Γειτονιές με εγκληματικότητα

Ο τίτλος που έβαλα σήμερα έχει ένα συγκεκριμένο σκοπό: να δείξει ότι για να υπάρξει δε χρειάζεται μόνο να υπάρχει εγκληματικότητα, αλλά και γειτονιά. Εξηγούμαι:

Πριν περίπου ένα μήνα ξύπνησα στις 3.30 το βράδυ από φωνές. Μια γυναίκα ακριβώς κάτω από το δωμάτιό μου φώναζε. "Σας παρακαλώ, όχι. Βοήθεια! Με κλέψανε, Ηλία! Με κλέψανε". Ένιωσα πολύ άσχημα χωρίς να φταίω σε κάτι, επειδή ακριβώς έγινε ακριβώς κάτω από το παράθυρό μου, σε ένα χώρο που θεωρώ δικό μου. Μετά δεν μπορούσα να κοιμηθώ από αδικαιολόγητες τύψεις και από την απορία πώς δε βρέθηκε κανείς αν βοηθήσει όταν υπάρχουν περίπτερα και 24ωρα γκαράζ εκεί. Φαντάστηκα ότι θα γίνονταν αυτομάτως στόχος, αφού θα ξέρουν ανά πάσα στιγμή που θα βρίσκονται και δεν κάνανε κάτι, αλλά παρότι το κατάλαβα δεν μπορούσα να το δικαιολογήσω.

Το Σάββατο επιστρέφοντας στο μαγαζί μέσω μιας πλατείας είδα έναν να τρέχει και μου έκανε εντύπωση που κοίταζε πίσω του. Κάποια στιγμή είδα 3-4 άτομα να τρέχουν πίσω του και να φωνάζουν "Πιάστε τον! Κλέφτης!". Ο τύπος (Έλληνας ναρκομανής αλλά όχι ναρκωμένος) περνούσε ανάμεσα σε γυναικόπαιδα που προφανώς δεν κάνανε τίποτα, αλλά όταν πέρασε δίπλα μου (το έπαιζα κι εγώ αδιάφορος) άπλωσα το χέρι μου στην κοιλιά του και τον γάντζωσα πετώντας τον στο δρόμο δίπλα. Πρόλαβαν οι άλλοι και τον πιάσανε, τον ξάπλωσαν κάτω και πήραν την αστυνομία. Ήρθε και αυτός που τον είχε κλέψει (του έσπασε το αμάξι) και τον άρχισε στα μπουκέτα στην πλάτη και στο κεφάλι, αλλά τον κράτησα κι αυτόν λέγοντας του ότι τον πιάσαμε για τους μπάτσους και όχι για να τον βαρέσει.

Σήμερα στις 9 το πρωί περνούσα από ένα δρόμο με κάμποσα μαγαζιά. Έτρεχε ένας τύπος (ξένος αυτή τη φορά) πιο μεγαλόσωμος από εμένα και τον κυνηγούσε ένας άλλος (επίσης ξένος) φωνάζοντας "Πιάστε τον! Κλέφτης! Πήρε το κινητό μου!". Ο κλέφτης έτρεχε και οι άλλοι απλά έβγαιναν να δουν ή συνέχιζαν το δρόμο τους κοιτάζοντας. Εγώ μπήκα στη μέση και τον έσπρωξα, αλλά ως εκεί (είμαι με νάρθηκα, άμα χρειαστεί να τρέξω επειδή είναι πιο μεγαλόσωμος ή αν κάνουν κανένα ντου δε θα μπορώ και δεν ερχόταν κανείς να με υποστηρίξει ούτε όταν τον έσπρωξα και άντε να δούμε αν θα περίμενε τους μπάτσους ο παθών ή θα έπαιρνε το κινητό του και θα έφευγε αν είχε κάτι να κρύψει αφήνοντάς με να φάω εγώ το κεφάλι μου), με έσπρωξε, με έβρισε (δεν περίμενα να μου πει και "ευχαριστώ" και συνέχισε να τρέχει. Το μόνο που έκανα ήταν να μειώσω λίγο την απόστασή τους γιατί, παρότι σκέφτηκα να ρίξω κανένα μπουκέτο, κρατήθηκα για τους λόγους που αναφέρω στην παρένθεση. Ο κύριος λόγος ήταν ότι δεν είδα κανέναν να έρχεται μαζί μου εκτός από αυτόν που τον κλέψανε (και που δε μου γέμιζε και το μάτι).
Να σημειώσω ότι αφού συνέχισα το δρόμο μου είδα ότι το κυνηγητό είχε ξεκινήσει 3-4 τετράγωνα πιο πριν, αλλά και πάλι τίποτα! Μόνο θεατές στους δρόμους, τα πεζοδρόμια και τις πόρτες.

Το χειρότερο που μπορεί να γίνει είναι να το παίζει ο καθένας Ζορό, όπως ο αδερφός μου στο πρώτο παράδειγμα που πήρε το τάμπο (ξύλο του καράτε) και κατέβηκε μόνος του στο δρόμο μήπως και προλάβει τον κλέφτη. Ένας μπορεί να κάνει κάτι, αλλά το πιο πιθανό είναι να κάνει κακό στον εαυτό του και τους γύρω του. Ο χώρος είναι που μπορεί να λειτουργήσει μέχρι να έρθει η αστυνομία, η γειτονιά να δράσει και να καλέσει τους μπάτσους απλώνοντας την "ευθύνη" από το πρόσωπο που ενήργησε στους κατοίκους της περιοχής γενικότερα, αυτούς που σε τελική ανάλυση θίγονται γιατί μπορεί ανά πάσα στιγμή να βρεθούν σε ανάλογη θέση! Το θέμα είναι ότι κάποτε όταν φώναζες κλέφτης άκουγες φωνές, κόσμο να έρχεται κλπ. ενώ τώρα ακούς κλειδαριές να κλειδώνουν για να μην έρθουν και στο σπίτι του άλλου μιας και άκουσε ότι ο κλέφτης είναι κοντά.

Για να επιστρέψω στα παραδείγματα και στον τίτλο, ένα ερώτημα μου έχει μείνει από αυτά τα περιστατικά. Αν πρέπει σε ένα δρόμο με κόσμο και μαγαζιά να βρεθεί κάποιος με νάρθηκα για να ανακόψει έναν κλέφτη που τρέχει και δεν έρχεται κανείς για βοήθεια, για ποια γειτονιά μιλάμε; Γιατί την εγκληματικότητα τη βλέπω, αλλά τη γειτονιά όχι. Κι αν ο τίτλος γίνει σκέτο "εγκληματικότητα" δε θα μιλάμε για αναστρέψιμες εκ των έσω καταστάσεις...

Υ.Γ.: Τώρα μπορείτε να καταλάβετε γιατί όταν μου λένε "σε τι γειτονιά ζεις" φίλοι και γνωστοί που μένουν αλλού εγώ το παίρνω κυριολεκτικά και όχι όπως το λένε για την εγκληματικότητα και το ποσοστό των ξένων που βλέπουν στους δρόμους.