Σήμερα, μετά από ένα συναισθηματικά έντονο Σαββατοκύριακο πήγα να δω μια παλιά μου συμφοιτήτρια που παίζει στο θέατρο ΠΚ στο νέο κόσμο στην παράσταση "το Ξέφωτο". Οι εντυπώσεις μου γενικά ήταν καλές και στο φινάλε είδα κάτι καλύτερο από αυτό που περίμενα. Ήταν μια παράσταση με τις αδυναμίες της αλλά και πολλά θετικά στοιχεία.
Το κείμενο στέκει καλά στα πόδια του χωρίς να χωράει πολλές αναγνώσεις αλλά γενικά είναι σωστό (το χαρακτηρισμό τον βάζω γιατί έχει να κάνει με την ενδοσκόπηση ενός αγοριού και από την άποψη των θεωριών ψυχολογίας είναι to the point) και με ενδιαφέροντες παραμυθένιους συμβολισμούς. Η σκηνοθεσία είναι ταιριαστή με το κείμενο (γι' αυτό αγαπάμε τη συμμετοχή του σεναριογράφου στη σκηνοθεσία) και πάλι αφήνει ένα θετικό πρόσημο, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι έχει φτάσει το ταβάνι της. Ακόμα καλύτερη η μουσική που έντυνε διάφορα κομμάτια (για τα τραγούδια το συζητάμε, γιατί έχει να κάνει και με τον κάθε ηθοποιό που τα λέει). Κοστούμια και σκηνογραφία, γενικά η παρουσίαση είναι εύκολη στην ερμηνεία των συμβολισμών (χωρίς αυτό να είναι κακό) και φτιάχνει ένα ταιριαστό κλίμα, σαν ένα καλό γήπεδο για να παίξεις μπάλα με τις υποδομές να σε περιμένουν εκεί να σολάρεις. Οι "ποδοσφαιριστές";
Στο παίξιμο τη συγκεκριμένη μέρα εγώ είδα τρεις διαφορετικές κλάσεις με δύο άτομα στην κατώτερη που ήταν πάντως πάνω από τη βάση (ερμήνευαν το κείμενό τους δείχνοντας ότι έχουν δουλέψει, αλλά έδειχναν ξεκομμένοι από την παράσταση, να μη γίνεται το connection που λένε στο χωριό μου), δύο στη μεσαία βελτιώνοντας αισθητά την εικόνα και κάνοντας την παράσταση πιο επαγγελματική στην εικόνα της και τρία άτομα που ξεχωρίζουν σε σχέση με τους άλλους τέσσερις. Όπως είπα, η τελική εικόνα είναι καλή, σίγουρα όχι τέλεια, αλλά σε καμία περίπτωση δεν κλαις τα λεφτά σου (που είναι και 10-15 ευρώ σε ένα θέατρο δίπλα στο μετρό). Για όσους έχουν δώσει γαλλικό δίπλωμα, ας πούμε ότι θα έπαιρνε "assez bien" από εμένα. Και όσοι με ξέρετε γνωρίζετε ότι δε χαρίζομαι σε κανέναν επειδή μπορεί να τον ξέρω! Θέλετε να έχετε οι ίδιοι άποψη; Δευτέρες-Τρίτες παίζεται, προσβάσιμο είναι, η τιμή είναι καλή, τσεκάρετέ το αν θέλετε!
Υ.Γ.: Προσωπικά, επειδή ακριβώς είχα αυτό το έντονο Σαββατοκύριακο, μια χαρά μου έκατσε ένα θέατρο με ψυχολογικό θέμα και αρκετά χτυπητά υπέρ και κατά. Τέλεια όμως ήταν που πήγα στο θέατρο με ιδανική παρέα και για την κουβέντα και για τη συνύπαρξη!
Υ.Γ.2: Στην παράσταση υπάρχει η απόδειξη ότι το μακιγιάζ δεν μπορεί να κρύψει την ομορφιά.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου