Πέμπτη 30 Αυγούστου 2012

Τόσο σωστό, αλλά τόσο λάθος


Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας μαγαζάτορας που χρειάστηκε βοήθεια για τη δουλειά. Προσέλαβε έναν υπάλληλο και τα χρόνια περνούσαν καλά. Ο μαγαζάτορας δεν είχε κανένα παράπονο από τον υπάλληλο του και ήταν σωστός και απόλυτα νόμιμος στα οικονομικά, ασφαλιστικά κλπ. Κάποια στιγμή η δουλειά άρχισε να πέφτει με γοργούς ρυθμούς. Ο μαγαζάτορας χρειαζόταν τη βοήθεια του υπαλλήλου στη δουλειά και δεν ήθελε να τον σταματήσει μετά από τόσα χρόνια που ήταν μαζί. Τα τελευταία δύο χρόνια ο μαγαζάτορας έβγαινε ίσα-ίσα. Κέρδη δεν είχε ο ίδιος, το μαγαζί συντηρούταν οριακά και στην ουσία δούλευε για τα έξοδα του υπαλλήλου και της δουλειάς. Ο υπάλληλος το έβλεπε αυτό και μια μέρα άκουσε τα δυσάρεστα νέα: ο μαγαζάτορας έπρεπε να τον σταματήσει. Έναν μήνα αργότερα ο υπάλληλος περνούσε από το μαγαζί και είδε τη γυναίκα του μαγαζάτορα μέσα με έναν πελάτη τον οποίο γνώριζε και ο ίδιος. Η γυναίκα του μαγαζάτορα δεν ήξερε καλά τη δουλειά ακόμα και ο πελάτης θέλοντας να εξυπηρετηθεί ζήτησε τη συμβουλή του για το τι να διαλέξει να αγοράσει, αφού γνωριζόντουσαν κιόλας. "Τι με ρωτάς εμένα; Εγώ δεν είμαι εδώ, δεν έχω καμία δουλειά" είπε κι έφυγε.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου