"Ό,τι γράφει δεν ξεγράφει" λένε. Και η αλήθεια είναι πως ό,τι γίνεται σπάνια ξε-γίνεται. Έτσι, ο χρόνος που έχουμε χάσει και αναφέρθηκε σε προηγούμενο ποστ δε γυρίζει. Ωστόσο, όταν ο άλλος παραδέχεται το λάθος του, ότι από δικούς του χειρισμούς κατέληξες να χάσεις το χρόνο σου, είναι μια δικαίωση. Η δικαίωση από μόνη της δεν αρκεί, αλλά είναι κάτι. Το ουσιαστικό, όμως, είναι όταν μετά από αυτό ακολουθεί μια δήλωση (και κυρίως η τήρησή της) ότι αυτό δε θα ξαναγίνει και ότι ως αντάλλαγμα θα υπάρξει πέρα από τη συμμόρφωση προσπάθεια να κερδηθεί χρόνος στο μέλλον. Αυτά μαζί με καλή διάθεση, ενδιαφέρουσες παρατηρήσεις και οδηγείες άκουσα από την υπεύθυνη της διπλωματικής μου και χάρηκα. Γιατί το χαμένο χρόνο δεν μπορείς να τον ξανακερδήσεις, αλλά μπορείς να τον διεκδικήσεις και ίσως να τον "πατσίσεις".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου