Μιας και υπάρχει το μπλογκ λέω κάθε τόσο να βάζω ένα θέμα για να παίρνω απόψεις σε διάφορα θέματα, πώς βλέπει ο καθένας κάποια πράγματα.
Κατά τη γνώμη σας πότε εκφραζόμαστε και πότε επικοινωνούμε; Τι διαφοροποιεί την έκφραση από την επικοινωνία; Προς το παρόν το αφήνω σκέτο το ερώτημα και θα πάρω θέση εν καιρώ...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Μπορώ να εκφράζομαι χωρίς να επικοινωνώ;
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπορώ να επικοινωνώ χωρίς να εκφράζομαι;
Μπορώ να εκφράζομαι χωρίς να επικοινωνώ αλλά δεν μπορώ να επικοινωνώ χωρίς να εκφράζομαι.
Μπορώ να εκφράζομαι χωρίς να χρειάζομαι απαραίτητα την παρουσία άλλου προσώπου.
Μπορώ να είμαι μόνη μου και να εκφράζομαι. Μπορώ να τραγουδάω μόνη μου κλεισμένη σε ένα δωμάτιο, μπορώ να χορεύω μόνη μου σε μια άδεια αίθουσα χορού, μπορώ να ζωγραφίζω σε ένα τυχαίο χαρτί περιμένοντας οπουδήποτε. Όλοι είναι τρόποι έκφρασης. Δεν χρειάζομαι κανέναν για να εκφραστώ. Φυσικά, αν θέλω να κάνω επάγγελμα την έκφρασή μου θα πρέπει να βρω τρόπο να την επικοινωνήσω. Αλλά παρόλα αυτά η έκφραση για να υπάρχει δεν έχει ανάγκη την επικοινωνία. Μπορείς να εκφραστείς πάντα και παντού. Για την έκφραση, λοιπόν, δεν απαραίτητη η παρουσία άλλων προσώπων.
Η επικοινωνία, όμως, απαραίτητα εμπεριέχει την ύπαρξη δύο ή περισσότερων ατόμων. Δεν μπορώ να επικοινωνώ μόνη μου. Σε ένα μεταφορικό επίπεδο ίσως θα μπορούσαμε να πούμε πως μπορεί να υπάρχει επικοινωνία με τον εαυτό σου και, κατά συνέπεια, πως μπορεί να μην χρειάζεσαι και ένα δεύτερο άτομο για να επικοινωνήσεις. Όταν μιλάμε όμως για ουσιαστική επικοινωνία, συνήθως εμπεριέχει και κάποιο άλλο άτομο.
Ας πάρουμε για παράδειγμα το γράψιμο του blog. Νομίζω είναι ένα καλό παράδειγμα. Μπορούμε να εκφραζόμαστε όσο θέλουμε. Είμαστε μόνοι μας με μια οθόνη απέναντί μας και εκφραζόμαστε ελεύθερα. Γράφουμε ό,τι θέλουμε, όπως το θέλουμε. Εκφραζόμαστε μέσα από τα Blogs μας χωρίς να ξέρουμε απαραίτητα πόσο τα blog μας επικοινωνούν ή όχι με τους άλλους. Μπορεί να μην τα διαβάζει κανένας. Μπορεί να τα διαβάζουν μερικοί. Μπορει να τα διαβάζουν πολλοί. Ο μόνος τρόπος για να ξέρεις ότι «επικοινώνησες» με κάποιον είναι μόνο αν έρθει εκείνος σε επικοινωνία μαζί σου και σου πει πως τον εκφράζουν αυτά που γράφεις εσύ ή πως τον άγγιξες με κάποιο παράξενο ή παράδοξο τρόπο. Μέχρι εκείνο το σημείο εκφράζεσαι και δεν επικοινωνείς.
Για μια ουσιαστική έκφραση δεν είναι απαραίτητη η επικοινωνία. Για μια ουσιαστική επικοινωνία είναι απαραίτητη η έκφραση.
Μόνο αν εκφράσεις αυτά που νιώθεις και αυτά που σκέφτεσαι έχεις μια κάποια ελπίδα να επικοινωνήσεις στην ουσία των πραγμάτων. Για μια επιφανειακή επικοινωνία δεν είναι απαραίτητη η έκφραση αλλά για μια επικοινωνιακή επικοινωνία η έκφραση είναι απαραίτητη. Πρέπει να είσαι σε «επικοινωνία» με τα συναισθήματά σου για να τα εκφράσεις στον άλλον και έτσι ο άλλος να μπορέσει να επικοινωνήσει με εσένα.
Πιστεύω το καλύτερο είναι να επικοινωνείς και να εκφράζεσαι και να εκφράζεσαι και να επικοινωνείς. Η επικοινωνία χωρίς έκφραση πάει χαμένη και η έκφραση χωρίς επικοινωνία μένει απομονωμένη.
Υ.Γ. Και αυτός είναι ολόγος που δεν απαντάω στα Blog! Αν αρχίσω... δεν σταματάω!