Όταν όλα μαυρίζουν

Νιώθω βιασμένος από την είσοδο ΚΑΙ των επίσημων φασιστών στη βουλή. Παλιότερες γενιές ζήσανε πολέμους, κατοχή και χούντα, αλλά είχαν και το ΟΧΙ και την αντίσταση. Εγώ ζω την εποχή που οι φασίστες ΠΡΟΣΚΛΗΘΗΚΑΝ στη βουλή, ΨΗΦΙΣΤΗΚΑΝ, αφού το μαύρο έγινε άσπρο πολλές φορές πριν. http://www.tovima.gr/afieromata/elections2012/article/?aid=456417 Γι'αυτό έχω να πω τα εξής: 1) Όταν τόσα χρόνια τα κανάλια κάνανε ακροδεξιό πάρτι με διάφορους άλλου κόμματος που μονοπωλούσαν τον τηλεοπτικό και όχι μόνο χρόνο επειδή "πουλάνε", στρώνανε το δρόμο. 2) Η έκφραση "εγέρθοτο" είναι δείγμα της αρχαιελληνικής τους παιδείας, όπως και το να πετάνε έξω όσους αντιστέκονται μετά το "ΜΠΟΡΕΙΤΕ" να αποχωρήσετε" (πάλι καλά που επιτρέπουν...) την ώρα που διώχνουν όσους δεν υπακούν. 3) Επειδή το "δικαίωμα στην εργασία" έχει γίνει "κάνε τη δουλειά σου με κάθε κόστος" κι έχει χαθεί η αξιοπρέπεια ως επιχείρημα, υπάρχει κόσμος που και υπάκουσε και έμεινε μέσα για να κάνει τη δουλειά του (οπότε δε σηκώθηκε αντανακλαστικά επειδή αιφνιδιάστηκε). Παράλληλα, οι κάμερες έπρεπε να πάρουν τη δήλωση και δε στράφηκαν στους τραμπούκους και στην πόρτα για να είναι έτοιμο το κάδρο. Μήπως τελικά η δουλειά είναι ντροπή; 4) Μήπως φώναζες κι εσύ "δε θα γίνεις Έλληνας ποτέ, Αλβανέ-Αλβανέ" το 2004; Πώς νιώθεις τώρα; Γιατί αυτοί που το κάνανε γαργάρα κι έλεγαν "έλα μωρέ, σιγά" μάλλον το λούζονται τώρα (ή το χαίρονται).