελλάδα μετατρέπεται σε εργοστάσιο ενέργειας της Ευρώπης και πληρώνεται προκαταβολικά για Χ χρόνια (το Χ είναι το διαπραγματεύσιμο σημείο) με αποπληρωμή του χρέους της Ελλάδας από την Ευρώπη και χρηματοδότηση του συγκεκριμένου εξοπλισμού. Όσο πιο μεγάλο είναι το τελικό ποσό τόσο μεγαλύτερο είναι το χρονικό διάστημα δωρεάν ενέργειας προς την Ευρώπη. ΚΑΙ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΤΙ ΑΛΛΟ ΚΕΡΔΙΖΟΥΝ ΜΕ ΑΥΤΟ; Πέρα από την ενέργεια (που η συγκεκριμένη είναι ανεξάντλητη σε αντίθεση με πετρέλαιο και φυσικό αέριο), την απαγκίστρωση από τα πυρηνικά εργοστάσια (βλ. αντιδράσεις μετά τη Φουκουσίμα) και το μήνυμα της συγκεκριμένης επένδυσης διεθνώς κρατάνε την Ελλάδα χωρίς χρέος πλέον στην Ευρώπη περνώντας το μήνυμα της αλληλεγγύης στα μέλη της και της διαχείρισης κρίσεων. Παράλληλα, αποφεύγουν το ενδεχόμενο να κάνει η Ελλάδα ανάλογη πρόταση στη Ρωσία (backup plan) που με τα φυσικά αέρια, τα πετρέλαια και τη θέση που έχει θα γινόταν με μια τέτοια κίνηση ενεργειακός κολοσσός σε Ευρώπη και Ασία. ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΜΗΝ ΠΑΜΕ ΚΑΤΕΥΘΕΙΑΝ ΣΤΟ BACKUP PLAN; Το κακό με το δεύτερο πλάνο είναι ότι αντί για απομονωτισμό διατηρούμε διεθνείς σχέσεις μόνο με τη Ρωσία και τα φιλικά της κράτη. Μένοντας στην Ε.Ε. παραμένουμε αγορά για την Ευρώπη και η Ευρώπη αγορά για εμάς (βλ. 2*). ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΤΙ ΚΕΡΔΙΖΟΥΜΕ ΑΠΟ ΑΥΤΟ; Ενεργειακή εξασφάλιση για τη χώρα μας, θέσεις εργασίας με επενδύσεις και εξοπλισμό άλλων, μηδενικό χρέος και το χρόνο που χρειαζόμαστε για να περάσουμε στο "2" δανειζόμενοι ΚΑΤΕΥΘΕΙΑΝ από την Ε.Ε. με αντάλλαγμα κι άλλη δωρεάν ενέργεια για κάποια χρόνια (την αναλογία τη συζητάμε). Παράλληλα έχουμε αμυντική προστασία γιατί την Ευρώπη ΔΕΝ τη συμφέρει να κατακτηθεί η Ελλάδα από κανέναν και να πρέπει να πληρώνει για την επένδυσή της... ΜΑ ΕΤΣΙ ΓΙΑ 50-100 ΧΡΟΝΙΑ ΔΕ ΘΑ ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ ΦΡΑΓΚΟ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΘΑ ΜΑΣ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΤΗΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΠΟΥ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΜΕ ΝΑ ΠΟΥΛΑΜΕ! Ακριβώς! Θα μπορούσαμε να την πουλάμε αν θα μπορούσαμε να κάνουμε τη συγκεκριμένη επένδυση. Δεν μπορούμε, οπότε αντί για κέρδος μειώνουμε τις (πολλές, όπως φαίνεται) ζημίες και μας δίνεται η δυνατότητα να κάνουμε το "2". ΝΑΙ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΠΑΡΑΧΩΡΕΙΤΑΙ ΕΤΣΙ ΔΗΜΟΣΙΑ ΓΗ; Περίπου. Αξιοποιείται αναξιοποίητη δημόσια γη που, επειδή δεν έχουμε τη δυνατότητα να την αξιοποιήσουμε (ούτε φαίνεται κάτι τέτοιο στο άμεσο μέλλον) αξιοποιείται από ξένες επενδύσεις με εξασφάλιση της χώρας μας. Είναι, όντως, οριακή κίνηση, αλλά ζυγίζοντας τα υπέρ και τα κατά το πρόσημο είναι θετικό, ειδικά αν καταφέρουμε να κάνουμε ένα αρκετά δυνατό κράτος ώστε να μπορέσει να δώσει το αντίτιμο αυτής της ενέργειας που έχει υποσχεθεί και να κάνει τους χώρους αυτούς ό,τι θέλει (αν και ελάχιστοι χώροι θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν καλύτερα από τη συγκεκριμένη επένδυση). 2) Η δομή του κράτους φτιάχνεται από την αρχή με γεωγραφικά κριτήρια. Η Ελλάδα γίνεται μια αγροτική και κτηνοτροφική χώρα που πρώτα εξασφαλίζει τις δικές τις ανάγκες και δευτερευόντως εξάγει στο εξωτερικό (βλ. 1*). Σε αυτή την κατεύθυνση κινούνται οι επενδύσεις με βάση το τι υπάρχει, τι θα μπορούσε/έπρεπε να υπάρχει και τι μπορεί να γίνει. Ανάλογη συμφωνία με αυτή που κάναμε στο "1" γίνεται με τη Ρωσία για τις ΑΟΖ αφήνοντας κι ένα ποσοστό (συζητήσιμο αλλά μικρό) για πώληση από την Ελλάδα αλλού. ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ, μιας και με το "1" φτάσαμε στο σημείο μηδέν, αναδομούμε το κράτος με τέτοιον τρόπο ώστε να μην είναι ζημιογόνο. Αυτός ο στόχος μας αποτελεί και ΔΕΣΜΕΥΣΗ στην Ε.Ε., γι'αυτό και δανειζόμαστε με αντάλλαγμα επιπλέον έτη δωρεάν ενέργειας για κάθε χρόνο καθυστέρησης πλεονασματικού κράτους. Βουλευτές κλπ. παίρνουν τον κατώτερο μισθό και όλα τα λειτουργικά τους έξοδα. Η σύνταξη παγώνει στο ίδιο ποσό και όλα τα φαρμακευτικά σκευάσματα με επιχορήγηση 80-90% από το κράτος. Το ποσό αυτό αποφασίζεται με βάση τα πλαφόν στις τιμές, φ.π.α. κλπ. που μελετώνται και αποφασίζονται. κανένας δημόσιος υπάλληλος δεν απολύεται, αλλά με την αναδιάρθρωση του κράτους υποχρεωτικά μετατάσσεται προσωπικό ανάλογα με τις ανάγκες (ακόμα και σε χειρονακτική εργασία) και στο εξής ΑΞΙΟΛΟΓΕΙΤΑΙ για να ανά 2ετία για να κρατήσει τη δουλειά του. Επόμενες ΒΑΣΙΚΕΣ αλλαγές μόλις το κράτος γίνει πλεονασματικό είναι στο χώρο της υγείας, της παιδείας και του πολιτισμού (με αυτή τη σειρά, ενώ για την υγεία ξεκινάνε ήδη για το πλεονασματικό κράτος) και μετά της αστυνόμευσης και της μετανάστευσης (αφού γίνουν ήδη κάποιες αλλαγές αρχικά για τη λειτουργία του κράτους) και δικαιοσύνη. Σε λεπτομέρειες δεν μπαίνω, γιατί είναι δύσκολο να προσδιορίσω το έκτο βήμα πριν γίνει καν το πρώτο...

