Συνένοχος

Επιστρέφω σήμερα με το τρένο, όταν 3-4 στάσεις πριν τη δική μου ακούω στην πλάτη μου κάποιον να ζητάει χρήματα. Δεν ήμουν σε διάθεση να δώσω σημασία, ούτε να ανταποκριθώ αυτή τη φορά. Έρχεται και κάθεται απέναντί μου. "Είσαι Έλληνας, ρε;" μου λέει. Σηκώνω το κεφάλι μου από εκεί που άραζα και τον κοιτάω με το βλέμμα "κανόνισε..." που διαθέτω. "Σου μιλάω" ξαναλέει. "Δε σε άκουσα" είπα. "Είσαι Έλληνας;" ξαναρώτησε. Διατηρώντας το ύφος μου λέω "ναι". "Πώς σε λένε;", "Μήτσο" του λέω εγώ. "Εμένα Γιώργο" και κάνει να μου δώσει περίπου το χέρι του. Εγώ ψιλιασμένος το δίνω τσεκάροντας παράλληλα τα χέρια του και βλέποντας ότι τα μανίκια του δεν είναι πιο κάτω από τους καρπούς του, άρα αν κρατάει κάτι είναι σε τσέπη. "Θα μου δώσεις κάτι; Έχω αποφυλακιστεί και θέλω να φάω". Ο τύπος ήταν ή πρεζομένος ή πολύ κουρασμένος, αλλά δεν ήταν ανήμπορος εργασίας. "Δεν έχω κάτι πάνω μου" του λέω. "Δώσε μου ψιλά γιατί θα τα χάσεις όλα" λέει. Εγώ έχω πλέον τ νου μου στο πού βρίσκονται τα χέρια του για να τον κολλήσω στον τοίχο αν πλησιάσουν στις τσέπες. Με το ίδιο στυλ ξαναλέω "δεν έχω κάτι πάνω μου". "Προτιμάς να χάσεις το τηλέφωνό σου;" μου λέει. Τον κοιτάω πιο αυστηρά με την περιφερειακή μου όραση πάντα στα χέρια του και επαναλαμβάνω "δεν έχω κάτι πάνω μου". Σηκώνεται και φεύγει.

Η γυναίκα που καθότανε δίπλα του κοιτούσε με γουρλωμένα τα μάτια και απορημένο ύφος. Λέω "συγγνώμη, να σας κάνω μια στατιστική ερώτηση: αν τον χτυπούσα θα ερχόσασταν μαζί μου στην αστυνομία μάρτυρας ότι με απείλησε;" Μου απαντάει "σε απείλησε; Δεν άκουσα τι έλεγε, απλά ότι σου μιλούσε". Πετάγεται η διπλανή μου και λέει "πρεζάκι ήταν, αλλά δεν ακούσατε τι του έλεγε...". Τους λέω εγώ "ναι, αλλά αν τον χτυπήσω μετά θα πρέπει να έχω μάρτυρες για να αποδείξω ότι δεν είμαι ελέφαντας και δεν είναι διατεθημένοι όλοι να πάνε στην αστυνομία για τη διαδικασία". Παρά το ύφος της αυτή που καθόταν δίπλα του είπε πώς δεν άκουσε, αλλά "έτσι είναι" και συμφώνησε και η διπλανή μου. Γι' αυτό το λόγο κι εγώ δε θα έκανα τίποτα αν δεν έβλεπα ότι απειλούμαι. Ωστόσο, αυτός έφυγε κι εγώ είμαι 25 και δεν ψάρωσα. Το βράδυ μπορεί να το κάνει σε κάποιον μικρό, σε κάποια γυναίκα, να πάρει αυτό που θέλει με τις απειλές. Εγώ γιατί νιώθω συνένοχος που δεν τον μάζεψα να τον παραλάβει η αστυνομία επειδή φαντάστηκα ότι δε θα ερχόταν κανένας μάρτυρας;