Τρίτη 28 Σεπτεμβρίου 2010

Κώστας: "Ποτέ κανείς δεν τραυματίστηκε από εμένα!"

Αν ήταν ταινία, θα ήταν ο Νοσφεράτου: παμπάλαιος, να προκαλεί τον τρόμο, αλλά να αποτελεί και παράδειγμα. Όσα χρόνια κι αν περάσουν, όσο κι αν το "κριιιικ" την ώρα που στρίβει γίνεται πιο τσιριχτό, ο Κώστας είναι σαν το παλιό καλό κρασί, σαν τον Σον Κόνερι που γερνάει αλλά παραμένει κορυφαίος, σαν μια Ακρόπολη που προκαλεί πόνο στους αντίπαλους επιθετικούς. Για πάντα πρόεδρος, για πάντα αρχηγός, για πάντα κυματοδηγός, σέρνει το κουφάρι του στους τάπητες δίνοντας σιγουριά και πάθος στην άμυνα των "μπλε". Έχει το σεβασμό μας, το θαυμασμό μας και το δικαίωμα να του μιλάμε στον πληθυντικό. Το γήρας ανοίγει την καρδιά του στους αναγνώστες του Κύματος σαν τον πρεσβύτερο που δίνει τις συμβουλές του, σαν τον παππού που μας μαζεύει για μια ιστορία. Ο Pater familias των Kυματοδηγών εξομολογείται...

-"Κάθε αρχή και δύσκολη", αλλά " η αρχή είναι το ήμισυ του παντός". Τι θα σχολίαζε ένας βετεράνος των γηπέδων σαν εσάς για το σημερινό ντεμπούτο των Κυματοδηγών;
Κατ'αρχάς, αν ήμουν βετεράνος, δε θα ήμουν εδώ. Κάναμε ένα καλό ξεκίνημα, ελπιδοφόρο, και ελπίζουμε στην ανάλογη συνέχεια.

-"Άσπρα μαλλιά στην κεφαλή, κακά μαντάτα..." για κάποια χαρακτηριστικά, αλλά καλά για ορισμένα άλλα. Τι πιστεύετε ότι χάσατε και τι κερδίσατε με το ανελέητο πέρασμα του χρόνου;
Χάνεις σε ταχύτητα και σε αντοχή, όμως κερδίζεις εμπειρία και γίνεσαι πιο ώριμος και καλύτερος άνθρωπος, όχι μόνο ποδοσφαιριστής, αλλά και άνθρωπος.

-Οι κακές γλώσσες λένε ότι είστε "τσεκούρι", "φονιά", "δολοφόνο", "εγκληματία" και ότι είναι καλύτερα να πέσει κάποιος σε νταλίκα παρά απέναντι από τον Κώστα. Τι θα απαντούσατε σε αυτούς τους κακόβουλους και δαντελένιους;
Εγώ ξέρω ότι τόσο καιρό που παίζω μπάλα ποτέ κανείς δεν έχει τραυματιστεί σοβαρά από εμένα. Μπορεί να μπαίνω δυνατά στις φάσεις, δυναμικά, αλλά ποτέ δεν παίζω βρόμικα. Κι αν καμιά φορά βρω κανένα πόδι είναι επειδή είμαι αργός και δεν προλαβαίνω να πάρω το δικό μου... Ποτέ κανείς όμως δεν τραυματίστηκε από εμένα. Άντε καμιά μελανιά μόνο...

-Οι Κυματοδηγοί είναι παντού, μα πάνω από όλα στις καρδιές των πιστών οπαδών τους. Τι θα δηλώνατε για τη φετινή χρονιά και ποια τα σχόλιά σας για την περσινή που εμφανίστηκαν και στο 8x8;
Το 8x8 δεν ήταν καλή εμπειρία, αλλά ήταν κάτι πρωτόγνωρο για εμάς. Φέτος που γυρίσαμε σε γνωστά λημέρια, πιστεύω ότι θα πάμε καλύτερα.

-Ο Άλκης, είτε επειδή τρέμει τον ανταγωνισμό είτε επειδή κάτι ξέρει, σας θεωρεί κουνελοπνίχτη. Πως θα του απαντούσατε αν τον είχατε απέναντί σας;
Ο Άλκης είναι εξαιρετικός τερματοφύλακας, αλλά έχει πάρει ψηλά τον αμανέ γενικά. Και νομίζω ότι όποτε χρειάστηκε να παίξω τέρμα τα πήγα καλά, δε φάνηκε το κενό του...

-Ποιο προβλέπετε με την εμπειρία σας ότι θα είναι το δυνατό σημείο των Κυματοδηγών φέτος και ποια η αδυναμία τους;
Δυνατό σημείο θα είναι ένας ακόμα χρόνος εμπειρίας. Ξέρουμε και τους αντιπάλους καλύτερα και είναι πλεονέκτημα. Αδυναμία είναι ότι χάνεται η παρέα. Ο Μπάμπης και ο Τάσος στο στρατό, ο Άλκης στα καράβια, χάνεται αυτή η παρέα που υπήρχε, αλλά και οι εναπομείναντες καλή παρέα κάνουν!

-Κεφάλαιο "διοίκηση". Δεχτήκατε πόλεμο από την Κ.Ε.Κ. και καταλήξατε επίτιμος πρόεδρος (άλλον έναν ξέρουμε, συνομήλικό σας), ενώ φέτος είστε και από τους αρχηγούς. Ποια τα συναισθήματά σας και η στάσης σας για τις διοικητικές εξελίξεις;
Με τον άλλο επίτιμο δεν είμαι συνομήλικος, είμαι συνωνόματος. Και ο συνωνόματος είναι φέρνει γρουσουζιά σε όποιον είναι κοντά του, ενώ εγώ φέρνω αποδεδειγμένα τύχη.

-Αποτελείτε ζωντανή (σχεδόν) απόδειξη ότι ποδόσφαιρο και τρίτη ηλικία μπορούν να συνδιαστούν. Τι θα λέγατε στις υπέργηρες και στις πουρόφιλες θαυμάστριές σας που διψούν για μια σας δήλωση;
Θα προτιμούσα να μη διψούσαν για δήλωση, αλλά να διψούσαν για το κορμί μου...

-Όπως και στην ανακάλυψη της φωτιάς, έτσι και στην άμυνα των "μπλε" η συμβολή σας είναι καθοριστικής σημασίας. Τι παραπάνω θα ζητούσατε από τους συμπαίχτες σας;
Θα ήθελα να είναι πιο συγκεντρωμένοι. Μερικές φορές αφαιρούνται και επειδή το γήπεδο αυτό είναι μικρό δε δικαιολογείται ούτε δευτερόλεπτο αφηρημάδας. Δε μιλάνε και μεταξύ τους και θέλουν κάποιον να τους τσιγκλάει, γιατί νομίζεις ότι θα κοιμηθούνε κάποια στιγμή.

-Ένα σχόλιο για κάθε πιθανό τερματοφύλακα, έμπειρε κουμπαρά; Έχετε φάει τα νιάτα σας κάτω από τα γκολπόστ και έχετε το δικαίωμα δια να ομιλείτε...
Ο Άλκης και ο Βασίλης είναι εξαιρετικοί τερματοφύλακες. Είναι πιο γρήγοροι από εμένα, έχουν καλύτερα αντανακλαστικά, εγώ όταν πέφτω σε εκτίναξη κάνω τρεις ώρες να σηκωθώ. Νομίζω ότι τους κερδίζω σε εμπειρία, έχω καλύτερες τοποθετήσεις κάτω από το τέρμα. Εμένα με εκφράζει αυτό που είχε πει ο Αρβανίτης: Όταν έχω καλή ψυχολογία μπαίνω στο γήπεδο και βλέπω το τέρμα σαν το μάτι της βελόνας, λέω "δεν μπορεί να μπει γκολ εδώ μέσα". Όταν έχω κακή ψυχολογία, βλέπω το τέρμα σαν χάος, λέω "αμάν! Ποιος θα το φυλαξει αυτό τώρα;". Με εκφράζει αυτό.

-Τελικά ποια είναι η αγαπημένη σας θέση στο γήπεδο, ηγετικό πολυεργαλείο της καρδιάς μας;
Μπροστά όχι, γιατί δεν έχω ούτε την τεχνική κατάρτιση ούτε την αίσθηση του γκολ. Στο τέρμα παίζω μόνο κατ' ανάγκη, ενώ στην άμυνα νομίζω ότι μπορώ να βοηθήσω περισσότερο από όλα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου