Δυο μέτρα και δυο σταθμά ή/και οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος

http://yannisharis.blogspot.gr/2012/11/blog-post.html Για ακόμα μια φορά, τα πράγματα δεν είναι άσπρα και μαύρα αλλά πολλές αποχρώσεις του γκρι (και δεν εννοώ το βιβλίο που δίνει χαρά στα σκέλια κόσμου τον τελευταίο καιρό). Κατ' αναλογία, όπως έχει (χρόνια πριν την κρίση) εκφαυλιστεί ο συνδικαλισμός από διάφορα πρόσωπα και πρακτικές, αναγνωρίζεται το δικαίωμα να μη συμμετάσχει στην απεργία αυτός που επιλέγει να δουλέψει (που πράγματι είναι δικαίωμά του) και η διεκδίκηση εννιαίας συλλογικής έκφρασης λογίζεται ως τρομοκρατία και φασισμός με τα "μαύρα" γυαλιά. Με τα "άσπρα", ο πρώτος είναι απεργοσπάστης που για τους όποιους δικούς του λόγους σαμποτάρει με τη στάση του την προσπάθεια των πολλών υπονομεύοντάς την και πρέπει να δοθεί μάχη για το κοινό συμφέρον των εργαζομένων που με δημοκρατικές διαδικασίες ψήφισαν την εννιαία στάση τους... Καλό κούρεμα αβγού!