Δευτέρα 22 Οκτωβρίου 2012

Νεοφασισμός και δημοσιότητα


Πάντα με προβλημάτιζαν λογικές όπως αυτή που αναφέρεται στον κύριο Κ. του Μπρέχτ ότι "πρέπει να εξολοθρεύουμε τη βλακεία γιατί κάνει βλάκες αυτούς που τη συναντούν" (μάλιστα με αφορμή κάποιον εθνικιστή) και "η καλύτερη απάντηση σε έναν φασίστα είναι ένα τούβλο στο κεφάλι". Συνήθως κλίνω στο "ας τον τρελό στην τρέλα του", όσο αυτά που λέει είναι λόγια και όχι πράξεις (στις πράξεις φροντίζεις να αναλάβουν δράση οι αρχές). Ο λόγος που έχω αυτή την προτίμηση είναι ότι το να γίνω φασίστας για να αντιμετωπίσω τον φασισμό μου φαίνεται πως μπάζει... Από την άλλη ακούω ότι ο φασισμός πήρε δυναμη επειδή ακριβώς δε βρήκε αντίσταση, επειδή κανείς δεν ασχολιότανε με αυτόν όσο ήταν κατηγορία λούμπεν. Όσοι το υποστηρίζουν αυτό συνήθως λένε "τώρα που ανέβηκε και ασχολιούνται τα Μ.Μ.Ε. θα εκτεθούν αυτές οι πρακτικές και θα δει ο κόσμος". Εγώ, όμως, θυμάμαι ότι παρότι εκτέθηκαν πολλές φορές διάφοροι Μπερλουσκόνηδες, Νομάρχηδες, Τηλεάστυδες κλπ η δύναμη μεγάλωνε αντί να μικραίνει γιατί βρίσκανε βήμα, ακουγόντουσαν, γινόντουσαν καθημερινότητα από λούμπεν. Αυτό φοβάμαι ότι γίνεται και τώρα, γιατί ο κόσμος είναι (όπως τον έχουν μάθει να είναι) και επιλέγει ναι είναι (λόγω οργής και συμφέροντος) τόσο τυφλός που ακόμα και η απλοϊκή προπαγάνδα που πάει κόντρα στη λογική βαφτίζεται "λογική" στο μυαλό του και η έκθεση δεν αποκαλύπτει αλλά δυναμώνει. Για εμένα το φαινόμενο του φασισμού είναι σαν την κινούμενη άμμο: όσο τη χτυπάς τόσο βυθίζεσαι. Με υπομονή και ηρεμία επιβιώνεις και με πολύ μικρές, σταθερές κινήσεις ίσως καταφέρεις να βγεις. Και άμα τα καταφέρεις, πρώτα μπαζώνεις τις λακούβες με την κινούμενη άμμο για να μην ξαναγίνει το κακό άμεσα και ύστερα στρέφεσαι στα πραγματικά αίτια για να μην ξαναεμφανιστεί το πρόβλημα... Νομίζω ότι με όσα έγραψα μόλις εξήγησα και το γιατί χρησιμοποιώ μετωνυμίες αντί για ονόματα πολλές φορές στο συγκεκριμένο θέμα. Υ.Γ.: Μια σκέψη για το πώς ο ρατσισμός μπορεί να αποπροσανατολίσει από τα πραγματικά αίτια μου πέρασε τις προάλλες όταν έβλεπα ουρά τα ταξί να περιμένουν στην πιάτσα και ανάμεσα στους οδηγούς να είναι κι ένας μαύρος. Άραγε αν στα τόσα ταξί που έχουμε σήμερα, ακριβώς στον ίδιο αριθμό, το 50% ήταν ξένοι, θα μιλούσαν οι οδηγοί για κρίση, κακή διαχείριση ποσοστών ταξί ανά περιοχή κλπ ή για ξένους που μπήκαν, πήραν τις δουλειές και τώρα τα ταξί είναι τόσα πολλά που κάθονται ουρές στις πιάτσες και δε βρίσκουν μια κούρσα γιατί τις παίρνουν όλες οι ξένοι; Όπου ταξί, βάλε οτιδήποτε...!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου