Ορμονικές αλλαγές των ερωτευμένων

http://www.medlook.net/article.asp?item_id=1312

Θα αναφερθώ στους άντρες που μπορώ να μιλήσω εκ πείρας. Το κοινό στοιχείο, η ντοπαμίνη, μπορεί να είναι κουραστικό σε εκνευριστικό σημείο τόσο για την αίσθηση του ανικανοποίητου που αφήνει όσο και για την αμφισβήτηση που μπορεί να δημιουργήσει στον εαυτό σου. Και ιδού το πρώτο πρόβλημα: αν χάνεις αυτοπεποιθηση, χάνεις κι ένα μεγάλο ατού σου στο να ικανοποιήσεις το ανικανοποίητο ζητούμενο, μιας και η αυτοπεποίθηση βοηθάει πολύ στις διαφυλικές σχέσεις.

Το αβάσταχτο είναι η μείωση της τεστοστερόνης. Ξαφνικά νιώθεις κωλόστρα. Επίσης, νιώθεις πιο υποτακτικός. Και το δεύτερο πρόβλημα είναι ότι, αν το να είσαι υποτακτικός ήδη δε βοηθάει, αλλά μάλλον σαμποτάρει την θετική εξέλιξη των πραγμάτων, σίγουρα η άλλη σε θέλει (αν σε θέλει) όπως σε γνώρισε, φουλ στην τεστοστερόνη και τα μυαλά στα κάγκελα.

Για καλό είναι τελικά αυτές οι πόρνες οι αλλαγές στις ορμόνες; Πού είναι η σοφία της φύσης, διάολε; Και last but not least, γιατί (ακόμα κι έτσι) ένα τόσο όμορφο όσο και ζόρικο φαινόμενο; Let it be που να πάρει η οργή! Αυτό πάει πρώτα σε εμένα που το υπερραναλύω τώρα και μετά σε εσάς τους λίγους που το διαβάσατε. Ας ερωτευθούμε κι ας ελπίζουμε ότι μας ερωτεύονται τα άτομα που επιθυμούμε χωρίς πολλά πολλά ψαξίματα, είτε μας σαμποτάρει για τα σημερινά κοινωνικά δεδομένα η φύση είτε όχι. Άιντε μπράβο!