Τι μας δίδαξαν τα κόμιξ

Ο Σπάιντερμαν θέλει τη Μαίρη Τζέιν και είτε γουστάρει άλλον είτε ο ίδιος λόγω των υποχρεώσεών του δεν μπορεί να την έχει. Την πηδάει μέχρι και ο φίλος του αντί γι'αυτόν.
Ο Σούπερμαν γουστάρει την Λόις Λέιν, αλλά δεν μπορεί να την έχει ως Κλαρκ Κεντ γιατί γουστάρει τον Σούπερμαν, οπότε πάει στο "Άνδρο της μοναξιάς" και τραβάει μ@λακία.
Ο Χάλκ βρήκε μια γυναίκα να τον ηρεμεί και ο πατέρας της του ρίχνει τα πάντα εκτός από πυρηνική βόμβα, οπότε μένει μακριά ή στα κρυφά.
Ο Μπάτμαν έχει όποια θέλει, αλλά αυτός δεν πιάνεται γιατί είναι πλούσιος και οδηγάει το Μπάτμπομπιλ. Ακόμα κι αυτός, όμως, μπορεί να έχει μόνο επιφανειακές σχέσεις στα όρια της βιτρίνας για να καλύψει την ταυτότητά του (μπορεί και να γουστάρει τον Ρόμπιν, ποιος ξέρει;)
Ο Ποπάι τρέχει κάθε τόσο να νικήσει τον Μπρούτο, γιατί η 'Ολιβ του κάνει νερά.
Ακόμα και Πινόκιο, που είναι πρωταγωνιστής αλλά χωρίς σούπερ δυνάμεις, δεν είχε ποτέ πάρε-δώσε με κορίτσια. Γι'αυτό την έχει ξύλινη, βλέπει Νεράιδες και μιλάει με γρύλους...

Συμπέρασμα: ΔΕ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΗΡΩΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΙΣ ΣΕ ΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ ΟΤΙ ΘΑ ΗΘΕΛΕΣ ΝΑ ΤΗΝ ΞΑΝΑΔΕΙΣ! Ίσα-ίσα, αν ήσουν ήρωας, μάλλον θα είχες περισσότερα προβλήματα και λιγότερες πιθανότητες, όπως οι παραπάνω... Εκτός αν είσαι πάπιος ή ποντίκι, οπότε πάσο...