Τετάρτη 9 Μαΐου 2012

Γλωσσικά ρατσιστές εκτός τόπου;


http://www.sport-fm.gr/article/551434 Δεν ξέρω τις συγκεκριμένες γλώσσες, αλλά θα μπορούσε εύκολα να συμβαίνει αυτό.

Δευτέρα 7 Μαΐου 2012

Όταν όλα μαυρίζουν


Νιώθω βιασμένος από την είσοδο ΚΑΙ των επίσημων φασιστών στη βουλή. Παλιότερες γενιές ζήσανε πολέμους, κατοχή και χούντα, αλλά είχαν και το ΟΧΙ και την αντίσταση. Εγώ ζω την εποχή που οι φασίστες ΠΡΟΣΚΛΗΘΗΚΑΝ στη βουλή, ΨΗΦΙΣΤΗΚΑΝ, αφού το μαύρο έγινε άσπρο πολλές φορές πριν. http://www.tovima.gr/afieromata/elections2012/article/?aid=456417 Γι'αυτό έχω να πω τα εξής: 1) Όταν τόσα χρόνια τα κανάλια κάνανε ακροδεξιό πάρτι με διάφορους άλλου κόμματος που μονοπωλούσαν τον τηλεοπτικό και όχι μόνο χρόνο επειδή "πουλάνε", στρώνανε το δρόμο. 2) Η έκφραση "εγέρθοτο" είναι δείγμα της αρχαιελληνικής τους παιδείας, όπως και το να πετάνε έξω όσους αντιστέκονται μετά το "ΜΠΟΡΕΙΤΕ" να αποχωρήσετε" (πάλι καλά που επιτρέπουν...) την ώρα που διώχνουν όσους δεν υπακούν. 3) Επειδή το "δικαίωμα στην εργασία" έχει γίνει "κάνε τη δουλειά σου με κάθε κόστος" κι έχει χαθεί η αξιοπρέπεια ως επιχείρημα, υπάρχει κόσμος που και υπάκουσε και έμεινε μέσα για να κάνει τη δουλειά του (οπότε δε σηκώθηκε αντανακλαστικά επειδή αιφνιδιάστηκε). Παράλληλα, οι κάμερες έπρεπε να πάρουν τη δήλωση και δε στράφηκαν στους τραμπούκους και στην πόρτα για να είναι έτοιμο το κάδρο. Μήπως τελικά η δουλειά είναι ντροπή; 4) Μήπως φώναζες κι εσύ "δε θα γίνεις Έλληνας ποτέ, Αλβανέ-Αλβανέ" το 2004; Πώς νιώθεις τώρα; Γιατί αυτοί που το κάνανε γαργάρα κι έλεγαν "έλα μωρέ, σιγά" μάλλον το λούζονται τώρα (ή το χαίρονται).

Κυριακή 6 Μαΐου 2012

Τρομοκράτες-φασίστες-χουλιγκάνοι στη Βουλή


Ξέραμε ότι πολιτικοί μέσω των ΜΜΕ και όχι μόνο μας τρομοκρατούσαν με διάφορους τρόπους. Ξέραμε ότι με προφάσεις δημοκρατίας στη Βουλή υπήρχαν φασίστες (ως άτομα) και φασιστικές συμπεριφορές (ξεχωριστά). Ξέραμε ότι διάφορες παρακρατικές δράσεις είχαν άκρες (ή πηγές) και μέσα στη Βουλή. Τα συγχεστήρια μου σε όσους κατάφεραν να ζήσουμε τη νομιμοποίηση, τη θεσμοποίηση και τη δημοκρατική εκπροσώπευση από ένα σάπιο φρούτο που εφαρμόζει το "3 σε 1". Όσοι καλλιέργησαν το φόβο και το μίσος τα θερίζουν μαζί με την ιστορία και την αξιοπρέπειά μας που θάφτηκε κάτω από άγνοια, παρόρμηση και βλακεία (γιατί υπάρχει και αυτή).

Παρασκευή 4 Μαΐου 2012

Για τους καλούς πολιτικούς


http://www.dkaravasilis.gr/2012/05/%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CF%82/ Οι κακοί χάνονται ηθελημένα ή πηγαίνουν στον αντίθετο δρόμο μην τυχόν και μας πετύχουν...

Τρίτη 1 Μαΐου 2012

Sounds interesting...!


Καλημέρα και καλό μήνα! Μπήκαμε στο μήνα πριν το καλοκαίρι, τον σπέσιαλ μήνα της άνοιξης. Αυτός είναι και ο μήνας των εκλογών φέτος, οπότε μάλλον η πιο ταιριαστή ευχή είναι "καλά μυαλά".Ίσως αυτό σκέφτηκαν κάποιοι και παρουσιάζουν την επόμενη Τετάρτη αυτό: http://www.athinorama.gr/tv/newsroom/?edtid=19174. Ενδιαφέρον,ε; Ας ελπίσουμε και καλό!

Δευτέρα 23 Απριλίου 2012

Προεκλογικός μαζοχισμός


Έχω πιάσει τον εαυτό μου να διασκεδάζει με τις πολιτικές διαφημίσεις. Θεωρώ ότι δε θα έχω για πάντα την κρίση να αναγνωρίζω τη σημειολογία και τις μούφες που κρύβουν και όσο μπορώ να το κάνω το διασκεδάζω με τη γραφικότητά τους ενώ παράλληλα με εκνευρίζουν. Αν αυτό δεν είναι σχιζοφρενής διάθεση και δεν κρύβει ένα μαζοχισμό, τότε τι είναι; Υ.Γ.: Όλα τα λεφτά η "συντέλεια" στον κατά τα άλλα "μπιπ" σκάι. Μετά το τρισάθλιο "ίδρυμα" από την ομάδα που δίνει ρέστα στο "κάψτε το σενάριο", μπήκε κάτι που χτυπάει στα ίσα την "ελληνοφρένεια".

Τρίτη 17 Απριλίου 2012

Πάει και ο Μητροπάνος

Τελικά όσο και να το περιμένεις δεν πονάει λιγότερο.
http://news.in.gr/culture/article/?aid=1231191617
Δεν υπάρχουν λόγια, μόνο τραγούδια στο youtube που ούτε καν θα υποδείξω.

Προσωπικά την πάτησα όπως και με τον Παπάζογλου λέγοντας κάθε χρόνο "θα πάω να προλάβω να τον ακούσω" και πάντα χάνοντάς τον γιατί κάτι μικρό τύχαινε. Ίσως τους ακούσω μια και καλή μαζί πλέον όταν έρθει η σειρά μου.

Πέμπτη 12 Απριλίου 2012

Μια ωραία ιδέα στην ετ1

Βρίσκω εξαιρετική την ιδέα της ετ1 να δείχνει το βράδυ έναν πιανίστα που παίζει κομμάτια στο πιάνο. Αντί για κλασικές ταινίες ή εκπομπές αφήνει τη μουσική να μιλήσει μαζί με ό,τι κουβαλάνε αυτές οι μέρες για τον καθένα. Η ιδέα και η εκτέλεση ανήκει στον πιανίστα και από ό,τι φαίνεται έκανε την πρόταση και τις ηχογραφήσεις δωρεάν (βλ.11 στο http://www.ert.gr/pressert/index.php?option=com_k2&view=item&id=314:%CE%B1%CF%80%CE%BF%CF%86%CE%B1%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CE%B4%CF%83-%CE%B5%CF%81%CF%84&Itemid=176). Η ιδέα εξαιρετική και αξιοποιήθηκε όπως έπρεπε. Πάντα τέτοια!

Δευτέρα 9 Απριλίου 2012

Μεγαλοβδομάδα

Ανέκαθεν η Μεγάλη Εβδομάδα ήταν μια ξεχωριστή βδομάδα για αρκετό κόσμο. Για τους βαθιά θρησκευόμενους ήταν η εβδομάδα κορύφωσης της σαρακοστής, για τους λιγότερους ήταν η βδομάδα σήμα κατατεθέν του Πάσχα, για κάποιους ήταν μια βδομάδα ακόμα (αν και λόγω των ημερολογιακών της ιδιαιτεροτήτων και πάλι ήταν κάπως ξεχωριστή έστω για διακοπές και φαγητό). Αυτή η Μεγαλοβδομάδα δείχνει πολύ ιδιαίτερη γιατί, ως εβδομάδα των παθών, του θείου πάθους και ό,τι συνεπάγεται για όσους πιστεύουν, είναι εβδομάδα των παθών και για τον κόσμο θέλει δε θέλει. Υπό αυτή την έννοια δε διαφέρει και τόσο από τις άλλες βδομάδες του ίδιου κόσμου, μιας και πλέον κάθε βδομάδα είναι εβδομάδα παθών -ανθρώπινων-...
Καλή μας Ανάσταση!

Σάββατο 7 Απριλίου 2012

Κίνδυνοι για τους κινδύνους στο ίντερνετ

http://www.megatv.com/megagegonota/summary.asp?catid=17533&subid=2&pubid=29130277

Δηλαδή οργανώθηκε ημερίδα για τους κινδύνους του ίντερνετ και τον εθισμό στο ίντερνετ η οποία πραγματοποιήθηκε μέσω του ίντερνετ και για περισσότερες πληροφορίες παραπέμπει σε σελίδα του ίντερνετ με το ίδιο θέμα! Θεοί! Αυτό έγινε από ενδιαφέρον, ώστε να ενημερωθούν τα παιδιά... Βέβαια, όταν δεν τους αντιπροτείνεις κάτι εξίσου ευχάριστο για τις ώρες εκείνες, τότε απλά τα φοβίζεις. Γι' αυτό κάποια μπαλώματα κάνουν μερικά ρούχα χειρότερα από ό,τι ήταν με το ελάττωμα...

Υ.Γ.: Αν σε λένε Μπαμπινιώτη, όπου "ίντερνετ" βάλε "διαδίκτυο". Φαντάζομαι όλο και κάποια σχετική αναφορά θα έγινε... Αν πάλι δε σε λένε Μπαμπινιώτη, τσέκαρε Κουτσογιάννη και Ανδρουτσόπουλο για ψηφιακούς γραμματισμούς.

Τετάρτη 4 Απριλίου 2012

Φέρτε τον πρόεδρο του Εδεσαϊκού στη Βουλή!

http://www.tanea.gr/vivliodromio/?aid=4707116

Η λάθος πράξη, αλλά στο σωστό σημείο

http://www.newsbeast.gr/society/arthro/329948/sok-me-autoktonia-ilikiomenou-sto-sudagma-/
Πριν κοιμόμουν. Πριν λίγο είδα τα νέα. Τώρα ξύπνησα.

Υ.Γ.: Φυσικά δηλώσεις πολιτικών και χειρισμός δημοσιογράφων σε κάνουν να νιώθεις ότι γίνεται βεβήλωση σε μία έντονη σημειολογικά στιγμή.
Υ.Γ.2: Δεν ξέρω γιατί και δεν ξέρω πώς νιώθω γι'αυτό, αλλά η πρώτη μου σκέψη ήταν "μπράβο του του ανθρώπου".
Υ.Γ.3: Και παράλληλα http://www.protothema.gr/greece/article/?aid=187882 "η δημοκρατία δεν τρομοκρατείται", "η δημοκρατία δεν εκβιάζεται", "στη δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα" κλπ. Φαίνεται, όμως, από το κυρίως θέμα ότι ο δήμος (με την αρχαιοελληνική έννοια) και τρομοκρατείται και εκβιάζεται και οδηγείται σε αδιέξοδα...
Υ.Γ.4: Φυσικά το παραδοσιακό προεκλογικό σόου καλά κρατεί.

Κυριακή 1 Απριλίου 2012

Και οι δρόμοι αλλάζουν παρουσία καμερών, όπως οι υπηρεσίες!

Έχουμε δει διάφορα ρεπορτάζ για το δημόσιο όπου, με τις κάμερες μπροστά ή με την εκτενή αναφορά του θέματος στην τηλεόραση, κάποιος παρεμβαίνει και κάααατι κινείται. Το ίδιο γίνεται προεκλογικά και με τους δρόμους! Έβλεπα ρεπροτάζ για το κέντρο της Αθήνας όπου και μένω. "Άλλη πόλη" λένε. "Κανένα παραεμπόριο έξω από την ΑΣΟΕΕ" λένε. Δείχνουν και πλάνα και δείχνει έτσι. Όταν ήταν οι κάμερες εκεί... Εγώ πέτυχα κλούβες στις 2 άκρες των τετραγώνων της ΑΣΟΕΕ και τους μικροπωλητές να έχουν στρωμένη την πραμάτεια τους και να λειτουργούν κανονικά. Για το "άλλη πόλη" δεν το συζητώ... Χτες μπροστά μου έγινε διακίνηση ναρκωτικών. Αλλά αυτά πίσω από τις κάμερες. Ίσως και σε κάποιες ώρες αιχμής. Γιατί μπροστά όλα πρέπει να παρουσιάζεται αποτέλεσμα. Εκλογές έχουμε! Και πουλάει πόλωση το θέμα με τους παράνομους μετανάστες.

Υ.Γ.: Ακόμα και να συζητούσαμε και από μηδενική βάση ακόμα για την πρόταση των στρατοπέδων, τι τα λένε "φιλοξενίας" αντί για "συγκέντρωσης"; Δεν έκανε ο θάλαμος αερίων και ο φούρνος το στρατόπεδο να είναι "συγκέντρωσης", όπως και τίποτα δε θα κάνει τα στρατόπεδα αυτά "φιλοξενίας" όσο κι αν τα πουν έτσι...

Πέμπτη 29 Μαρτίου 2012

Ζητείται τρόπος διακτινισμού για τις 31/3

Το Σάββατο 31/3 έχει τουλάχιστον 3 ημερίδες σχετικές με τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση που θέλω να πάω. 365 μέρες έχει ο χρόνος και φέτος ειδικά 366, ίδια μέρα πήγανε και τα βάλανε όλα; Είπαμε, οι φιλόλογοι δε φημίζονται για τις μαθηματικές τους ικανότητες, αλλά αυτό είναι γελοίο! Αυτοί που θα επιμορφώσουν δε θέλουν να επιμορφωθούν με τις ομιλίες στις άλλες ημερίδες; Εκτός αν οι διοργανωτές της χ ημερίδες απαξιώνουν την ψ και πάει λέγοντας, οπότε αυτό κι αν είναι γελοίο...

Τετάρτη 28 Μαρτίου 2012

ΑΠΟΕΛ

http://www.sport-fm.gr/article/542941

Ο φετινός ΑΠΟΕΛ ήταν η μεγάλη παρηγοριά για πολλούς από εμάς που δεν την παλεύουμε με το ελληνικό ποδόσφαιρο. Το παραμύθι που μας χάρισε και μας είχε λείψει καιρό. Δεν έκανε καθυστερήσεις από το πρώτο λεπτό σαν τις περισσότερες μικρές ομάδες (ακούς Νικοπολίδη; ), απαρτιζόταν από "δεύτερα" της Ελλάδας και δεν είχε κανένα σημαντικό μπάτζετ. Εμένα προσωπικά λειτούργησε και ως μια δικαίωση για έναν παίχτη που είχα συμπαθήσει πάρα πολύ και χλευάστηκε από πολλούς. Ο Χαραλαμπίδης, ο Μπίδης μας, ο παίχτης που έχει την ντρίμπλα αλλά δε θα κάνει κατάχρηση, θα βοηθήσει πίσω ή θα πάρει όλη την πλευρά, δεν έχει εύκολο το γκολ αλλά έχει πολύ εύκολη την ασίστ, ο παίχτης που δεν ήταν ποτέ ούτε είναι world class, αλλά άξιζε κάτι παραπάνω στην καριέρα του από ό,τι είχε όπως και τόσοι άλλοι. Αυτός όμως είχε την τύχη να ζήσει την υπέρβαση, να γράψει κάπου ιστορία. Και μέσα σε όλα αυτά να με κάνει χαρούμενο μαζί με τους συμπαίχτες του.

Παρασκευή 23 Μαρτίου 2012

Απληστία: μια ακόμα μορφή φόβου

Είναι φορές που κάνεις κάτι και το μυαλό σου φεύγει από εκεί ή δεν το ευχαριστιέσαι όσο θα μπορούσες γιατί σκέφτεσαι πόσο καλύτερο θα ήταν αν έκανες κάτι άλλο. Μπορεί να είσαι με ένα άτομο που σου αρέσει, περνάς καλά μαζί του, αλλά να μη θες να προχωρήσεις γιατί έχεις στα υπόψιν κάτι που ίσως θεωρείς καλύτερο ή να μη θες να δεσμευτείς και να αφήσεις όλα τα άλλα πιθανά άτομα που μπορεί να γνωρίσεις και μπορεί να είναι καλύτερα.
Και στις δύο περιπτώσεις έχεις κάτι που σε ευχαριστεί και σκέφτεσαι κάτι περισσότερο ή κάτι άλλο που δεν έχεις. Με μια λέξη, απληστία.

Η απληστία αυτή αν είναι μόνο εκεί είναι αποτέλεσμα φόβου. Φοβάσαι μήπως έτσι συμβιβάζεσαι. Φοβάσαι να αποκλείσεις το παραπάνω. Φοβάσαι να επικεντρωθείς απόλυτα/να αφιερωθείς σε κάτι. Φοβάσαι να αφήσεις κάτι που ούτως ή άλλως δεν είχες ποτές. Έτσι δεν είσαι ποτέ πουθενά, αλλά πάντα είσαι σε μια αναζήτηση χωρίς τέλος και χωρίς αποτέλεσμα. Από πότε είναι συμβιβασμός το να ζεις; Και, κυρίως, γιατί ενώ το λέμε και το καταλαβαίνουμε δεν μπορούμε να το κάνουμε; Μα γιατί έτσι έχουμε συνηθίσει! Έτσι κάναμε πάντα, έτσι έχουμε μάθει. Δεν μπορούμε να αλλάξουμε από τη μια στιγμή στην άλλη! Θα μπορούσαμε αν δε φοβόμασταν τόσο...

Δευτέρα 19 Μαρτίου 2012

Επεισόδια στο ντέρμπι (πάλι)

http://www.sport-fm.gr/article/541028

http://www.sport-fm.gr/article/541304

Χτες στο ντέρμπι στο ΟΑΚΑ έγιναν οι γνωστές "ομορφιές". Με τη διαφορά ότι αυτή τη φορά ήταν κάτι παραπάνω από αναμενόμενες και, για φαντάσου, έγιναν! Ως παναθηναϊκό με πονάγε και μάλιστα πολύ το χτεσινό αποτέλεσμα αν έμενε έτσι μέχρι το τέλος. Με πόναγε ακόμα περισσότερο η κατάντια στα διοικητικά της ομάδας μου. Με πόναγε ακόμα παραπάνω η απίστευτη αστειότητα του φετινού πρωταθλήματος. Τίποτα, όμως, δε με πονάει όπως αυτοί οι "οπαδοί".

Όταν ο ΠΑΟ το καλοκαίρι ήθελε να γυρίσει το ματς που είχε χάσει από τη Μακάμπι, οι διάνοιες αυτές διακόψανε με επεισόδια το παιχνίδι στο 10λεπτο. Άντε να πιάσει ρυθμό η ομάδα που προσπαθεί να βάλει 3-4 γκολ (και τελικά αποκλείστηκε για 1 γκολ, αν θυμάμαι καλά). Φέτος, δώσανε στο ημίχρονο περίπου μια ώρα στον αντίπαλο που είχε παιχνίδι μεσοβδόμαδα. Στη συνέχεια στέρησαν από την ομάδα το τελευταίο 10λεπτο να παλέψει το παιχνίδι, όπως το πάλεψε και το πήρε η Μέταλιστ πριν λίγες μέρες. Και στο φινάλε τιμωρούν την ομάδα μας με αφαίρεση βαθμών από αυτό και από το άλλο πρωτάθλημα, εκτός σοβαρού απροόπτου (και καλά θα κάνει να μη υπάρξει απρόοπτο).

Αυτά είναι τα σφάλματα σε αγωνιστικό κομμάτι. Τώρα δίνουν το άλλοθι στον Μαρινάκη να το παίζει υπεράνω, κουβαρντάς και Ελληνάρας, δίνουν στην ιστορία του συλλόγου μια μέρα που "διδάξαμε ήθος" κι εμείς (και δεν είναι η μόνη), δίνουν ωραία μηνύματα για να έρθουν επενδυτές κλπ. Και αυτά τα τελευταία θα μείνουν περισσότερο από 2 αγωνιστικές περιόδους...

Υ.Γ.: Να φύγει ο Βαλβέρδε, να φύγει ο Φερέιρα (για εμένα μπράβο και στους δύο), να φύγουν οι ξένοι παίχτες ανώτερων πρωταθλημάτων και να παίζουμε σε ημιεπαγγελματικό πρωτάθλημα τύπου Σκανδιναβίας όπως μας αξίζει. Αυτούς τους διοργανωτές έχουμε, αυτούς τους παράγοντες, αυτούς τους επαγγελματίες οπαδούς.

Πέμπτη 15 Μαρτίου 2012

Για τον όρο "νεοέλληνες"

Την υποτιμητική χροιά του όρου "νεοέλληνας" τη χρησιμοποιώ κι εγώ αρκετά. Ωστόσο, το γεγονός ότι δεν υπάρχει "παλαιοέλληνας" ή "παλιοέλληνας" για να έρθει σε αντιδιαστολή με το "νεοέλληνα" αλλά απλά και μόνο Έλληνας, με βάζει σε σκέψεις. Αν το "νεο-" είναι που βάζει την αρνητική συνυποδήλωση στο "-έλληνας", φανερώνεται (ακούσια σε αυτή την περίπτωση) ένας κοινωνικός ρατσισμός για τους νέους, οι οποίοι έτσι κι αλλιώς γίνονται φορείς αρνητικών συνυποδηλώσεων συχνά και χωρίς λεξική διάκριση (π.χ. "αχ αυτή η νέα γενιά", "λεξιπενία των νέων" -μεγάλη μούφα, αλλά δε θα το αναλύσουμε τώρα- κλπ). Μήπως είμαστε μια κοινωνία εχθρική προς τους νέους; Ή ακόμα χειρότερα, μήπως είμαστε μια κοινωνία εχθρική προς κάθε τι νέο; Who is νεοέλληνας now, bitch!

Υ.Γ.: Για να το τραβήξω λίγο παραπάνω, μήπως κάπως έτσι και τα νέα Ελληνικά, δηλαδή η νεοελληνική γλώσσα, δημιουργούν ανάλογα μια πιο αρνητική διάθεση ήδη από τον όρο (και ειδικά σε αντιδιαστολή με τα αρχαία Ελληνικά που τόσο δοξολογούμε) ;

Τετάρτη 14 Μαρτίου 2012

Πριν τον τελικό

Σήμερα παίζουμε με την ομάδα που κατεβαίνουμε σε πρωτάθλημα 5χ5 για πρώτη φορά τελικό. Έχουμε ήδη σπάσει το ρεκόρ της ομάδας με την παρουσία μας στον τελικό, αλλά θέλω πάρα πολύ να κερδίσουμε. Σχεδόν εξίσου με το πόσο θέλω τη νίκη , άλλο τόσο φοβάμαι και αγχώνομαι.

Όσο θυμάμαι τον εαυτό μου στα κρίσιμα λύγιζα. Όχι απλά δεν ξεχώριζα, αλλά δεν έπιανα τα στάνταρ μου. Όταν ήμουν εκτός συναγωνισμού απέδιδα αυτό που μπορούσα στο ακέραιο, αλλά στους τελικούς το άγχος με κυρίευε και ήμουν κακός. Αυτό φοβάμαι μη γίνει και τώρα. Και ακόμα περισσότερο φοβάμαι μην πέσω στην παγίδα της αυτοεκπληρούμενης προφητείας!

Την τελευταία βδομάδα δε με παίρνει ο ύπνος και νομίζω ότι έχει να κάνει και με αυτό. Σήμερα από το πρωί νιώθω τα πόδια μου να τρέμουν. Μπορεί να είναι απλά ένα παιχνίδι, μπορεί να μην έχω κάτι να κερδίσω πέρα από την ικανοποίηση, αλλά είναι από αυτά τα μικρά που για εσένα είναι μεγάλα. Και θέλω να κερδίσω βοηθώντας την ομάδα μου. Δε με νοιάζει να είμαι ο καλύτερος παίχτης, με νοιάζει να μην είμαι χειρότερος από τα άλλα παιχνίδια. Ο αγώνας διαρκεί λιγότερο από μία ώρα και θέλω να τον απολαύσω και να τα δώσω όλα σε εκείνο το διάστημα. Φοβάμαι, όμως, ότι θα ξανανικηθώ από το άγχος μου και θα σαμποτάρω ο ίδιος τον εαυτό μου σε αυτή την κατεύθυνση. Σε λίγες ώρες θα ξέρουμε! Είναι κρίμα πάντως... Δεν πας κάθε μέρα τελικό!

Υ.Γ.: Μην τυχόν δω ευχές, το έχω γρουσουζιά! Έγραψα αυτά που έγραψα μήπως με βοηθήσουν να χαλαρώσω και να πάνε όλα καλά. Όλα θα πάνε καλά.!

Δευτέρα 12 Μαρτίου 2012

Σαπίλα (ή όχι, τελικά; )

Την προηγούμενη βδομάδα πέρασα τις μισές μέρες μέσα στη βαρεμάρα, χωρίς να βγω από το σπίτι κάποιες από αυτές και από τα όρια της γειτονιάς μου τις υπόλοιπες, χωρίς να συναντήσω κάποιον φίλο. Αυτές τις μέρες για κάποιο λόγο κοιμόμουν πολλές ώρες, άραζα σπίτι και για να νιώσω ότι κάνω κάτι προχωρούσα την εργασία μου.

Οι μέρες αυτές πέρασαν. Η εργασία που κάνω είναι κοντά στο τέλος της, είμαι αρκετά πιο ξεκούραστος, όταν βγαίνω τώρα που έχω όρεξη έχω τα χρήματα που θα ξόδευα σε αυτές τις εξόδους που δεν έκανα γιατί δεν είχα όρεξη να κάνω.

Τελικά το να "σαπίζεις" δεν είναι τόσο χαμένος χρόνος. Είναι σα να κάνεις reboot στον εαυτό σου όταν ο ίδιος σου ο οργανισμός σου λέει ότι το έχεις ανάγκη. Και αντί απλά να ξαναξεκινάς πιο δυναμικά έχεις και κάτι που σου έχει μείνει (όπως οι σελίδες στην εργασία μου).

Δευτέρα 5 Μαρτίου 2012

Dear "Salpi"

Ο Σαλπιγγίδης ήταν για εμένα πάντα ένας παίχτης κάτι παραπάνω από τίμιος. Όταν ήρθε στην Πανάθα είχε γίνει η ιστορία με τη φυγή του Γκέκα τον οποίο εκτιμούσα και διαφωνούσα αγωνιστικά με τη φυγή του για να έρθει ο Σαλπιγγίδης.

Ο "Σάλπι", λοιπόν, έχει συγκεκριμένα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα ως ποδοσφαιριστής. Το ήθος του και το φιλότιμό του είναι τα κυριότερα προσόντα του. Πόσο εύκολα ένας φορ με πολλά γκολ ανά σεζόν θα έβγαινε από την περιοχή για να παίξει στα δεξιά και να "κλειδώσει" εκεί; Πόσοι θα σπρίνταραν για να κάνουν τάκλιν στη θέση του δεξιού μπακ αντί απλά να υπάρχουν κάπου εκεί και να κρατήσουν το σπριντ για μια κούρσα μπροστά; Τις αδυναμίες του μπορεί να προσπαθεί να τις καλύψει όσο καλύτερα μπορεί (και όχι τόσο αποτελεσματικά), αλλά τα θετικά του τα καταθέτει στο γήπεδο με κάθε ευκαιρία. Αυτός ο παίχτης αμφισβητήθηκε για την απόδοσή του στον αγώνα ΠΑΟ-ΠΑΟΚ ως πρώην παίχτης του ΠΑΟ. Αν για κάποιον παίχτη στο υπέροχο ελληνικό ποδόσφαιρο δεν έπρεπε να γίνει αυτό, ο Σαλπιγγίδης θα ήταν πρώτος στη λίστα. Το είχε δείξει και κόντρα στον ΠΑΟΚ όταν έπαιζε στην Πανάθα, το έχει δείξει και με την Πανάθα κόντρα στον ΠΑΟΚ. Ο Σαλπιγγίδης σκόραρε στο ντέρμπι. Βγήκαν διάφοροι δημοσιογράφοι να γράψουν για απαντήσεις και παπαγαλάκια, αλλά ονόματα αυτών που έγραφαν και έλεγαν δεν είδα πουθενά... Γιατί τη μαγκιά του Σαλπιγγίδη δεν την κουβαλάνε ούτε αυτοί που τον υπερασπίζονται (και σίγουρα όχι αυτοί που τον κατηγορούν).

Εκτίμησα ως Παναθηναϊκός το ότι δε μου το έπαιξε οπαδός, δήλωσε ΠΑΟΚ και επαγγελματίας, δεν έπεφτε από τα 2μέτρα για να πάρει πέναλτι, δεν έκανε βρόμικα φάουλ ή μανούρες για διαμαρτυρία. Δεν τον λέω στρατιώτη, γιατί πολλές φορές ο συγκεκριμένος ηγείται. Τον εκτίμησα όταν με τη φανέλα της ομάδας μου δεν πανηγύριζε κατά του ΠΑΟΚ, αφού ήταν πιστός στις δηλώσεις του. Τον εκτίμησα ακόμα περισσότερο χτες που δεν πανηγύρισε κατά του ΠΑΟ. Τον εκτιμώ που δε διαλέγει παιχνίδια (εύκολα ή κόντρα σε αγαπημένες ομάδες). Και τον λυπάμαι που έχει τον καθένα να τον λέει πουλημένο είτε για τη μεταγραφή του στον ΠΑΟ είτε για τους αγώνες με κατά καιρούς παλιές του ομάδες. Χαλάλι το γκολ που φάγαμε, αφού φανερώνει την υπέροχη νοοτροπία αυτού του αθλητή.

