Την προηγούμενη βδομάδα πέρασα τις μισές μέρες μέσα στη βαρεμάρα, χωρίς να βγω από το σπίτι κάποιες από αυτές και από τα όρια της γειτονιάς μου τις υπόλοιπες, χωρίς να συναντήσω κάποιον φίλο. Αυτές τις μέρες για κάποιο λόγο κοιμόμουν πολλές ώρες, άραζα σπίτι και για να νιώσω ότι κάνω κάτι προχωρούσα την εργασία μου.
Οι μέρες αυτές πέρασαν. Η εργασία που κάνω είναι κοντά στο τέλος της, είμαι αρκετά πιο ξεκούραστος, όταν βγαίνω τώρα που έχω όρεξη έχω τα χρήματα που θα ξόδευα σε αυτές τις εξόδους που δεν έκανα γιατί δεν είχα όρεξη να κάνω.
Τελικά το να "σαπίζεις" δεν είναι τόσο χαμένος χρόνος. Είναι σα να κάνεις reboot στον εαυτό σου όταν ο ίδιος σου ο οργανισμός σου λέει ότι το έχεις ανάγκη. Και αντί απλά να ξαναξεκινάς πιο δυναμικά έχεις και κάτι που σου έχει μείνει (όπως οι σελίδες στην εργασία μου).
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου