Παρασκευή 28 Δεκεμβρίου 2012
Κύκλοι που η ζωή τους κύκλους κάνει
Ετικέτες
Απόψεις,
Ιστορία,
Υπαρκτός Σουρρεαλισμός
Τετάρτη 26 Δεκεμβρίου 2012
"Είμαι πολύ καιρό σε μία σχέση"
Δευτέρα 24 Δεκεμβρίου 2012
Η τέχνη της "χυλόπιτας" και (άλλα "μαγειρέματα")
Κυριακή 23 Δεκεμβρίου 2012
Χωράει σε ένα συρτάρι το ποιος είσαι;
Σάββατο 22 Δεκεμβρίου 2012
Κυριακή 16 Δεκεμβρίου 2012
"Σα δεν ντρέπεσαι να είσαι ευγενής"
Τετάρτη 12 Δεκεμβρίου 2012
Ποιος Δεκέμβρης; Ακόμα Νοέμβρη έχουμε!
Ετικέτες
Απόψεις,
Υπαρκτός Σουρρεαλισμός
Παρασκευή 7 Δεκεμβρίου 2012
"Το μεγάλο μας τσίρκο"
Πέμπτη 6 Δεκεμβρίου 2012
6/12
Πέμπτη 29 Νοεμβρίου 2012
Μήπως ήρθε η ώρα; Πώς η στάση Άριστου μπορεί να προσφέρει Άριστη Δημοκρατία και όχι Αριστοκρατία
Ετικέτες
Απόψεις,
Ερωτήσεις προς τους αναγνώστες,
Πανανθρώπινα
Τετάρτη 28 Νοεμβρίου 2012
Αφιερωμένο στη μόδα των Βαμπίρ
Κυριακή 25 Νοεμβρίου 2012
Για τις χουντικές εκδηλώσεις
Ετικέτες
Απόψεις,
Υπαρκτός Σουρρεαλισμός
Σάββατο 24 Νοεμβρίου 2012
Είδηση = φόβος > ελπίδα + κοινή λογική
Ετικέτες
Απόψεις,
Υπαρκτός Σουρρεαλισμός
Πέμπτη 22 Νοεμβρίου 2012
Τα αρχαία αποτσίγαρα
Δευτέρα 19 Νοεμβρίου 2012
Διόρθωση, νίκη ή ψέμα;
Ετικέτες
Απόψεις,
Υπαρκτός Σουρρεαλισμός
Κυριακή 18 Νοεμβρίου 2012
Δυο μέτρα και δυο σταθμά ή/και οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος
Ετικέτες
Απόψεις,
Υπαρκτός Σουρρεαλισμός
Τετάρτη 14 Νοεμβρίου 2012
Παρασκευή 9 Νοεμβρίου 2012
Σκουπίδια σε τιμή ευκαιρίας!
Πέμπτη 8 Νοεμβρίου 2012
Εισερχόμενο
Ετικέτες
Βιώματα,
Υπαρκτός Σουρρεαλισμός
Πέμπτη 1 Νοεμβρίου 2012
Με τι καρδιά να πεις "καλό μήνα" ;
Ετικέτες
Απόψεις,
Βιώματα,
Ιστορία,
Υπαρκτός Σουρρεαλισμός
Τετάρτη 31 Οκτωβρίου 2012
"Ναι σε όλα";
Τρίτη 30 Οκτωβρίου 2012
Εκκλησία και "χριστιανο"-φασισμός
Ετικέτες
Απόψεις,
Ιστορία,
Υπαρκτός Σουρρεαλισμός
Δευτέρα 29 Οκτωβρίου 2012
Μα δε μάθατε από το Βαξεβάνη;
Ετικέτες
Ιστορία,
Υπαρκτός Σουρρεαλισμός
Urban legends
Ετικέτες
Ιστορία,
Υπαρκτός Σουρρεαλισμός
Κυριακή 28 Οκτωβρίου 2012
Για να μάθει να μη χάνει cd και στικάκια ο Βαξεβάνης!
Ετικέτες
Ιστορία,
Υπαρκτός Σουρρεαλισμός
Πέμπτη 25 Οκτωβρίου 2012
Η δικαίωση του Θεωρητικού
Ετικέτες
Απόψεις,
Γλωσσ(ολογ)ικά,
Εκπαιδευτικά
Τρίτη 23 Οκτωβρίου 2012
Όταν ο ναζισμός βρήκε δεξιές και αριστερές ελληνικές βοήθειες
Δευτέρα 22 Οκτωβρίου 2012
Νεοφασισμός και δημοσιότητα
Ετικέτες
Απόψεις,
Ιστορία,
Πανανθρώπινα,
Υπαρκτός Σουρρεαλισμός
Τετάρτη 17 Οκτωβρίου 2012
Διάδοση θέσεων με σεβασμό
Τρίτη 16 Οκτωβρίου 2012
Επιχειρήματα ή όχι;
Ετικέτες
Απόψεις,
Υπαρκτός Σουρρεαλισμός
Παρασκευή 12 Οκτωβρίου 2012
Δευτέρα 8 Οκτωβρίου 2012
Χωρίς λόγια (και χωρίς δικαίωμα διαδήλωσης)
Ετικέτες
Ιστορία,
Υπαρκτός Σουρρεαλισμός
Στερεότυπα, ρατσισμός και γλώσσα
Ετικέτες
Βιώματα,
Γλωσσ(ολογ)ικά,
Υπαρκτός Σουρρεαλισμός
Πέμπτη 4 Οκτωβρίου 2012
Δευτέρα 1 Οκτωβρίου 2012
"Ο καθηγητής πρέπει να είναι και ηθοποιός"
Πέμπτη 27 Σεπτεμβρίου 2012
Τσίου Μπαμπινιώτης Τσίου
Τρίτη 25 Σεπτεμβρίου 2012
Τα ίδια Παπαχρήστου μου, τα ίδια παπά-Παϊσιο
Πέμπτη 20 Σεπτεμβρίου 2012
Παράδειγμα γλώσσικής πρακτικής του φασισμού
Ετικέτες
Γλωσσ(ολογ)ικά,
Πανανθρώπινα
Μετακίνηση με Μ.Μ.Μ. χωρίς Μ.Μ.Μ.
Δευτέρα 17 Σεπτεμβρίου 2012
Εγγραφές πρωτοετών = ψάρεμα για τα κόμματα
Ετικέτες
Απόψεις,
Υπαρκτός Σουρρεαλισμός
Σάββατο 15 Σεπτεμβρίου 2012
"Ωραία τα λέει, πάντως"
Τετάρτη 12 Σεπτεμβρίου 2012
Συνέλληνες, ανάψτε τους φούρνους!
Ετικέτες
Απόψεις,
Εκπαιδευτικά,
Ιστορία,
Υπαρκτός Σουρρεαλισμός
Τρίτη 11 Σεπτεμβρίου 2012
Χαφιές ή κορόιδο; Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα...
Ετικέτες
Βιώματα,
Εκπαιδευτικά,
Υπαρκτός Σουρρεαλισμός
Τετάρτη 5 Σεπτεμβρίου 2012
"Re Hamoures Calitera Psofiste"
Ετικέτες
Απόψεις,
Βιώματα,
Υπαρκτός Σουρρεαλισμός
Πέμπτη 30 Αυγούστου 2012
Τόσο σωστό, αλλά τόσο λάθος
Ετικέτες
Βιώματα,
Υπαρκτός Σουρρεαλισμός
Δευτέρα 27 Αυγούστου 2012
Για τα μετάλλια του Άρμστρονγκ
Κυριακή 26 Αυγούστου 2012
Δευτέρα 20 Αυγούστου 2012
Η περί εαυτού αυταπάτη
Τρίτη 14 Αυγούστου 2012
Μάρκετινγκ με ή χωρίς πατρίδα
Ετικέτες
Απόψεις,
Γλωσσ(ολογ)ικά,
Υπαρκτός Σουρρεαλισμός
Κυριακή 5 Αυγούστου 2012
Έκθεση ηλεκτρονικής μάθησης τον Οκτώβρη
Σάββατο 4 Αυγούστου 2012
Και νεφεληγερέτης εύχομαι!
Ετικέτες
Γλωσσ(ολογ)ικά,
Ιστορία,
Υπαρκτός Σουρρεαλισμός
Τετάρτη 1 Αυγούστου 2012
"Μήπως έμαθες κανένα νέο τι έγινε;
Ετικέτες
Βιώματα,
Υπαρκτός Σουρρεαλισμός
Παρασκευή 27 Ιουλίου 2012
Μονόπλευρη αλληλεγγύη
Τετάρτη 25 Ιουλίου 2012
Αποκλεισμός λόγω twitter!
Ετικέτες
Απόψεις,
Ιστορία,
Υπαρκτός Σουρρεαλισμός
Πέμπτη 19 Ιουλίου 2012
Ιδέες για τον Puzzo
Ετικέτες
Απόψεις,
Γλωσσ(ολογ)ικά,
Υπαρκτός Σουρρεαλισμός
Τρίτη 17 Ιουλίου 2012
Δεν είναι λάθος ή αμέλεια. Είναι μ@λακία.
Ετικέτες
Εκπαιδευτικά,
Ιστορία,
Υπαρκτός Σουρρεαλισμός
Παρασκευή 13 Ιουλίου 2012
"...του μεγάλου, του ωραίου και του αληθινού" αποκωδικοποιητή mpeg4!
Κι όμως, υπάρχουν ακόμα άνθρωποι
Τετάρτη 27 Ιουνίου 2012
Ο έμπορος κι ο ανήμπορος
Πέμπτη 21 Ιουνίου 2012
Επιστολές
Κυριακή 17 Ιουνίου 2012
Στο εκλογικό μου κέντρο
Παρασκευή 15 Ιουνίου 2012
Μεταμεσονύχτια προεκλογικά σποτ
Τρίτη 12 Ιουνίου 2012
Η σημερινό πολιτική σκηνή εκεί που της αξίζει
Σάββατο 9 Ιουνίου 2012
Παραποίηση σποτ ή πραγματικότητας;
Ετικέτες
Εκπαιδευτικά,
Υπαρκτός Σουρρεαλισμός
Πέμπτη 7 Ιουνίου 2012
Ανοργάνωτες σκέψεις σε ανοργάνωτο κράτος
Ετικέτες
Απόψεις,
Βιώματα,
Ιστορία,
Υπαρκτός Σουρρεαλισμός
Τετάρτη 6 Ιουνίου 2012
Ομιλία στον τομέα γλωσσολογίας
Ετικέτες
Βιώματα,
Γλωσσ(ολογ)ικά,
Εκπαιδευτικά
Κυριακή 3 Ιουνίου 2012
Εκδήλωση για τον Αγγελόπουλο
Ετικέτες
Βιώματα,
Υπαρκτός Σουρρεαλισμός
Τρίτη 29 Μαΐου 2012
Σάββατο 26 Μαΐου 2012
Τι ακούμε; Ή ακόμα χειρότερα, τι λένε!
Ετικέτες
Απόψεις,
Γλωσσ(ολογ)ικά,
Εκπαιδευτικά,
Υπαρκτός Σουρρεαλισμός
Πέμπτη 24 Μαΐου 2012
Πρωταθλητές ομίλου οι Κυματοδηγοί!
Πέμπτη 17 Μαΐου 2012
Πρώτο σφάλμα στη νέα υπηρεσιακή κυβέρνηση
Ετικέτες
Απόψεις,
Εκπαιδευτικά,
Ιστορία
Τετάρτη 16 Μαΐου 2012
Μεταπτυχιακός σκέτο. Όχι φοιτητής.
Ετικέτες
Απόψεις,
Υπαρκτός Σουρρεαλισμός
Κυριακή 13 Μαΐου 2012
Για τη γιορτή της μητέρας
Πέμπτη 10 Μαΐου 2012
Αν ήμουν πρωθυπουργός (ή αν μπορούσα να μιλήσω σε κάποιον με αγνές προθέσεις σε αυτή τη θέση)
Τετάρτη 9 Μαΐου 2012
Γλωσσικά ρατσιστές εκτός τόπου;
Ετικέτες
Γλωσσ(ολογ)ικά,
Υπαρκτός Σουρρεαλισμός
Δευτέρα 7 Μαΐου 2012
Όταν όλα μαυρίζουν
Ετικέτες
Απόψεις,
Βιώματα,
Ιστορία,
Υπαρκτός Σουρρεαλισμός
Κυριακή 6 Μαΐου 2012
Τρομοκράτες-φασίστες-χουλιγκάνοι στη Βουλή
Ετικέτες
Απόψεις,
Ιστορία,
Υπαρκτός Σουρρεαλισμός
Παρασκευή 4 Μαΐου 2012
Για τους καλούς πολιτικούς
Ετικέτες
Απόψεις,
Υπαρκτός Σουρρεαλισμός
Τρίτη 1 Μαΐου 2012
Sounds interesting...!
Δευτέρα 23 Απριλίου 2012
Προεκλογικός μαζοχισμός
Ετικέτες
Απόψεις,
Υπαρκτός Σουρρεαλισμός
Παρασκευή 20 Απριλίου 2012
Τρίτη 17 Απριλίου 2012
Πάει και ο Μητροπάνος
Τελικά όσο και να το περιμένεις δεν πονάει λιγότερο.
http://news.in.gr/culture/article/?aid=1231191617
Δεν υπάρχουν λόγια, μόνο τραγούδια στο youtube που ούτε καν θα υποδείξω.
Προσωπικά την πάτησα όπως και με τον Παπάζογλου λέγοντας κάθε χρόνο "θα πάω να προλάβω να τον ακούσω" και πάντα χάνοντάς τον γιατί κάτι μικρό τύχαινε. Ίσως τους ακούσω μια και καλή μαζί πλέον όταν έρθει η σειρά μου.
http://news.in.gr/culture/article/?aid=1231191617
Δεν υπάρχουν λόγια, μόνο τραγούδια στο youtube που ούτε καν θα υποδείξω.
Προσωπικά την πάτησα όπως και με τον Παπάζογλου λέγοντας κάθε χρόνο "θα πάω να προλάβω να τον ακούσω" και πάντα χάνοντάς τον γιατί κάτι μικρό τύχαινε. Ίσως τους ακούσω μια και καλή μαζί πλέον όταν έρθει η σειρά μου.
Πέμπτη 12 Απριλίου 2012
Μια ωραία ιδέα στην ετ1
Βρίσκω εξαιρετική την ιδέα της ετ1 να δείχνει το βράδυ έναν πιανίστα που παίζει κομμάτια στο πιάνο. Αντί για κλασικές ταινίες ή εκπομπές αφήνει τη μουσική να μιλήσει μαζί με ό,τι κουβαλάνε αυτές οι μέρες για τον καθένα. Η ιδέα και η εκτέλεση ανήκει στον πιανίστα και από ό,τι φαίνεται έκανε την πρόταση και τις ηχογραφήσεις δωρεάν (βλ.11 στο http://www.ert.gr/pressert/index.php?option=com_k2&view=item&id=314:%CE%B1%CF%80%CE%BF%CF%86%CE%B1%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CE%B4%CF%83-%CE%B5%CF%81%CF%84&Itemid=176). Η ιδέα εξαιρετική και αξιοποιήθηκε όπως έπρεπε. Πάντα τέτοια!
Δευτέρα 9 Απριλίου 2012
Μεγαλοβδομάδα
Ανέκαθεν η Μεγάλη Εβδομάδα ήταν μια ξεχωριστή βδομάδα για αρκετό κόσμο. Για τους βαθιά θρησκευόμενους ήταν η εβδομάδα κορύφωσης της σαρακοστής, για τους λιγότερους ήταν η βδομάδα σήμα κατατεθέν του Πάσχα, για κάποιους ήταν μια βδομάδα ακόμα (αν και λόγω των ημερολογιακών της ιδιαιτεροτήτων και πάλι ήταν κάπως ξεχωριστή έστω για διακοπές και φαγητό). Αυτή η Μεγαλοβδομάδα δείχνει πολύ ιδιαίτερη γιατί, ως εβδομάδα των παθών, του θείου πάθους και ό,τι συνεπάγεται για όσους πιστεύουν, είναι εβδομάδα των παθών και για τον κόσμο θέλει δε θέλει. Υπό αυτή την έννοια δε διαφέρει και τόσο από τις άλλες βδομάδες του ίδιου κόσμου, μιας και πλέον κάθε βδομάδα είναι εβδομάδα παθών -ανθρώπινων-...
Καλή μας Ανάσταση!
Καλή μας Ανάσταση!
Ετικέτες
Απόψεις,
Υπαρκτός Σουρρεαλισμός
Κυριακή 8 Απριλίου 2012
Κάνει και την αλλαγή του "λεφτά υπάρχουν" σε "λεφτά υπήρχαν" μικρή!
Τότε: http://old.elladanews.gr/article/423533-o-g-karatzaferis-prosferei-spiti-250-tetragonikon-me-thea-sti-thalassa-sto-dnt.html
Τώρα: http://www.star.gr/Pages/Politiki_Oikonomia.aspx?art=39207&artTitle=karatzaferis_desmevomai_oti_tha_dioxo_ton_tomsen_apo_tin_ellada_
Αύριο;
Τώρα: http://www.star.gr/Pages/Politiki_Oikonomia.aspx?art=39207&artTitle=karatzaferis_desmevomai_oti_tha_dioxo_ton_tomsen_apo_tin_ellada_
Αύριο;
Ετικέτες
Ιστορία,
Υπαρκτός Σουρρεαλισμός
Σάββατο 7 Απριλίου 2012
Κίνδυνοι για τους κινδύνους στο ίντερνετ
http://www.megatv.com/megagegonota/summary.asp?catid=17533&subid=2&pubid=29130277
Δηλαδή οργανώθηκε ημερίδα για τους κινδύνους του ίντερνετ και τον εθισμό στο ίντερνετ η οποία πραγματοποιήθηκε μέσω του ίντερνετ και για περισσότερες πληροφορίες παραπέμπει σε σελίδα του ίντερνετ με το ίδιο θέμα! Θεοί! Αυτό έγινε από ενδιαφέρον, ώστε να ενημερωθούν τα παιδιά... Βέβαια, όταν δεν τους αντιπροτείνεις κάτι εξίσου ευχάριστο για τις ώρες εκείνες, τότε απλά τα φοβίζεις. Γι' αυτό κάποια μπαλώματα κάνουν μερικά ρούχα χειρότερα από ό,τι ήταν με το ελάττωμα...
Υ.Γ.: Αν σε λένε Μπαμπινιώτη, όπου "ίντερνετ" βάλε "διαδίκτυο". Φαντάζομαι όλο και κάποια σχετική αναφορά θα έγινε... Αν πάλι δε σε λένε Μπαμπινιώτη, τσέκαρε Κουτσογιάννη και Ανδρουτσόπουλο για ψηφιακούς γραμματισμούς.
Δηλαδή οργανώθηκε ημερίδα για τους κινδύνους του ίντερνετ και τον εθισμό στο ίντερνετ η οποία πραγματοποιήθηκε μέσω του ίντερνετ και για περισσότερες πληροφορίες παραπέμπει σε σελίδα του ίντερνετ με το ίδιο θέμα! Θεοί! Αυτό έγινε από ενδιαφέρον, ώστε να ενημερωθούν τα παιδιά... Βέβαια, όταν δεν τους αντιπροτείνεις κάτι εξίσου ευχάριστο για τις ώρες εκείνες, τότε απλά τα φοβίζεις. Γι' αυτό κάποια μπαλώματα κάνουν μερικά ρούχα χειρότερα από ό,τι ήταν με το ελάττωμα...
Υ.Γ.: Αν σε λένε Μπαμπινιώτη, όπου "ίντερνετ" βάλε "διαδίκτυο". Φαντάζομαι όλο και κάποια σχετική αναφορά θα έγινε... Αν πάλι δε σε λένε Μπαμπινιώτη, τσέκαρε Κουτσογιάννη και Ανδρουτσόπουλο για ψηφιακούς γραμματισμούς.
Ετικέτες
Απόψεις,
Εκπαιδευτικά,
Υπαρκτός Σουρρεαλισμός
Τετάρτη 4 Απριλίου 2012
Η λάθος πράξη, αλλά στο σωστό σημείο
http://www.newsbeast.gr/society/arthro/329948/sok-me-autoktonia-ilikiomenou-sto-sudagma-/
Πριν κοιμόμουν. Πριν λίγο είδα τα νέα. Τώρα ξύπνησα.
Υ.Γ.: Φυσικά δηλώσεις πολιτικών και χειρισμός δημοσιογράφων σε κάνουν να νιώθεις ότι γίνεται βεβήλωση σε μία έντονη σημειολογικά στιγμή.
Υ.Γ.2: Δεν ξέρω γιατί και δεν ξέρω πώς νιώθω γι'αυτό, αλλά η πρώτη μου σκέψη ήταν "μπράβο του του ανθρώπου".
Υ.Γ.3: Και παράλληλα http://www.protothema.gr/greece/article/?aid=187882 "η δημοκρατία δεν τρομοκρατείται", "η δημοκρατία δεν εκβιάζεται", "στη δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα" κλπ. Φαίνεται, όμως, από το κυρίως θέμα ότι ο δήμος (με την αρχαιοελληνική έννοια) και τρομοκρατείται και εκβιάζεται και οδηγείται σε αδιέξοδα...
Υ.Γ.4: Φυσικά το παραδοσιακό προεκλογικό σόου καλά κρατεί.
Πριν κοιμόμουν. Πριν λίγο είδα τα νέα. Τώρα ξύπνησα.
Υ.Γ.: Φυσικά δηλώσεις πολιτικών και χειρισμός δημοσιογράφων σε κάνουν να νιώθεις ότι γίνεται βεβήλωση σε μία έντονη σημειολογικά στιγμή.
Υ.Γ.2: Δεν ξέρω γιατί και δεν ξέρω πώς νιώθω γι'αυτό, αλλά η πρώτη μου σκέψη ήταν "μπράβο του του ανθρώπου".
Υ.Γ.3: Και παράλληλα http://www.protothema.gr/greece/article/?aid=187882 "η δημοκρατία δεν τρομοκρατείται", "η δημοκρατία δεν εκβιάζεται", "στη δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα" κλπ. Φαίνεται, όμως, από το κυρίως θέμα ότι ο δήμος (με την αρχαιοελληνική έννοια) και τρομοκρατείται και εκβιάζεται και οδηγείται σε αδιέξοδα...
Υ.Γ.4: Φυσικά το παραδοσιακό προεκλογικό σόου καλά κρατεί.
Ετικέτες
Βιώματα,
Ιστορία,
Υπαρκτός Σουρρεαλισμός
Κυριακή 1 Απριλίου 2012
Και οι δρόμοι αλλάζουν παρουσία καμερών, όπως οι υπηρεσίες!
Έχουμε δει διάφορα ρεπορτάζ για το δημόσιο όπου, με τις κάμερες μπροστά ή με την εκτενή αναφορά του θέματος στην τηλεόραση, κάποιος παρεμβαίνει και κάααατι κινείται. Το ίδιο γίνεται προεκλογικά και με τους δρόμους! Έβλεπα ρεπροτάζ για το κέντρο της Αθήνας όπου και μένω. "Άλλη πόλη" λένε. "Κανένα παραεμπόριο έξω από την ΑΣΟΕΕ" λένε. Δείχνουν και πλάνα και δείχνει έτσι. Όταν ήταν οι κάμερες εκεί... Εγώ πέτυχα κλούβες στις 2 άκρες των τετραγώνων της ΑΣΟΕΕ και τους μικροπωλητές να έχουν στρωμένη την πραμάτεια τους και να λειτουργούν κανονικά. Για το "άλλη πόλη" δεν το συζητώ... Χτες μπροστά μου έγινε διακίνηση ναρκωτικών. Αλλά αυτά πίσω από τις κάμερες. Ίσως και σε κάποιες ώρες αιχμής. Γιατί μπροστά όλα πρέπει να παρουσιάζεται αποτέλεσμα. Εκλογές έχουμε! Και πουλάει πόλωση το θέμα με τους παράνομους μετανάστες.
Υ.Γ.: Ακόμα και να συζητούσαμε και από μηδενική βάση ακόμα για την πρόταση των στρατοπέδων, τι τα λένε "φιλοξενίας" αντί για "συγκέντρωσης"; Δεν έκανε ο θάλαμος αερίων και ο φούρνος το στρατόπεδο να είναι "συγκέντρωσης", όπως και τίποτα δε θα κάνει τα στρατόπεδα αυτά "φιλοξενίας" όσο κι αν τα πουν έτσι...
Υ.Γ.: Ακόμα και να συζητούσαμε και από μηδενική βάση ακόμα για την πρόταση των στρατοπέδων, τι τα λένε "φιλοξενίας" αντί για "συγκέντρωσης"; Δεν έκανε ο θάλαμος αερίων και ο φούρνος το στρατόπεδο να είναι "συγκέντρωσης", όπως και τίποτα δε θα κάνει τα στρατόπεδα αυτά "φιλοξενίας" όσο κι αν τα πουν έτσι...
Ετικέτες
Απόψεις,
Ιστορία,
Υπαρκτός Σουρρεαλισμός
Πέμπτη 29 Μαρτίου 2012
Ζητείται τρόπος διακτινισμού για τις 31/3
Το Σάββατο 31/3 έχει τουλάχιστον 3 ημερίδες σχετικές με τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση που θέλω να πάω. 365 μέρες έχει ο χρόνος και φέτος ειδικά 366, ίδια μέρα πήγανε και τα βάλανε όλα; Είπαμε, οι φιλόλογοι δε φημίζονται για τις μαθηματικές τους ικανότητες, αλλά αυτό είναι γελοίο! Αυτοί που θα επιμορφώσουν δε θέλουν να επιμορφωθούν με τις ομιλίες στις άλλες ημερίδες; Εκτός αν οι διοργανωτές της χ ημερίδες απαξιώνουν την ψ και πάει λέγοντας, οπότε αυτό κι αν είναι γελοίο...
Ετικέτες
Εκπαιδευτικά,
Υπαρκτός Σουρρεαλισμός
Τετάρτη 28 Μαρτίου 2012
ΑΠΟΕΛ
http://www.sport-fm.gr/article/542941
Ο φετινός ΑΠΟΕΛ ήταν η μεγάλη παρηγοριά για πολλούς από εμάς που δεν την παλεύουμε με το ελληνικό ποδόσφαιρο. Το παραμύθι που μας χάρισε και μας είχε λείψει καιρό. Δεν έκανε καθυστερήσεις από το πρώτο λεπτό σαν τις περισσότερες μικρές ομάδες (ακούς Νικοπολίδη; ), απαρτιζόταν από "δεύτερα" της Ελλάδας και δεν είχε κανένα σημαντικό μπάτζετ. Εμένα προσωπικά λειτούργησε και ως μια δικαίωση για έναν παίχτη που είχα συμπαθήσει πάρα πολύ και χλευάστηκε από πολλούς. Ο Χαραλαμπίδης, ο Μπίδης μας, ο παίχτης που έχει την ντρίμπλα αλλά δε θα κάνει κατάχρηση, θα βοηθήσει πίσω ή θα πάρει όλη την πλευρά, δεν έχει εύκολο το γκολ αλλά έχει πολύ εύκολη την ασίστ, ο παίχτης που δεν ήταν ποτέ ούτε είναι world class, αλλά άξιζε κάτι παραπάνω στην καριέρα του από ό,τι είχε όπως και τόσοι άλλοι. Αυτός όμως είχε την τύχη να ζήσει την υπέρβαση, να γράψει κάπου ιστορία. Και μέσα σε όλα αυτά να με κάνει χαρούμενο μαζί με τους συμπαίχτες του.
Ο φετινός ΑΠΟΕΛ ήταν η μεγάλη παρηγοριά για πολλούς από εμάς που δεν την παλεύουμε με το ελληνικό ποδόσφαιρο. Το παραμύθι που μας χάρισε και μας είχε λείψει καιρό. Δεν έκανε καθυστερήσεις από το πρώτο λεπτό σαν τις περισσότερες μικρές ομάδες (ακούς Νικοπολίδη; ), απαρτιζόταν από "δεύτερα" της Ελλάδας και δεν είχε κανένα σημαντικό μπάτζετ. Εμένα προσωπικά λειτούργησε και ως μια δικαίωση για έναν παίχτη που είχα συμπαθήσει πάρα πολύ και χλευάστηκε από πολλούς. Ο Χαραλαμπίδης, ο Μπίδης μας, ο παίχτης που έχει την ντρίμπλα αλλά δε θα κάνει κατάχρηση, θα βοηθήσει πίσω ή θα πάρει όλη την πλευρά, δεν έχει εύκολο το γκολ αλλά έχει πολύ εύκολη την ασίστ, ο παίχτης που δεν ήταν ποτέ ούτε είναι world class, αλλά άξιζε κάτι παραπάνω στην καριέρα του από ό,τι είχε όπως και τόσοι άλλοι. Αυτός όμως είχε την τύχη να ζήσει την υπέρβαση, να γράψει κάπου ιστορία. Και μέσα σε όλα αυτά να με κάνει χαρούμενο μαζί με τους συμπαίχτες του.
Παρασκευή 23 Μαρτίου 2012
Απληστία: μια ακόμα μορφή φόβου
Είναι φορές που κάνεις κάτι και το μυαλό σου φεύγει από εκεί ή δεν το ευχαριστιέσαι όσο θα μπορούσες γιατί σκέφτεσαι πόσο καλύτερο θα ήταν αν έκανες κάτι άλλο. Μπορεί να είσαι με ένα άτομο που σου αρέσει, περνάς καλά μαζί του, αλλά να μη θες να προχωρήσεις γιατί έχεις στα υπόψιν κάτι που ίσως θεωρείς καλύτερο ή να μη θες να δεσμευτείς και να αφήσεις όλα τα άλλα πιθανά άτομα που μπορεί να γνωρίσεις και μπορεί να είναι καλύτερα.
Και στις δύο περιπτώσεις έχεις κάτι που σε ευχαριστεί και σκέφτεσαι κάτι περισσότερο ή κάτι άλλο που δεν έχεις. Με μια λέξη, απληστία.
Η απληστία αυτή αν είναι μόνο εκεί είναι αποτέλεσμα φόβου. Φοβάσαι μήπως έτσι συμβιβάζεσαι. Φοβάσαι να αποκλείσεις το παραπάνω. Φοβάσαι να επικεντρωθείς απόλυτα/να αφιερωθείς σε κάτι. Φοβάσαι να αφήσεις κάτι που ούτως ή άλλως δεν είχες ποτές. Έτσι δεν είσαι ποτέ πουθενά, αλλά πάντα είσαι σε μια αναζήτηση χωρίς τέλος και χωρίς αποτέλεσμα. Από πότε είναι συμβιβασμός το να ζεις; Και, κυρίως, γιατί ενώ το λέμε και το καταλαβαίνουμε δεν μπορούμε να το κάνουμε; Μα γιατί έτσι έχουμε συνηθίσει! Έτσι κάναμε πάντα, έτσι έχουμε μάθει. Δεν μπορούμε να αλλάξουμε από τη μια στιγμή στην άλλη! Θα μπορούσαμε αν δε φοβόμασταν τόσο...
Και στις δύο περιπτώσεις έχεις κάτι που σε ευχαριστεί και σκέφτεσαι κάτι περισσότερο ή κάτι άλλο που δεν έχεις. Με μια λέξη, απληστία.
Η απληστία αυτή αν είναι μόνο εκεί είναι αποτέλεσμα φόβου. Φοβάσαι μήπως έτσι συμβιβάζεσαι. Φοβάσαι να αποκλείσεις το παραπάνω. Φοβάσαι να επικεντρωθείς απόλυτα/να αφιερωθείς σε κάτι. Φοβάσαι να αφήσεις κάτι που ούτως ή άλλως δεν είχες ποτές. Έτσι δεν είσαι ποτέ πουθενά, αλλά πάντα είσαι σε μια αναζήτηση χωρίς τέλος και χωρίς αποτέλεσμα. Από πότε είναι συμβιβασμός το να ζεις; Και, κυρίως, γιατί ενώ το λέμε και το καταλαβαίνουμε δεν μπορούμε να το κάνουμε; Μα γιατί έτσι έχουμε συνηθίσει! Έτσι κάναμε πάντα, έτσι έχουμε μάθει. Δεν μπορούμε να αλλάξουμε από τη μια στιγμή στην άλλη! Θα μπορούσαμε αν δε φοβόμασταν τόσο...
Δευτέρα 19 Μαρτίου 2012
Επεισόδια στο ντέρμπι (πάλι)
http://www.sport-fm.gr/article/541028
http://www.sport-fm.gr/article/541304
Χτες στο ντέρμπι στο ΟΑΚΑ έγιναν οι γνωστές "ομορφιές". Με τη διαφορά ότι αυτή τη φορά ήταν κάτι παραπάνω από αναμενόμενες και, για φαντάσου, έγιναν! Ως παναθηναϊκό με πονάγε και μάλιστα πολύ το χτεσινό αποτέλεσμα αν έμενε έτσι μέχρι το τέλος. Με πόναγε ακόμα περισσότερο η κατάντια στα διοικητικά της ομάδας μου. Με πόναγε ακόμα παραπάνω η απίστευτη αστειότητα του φετινού πρωταθλήματος. Τίποτα, όμως, δε με πονάει όπως αυτοί οι "οπαδοί".
Όταν ο ΠΑΟ το καλοκαίρι ήθελε να γυρίσει το ματς που είχε χάσει από τη Μακάμπι, οι διάνοιες αυτές διακόψανε με επεισόδια το παιχνίδι στο 10λεπτο. Άντε να πιάσει ρυθμό η ομάδα που προσπαθεί να βάλει 3-4 γκολ (και τελικά αποκλείστηκε για 1 γκολ, αν θυμάμαι καλά). Φέτος, δώσανε στο ημίχρονο περίπου μια ώρα στον αντίπαλο που είχε παιχνίδι μεσοβδόμαδα. Στη συνέχεια στέρησαν από την ομάδα το τελευταίο 10λεπτο να παλέψει το παιχνίδι, όπως το πάλεψε και το πήρε η Μέταλιστ πριν λίγες μέρες. Και στο φινάλε τιμωρούν την ομάδα μας με αφαίρεση βαθμών από αυτό και από το άλλο πρωτάθλημα, εκτός σοβαρού απροόπτου (και καλά θα κάνει να μη υπάρξει απρόοπτο).
Αυτά είναι τα σφάλματα σε αγωνιστικό κομμάτι. Τώρα δίνουν το άλλοθι στον Μαρινάκη να το παίζει υπεράνω, κουβαρντάς και Ελληνάρας, δίνουν στην ιστορία του συλλόγου μια μέρα που "διδάξαμε ήθος" κι εμείς (και δεν είναι η μόνη), δίνουν ωραία μηνύματα για να έρθουν επενδυτές κλπ. Και αυτά τα τελευταία θα μείνουν περισσότερο από 2 αγωνιστικές περιόδους...
Υ.Γ.: Να φύγει ο Βαλβέρδε, να φύγει ο Φερέιρα (για εμένα μπράβο και στους δύο), να φύγουν οι ξένοι παίχτες ανώτερων πρωταθλημάτων και να παίζουμε σε ημιεπαγγελματικό πρωτάθλημα τύπου Σκανδιναβίας όπως μας αξίζει. Αυτούς τους διοργανωτές έχουμε, αυτούς τους παράγοντες, αυτούς τους επαγγελματίες οπαδούς.
http://www.sport-fm.gr/article/541304
Χτες στο ντέρμπι στο ΟΑΚΑ έγιναν οι γνωστές "ομορφιές". Με τη διαφορά ότι αυτή τη φορά ήταν κάτι παραπάνω από αναμενόμενες και, για φαντάσου, έγιναν! Ως παναθηναϊκό με πονάγε και μάλιστα πολύ το χτεσινό αποτέλεσμα αν έμενε έτσι μέχρι το τέλος. Με πόναγε ακόμα περισσότερο η κατάντια στα διοικητικά της ομάδας μου. Με πόναγε ακόμα παραπάνω η απίστευτη αστειότητα του φετινού πρωταθλήματος. Τίποτα, όμως, δε με πονάει όπως αυτοί οι "οπαδοί".
Όταν ο ΠΑΟ το καλοκαίρι ήθελε να γυρίσει το ματς που είχε χάσει από τη Μακάμπι, οι διάνοιες αυτές διακόψανε με επεισόδια το παιχνίδι στο 10λεπτο. Άντε να πιάσει ρυθμό η ομάδα που προσπαθεί να βάλει 3-4 γκολ (και τελικά αποκλείστηκε για 1 γκολ, αν θυμάμαι καλά). Φέτος, δώσανε στο ημίχρονο περίπου μια ώρα στον αντίπαλο που είχε παιχνίδι μεσοβδόμαδα. Στη συνέχεια στέρησαν από την ομάδα το τελευταίο 10λεπτο να παλέψει το παιχνίδι, όπως το πάλεψε και το πήρε η Μέταλιστ πριν λίγες μέρες. Και στο φινάλε τιμωρούν την ομάδα μας με αφαίρεση βαθμών από αυτό και από το άλλο πρωτάθλημα, εκτός σοβαρού απροόπτου (και καλά θα κάνει να μη υπάρξει απρόοπτο).
Αυτά είναι τα σφάλματα σε αγωνιστικό κομμάτι. Τώρα δίνουν το άλλοθι στον Μαρινάκη να το παίζει υπεράνω, κουβαρντάς και Ελληνάρας, δίνουν στην ιστορία του συλλόγου μια μέρα που "διδάξαμε ήθος" κι εμείς (και δεν είναι η μόνη), δίνουν ωραία μηνύματα για να έρθουν επενδυτές κλπ. Και αυτά τα τελευταία θα μείνουν περισσότερο από 2 αγωνιστικές περιόδους...
Υ.Γ.: Να φύγει ο Βαλβέρδε, να φύγει ο Φερέιρα (για εμένα μπράβο και στους δύο), να φύγουν οι ξένοι παίχτες ανώτερων πρωταθλημάτων και να παίζουμε σε ημιεπαγγελματικό πρωτάθλημα τύπου Σκανδιναβίας όπως μας αξίζει. Αυτούς τους διοργανωτές έχουμε, αυτούς τους παράγοντες, αυτούς τους επαγγελματίες οπαδούς.
Πέμπτη 15 Μαρτίου 2012
Για τον όρο "νεοέλληνες"
Την υποτιμητική χροιά του όρου "νεοέλληνας" τη χρησιμοποιώ κι εγώ αρκετά. Ωστόσο, το γεγονός ότι δεν υπάρχει "παλαιοέλληνας" ή "παλιοέλληνας" για να έρθει σε αντιδιαστολή με το "νεοέλληνα" αλλά απλά και μόνο Έλληνας, με βάζει σε σκέψεις. Αν το "νεο-" είναι που βάζει την αρνητική συνυποδήλωση στο "-έλληνας", φανερώνεται (ακούσια σε αυτή την περίπτωση) ένας κοινωνικός ρατσισμός για τους νέους, οι οποίοι έτσι κι αλλιώς γίνονται φορείς αρνητικών συνυποδηλώσεων συχνά και χωρίς λεξική διάκριση (π.χ. "αχ αυτή η νέα γενιά", "λεξιπενία των νέων" -μεγάλη μούφα, αλλά δε θα το αναλύσουμε τώρα- κλπ). Μήπως είμαστε μια κοινωνία εχθρική προς τους νέους; Ή ακόμα χειρότερα, μήπως είμαστε μια κοινωνία εχθρική προς κάθε τι νέο; Who is νεοέλληνας now, bitch!
Υ.Γ.: Για να το τραβήξω λίγο παραπάνω, μήπως κάπως έτσι και τα νέα Ελληνικά, δηλαδή η νεοελληνική γλώσσα, δημιουργούν ανάλογα μια πιο αρνητική διάθεση ήδη από τον όρο (και ειδικά σε αντιδιαστολή με τα αρχαία Ελληνικά που τόσο δοξολογούμε) ;
Υ.Γ.: Για να το τραβήξω λίγο παραπάνω, μήπως κάπως έτσι και τα νέα Ελληνικά, δηλαδή η νεοελληνική γλώσσα, δημιουργούν ανάλογα μια πιο αρνητική διάθεση ήδη από τον όρο (και ειδικά σε αντιδιαστολή με τα αρχαία Ελληνικά που τόσο δοξολογούμε) ;
Τετάρτη 14 Μαρτίου 2012
Πριν τον τελικό
Σήμερα παίζουμε με την ομάδα που κατεβαίνουμε σε πρωτάθλημα 5χ5 για πρώτη φορά τελικό. Έχουμε ήδη σπάσει το ρεκόρ της ομάδας με την παρουσία μας στον τελικό, αλλά θέλω πάρα πολύ να κερδίσουμε. Σχεδόν εξίσου με το πόσο θέλω τη νίκη , άλλο τόσο φοβάμαι και αγχώνομαι.
Όσο θυμάμαι τον εαυτό μου στα κρίσιμα λύγιζα. Όχι απλά δεν ξεχώριζα, αλλά δεν έπιανα τα στάνταρ μου. Όταν ήμουν εκτός συναγωνισμού απέδιδα αυτό που μπορούσα στο ακέραιο, αλλά στους τελικούς το άγχος με κυρίευε και ήμουν κακός. Αυτό φοβάμαι μη γίνει και τώρα. Και ακόμα περισσότερο φοβάμαι μην πέσω στην παγίδα της αυτοεκπληρούμενης προφητείας!
Την τελευταία βδομάδα δε με παίρνει ο ύπνος και νομίζω ότι έχει να κάνει και με αυτό. Σήμερα από το πρωί νιώθω τα πόδια μου να τρέμουν. Μπορεί να είναι απλά ένα παιχνίδι, μπορεί να μην έχω κάτι να κερδίσω πέρα από την ικανοποίηση, αλλά είναι από αυτά τα μικρά που για εσένα είναι μεγάλα. Και θέλω να κερδίσω βοηθώντας την ομάδα μου. Δε με νοιάζει να είμαι ο καλύτερος παίχτης, με νοιάζει να μην είμαι χειρότερος από τα άλλα παιχνίδια. Ο αγώνας διαρκεί λιγότερο από μία ώρα και θέλω να τον απολαύσω και να τα δώσω όλα σε εκείνο το διάστημα. Φοβάμαι, όμως, ότι θα ξανανικηθώ από το άγχος μου και θα σαμποτάρω ο ίδιος τον εαυτό μου σε αυτή την κατεύθυνση. Σε λίγες ώρες θα ξέρουμε! Είναι κρίμα πάντως... Δεν πας κάθε μέρα τελικό!
Υ.Γ.: Μην τυχόν δω ευχές, το έχω γρουσουζιά! Έγραψα αυτά που έγραψα μήπως με βοηθήσουν να χαλαρώσω και να πάνε όλα καλά. Όλα θα πάνε καλά.!
Όσο θυμάμαι τον εαυτό μου στα κρίσιμα λύγιζα. Όχι απλά δεν ξεχώριζα, αλλά δεν έπιανα τα στάνταρ μου. Όταν ήμουν εκτός συναγωνισμού απέδιδα αυτό που μπορούσα στο ακέραιο, αλλά στους τελικούς το άγχος με κυρίευε και ήμουν κακός. Αυτό φοβάμαι μη γίνει και τώρα. Και ακόμα περισσότερο φοβάμαι μην πέσω στην παγίδα της αυτοεκπληρούμενης προφητείας!
Την τελευταία βδομάδα δε με παίρνει ο ύπνος και νομίζω ότι έχει να κάνει και με αυτό. Σήμερα από το πρωί νιώθω τα πόδια μου να τρέμουν. Μπορεί να είναι απλά ένα παιχνίδι, μπορεί να μην έχω κάτι να κερδίσω πέρα από την ικανοποίηση, αλλά είναι από αυτά τα μικρά που για εσένα είναι μεγάλα. Και θέλω να κερδίσω βοηθώντας την ομάδα μου. Δε με νοιάζει να είμαι ο καλύτερος παίχτης, με νοιάζει να μην είμαι χειρότερος από τα άλλα παιχνίδια. Ο αγώνας διαρκεί λιγότερο από μία ώρα και θέλω να τον απολαύσω και να τα δώσω όλα σε εκείνο το διάστημα. Φοβάμαι, όμως, ότι θα ξανανικηθώ από το άγχος μου και θα σαμποτάρω ο ίδιος τον εαυτό μου σε αυτή την κατεύθυνση. Σε λίγες ώρες θα ξέρουμε! Είναι κρίμα πάντως... Δεν πας κάθε μέρα τελικό!
Υ.Γ.: Μην τυχόν δω ευχές, το έχω γρουσουζιά! Έγραψα αυτά που έγραψα μήπως με βοηθήσουν να χαλαρώσω και να πάνε όλα καλά. Όλα θα πάνε καλά.!
Δευτέρα 12 Μαρτίου 2012
Σαπίλα (ή όχι, τελικά; )
Την προηγούμενη βδομάδα πέρασα τις μισές μέρες μέσα στη βαρεμάρα, χωρίς να βγω από το σπίτι κάποιες από αυτές και από τα όρια της γειτονιάς μου τις υπόλοιπες, χωρίς να συναντήσω κάποιον φίλο. Αυτές τις μέρες για κάποιο λόγο κοιμόμουν πολλές ώρες, άραζα σπίτι και για να νιώσω ότι κάνω κάτι προχωρούσα την εργασία μου.
Οι μέρες αυτές πέρασαν. Η εργασία που κάνω είναι κοντά στο τέλος της, είμαι αρκετά πιο ξεκούραστος, όταν βγαίνω τώρα που έχω όρεξη έχω τα χρήματα που θα ξόδευα σε αυτές τις εξόδους που δεν έκανα γιατί δεν είχα όρεξη να κάνω.
Τελικά το να "σαπίζεις" δεν είναι τόσο χαμένος χρόνος. Είναι σα να κάνεις reboot στον εαυτό σου όταν ο ίδιος σου ο οργανισμός σου λέει ότι το έχεις ανάγκη. Και αντί απλά να ξαναξεκινάς πιο δυναμικά έχεις και κάτι που σου έχει μείνει (όπως οι σελίδες στην εργασία μου).
Οι μέρες αυτές πέρασαν. Η εργασία που κάνω είναι κοντά στο τέλος της, είμαι αρκετά πιο ξεκούραστος, όταν βγαίνω τώρα που έχω όρεξη έχω τα χρήματα που θα ξόδευα σε αυτές τις εξόδους που δεν έκανα γιατί δεν είχα όρεξη να κάνω.
Τελικά το να "σαπίζεις" δεν είναι τόσο χαμένος χρόνος. Είναι σα να κάνεις reboot στον εαυτό σου όταν ο ίδιος σου ο οργανισμός σου λέει ότι το έχεις ανάγκη. Και αντί απλά να ξαναξεκινάς πιο δυναμικά έχεις και κάτι που σου έχει μείνει (όπως οι σελίδες στην εργασία μου).
Ετικέτες
Βιώματα,
Υπαρκτός Σουρρεαλισμός
Δευτέρα 5 Μαρτίου 2012
Dear "Salpi"
Ο Σαλπιγγίδης ήταν για εμένα πάντα ένας παίχτης κάτι παραπάνω από τίμιος. Όταν ήρθε στην Πανάθα είχε γίνει η ιστορία με τη φυγή του Γκέκα τον οποίο εκτιμούσα και διαφωνούσα αγωνιστικά με τη φυγή του για να έρθει ο Σαλπιγγίδης.
Ο "Σάλπι", λοιπόν, έχει συγκεκριμένα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα ως ποδοσφαιριστής. Το ήθος του και το φιλότιμό του είναι τα κυριότερα προσόντα του. Πόσο εύκολα ένας φορ με πολλά γκολ ανά σεζόν θα έβγαινε από την περιοχή για να παίξει στα δεξιά και να "κλειδώσει" εκεί; Πόσοι θα σπρίνταραν για να κάνουν τάκλιν στη θέση του δεξιού μπακ αντί απλά να υπάρχουν κάπου εκεί και να κρατήσουν το σπριντ για μια κούρσα μπροστά; Τις αδυναμίες του μπορεί να προσπαθεί να τις καλύψει όσο καλύτερα μπορεί (και όχι τόσο αποτελεσματικά), αλλά τα θετικά του τα καταθέτει στο γήπεδο με κάθε ευκαιρία. Αυτός ο παίχτης αμφισβητήθηκε για την απόδοσή του στον αγώνα ΠΑΟ-ΠΑΟΚ ως πρώην παίχτης του ΠΑΟ. Αν για κάποιον παίχτη στο υπέροχο ελληνικό ποδόσφαιρο δεν έπρεπε να γίνει αυτό, ο Σαλπιγγίδης θα ήταν πρώτος στη λίστα. Το είχε δείξει και κόντρα στον ΠΑΟΚ όταν έπαιζε στην Πανάθα, το έχει δείξει και με την Πανάθα κόντρα στον ΠΑΟΚ. Ο Σαλπιγγίδης σκόραρε στο ντέρμπι. Βγήκαν διάφοροι δημοσιογράφοι να γράψουν για απαντήσεις και παπαγαλάκια, αλλά ονόματα αυτών που έγραφαν και έλεγαν δεν είδα πουθενά... Γιατί τη μαγκιά του Σαλπιγγίδη δεν την κουβαλάνε ούτε αυτοί που τον υπερασπίζονται (και σίγουρα όχι αυτοί που τον κατηγορούν).
Εκτίμησα ως Παναθηναϊκός το ότι δε μου το έπαιξε οπαδός, δήλωσε ΠΑΟΚ και επαγγελματίας, δεν έπεφτε από τα 2μέτρα για να πάρει πέναλτι, δεν έκανε βρόμικα φάουλ ή μανούρες για διαμαρτυρία. Δεν τον λέω στρατιώτη, γιατί πολλές φορές ο συγκεκριμένος ηγείται. Τον εκτίμησα όταν με τη φανέλα της ομάδας μου δεν πανηγύριζε κατά του ΠΑΟΚ, αφού ήταν πιστός στις δηλώσεις του. Τον εκτίμησα ακόμα περισσότερο χτες που δεν πανηγύρισε κατά του ΠΑΟ. Τον εκτιμώ που δε διαλέγει παιχνίδια (εύκολα ή κόντρα σε αγαπημένες ομάδες). Και τον λυπάμαι που έχει τον καθένα να τον λέει πουλημένο είτε για τη μεταγραφή του στον ΠΑΟ είτε για τους αγώνες με κατά καιρούς παλιές του ομάδες. Χαλάλι το γκολ που φάγαμε, αφού φανερώνει την υπέροχη νοοτροπία αυτού του αθλητή.
Υ.Γ.: http://www.sport-fm.gr/article/537980
Ο "Σάλπι", λοιπόν, έχει συγκεκριμένα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα ως ποδοσφαιριστής. Το ήθος του και το φιλότιμό του είναι τα κυριότερα προσόντα του. Πόσο εύκολα ένας φορ με πολλά γκολ ανά σεζόν θα έβγαινε από την περιοχή για να παίξει στα δεξιά και να "κλειδώσει" εκεί; Πόσοι θα σπρίνταραν για να κάνουν τάκλιν στη θέση του δεξιού μπακ αντί απλά να υπάρχουν κάπου εκεί και να κρατήσουν το σπριντ για μια κούρσα μπροστά; Τις αδυναμίες του μπορεί να προσπαθεί να τις καλύψει όσο καλύτερα μπορεί (και όχι τόσο αποτελεσματικά), αλλά τα θετικά του τα καταθέτει στο γήπεδο με κάθε ευκαιρία. Αυτός ο παίχτης αμφισβητήθηκε για την απόδοσή του στον αγώνα ΠΑΟ-ΠΑΟΚ ως πρώην παίχτης του ΠΑΟ. Αν για κάποιον παίχτη στο υπέροχο ελληνικό ποδόσφαιρο δεν έπρεπε να γίνει αυτό, ο Σαλπιγγίδης θα ήταν πρώτος στη λίστα. Το είχε δείξει και κόντρα στον ΠΑΟΚ όταν έπαιζε στην Πανάθα, το έχει δείξει και με την Πανάθα κόντρα στον ΠΑΟΚ. Ο Σαλπιγγίδης σκόραρε στο ντέρμπι. Βγήκαν διάφοροι δημοσιογράφοι να γράψουν για απαντήσεις και παπαγαλάκια, αλλά ονόματα αυτών που έγραφαν και έλεγαν δεν είδα πουθενά... Γιατί τη μαγκιά του Σαλπιγγίδη δεν την κουβαλάνε ούτε αυτοί που τον υπερασπίζονται (και σίγουρα όχι αυτοί που τον κατηγορούν).
Εκτίμησα ως Παναθηναϊκός το ότι δε μου το έπαιξε οπαδός, δήλωσε ΠΑΟΚ και επαγγελματίας, δεν έπεφτε από τα 2μέτρα για να πάρει πέναλτι, δεν έκανε βρόμικα φάουλ ή μανούρες για διαμαρτυρία. Δεν τον λέω στρατιώτη, γιατί πολλές φορές ο συγκεκριμένος ηγείται. Τον εκτίμησα όταν με τη φανέλα της ομάδας μου δεν πανηγύριζε κατά του ΠΑΟΚ, αφού ήταν πιστός στις δηλώσεις του. Τον εκτίμησα ακόμα περισσότερο χτες που δεν πανηγύρισε κατά του ΠΑΟ. Τον εκτιμώ που δε διαλέγει παιχνίδια (εύκολα ή κόντρα σε αγαπημένες ομάδες). Και τον λυπάμαι που έχει τον καθένα να τον λέει πουλημένο είτε για τη μεταγραφή του στον ΠΑΟ είτε για τους αγώνες με κατά καιρούς παλιές του ομάδες. Χαλάλι το γκολ που φάγαμε, αφού φανερώνει την υπέροχη νοοτροπία αυτού του αθλητή.
Υ.Γ.: http://www.sport-fm.gr/article/537980
Παρασκευή 2 Μαρτίου 2012
Η κόψη του ξυραφιού
Όσοι έχετε ασχοληθεί με τη θεωρία του χάους λίγο περισσότερο από τη γνωστή ρήση για το φαινόμενο της πεταλούδας μάλλον ξέρετε και την παρομοίωση με το ξυράφι. Για όσους δεν ξέρουν, η θεωρία του χάους μεταξύ άλλων λέει ότι αυτό που μας φαίνεται ίδιο και προβλέψιμο μπορεί να πάρει τελείως άλλη τροπή ξαφνικά από ανεπαίσθητες αλλαγές που είχαν γίνει πολύ πιο πριν και ήταν αδύνατο να αντιληφθούμε. Σκεφτείτε την πορεία των πραγμάτων σαν μια γωνία (αν και ούτε αυτό είναι τόσο συμβατό με τη συγκεκριμένη θεωρία, αλλά για να γίνει αντιληπτό): εκεί που τραβάς την ευθεία, ξαφνικά στο σημείο που θα ονομάσεις κορυφή της γωνίας η κατεύθυνσή σου αλλάζει τελείως. Αυτή η κορυφή της γωνίας λέγεται και κόψη του ξυραφιού, όπως σε ένα ξυράφι από τη μία πλευρά του περνάς στην άλλη "ξαφνικά". Και τώρα σκεφτείτε πόσες φορές το έχετε συναντήσει αυτό στη ζωή σας!
Εγώ χτες βράδυ είχα ένα απίστευτο συναίσθημα βεβαιότητας και ικανοποίησης ως επιβεβαίωση του εαυτού μου. Το συναίσθημα αυτό ήταν τόσο έντονο που όπως κοιμήθηκα έτσι ακριβώς ξύπνησα. Μέχρι πριν λίγο: ένα νέο δεδομένο από το πουθενά (τουλάχιστον έτσι μου φάνηκε από τη βεβαιότητα που είχα) μου γύρισε την πορεία των πραγμάτων που θεωρούσα αναμενόμενη σε μια στιγμή. Λες και από ανοιχτό το φως στο δωμάτιο κάποιος έκλεισε τον διακόπτη και όλα άλλαξαν με τη μία. Και αυτό δεν έχει να κάνει μόνο με τα δεδομένα, αλλά και με το πώς αισθάνομαι από τη μια στιγμή στην άλλη. Αυτή είναι η δική μου πιο πρόσφατη ιστορία, αλλά είμαι σίγουρος ότι κι εσείς θα έχετε δικές σας ανάλογες. Βλέπετε, όταν βαδίζουμε πάνω σε ένα ξυράφι δεν ξέρουμε πότε θα βρεθούμε στην κόψη του, αλλά αυτή θα είναι εκεί!
Εγώ χτες βράδυ είχα ένα απίστευτο συναίσθημα βεβαιότητας και ικανοποίησης ως επιβεβαίωση του εαυτού μου. Το συναίσθημα αυτό ήταν τόσο έντονο που όπως κοιμήθηκα έτσι ακριβώς ξύπνησα. Μέχρι πριν λίγο: ένα νέο δεδομένο από το πουθενά (τουλάχιστον έτσι μου φάνηκε από τη βεβαιότητα που είχα) μου γύρισε την πορεία των πραγμάτων που θεωρούσα αναμενόμενη σε μια στιγμή. Λες και από ανοιχτό το φως στο δωμάτιο κάποιος έκλεισε τον διακόπτη και όλα άλλαξαν με τη μία. Και αυτό δεν έχει να κάνει μόνο με τα δεδομένα, αλλά και με το πώς αισθάνομαι από τη μια στιγμή στην άλλη. Αυτή είναι η δική μου πιο πρόσφατη ιστορία, αλλά είμαι σίγουρος ότι κι εσείς θα έχετε δικές σας ανάλογες. Βλέπετε, όταν βαδίζουμε πάνω σε ένα ξυράφι δεν ξέρουμε πότε θα βρεθούμε στην κόψη του, αλλά αυτή θα είναι εκεί!
Ετικέτες
Βιώματα,
Πανανθρώπινα,
Υπαρκτός Σουρρεαλισμός
Δευτέρα 27 Φεβρουαρίου 2012
Κυριακή 19 Φεβρουαρίου 2012
Για το "We are all Greeks"
Θυμίζω το εξής μπρεχτικό:
«Όταν ήρθαν να πάρουν τους Εβραίους, δεν διαμαρτυρήθηκα, γιατί δεν ήμουν Εβραίος. Όταν ήρθαν για τους κομμουνιστές δεν φώναξα, γιατί δεν ήμουν κομμουνιστής.
Όταν κατεδίωξαν τους τσιγγάνους, ούτε τότε φώναξα, γιατί δεν ήμουν τσιγγάνος.
Όταν έκλεισαν το στόμα των Ρωμαιοκαθολικών που αντιτάσσονταν στο φασισμό, δεν έκανα τίποτα γιατί δεν ήμουν καθολικός.
Μετά ήρθαν να συλλάβουν εμένα, αλλά δεν υπήρχε πια κανείς να αντισταθεί μαζί μου»
http://www.madata.gr/epikairotita/world/173221.html
Ευχαριστούμε.
«Όταν ήρθαν να πάρουν τους Εβραίους, δεν διαμαρτυρήθηκα, γιατί δεν ήμουν Εβραίος. Όταν ήρθαν για τους κομμουνιστές δεν φώναξα, γιατί δεν ήμουν κομμουνιστής.
Όταν κατεδίωξαν τους τσιγγάνους, ούτε τότε φώναξα, γιατί δεν ήμουν τσιγγάνος.
Όταν έκλεισαν το στόμα των Ρωμαιοκαθολικών που αντιτάσσονταν στο φασισμό, δεν έκανα τίποτα γιατί δεν ήμουν καθολικός.
Μετά ήρθαν να συλλάβουν εμένα, αλλά δεν υπήρχε πια κανείς να αντισταθεί μαζί μου»
http://www.madata.gr/epikairotita/world/173221.html
Ευχαριστούμε.
Παρασκευή 17 Φεβρουαρίου 2012
Για τα νέα φρούτα της Ν.Δ.
Είναι αλήθεια ότι η αριστερά έχει (όχι άδικα) δεχτεί την κριτική ότι η ιδεολογία της αρχίζει και σπάει για τους ανθρώπους της είτε με το πέρασμα του χρόνου είτε σε στιγμές πανικού και ανάγκης είτε συμφερόντων είτε εξουσίας. Για τη δεξιά, όσο πιο δεξιά πας τόσο πιο "σκλοροπυρηνικοί" και "σταθεροί" υποτίθεται ότι είναι. Έχουμε δει πολλούς αριστερούς να δεξιεύουν και ελάχιστους δεξιούς να αριστερεύουν με τον καιρό. Όταν μάλιστα το "πατρίς-θρησκεία-οικογένεια" είναι η παντιέρα κάποιου, άντε να τον δεις να γυρίζει κεφάλι! Μέχρι σήμερα... Παρά τον φόβο να έχουμε ξανά στην κυβέρνηση της Ελλάδας τον Βορίδη και τον Γεωργιάδη (τον δεύτερο φοβάμαι πολύ ότι θα τον δω σε παιδεία ή δημόσια τάξη) η εικόνα να είναι στο κόμμα που αρχηγός του είναι ο Αντώνης Σαμαράς, αυτός που οι ίδιοι λέγανε ότι στις αρχές του 90 άνοιξε τα σύνορα και ήρθαν οι ξένοι κλπ κλπ είναι η αποδόμηση της πατριωτικής καραμέλας. Πάντα έλεγα ότι κανείς δεν έχει το δικαίωμα να ισχυρίζεται ότι αγαπάει την πατρίδα του πιο πολύ από τον άλλον που είναι απλά στο "αντίπαλο στρατόπεδο". Άλλο αν κρίνει πως κάνει καλό ή κακό κι άλλο αν αγαπάει. Τώρα με χαρά αποδεικνύεται αυτό που ξέραμε αλλά δεν είχαμε πολλά παραδείγματα: ότι και το "πατρίς-θρησκεία-οικογένεια" δεν είναι σημαία μόνο από πίστη ή αυταπάτη αλλά και γιατί σε κάποιους πουλάει.
Ετικέτες
Απόψεις,
Ιστορία,
Υπαρκτός Σουρρεαλισμός
Πέμπτη 16 Φεβρουαρίου 2012
Τετάρτη 15 Φεβρουαρίου 2012
Και η αλήθεια της φύσης
Σε συνέχεια του χτεσινού...
http://www.dkaravasilis.gr/2012/02/%CE%BC%CF%85%CE%B3%CE%B4%CE%B1%CE%BB%CE%B9%CE%AC/
http://www.dkaravasilis.gr/2012/02/%CE%BC%CF%85%CE%B3%CE%B4%CE%B1%CE%BB%CE%B9%CE%AC/
Τρίτη 14 Φεβρουαρίου 2012
Δευτέρα 13 Φεβρουαρίου 2012
Σε συνέχεια των χτεσινών
Σήμερα τα θέματα είναι οι διαγραφές στα κόμματα (χέστηκε η Φατμέ με τους καιροσκόπους και όσους λένε ψέματα στον εαυτό τους) και οι καταστροφές στην Αθήνα. "Πλήγμα στον πολιτισμό" πέτυχα χτες τη νύχτα τίτλο στη ΝΕΤ! Ένα ζάπινγκ σήμερα σε κάνει να αναρωτιέσαι αν οι δημοσιογράφοι και τα δελτία είναι τόοοοοσο βαλτοί ή τόοοοσο απορροφημένοι από το "να τσιμπήσει ο κόσμος" που δεν το καταλαβαίνουν.
Την ίδια ώρα τον τηλεοπτικό χρόνο τρώνε τέτοια θέματα και όχι η χτεσινή αντίδραση, η χτεσινή απόφαση για το μέλλον της Ελλάδας και η χτεσινή στάση της αστυνομίας. Πρωταγωνιστές στα δελτία δεν είναι αυτοί που υπέγραψαν ή είχαν υπογράψει παλιότερα και τώρα "καθάρισαν τη συνείδησή τους" με χλωρίνη και απορρυπαντικό, αλλά οι καταστροφές που έγιναν στο κέντρο. Κι εδώ αναρωτιέσαι πάλι: τόσο άμεση και οργανωμένη αντίδραση στους διαδηλωτές και όταν υπήρχαν μόνο μπαχαλάκηδες που τα σπάγανε περνούσε η ώρα, γράφανε τα έκτακτα δελτία, μεγάλωναν οι καταστροφές (πρέπει η καταστροφή εκτός Βουλής να πλησιάζει σε μέγεθος την εντός Βουλής για να πάρει τα φώτα από εκεί "δικαιολογημένα"...) είχαν ξεμείνει από μέσα και τρόπους αντιμετώπισης; Είναι τόσο άχρηστοι ή ήταν και αυτά στημένα για την επόμενη μέρα; Μιλάνε για "οργανωμένο σχέδιο να καεί η Αθήνα", αλλά δε μας είπαν αν το κάνανε οι ίδιοι ή όχι!
Και μέσα σε όλα αυτά βγαίνουν και μας κάνουν μαθήματα δημοκρατίας! Δεν ξέρω αν η προβοκάτσια είναι κρατική ή όχι, αλλά αν δεν είναι είναι παρακρατική και με την ανοχή των αρχών. Ο λόγος είναι απλά η ανικανότητά τους; Κάντε ένα ζάπινγκ και νομίζω ότι θα αλλάξετε γνώμη (αν όχι χώρα διαμονής).
Την ίδια ώρα τον τηλεοπτικό χρόνο τρώνε τέτοια θέματα και όχι η χτεσινή αντίδραση, η χτεσινή απόφαση για το μέλλον της Ελλάδας και η χτεσινή στάση της αστυνομίας. Πρωταγωνιστές στα δελτία δεν είναι αυτοί που υπέγραψαν ή είχαν υπογράψει παλιότερα και τώρα "καθάρισαν τη συνείδησή τους" με χλωρίνη και απορρυπαντικό, αλλά οι καταστροφές που έγιναν στο κέντρο. Κι εδώ αναρωτιέσαι πάλι: τόσο άμεση και οργανωμένη αντίδραση στους διαδηλωτές και όταν υπήρχαν μόνο μπαχαλάκηδες που τα σπάγανε περνούσε η ώρα, γράφανε τα έκτακτα δελτία, μεγάλωναν οι καταστροφές (πρέπει η καταστροφή εκτός Βουλής να πλησιάζει σε μέγεθος την εντός Βουλής για να πάρει τα φώτα από εκεί "δικαιολογημένα"...) είχαν ξεμείνει από μέσα και τρόπους αντιμετώπισης; Είναι τόσο άχρηστοι ή ήταν και αυτά στημένα για την επόμενη μέρα; Μιλάνε για "οργανωμένο σχέδιο να καεί η Αθήνα", αλλά δε μας είπαν αν το κάνανε οι ίδιοι ή όχι!
Και μέσα σε όλα αυτά βγαίνουν και μας κάνουν μαθήματα δημοκρατίας! Δεν ξέρω αν η προβοκάτσια είναι κρατική ή όχι, αλλά αν δεν είναι είναι παρακρατική και με την ανοχή των αρχών. Ο λόγος είναι απλά η ανικανότητά τους; Κάντε ένα ζάπινγκ και νομίζω ότι θα αλλάξετε γνώμη (αν όχι χώρα διαμονής).
Ετικέτες
Απόψεις,
Βιώματα,
Υπαρκτός Σουρρεαλισμός
Πολίτες σε εμπόλεμη κατάσταση
Σήμερα είναι μια μέρα θλιβερή. Τόσο καιρό ξέραμε ότι θα πέσουν χημικά σε μπαχαλάκια που είτε θα υπάρξουν είτε θα στηθούν, θα ξεφύγουν εντελώς τυχαία και παραπέρα οι δυνάμεις καταστολής και θα σπάσουν τα πράγματα. Πλέον αυτά δεν υπάρχουν. Ακόμα και ο ύπουλος αυτός τρόπος είχε σημάδια προειδοποίησης γιατί κάποιον θα έβλεπες να ετοιμάζεται, κάποιον κάτι να κρατάει, μπορούσες να κάνεις τα κουμάντα σου. Πλέον το μόνο κουμάντο που μπορείς να κάνεις είναι αν θα κατέβεις να διαδηλώσεις ή όχι. Γιατί σήμερα, ενώ οι φασαρίες γινόντουσαν στη μία πλευρά της Βουλής, αυτή στο τέρμα της Ακαδημίας (στο κόκκινο χ) κι εγώ ήμουν στην Όθωνος (το καφέ τετραγωνάκι). Τα χημικά πέσανε εκεί που έχω βάλει τις μπλε κουκκίδες, δηλαδή εκεί που γινόντουσαν οι φασαρίες και κατά μήκος όλης της Βουλής ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΟ! Ή μάλλον με προφανή λόγο... Ένα χημικό σύνορο μεταξύ των πολιτών που απλά διαδήλωναν και δε συμμετείχαν σε φασαρίες και στη Βουλή... Αποτέλεσμα ήταν ο κόσμος να κινηθεί προς την κάτω πλευρά και μετά άρχισαν να πέφτουν χημικά στα σημεία που έβαλα με κίτρινες κουκκίδες. Έτσι όπως φεύγανε όλοι προς Μοναστηράκι ή Συγγρού πάλι χωρίς να γίνονται φασαρίες πέφτανε χημικά στον κόσμο που έφευγε! Σαν τιμωρία. Το δικαίωμα στη διαδήλωση πολύ απλά δεν υπήρχε σήμερα. Και μπράβο σε όσους επέστρεψαν ή πήγαν μετά πάλι (όσα περιγράφω ήταν στο διάστημα 5.30-6.30) για να μην περάσει αυτή η στάση. Το να πας σε διαδήλωση και να συνειδητοποιήσεις ότι είσαι σε πόλεμο με την αστυνομία χωρίς να γίνεται τίποτα εκεί που είσαι. Ούτε καν προβοκάτσια!
Υ.Γ.: Όλοι αυτοί οι επαναστάτες που δεν υπέγραψαν σήμερα ή δεν υπέγραψαν την προηγούμενη φορά ξεχνάνε ότι βάλανε το τρένο στις ράγες με την υπογραφή του πρώτου μνημονίου; Δηλαδή το να κατέβεις κάποια στάση πριν σε ένα δρομολόγιο που εσύ υπέγραψες για να γίνει είναι μαγκιά και επανάσταση; Τελικά ποιοι είναι οι χειρότεροι, αυτοί που υπέγραψαν και σήμερα ή αυτοί που πουλάνε φούμαρα (σε εμάς ή στους εαυτούς τους) ότι αντιστάθηκαν;
Υ.Γ.2: Τι δουλεία έχει η συγκέντρωση στην Ομόνοια; Διαδήλωση για τους ελεγκτές στο σταθμό του τρένου και του μετρό; Γιατί, οκ, δε μας ακούνε μέσα στην αίθουσα της Βουλής όταν διαμαρτυρόμαστε απ'έξω στο Σύνταγμα, αλλά τουλάχιστον ο χώρος είναι σχετικός!
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)