Υ.Γ.: http://www.sport-fm.gr/article/537980

Παρασκευή 2 Μαρτίου 2012

Η κόψη του ξυραφιού

Όσοι έχετε ασχοληθεί με τη θεωρία του χάους λίγο περισσότερο από τη γνωστή ρήση για το φαινόμενο της πεταλούδας μάλλον ξέρετε και την παρομοίωση με το ξυράφι. Για όσους δεν ξέρουν, η θεωρία του χάους μεταξύ άλλων λέει ότι αυτό που μας φαίνεται ίδιο και προβλέψιμο μπορεί να πάρει τελείως άλλη τροπή ξαφνικά από ανεπαίσθητες αλλαγές που είχαν γίνει πολύ πιο πριν και ήταν αδύνατο να αντιληφθούμε. Σκεφτείτε την πορεία των πραγμάτων σαν μια γωνία (αν και ούτε αυτό είναι τόσο συμβατό με τη συγκεκριμένη θεωρία, αλλά για να γίνει αντιληπτό): εκεί που τραβάς την ευθεία, ξαφνικά στο σημείο που θα ονομάσεις κορυφή της γωνίας η κατεύθυνσή σου αλλάζει τελείως. Αυτή η κορυφή της γωνίας λέγεται και κόψη του ξυραφιού, όπως σε ένα ξυράφι από τη μία πλευρά του περνάς στην άλλη "ξαφνικά". Και τώρα σκεφτείτε πόσες φορές το έχετε συναντήσει αυτό στη ζωή σας!

Εγώ χτες βράδυ είχα ένα απίστευτο συναίσθημα βεβαιότητας και ικανοποίησης ως επιβεβαίωση του εαυτού μου. Το συναίσθημα αυτό ήταν τόσο έντονο που όπως κοιμήθηκα έτσι ακριβώς ξύπνησα. Μέχρι πριν λίγο: ένα νέο δεδομένο από το πουθενά (τουλάχιστον έτσι μου φάνηκε από τη βεβαιότητα που είχα) μου γύρισε την πορεία των πραγμάτων που θεωρούσα αναμενόμενη σε μια στιγμή. Λες και από ανοιχτό το φως στο δωμάτιο κάποιος έκλεισε τον διακόπτη και όλα άλλαξαν με τη μία. Και αυτό δεν έχει να κάνει μόνο με τα δεδομένα, αλλά και με το πώς αισθάνομαι από τη μια στιγμή στην άλλη. Αυτή είναι η δική μου πιο πρόσφατη ιστορία, αλλά είμαι σίγουρος ότι κι εσείς θα έχετε δικές σας ανάλογες. Βλέπετε, όταν βαδίζουμε πάνω σε ένα ξυράφι δεν ξέρουμε πότε θα βρεθούμε στην κόψη του, αλλά αυτή θα είναι εκεί!

Κυριακή 19 Φεβρουαρίου 2012

Για το "We are all Greeks"

Θυμίζω το εξής μπρεχτικό:
«Όταν ήρθαν να πάρουν τους Εβραίους, δεν διαμαρτυρήθηκα, γιατί δεν ήμουν Εβραίος. Όταν ήρθαν για τους κομμουνιστές δεν φώναξα, γιατί δεν ήμουν κομμουνιστής.
Όταν κατεδίωξαν τους τσιγγάνους, ούτε τότε φώναξα, γιατί δεν ήμουν τσιγγάνος.
Όταν έκλεισαν το στόμα των Ρωμαιοκαθολικών που αντιτάσσονταν στο φασισμό, δεν έκανα τίποτα γιατί δεν ήμουν καθολικός.
Μετά ήρθαν να συλλάβουν εμένα, αλλά δεν υπήρχε πια κανείς να αντισταθεί μαζί μου»

http://www.madata.gr/epikairotita/world/173221.html

Ευχαριστούμε.

Παρασκευή 17 Φεβρουαρίου 2012

Για τα νέα φρούτα της Ν.Δ.

Είναι αλήθεια ότι η αριστερά έχει (όχι άδικα) δεχτεί την κριτική ότι η ιδεολογία της αρχίζει και σπάει για τους ανθρώπους της είτε με το πέρασμα του χρόνου είτε σε στιγμές πανικού και ανάγκης είτε συμφερόντων είτε εξουσίας. Για τη δεξιά, όσο πιο δεξιά πας τόσο πιο "σκλοροπυρηνικοί" και "σταθεροί" υποτίθεται ότι είναι. Έχουμε δει πολλούς αριστερούς να δεξιεύουν και ελάχιστους δεξιούς να αριστερεύουν με τον καιρό. Όταν μάλιστα το "πατρίς-θρησκεία-οικογένεια" είναι η παντιέρα κάποιου, άντε να τον δεις να γυρίζει κεφάλι! Μέχρι σήμερα... Παρά τον φόβο να έχουμε ξανά στην κυβέρνηση της Ελλάδας τον Βορίδη και τον Γεωργιάδη (τον δεύτερο φοβάμαι πολύ ότι θα τον δω σε παιδεία ή δημόσια τάξη) η εικόνα να είναι στο κόμμα που αρχηγός του είναι ο Αντώνης Σαμαράς, αυτός που οι ίδιοι λέγανε ότι στις αρχές του 90 άνοιξε τα σύνορα και ήρθαν οι ξένοι κλπ κλπ είναι η αποδόμηση της πατριωτικής καραμέλας. Πάντα έλεγα ότι κανείς δεν έχει το δικαίωμα να ισχυρίζεται ότι αγαπάει την πατρίδα του πιο πολύ από τον άλλον που είναι απλά στο "αντίπαλο στρατόπεδο". Άλλο αν κρίνει πως κάνει καλό ή κακό κι άλλο αν αγαπάει. Τώρα με χαρά αποδεικνύεται αυτό που ξέραμε αλλά δεν είχαμε πολλά παραδείγματα: ότι και το "πατρίς-θρησκεία-οικογένεια" δεν είναι σημαία μόνο από πίστη ή αυταπάτη αλλά και γιατί σε κάποιους πουλάει.

Τετάρτη 15 Φεβρουαρίου 2012

Δευτέρα 13 Φεβρουαρίου 2012

Σε συνέχεια των χτεσινών

Σήμερα τα θέματα είναι οι διαγραφές στα κόμματα (χέστηκε η Φατμέ με τους καιροσκόπους και όσους λένε ψέματα στον εαυτό τους) και οι καταστροφές στην Αθήνα. "Πλήγμα στον πολιτισμό" πέτυχα χτες τη νύχτα τίτλο στη ΝΕΤ! Ένα ζάπινγκ σήμερα σε κάνει να αναρωτιέσαι αν οι δημοσιογράφοι και τα δελτία είναι τόοοοοσο βαλτοί ή τόοοοσο απορροφημένοι από το "να τσιμπήσει ο κόσμος" που δεν το καταλαβαίνουν.

Την ίδια ώρα τον τηλεοπτικό χρόνο τρώνε τέτοια θέματα και όχι η χτεσινή αντίδραση, η χτεσινή απόφαση για το μέλλον της Ελλάδας και η χτεσινή στάση της αστυνομίας. Πρωταγωνιστές στα δελτία δεν είναι αυτοί που υπέγραψαν ή είχαν υπογράψει παλιότερα και τώρα "καθάρισαν τη συνείδησή τους" με χλωρίνη και απορρυπαντικό, αλλά οι καταστροφές που έγιναν στο κέντρο. Κι εδώ αναρωτιέσαι πάλι: τόσο άμεση και οργανωμένη αντίδραση στους διαδηλωτές και όταν υπήρχαν μόνο μπαχαλάκηδες που τα σπάγανε περνούσε η ώρα, γράφανε τα έκτακτα δελτία, μεγάλωναν οι καταστροφές (πρέπει η καταστροφή εκτός Βουλής να πλησιάζει σε μέγεθος την εντός Βουλής για να πάρει τα φώτα από εκεί "δικαιολογημένα"...) είχαν ξεμείνει από μέσα και τρόπους αντιμετώπισης; Είναι τόσο άχρηστοι ή ήταν και αυτά στημένα για την επόμενη μέρα; Μιλάνε για "οργανωμένο σχέδιο να καεί η Αθήνα", αλλά δε μας είπαν αν το κάνανε οι ίδιοι ή όχι!

Και μέσα σε όλα αυτά βγαίνουν και μας κάνουν μαθήματα δημοκρατίας! Δεν ξέρω αν η προβοκάτσια είναι κρατική ή όχι, αλλά αν δεν είναι είναι παρακρατική και με την ανοχή των αρχών. Ο λόγος είναι απλά η ανικανότητά τους; Κάντε ένα ζάπινγκ και νομίζω ότι θα αλλάξετε γνώμη (αν όχι χώρα διαμονής).

Πολίτες σε εμπόλεμη κατάσταση



Σήμερα είναι μια μέρα θλιβερή. Τόσο καιρό ξέραμε ότι θα πέσουν χημικά σε μπαχαλάκια που είτε θα υπάρξουν είτε θα στηθούν, θα ξεφύγουν εντελώς τυχαία και παραπέρα οι δυνάμεις καταστολής και θα σπάσουν τα πράγματα. Πλέον αυτά δεν υπάρχουν. Ακόμα και ο ύπουλος αυτός τρόπος είχε σημάδια προειδοποίησης γιατί κάποιον θα έβλεπες να ετοιμάζεται, κάποιον κάτι να κρατάει, μπορούσες να κάνεις τα κουμάντα σου. Πλέον το μόνο κουμάντο που μπορείς να κάνεις είναι αν θα κατέβεις να διαδηλώσεις ή όχι. Γιατί σήμερα, ενώ οι φασαρίες γινόντουσαν στη μία πλευρά της Βουλής, αυτή στο τέρμα της Ακαδημίας (στο κόκκινο χ) κι εγώ ήμουν στην Όθωνος (το καφέ τετραγωνάκι). Τα χημικά πέσανε εκεί που έχω βάλει τις μπλε κουκκίδες, δηλαδή εκεί που γινόντουσαν οι φασαρίες και κατά μήκος όλης της Βουλής ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΟ! Ή μάλλον με προφανή λόγο... Ένα χημικό σύνορο μεταξύ των πολιτών που απλά διαδήλωναν και δε συμμετείχαν σε φασαρίες και στη Βουλή... Αποτέλεσμα ήταν ο κόσμος να κινηθεί προς την κάτω πλευρά και μετά άρχισαν να πέφτουν χημικά στα σημεία που έβαλα με κίτρινες κουκκίδες. Έτσι όπως φεύγανε όλοι προς Μοναστηράκι ή Συγγρού πάλι χωρίς να γίνονται φασαρίες πέφτανε χημικά στον κόσμο που έφευγε! Σαν τιμωρία. Το δικαίωμα στη διαδήλωση πολύ απλά δεν υπήρχε σήμερα. Και μπράβο σε όσους επέστρεψαν ή πήγαν μετά πάλι (όσα περιγράφω ήταν στο διάστημα 5.30-6.30) για να μην περάσει αυτή η στάση. Το να πας σε διαδήλωση και να συνειδητοποιήσεις ότι είσαι σε πόλεμο με την αστυνομία χωρίς να γίνεται τίποτα εκεί που είσαι. Ούτε καν προβοκάτσια!

Υ.Γ.: Όλοι αυτοί οι επαναστάτες που δεν υπέγραψαν σήμερα ή δεν υπέγραψαν την προηγούμενη φορά ξεχνάνε ότι βάλανε το τρένο στις ράγες με την υπογραφή του πρώτου μνημονίου; Δηλαδή το να κατέβεις κάποια στάση πριν σε ένα δρομολόγιο που εσύ υπέγραψες για να γίνει είναι μαγκιά και επανάσταση; Τελικά ποιοι είναι οι χειρότεροι, αυτοί που υπέγραψαν και σήμερα ή αυτοί που πουλάνε φούμαρα (σε εμάς ή στους εαυτούς τους) ότι αντιστάθηκαν;

Υ.Γ.2: Τι δουλεία έχει η συγκέντρωση στην Ομόνοια; Διαδήλωση για τους ελεγκτές στο σταθμό του τρένου και του μετρό; Γιατί, οκ, δε μας ακούνε μέσα στην αίθουσα της Βουλής όταν διαμαρτυρόμαστε απ'έξω στο Σύνταγμα, αλλά τουλάχιστον ο χώρος είναι σχετικός!