Η κόψη του ξυραφιού

Όσοι έχετε ασχοληθεί με τη θεωρία του χάους λίγο περισσότερο από τη γνωστή ρήση για το φαινόμενο της πεταλούδας μάλλον ξέρετε και την παρομοίωση με το ξυράφι. Για όσους δεν ξέρουν, η θεωρία του χάους μεταξύ άλλων λέει ότι αυτό που μας φαίνεται ίδιο και προβλέψιμο μπορεί να πάρει τελείως άλλη τροπή ξαφνικά από ανεπαίσθητες αλλαγές που είχαν γίνει πολύ πιο πριν και ήταν αδύνατο να αντιληφθούμε. Σκεφτείτε την πορεία των πραγμάτων σαν μια γωνία (αν και ούτε αυτό είναι τόσο συμβατό με τη συγκεκριμένη θεωρία, αλλά για να γίνει αντιληπτό): εκεί που τραβάς την ευθεία, ξαφνικά στο σημείο που θα ονομάσεις κορυφή της γωνίας η κατεύθυνσή σου αλλάζει τελείως. Αυτή η κορυφή της γωνίας λέγεται και κόψη του ξυραφιού, όπως σε ένα ξυράφι από τη μία πλευρά του περνάς στην άλλη "ξαφνικά". Και τώρα σκεφτείτε πόσες φορές το έχετε συναντήσει αυτό στη ζωή σας!

Εγώ χτες βράδυ είχα ένα απίστευτο συναίσθημα βεβαιότητας και ικανοποίησης ως επιβεβαίωση του εαυτού μου. Το συναίσθημα αυτό ήταν τόσο έντονο που όπως κοιμήθηκα έτσι ακριβώς ξύπνησα. Μέχρι πριν λίγο: ένα νέο δεδομένο από το πουθενά (τουλάχιστον έτσι μου φάνηκε από τη βεβαιότητα που είχα) μου γύρισε την πορεία των πραγμάτων που θεωρούσα αναμενόμενη σε μια στιγμή. Λες και από ανοιχτό το φως στο δωμάτιο κάποιος έκλεισε τον διακόπτη και όλα άλλαξαν με τη μία. Και αυτό δεν έχει να κάνει μόνο με τα δεδομένα, αλλά και με το πώς αισθάνομαι από τη μια στιγμή στην άλλη. Αυτή είναι η δική μου πιο πρόσφατη ιστορία, αλλά είμαι σίγουρος ότι κι εσείς θα έχετε δικές σας ανάλογες. Βλέπετε, όταν βαδίζουμε πάνω σε ένα ξυράφι δεν ξέρουμε πότε θα βρεθούμε στην κόψη του, αλλά αυτή θα είναι εκεί!