Αθλητική μνήμη

Όλο λέω ότι δε θα γράφω για αθλητικά και όλο γράφω τελικά... Γιατί μια στο τόσο που θα ρίξω μια ματιά βλέπω τόσα και τέτοια που δεν μπορώ να μην τα αναφέρω!

Κάποτε στο Τσάμπιονς Λιγκ ο Ολυμπιακός έπαιζε στους ομίλους με τη Μονακό. Εκεί είχε γίνει χαμός για ένα σουτ του Οκκά σχετικά με το αν πέρασε ή όχι τη γραμμή. Η γωνία δε βοηθούσε ιδιαίτερα για να είσαι σίγουρος και πολλοί Ολυμπιακοί χρησιμοποιούσαν ως επιχείρημα το ότι ο παίχτης ήταν μέσα από τη γραμμή, άρα πέρασε και η μπάλα. Εγώ έκανα μέχρι και αναπαράσταση για το ότι το επιχείρημα αυτό δε στέκει από μόνο του, αλλά δεν τους ένοιαζε. Τότε δεν μπορούσα να καταλάβω γιατί δε δέχονται κάτι που βλέπουν μπροστά τους και τους λέει "απλά μην είστε σίγουροι". Σήμερα κατάλαβα, γιατί πολλοί είναι οι ίδιοι Ολυμπιακοί που ξέχασαν το επιχείρημά τους σε ό,τι αφορά το δεύτερο γκολ του ΠΑΟ στην Ξάνθη, παρότι ο τερματοφύλακας (και το χέρι του που αποκρούει) βρίσκεται μέσα από τη γραμμή. Εγώ πάλι εξακολουθώ να πιστεύω ότι, αφού η γωνία δε βοηθάει, η θέση του μέλους που βρίσκει την μπάλα δεν μπορεί να είναι επιχείρημα, γιατί μπορεί να είναι πίσω από τη γραμμή και η μπάλα να μην την περάσει. Με τη διαφορά ότι το ίδιο ίσχυε και τότε, απλά ήταν στήθος αντί για χέρι.

Υ.Γ.: Επίσης εξακολουθώ να πιστεύω μεγάλο λάθος, αν όχι σκάνδαλο, τη χορηγία παιχνιδιών του ΟΠΑΠ σε φανέλα ομάδας, αφού δεν είναι (και καλώς δεν είναι) όλων των ομάδων με εξαίρεση ΙΣΩΣ μόνο αν δεν υπάρχει άλλος χορηγός που να θέλει τη θέση στη φανέλα (ανεξαρτήτως συμφέρουσας ή μη πρότασης).