Ομολογία ενός οικονομικού τρομοκράτη

Δηλώνω ένοχος. Φταίω ο εγκληματίας. Είχαμε πει με ένα φίλο μου να παίξουμε στοίχημα στο μουντιάλ. Μου είπε, λοιπόν, ότι χρειάζεται να ανοίξω ένα λογαριασμό στην τράπεζα, κάτι που πήγα κι έκανα χτες στην ΑΤΕ βάζοντας 40 ευρώ μέσα. Το θέμα, όμως, στράβωσε, ήθελε χρεωστικές κάρτες κλπ για να παίξουμε, οπότε είπαμε να το αφήσουμε. Και κάπου εκεί πέσαν οι μάσκες!

Πάω στην τράπεζα να κάνω ανάληψη. Ο γκισές με κοιτάει με υφάκι και μου λέει "για 40 ευρώ τον άνοιξες το λογαριασμό;". Έλα ντε! Που πάω ο κακομοίρης. Το προσπερνάω απαντώντας απλά "ναι" και αφού μου τα δίνει ρωτάω αν χρειάζεται να κάνω κάτι ή με το λογαριασμό άδειο θα έχω κάποιες χρεώσεις. Πληροφορούμαι ότι πρέπει ανά 2 χρόνια να υπάρχει κάποια κίνηση, αλλιώς χρεώνομαι "προμήθεια αδρανούς λογαριασμού". Ζητάω, λοιπόν, να κόψω το λογαριασμό... Και αποκάλυψα, προφανώς, το πραγματικό μου πρόσωπο! Αυτό του ανθρώπου που σχεδιάζει σε σκοτεινές στοές να παίζει με το τραπεζικό σύστημα ανοιγοκλείνοντας λογαριασμούς με μικρά ποσά από τη μια μέρα στην άλλη και αποσυντονίζοντας το σύστημα! Ο τύπος μου λέει "τα βιβλιάρια δε βγαίνουν για πλάκα" και του λέω "έγινε λάθος και μου είναι άχρηστος. Να έχω την έννοια κάθε 2 χρόνια δε θέλω, θα τον κλείσω." Μου λέει να περιμένω γα να με φωνάξει να κάνω αίτηση και μουρμούριζε.

Όταν με φωνάζει μου αρχίζουν το κύρηγμα ότι είναι ολόκληρη διαδικασία και γιατί τον άνοιξα, λες και έπρεπε να του δώσω λογαριασμό. Ωστόσο, τους εξηγώ τα παραπάνω. Πετάγεται και η διπλανή ταμίας και με ενημερώνει ότι είμαστε στον 21ο αιώνα και να έβγαζα pre paid card για να απαντήσω ότι "και να έχω αυτή την ιστορία κι άλλο; όχι ευχαριστώ". Μου λέει "και τώρα γιατί τον κλείνεις, δηλαδή;" λες και ζήτησα κάτι παράνομο και του λέω " τασκώθηκα με το φίλο μου και δε θα παίξουμε. Θες να παίξουμε μαζί; Γιατί δεν έχω κάτι άλλο να τον κάνω" για να λάβω την απάντηση που θα με βάλει στη θέση μου τον θρασύ "δεν κάνουμε πλάκα εδώ" και να πω "δεν το βλέπω". "Το βλέπω όμως εγώ" είπε, επισπεύδοντας τις διαδικασίες. Ξεμπέρδεψα, είπα ένα (ανανταπόδοτο) "ευχαριστώ" και τέλος. Σχεδιάζω το επόμενο χτύπημα μου, αφού, προφανώς, δυσκόλεψα τόσο το τραπεζικό σύστημα. Είμαι εγώ που ξυπνάω καιτη βρίσκω να κάθομαι σε ουρές για να ανοιγοκλείνω λογαριασμούς και να τη σπάω στους ταμείες αναστατώνοντας το σύστημα! Ζήτω η επανάσταση!

Οι ηλίθιες απορίες της ημέρας:
1) Γιατί λένε τον τριτογενή τομέα "υπηρεσίες"; "Εμπόδια" έπρεπε να τον λένε.
2) Υποτίθεται ότι στις εταιρίες έχουν ιεραρχία και διακριτούς ρόλους. Αυτός του υπαλλήλου-δικαστή πότε εφευρέθηκε;
3) Για να υπάρχει αυτή η αντιμετώπιση, να φανταστώ ότι η καλοκαιρινή παντόφλα είναι πιο βαριά από τη χειμερινή; Γιατί δεν μπορώ να εξηγήσω το υφάκι και την αντιμετώπιση αλλιώς! Αλλά καλά να πάθω που πάω και μπλέκω με σερβιέτες...