Μουσικές μνήμες

Πήγα πριν από λίγο το μπάσο σε ένα φίλο μου για να αρχίσει να παίζει ο αδερφός του. Και μόνο που φόρεσα τη θήκη ένιωσα σαν την πρώτη λυκείου. Θυμήθηκα που έτρεχα με το μπάσο στην πλάτη για μια στάση να προλάβω το 605, τον Γιώργο να φωνάζει "τους μαγνήτεεεεεες" γιατί τους χτυπούσα και έριχνα τον ήχο στα υπόλοιπα όργανα, πόσο χάλια ένιωσα όταν παίξαμε μπροστά σε κόσμο και αναγκάστηκα να τραγουδήσω κι εγώ ελλείψει ατόμων (ποτέ δεν είχα φωνή, αλλά πάντα είχα cohones), τη βροχή που τρώγαμε στο ΚΑΤ 2 μέρες πριν πηγαίνοντας για πρόβα στον Παναγιώτη κλπ.

Τώρα αράζω με την ηλεκτρική παίζοντας το "killin' in the name of", θυμάμαι του ντράμερ πίσω από μια φωτογραφία από συναυλία μας στο σχολείο και το μόνο που σκέφτομαι είναι "fuck you, i won't do what you told me"! Γιατί "όλα τριγύρω αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν" και όπως φαίνεται "τίποτα δεν έχει αλλάξει και τίποτα δεν είναι όπως παλιά". "Adjystify", αλλά your way, μάγκες...