"Όποια πέτρα κι αν σηκώσεις..."

Μικρός απέφευγα όταν έπαιζα να σηκώσω τις πέτρες και τις κλοτσούσα ή τις άφηνα όπως είναι γιατί δεν φοβόμουν τι ζουζούνια μπορεί να βρίσκονται από κάτω.

Πλέον ξέρω ότι σηκώνοντας πέτρες μπορεί από κάτω να βρεις σκορπιό, ζουζούνια αηδιαστικά, ζουζούνια ενδιαφέρονται όπως μυρμήγκια, απλά χώμα (τίποτα δηλαδή), αλλά μπορεί να βρεις κι ένα κομμάτι καθρέφτη ή ένα θησαυρό! Τώρα νιώθω ότι έχασα την ευκαιριά να δω τι είχαν αυτές οι πέτρες από κάτω. Και τις σηκώνω όλες. Γιατί ποιο το νόημα να αφήνεις τα πάντα στη θέση τους από φόβο να μην αλλάξουν; Ναι, μπορεί να κρύβονται σκορπιοί ή και τίποτα, αλλά καμιά φορά κρύβονται και θησαυροί...