Παρασκευή 13 Ιουλίου 2012

Κι όμως, υπάρχουν ακόμα άνθρωποι


Μετά από αρκετές μέρες λόγω προβλημάτων με τον υπολογιστή ξαναγράφω. Σκεφτόμουν να γράψω για ένα απίστευτο περιστατικό που μου έτυχε πριν λίγες μέρες σε μία έξοδο. Ωστόσο λέω να μείνω στο σημαντικό εκείνης της μέρας. Είχα βγει με μία κοπέλα η οποία όπως φάνηκε είχε πολλά προβλήματα με τον εαυτό της και με διάφορες καταστάσεις που δεν είχε ξεπεράσει. Μέθυσε, λοιπόν, και εγώ προσπαθούσα να φροντίσω να επιστρέψει με ασφάλεια σπίτι της. Στα περίεργα σκηνικά που έγιναν δύο κρατάω: Ενώ ένα μπαράκι είχε κλείσει και κλείδωνε, η σερβιτόρα άνοιξε για να πάει τουαλέτα η κοπέλα που το χρειαζόταν. Επίσης, όταν είχε γίνει ντίρλα, κάποια στιγμή έπεσε χάμω και προσπαθούσα να τη μαζέψω. Ένα αμάξι σταμάτησε, βγήκε κάποιος, με ρώτησε αν θέλω βοήθεια, πρότεινε να πάμε με το αμάξι του για να βρούμε εφημερεύον και έδειξε κατανόηση όταν του εξήγησα ότι τον ευχαριστώ αλλά δεν μπορώ να ρισκάρω να τη βάλω σε αμάξι αγνώστου. Την ώρα που σε κάθε φασαρία οι πόρτες κλειδώνουν και κάποιοι κάνουν ότι κοιμούνται ή δεν είδαν, κάποιοι άλλοι βάζουν πίσω τον εγωισμό του και κάνουν αυτό που μπορούν. Ακόμα.

1 σχόλιο:

  1. Μακάρι τα παραδείγματα ανθρωπιάς να ήταν ο κανόνας και όχι η εξαίρεση! Η αδιαφορία των ανθρώπων είναι πολύ έντονη παντού.

    ΑπάντησηΔιαγραφή