Δεν προφτάσαμε καλά-καλά να πούμε "καλή χρονιά" φέτος και έπεσε το ρεύμα! Καλή αρχή δεν το λες... Στη συνέχεια έγινε μια φασαρία κάτω και κατέβηκα στην είσοδο να δω αν χρειάζεται να πάρουμε την αστυνομία. Τελικά δεν ήταν τίποτα, αλλά έπρεπε να περιμένω να κάνουμε ποδαρικό για να ξαναμπώ στο σπίτι (βιάστηκα να βγω...). Μετά από αυτό κι ενώ καθόμασταν με τα κεριά παρατήρησα ότι είναι ωραία η ατμόσφαιρα έτσι και αν δεν είχε πέσει το ρεύμα δε θα το είχαμε καταλάβει...
Συνεχίστηκε το "καλότυχο" σερί με το να πέφτουν τα κλειδιά του αδερφού μου πριν το ποδαρικό στο δικό μας σπίτι, να πεταχτώ να επιστρέψω τη νονά μου σπίτι της με αποτέλεσμα να έρθουν οι πρώτοι μου φίλοι που είχα καλέσει σπίτι για παιχνίδια μετά τη 1 κι εγώ να λείπω κι άλλα όμορφα... Γενικά επικρατούσε ένα πανδαιμόνιο και η ζόρικη τελευταία βδομάδα του '11 έδειξε να μην αφήνει ούτε την αλλαγή του χρόνου πιο χαλαρή...
Στο τέλος της ημέρας είχα περάσει τέλεια. Η παρέα ήταν εξαιρετική (άσχετα αν θα μπορούσε να είναι και ενισχυμένη με άλλα άτομα που θα ήθελα να ήταν εκεί), το κέφι και το γέλιο συνεχώς παρόντα και όλα ήταν τέλεια. Συμπέρασμα: με καλή παρέα πάντα όλα είναι καλύτερα, σωστά; Λάθος! Η καλή παρέα είναι απαραίτητη για να γίνουν τα πράγματα καλύτερα και να περάσεις καλά, αλλά δε φτάνει από μόνη της. Πρέπει να επιτρέψεις εσύ στον εαυτό σου να προσπεράσει ό,τι τον χαλάει και τον ρίχνει μέχρι τότε για να τον παρασύρει η παρέα. Δεν κάνει η παρέα κουμάντο το κέφι σου (πόσες φορές έχεις βγει με καλή παρέα και έχεις γυρίσει λέγοντας "ωραία ήταν, αλλά δεν είχα πολύ όρεξη"), αλλά μπορεί να το επηρεάσει αν εσύ το επιτρέψεις!
Ας ευχηθούμε και ας φροντίσουμε, λοιπόν, να έχουμε μια καλή χρονιά!
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου