Η περί εαυτού αυταπάτη

Όπως πολύς κόσμος, έτσι κι εγώ πιστεύω, χωρίς να είμαι πολύ θρήσκος. Με το χαρακτηρισμό αυτό δεν εννοώ μόνο τις αντιθέσεις που μπορεί να έχω με την εκκλησία ως θεσμό και την ιστορία της, αλλά το γνωστό "έχω μια δική μου σχέση με το Θεό". Πολλοί έχουμε δικούς μας Θεούς φτιάχνοντάς τους όπως θέλουμε να τους πιστεύουμε. Εγώ τελευταία έχω αρχίσει να πιστεύω ότι το κάνω αυτό μεταξύ άλλων γιατί δε θέλω να τον μοιράζομαι με άλλους, σα να μη θέλω να έχουμε τον ίδιο κοινό Θεό. Όπως δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε με άλλους για το Θεό μιας και είναι θέμα πίστης και όχι λογικής ή γνώσης, έτσι έχουμε και διαφορετικούς αλλά όμοιους Θεούς, διαφορετική σχέση ο καθένας μαζί Του. Αυτό τουλάχιστον έχω αρχίσει να καταλαβαίνω για εμένα. Και είναι τόσο μα τόσο διαφορετικό από ό,τι μπορεί να εκφράζει αυτός ο Θεός (αγάπη, αλληλεγγύη, ανθρωπιά κλπ) που με τρομάζει το ενδεχόμενο να ισχύει αυτό. Είναι τόσο λάθος! Λες κι έχουμε προσωπικό Θεό (πρβλ. "personal jesus" από depeche mode), ξεχωριστό από άλλους και σαν κτήμα μας! Υ.Γ.: Τον πληθυντικό τον χρησιμοποιώ περισσότερο από ενοχές...