Σε ιδιωτικό σχολείο της Πεύκης 6 χρόνια μετά

Πρόσφατα με πήρανε στο μεταπτυχιακό της επιλογής μου και αποφάσισα να κεράσω σοκολατάκια στο σχολείο που πήγα γυμνάσιο-λύκειο. Πήγα χαρούμενος, γύρισα εντυπωσιασμένος. Σε κάθε μου επίσκεψη εκεί η κορυφαία στιγμή ήταν συζητήσεις με ορισμένους παλιούς μου καθηγητές που τους έχω σε εκτίμηση, τους νιώθω κοντά μου και πάντα έχουμε κάτι παραπάνω να πούμε (παρεμπιπτώντως, τσεκάρετε μία τη σελίδα ενός από αυτούς που τον έχω στην καρδιά μου). Φέτος, όμως, η κορυφαία στιγμή ήταν η ανατροπή των φόβων μου γι' αυτό το σχολείο.

Είδα, λοιπόν, ότι το σχολείο προχωράει τεχνολογικά. Αυτό το περίμενα γιατί οι εγκαταστάσεις και ο εξοπλισμός του ήταν πάντα προσεγμένα. Ωστόσο, έμεινα άφωνος με την αντικατάσταση του παλιού πίνακα από διαδραστικό πίνακα touch screen και τον τρόπο που το εκπαιδευτικό λογισμικό κέντριζε τα παιδιά στο μάθημα που μου επέτρεψε η διεύθυνση να παρακολουθήσω. Παράλληλα, μου έδειξε ότι οι σημειώσεις μου πρέπει να εκσυγχρονιστούν και ως προς τα μέσα, να μάθω τη λειτουργία τέτοιων προγραμμάτων κλπ, πράγματα που δυστυχώς δε μας είπαν στα μαθήματα παιδαγωγικών στο πανεπιστήμιο...

Είδα, επίσης, την αντίληψη της διεύθυνσης για τα νέα αυτά μέσα και την εκπαιδευτική τους εφαρμογή. Ο στόχος ήταν σαφής: ευκαιρία να απογειώσουμε τα παιδιά. Όχι απλά να εκσυγχρονιστούμε ή να τα αξιοποιήσουμε, αλλά κατευθείαν στο επιθυμητό αποτέλεσμα. Παρότι ιδιωτικό σχολείο μου έδειξε μια ευαισθησία πρωτοφανή για μια επιχείρηση την οποία ως έφηβος ομολογώ ότι αμφισβητούσα. Και χαίρομαι γι'αυτό. Περισσότερο, όμως, χάρηκα γιατί είδα ότι τα θρανία (που ήταν μονά για να χωρίζονται σε τεστ ή φασαρίες και ενωνώντουσαν τις υπόλοιπες ώρες κρατώντας τους μαθητές μαζί και χώρια ταυτόχρονα) είχαν αντικατασταθεί με κανονικά θρανία σε σχήμα τραπεζίου. Όχι μόνο προχώρησαν παιδαγωγικά εγκαταλείποντας το παλιό θρανίο και ό,τι αυτό αντιπροσώπευε, αλλά τα νέα δεν είναι απλά όπως τα κανονικά αλλά φτιαγμένα ιδανικά για ομαδικές εργασίες. Το γεγονός αυτό έδιωξε κάθε φόβο δεσποτισμού που μπορεί να έκρυβα και μου έδειξε ότι το σχολείο προχωράει και παιδαγωγικά. Οφείλω, λοιπόν, τα ειλικρινή και θερμά μου συγχαρητήρια γι' αυτές τις αλλαγές τους και κυρίως για τη διάθεση και τη νοοτροποία τους να μην "κολλήσουν" αλλά να προχωρήσουν.