Δευτέρα 1 Νοεμβρίου 2010

"Η ζωή είναι μικρή για να'ναι θλιβερή"

"Τι είναι η ζωή; Τι είναι ο άνθρωπος;". Πρόκειται για ατάκα all time classic, όπως και αυτή στον τίτλο. Ας δούμε και μερικές ατάκες ακόμα:

"Η ζωή είναι οι επιλογές που κάνουμε". Καλό, αλλά όχι πλήρες. Είναι φορές που οι επιλογές μας έρχονται έτοιμες. Επειδή κάποια πράγματα δεν περνάνε πάντα από το χέρι μας, η πορεία τους δεν εξαρτάται από τις επιλογές μας. Αυτό δε σημαίνει ότι δεν έχουμε επιλογές σε πάρα πολλά πράγματα. Το αντίθετο! Και είναι, ίσως, επικίνδυνο να νομίζουμε ότι δεν έχουμε επιλογές, όταν στην πραγματικότητα έχουμε, απλά είμαστε ψυχαναγκαστικά άτομα...

"Η ζωή είναι οι πράξεις μας". Και πάλι δεν είναι πλήρες. Οι σκέψεις μας, τα συναισθήματά μας, οι προσπάθειές μας, τα όνειρά μας ανήκουν στη ζωή μας κι ας μη γίνουν πράξη. Μας κάνουν αυτούς που είμαστε και κάνουν τη ζωή μας αυτή που είναι. Καλό είναι να υπάρχει μια ισορροπία και σε αυτά, γιατί μπορεί η πράξη να είναι ο σκοπός, αλλά η ζωή δεν είναι απλά ένα χρονικό διάστημα ντετερμινισμού...

"Η ζωή είναι αυτό που συμβαίνει όταν εμείς κάνουμε πλάνα". Ούτε αυτό είναι αρκετό. Δεν είναι κακό να κάνεις πλάνα. Δείχνει το σεβασμό στη ζωή σου, ότι θες να την αξιοποιήσεις. Το να πέσεις, όμως, στη λούμπα και να μένεις μόνο στο σχεδιασμό πλάνων ή να μην μπορείς να ζήσεις χωρίς πλάνο είναι πάλι μια ψυχαναγκαστική υπερβολή.

Πάλι ψυχαναγκασμοί! Μήπως αυτοί μας τρώνε τη ζωή; Όχι, γιατί και οι ψυχαναγκασμοί, όπως οι δυσκολίες, οι αποτυχίες, οι επιτυχίες, οι χαρές, η τύχη, η αγάπη, το μίσος, η εκδίκηση, η δικαιοσύνη, η αδικία, το άγχος, η ηρεμία και τόοοοσα άλλα, είναι μέσα στη ζωή. Το θέμα είναι πώς τα διαχειρίζεσαι ή για την ακρίβεια το πόσο τα αφήνεις να κοντρολάρουν τη ζωή σου αντί να είναι απλά μέρος της...

"Η ζωή είναι μικρή για να' ναι θλιβερή", λοιπόν. Ναι, αλλά και "η ζωή είναι μεγάλη, μην την κάνεις καρναβάλι". Και η θλίψη είναι ένα συναίσθημα, όπως μας είπαν οι ηδονιστές. Τα συναισθήματα είναι καλό να τα βιώνουμε, μιας και είναι μέρος της ζωής μας και του είναι μας, όχι, όμως, να μας καταδυναστεύουν. Η ζωή χρειάζεται και το καρναβάλι, όπως μας έδειξαν οι "Βάκχες", αλλιώς η καταδυνάστευση που ανέφερα έρχεται με μαθηματική ακρίβεια (όχι επειδή είναι μεγαλύτερη από εσένα, αλλά γιατί εσύ την τραβάς με τις επιλογές σου).

Τι είναι, λοιπόν, η ζωή. Η απάντηση, αν υπάρχει, κρύβεται στον ίδιο λόγο που είναι τόσο δύσκολο να δοθεί. Η ζωή είναι αυτό που θέλεις να είναι. Τόσο απλά και ρευστά, όσο η ίδια η ζωή...!

3 σχόλια:

  1. Αφιερωμένο σε ένα κατάστημα χρόνια ανοιχτό που "ενοικιάζεται" χωρίς οι άνθρωποί του να "ανοίξουν" μέχρι σήμερα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Η ζωή δεν τελειώνει με ήττα!
    Καλή συνέχεια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. κυματοδηγε δε καταλαβα τι θες να πεις με το σχολιο σου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή